Adabonib Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań (3,5 mg) - 1 fiol. 3,5 mg
Adabonib Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań (3,5 mg) - 1 fiol. 3,5 mg
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Adabonib, 3,5 mg, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Bortezomibum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Adabonib i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Adabonib
- Jak stosować lek Adabonib
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Adabonib
- Zawartość opakowania i inne informacje
Co to jest lek Adabonib i w jakim celu się go stosuje
Lek Adabonib zawiera substancję czynną o nazwie bortezomib, która jest tak zwanym „inhibitorem proteasomu”. Proteasomy odgrywają istotną rolę w kontrolowaniu funkcji komórek i ich procesu rozwoju. Poprzez zaburzanie ich funkcji bortezomib może prowadzić do śmierci komórek nowotworowych.
Adabonib jest stosowany w leczeniu szpiczaka mnogiego (nowotworu szpiku kostnego) u pacjentów w wieku co najmniej 18 lat:
- jako jedyny lek lub razem z innymi lekami: pegylowaną liposomalną doksorubicyną lub deksametazonem u pacjentów, u których choroba uległa nasileniu (progresji) po stosowaniu przynajmniej jednego wcześniejszego innego leczenia i u których przeszczepienie hematopoetycznych komórek macierzystych było nieudane lub nie było możliwości jego przeprowadzenia;
- w połączeniu z lekami: melfalanem i prednizonem, u pacjentów, u których choroba nie była wcześniej leczona i którzy nie kwalifikują się do chemioterapii dużymi dawkami cytostatyków w połączeniu z przeszczepieniem hematopoetycznych komórek macierzystych;
- w połączeniu z lekami deksametazonem lub deksametazonem z talidomidem u pacjentów, u których choroba nie była wcześniej leczona i którzy kwalifikują się do chemioterapii dużymi dawkami cytostatyków w połączeniu z przeszczepieniem hematopoetycznych komórek macierzystych (indukcja leczenia).
Lek Adabonib jest stosowany w leczeniu chłoniaka z komórek płaszcza (rodzaj nowotworu zajmującego węzły chłonne) u pacjentów w wieku co najmniej 18 lat w skojarzeniu z lekami: rytuksymabem, cyklofosfamidem, doksorubicyną i prednizonem, u których choroba nie była wcześniej leczona i którzy nie kwalifikują się do przeszczepienia hematopoetycznych komórek macierzystych.
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Adabonib
Kiedy nie stosować leku Adabonib:
- jeśli pacjent ma uczulenie na bortezomib, boron lub którykolwiek z pozostałych składników
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Należy poinformować lekarza prowadzącego, jeśli u pacjenta:
- stwierdza się małą liczbę krwinek czerwonych lub białych;
- stwierdza się zaburzenia krwawienia i (lub) małą liczbę płytek krwi;
- występują biegunka, zaparcia, nudności lub wymioty;
- występowały w przeszłości omdlenia, zawroty głowy i zamroczenia;
- stwierdza się choroby nerek;
- stwierdza się umiarkowane do ciężkich zaburzenia czynności wątroby;
- występowały w przeszłości drętwienia, cierpnięcia i bóle rąk oraz stóp (objawy neuropatii);
- stwierdza się choroby serca lub problemy z ciśnieniem tętniczym krwi;
- stwierdza się skrócenie oddechu lub kaszel;
- drgawki;
- półpasiec (wokół oczu lub rozsiany po całym ciele);
U pacjenta muszą być przeprowadzane regularne badania krwi przed i w trakcie leczenia lekiem Adabonib w celu regularnego sprawdzania liczby krwinek.
Jeśli pacjent ma chłoniaka z komórek płaszcza, a razem z lekiem Adabonib otrzymuje lek zawierający rytuksymab
Należy powiedzieć o tym lekarzowi, jeśli pacjent podejrzewa zakażenie wirusem zapalenia wątroby lub miał je w przeszłości. W kilku przypadkach, pacjenci, którzy mieli zakażenie WZW B, mogli mieć powtarzające się incydenty zapalenia wątroby, które mogły mieć skutek śmiertelny.
Przed rozpoczęciem leczenia Adabonib
Należy dokładnie przeczytać ulotki wszystkich produktów leczniczych przyjmowanych podczas leczenia w celu uzyskania informacji o nich. W przypadku przyjmowania talidomidu, należy wykluczyć ciążę, a następnie stosować skuteczną antykoncepcję.
Dzieci i młodzież
Lek Adabonib nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży, gdyż nie wiadomo jak lek działa w tej grupie osób.
Lek Adabonib a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Ciąża i karmienie piersią
Nie należy stosować leku Adabonib w czasie ciąży, o ile nie jest to bezwzględnie konieczne.
Zasady stosowania leku Adabonib
Zarówno mężczyźni jak i kobiety otrzymujący lek Adabonib muszą stosować skuteczne metody antykoncepcji w trakcie oraz do 3 miesięcy po zakończonym leczeniu. Jeżeli pomimo zastosowania tych metod pacjentka zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Pacjentki nie powinny karmić piersią w trakcie stosowania leku Adabonib. Konieczne jest przedyskutowanie z lekarzem kwestii bezpiecznego terminu powrotu do karmienia piersią po zakończeniu leczenia u pacjentki.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek Adabonib może być przyczyną uczucia zmęczenia, zawrotów głowy, omdleń i niewyraźnego widzenia. W razie wystąpienia takich objawów nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać narzędzi lub urządzeń; nawet jeśli objawy nie występują, wciąż należy zachować ostrożność.
Jak stosować lek Adabonib
Lekarz prowadzący dostosowuje odpowiednią dla pacjenta dawkę leku Adabonib na podstawie wzrostu i masy ciała pacjenta (powierzchni ciała). Najczęściej stosowana dawka początkowa leku Adabonib to 1,3 mg/m2 powierzchni ciała (pc.) podawana dwa razy w tygodniu. Lekarz może zmienić dawkę i całkowitą liczbę cykli leczenia w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie, wystąpienia działań niepożądanych i dodatkowych schorzeń (np. wątroby).
Postępujący szpiczak mnogi
Jeżeli lek Adabonib podawany jest jako jedyny lek, pacjent otrzyma 4 dawki leku Adabonib dożylnie lub podskórnie w dniach: 1., 4., 8. i 11., po czym następuje 10 dni przerwy w leczeniu. Opisany 21-dniowy okres (3 tygodnie) jest uważany za jeden cykl leczenia. Pacjent otrzyma do 8 cykli (24 tygodnie).
Pacjent może również otrzymywać lek Adabonib razem z lekami: pegylowaną liposomalną doksorubicyną lub deksametazonem.
Gdy lek Adabonib jest podawany razem z pegylowaną liposomalną doksorubicyną, pacjent będzie otrzymywał Adabonib dożylnie lub podskórnie podczas 21-dniowego cyklu leczenia, a pegylowana liposomalna doksorubicyna będzie podana w dawce 30 mg/m2 pc. we wlewie dożylnym po wstrzyknięciu leku Adabonib w 4. dniu cyklu leczenia lekiem Adabonib trwającego 21 dni. Pacjent może otrzymać do 8 cykli (24 tygodnie).
Wcześniej nieleczony szpiczak mnogi
Jeżeli pacjent wcześniej nie był leczony z powodu szpiczaka mnogiego i pacjent nie kwalifikuje się do przeszczepienia hematopoetycznych komórek macierzystych, będzie otrzymywał lek Adabonib razem z innymi lekami: melfalanem i prednizonem. W takim przypadku, czas trwania cyklu leczenia wynosi 42 dni (6 tygodni). Pacjent otrzyma 9 cykli (54 tygodnie).
Zastosowanie leków Adabonib
Zarówno melfalan (9 mg/m2 pc.), jak i prednizon (60 mg/m2 pc.) są podawane doustniew dniach 1., 2., 3. i 4. pierwszego tygodnia każdego cyklu.
Jeśli pacjent nie był wcześniej leczony z powodu szpiczaka mnogiego i pacjent kwalifikuje się doprzeszczepienia hematopoetycznych komórek macierzystych, będzie otrzymywał lek Adabonibdożylnie lub podskórnie razem z innymi lekami: deksametazonem lub deksametazonem ztalidomidem w indukcji leczenia.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Adabonib
Skoro ten lek jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę, jest mało prawdopodobne by pacjentotrzymał zbyt dużą dawkę leku.Jeśli, wyjątkowo by do tego doszło, lekarz będzie obserwował pacjenta czy nie wystąpią działanianiepożądane.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.Niektóre z tych działań niepożądanych mogą być poważne.Jeśli pacjent otrzymuje lek Adabonib w leczeniu szpiczaka mnogiego lub chłoniaka z komórekpłaszcza, należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta wystąpią następujące objawy:
Działania niepożądane leku Adabonib
Skurcze mięśni, osłabienie mięśni
Skurcze mięśni, osłabienie mięśni.
Splątanie, utrata lub zaburzenia widzenia, ślepota, drgawki, bóle głowy
Splątanie, utrata lub zaburzenia widzenia, ślepota, drgawki, bóle głowy.
Duszność, obrzęk stóp lub zmiana rytmu serca, wysokie ciśnienie krwi, zmęczenie, omdlenia
Duszność, obrzęk stóp lub zmiana rytmu serca, wysokie ciśnienie krwi, zmęczenie, omdlenia.
Kaszel i trudności z oddychaniem lub ucisk w klatce piersiowej
Kaszel i trudności z oddychaniem lub ucisk w klatce piersiowej.
Leczenie lekiem Adabonib może być bardzo często przyczyną zmniejszenia we krwi pacjenta liczby czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi. Dlatego u pacjenta muszą być często wykonywane badania krwi przed oraz w trakcie leczenia lekiem Adabonib w celu regularnego sprawdzania liczby krwinek.
Zmniejszenie liczby płytek krwi
Pacjent może doświadczyć skłonności do siniaków lub krwawień niebędących następstwem urazu.
Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek
Może prowadzić do niedokrwistości, której towarzyszą objawy, takie jak zmęczenie i bladość.
Zmniejszenie liczby białych krwinek
Może prowadzić do większej podatności na zakażenia albo występowania objawów grypopodobnych.
Działania niepożądane podczas leczenia szpiczaka mnogiego
Jeśli pacjent otrzymuje lek Adabonib w leczeniu szpiczaka mnogiego może doświadczyć następujących działań niepożądanych:
Bardzo częste działania niepożądane
- Nadwrażliwość, drętwienia, mrowienia lub uczucie pieczenia skóry, ból rąk lub stóp spowodowane uszkodzeniem nerwu.
- Zmniejszenie liczby czerwonych i (lub) białych krwinek.
- Gorączka.
- Nudności lub wymioty, utrata apetytu.
- Zaparcia występujące z lub bez wzdęć.
- Biegunka.
- Zmęczenie, uczucie osłabienia.
- Ból mięśni, ból kości.
Częste działania niepożądane
- Niskie ciśnienie tętnicze, nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi podczas wstawania.
- Wysokie ciśnienie tętnicze.
- Zmniejszona czynność nerek.
- Ból głowy.
- Ogólne uczucie bycia chorym, ból, zawroty głowy, zamroczenie, uczucie osłabienia lub utraty świadomości.
- Dreszcze.
- Zakażenia.
- Półpasiec.
- Bóle w klatce piersiowej, zadyszka podczas wykonywania ćwiczeń fizycznych.
- Różne rodzaje wysypki.
- Swędzenie skóry, guzki na skórze lub sucha skóra.
- Zaczerwienienie twarzy lub pękanie naczyń włosowatych.
- Zaczerwienienie skóry.
- Odwodnienie.
- Zgaga, wzdęcia, odbijanie, wiatry, ból brzucha.
- Zaburzenia czynności wątroby.
- Zapalenie jamy ustnej lub warg, suchość w ustach, owrzodzenia jamy ustnej lub ból gardła.
- Zmniejszenie masy ciała, utrata smaku.
- Skurcze mięśniowe, osłabienie mięśni, bóle kończyn.
Działania niepożądane:
Najczęstsze działania niepożądane:
- niewyraźne widzenie;
- zapalenie spojówek;
- krwawienie z nosa;
- trudności w zasypianiu, potliwość, lęk, wahania nastroju, nastrój depresyjny, niepokójlub pobudzenie, zmiany stanu psychicznego, dezorientacja;
- obrzęki, między innymi wokół oczu i w innych częściach ciała.
Zobacz również inne leki z tej kategorii:
Niezbyt częste działania niepożądane:
- niewydolność serca, zawał serca, bóle w klatce piersiowej, uczucie dyskomfortu wklatce piersiowej, przyspieszony lub spowolniony rytm serca;
- niewydolność nerek;
- zapalenie żył, zakrzepy krwi w żyłach i płucach;
- zaburzenia krzepnięcia krwi;
- niewydolność krążenia;
- zapalenie osierdzia (zewnętrznej osłonki serca) lub płyn w osierdziu;
- zakażenia, między innymi: zakażenia dróg moczowych, grypa, opryszczka, zakażenieucha i tkanki łącznej;
- krew w stolcu, krwawienia z błon śluzowych, np.: z jamy ustnej, pochwy;
- zaburzenia naczyń mózgowych;
- porażenie, drgawki, upadki, zaburzenia ruchowe, nieprawidłowe, zmienione lubosłabione odczuwanie (dotyku, słuchu, smaku, węchu), zaburzenia uwagi, drżenie,szarpanie;
- zapalenie stawów, w tym zapalenie stawów palców rąk, nóg i szczęki;
- zaburzenia dotyczące płuc, utrudniające oddychanie. Niektóre z nich to: trudności woddychaniu, zadyszka, zadyszka w spoczynku, spłycenie oddechu lub zatrzymanieoddechu, sapanie;
- czkawka, zaburzenia mowy;
- zwiększenie lub zmniejszenie ilości wytwarzanego moczu (spowodowane uszkodzeniemnerek), bolesne oddawanie moczu lub krew/białko w moczu, zastój płynów;
- zmieniony poziom świadomości, splątanie, pogorszenie lub utrata pamięci;
- nadwrażliwość;
- utrata słuchu, głuchota, dzwonienie lub dyskomfort w uszach;
- zaburzenia hormonalne mogące wpływać na absorpcję soli i wody;
- nadczynność tarczycy;
- zbyt małe wytwarzanie insuliny lub oporność na prawidłowe poziomy insuliny;
- podrażnienie lub zapalenie oczu, nadmiernie wilgotne oczy, ból oczu, suche oczy,zakażenia oczu, guzek w powiece (gradówka), zaczerwienienie i obrzęk powieki,wydzielina z oczu, zaburzenia widzenia, krwawienia z oczu;
- powiększenie węzłów chłonnych;
- sztywność stawów lub mięśni, uczucie ociężałości, ból w pachwinie;
- utrata włosów i nieprawidłowa struktura włosów;
- reakcje uczuleniowe;
- zaczerwienienie lub bolesność w miejscu wstrzyknięcia;
- bóle jamy ustnej;
- zakażenia lub stan zapalny jamy ustnej, owrzodzenia jamy ustnej, przełyku, żołądka i jelit,czasem z towarzyszącym bólem i krwawieniem, słaba perystaltyka jelit (w tymniedrożność), dyskomfort w jamie brzusznej i przełyku, utrudnione przełykanie, wymiotykrwią;
- zakażenie skóry;
- zakażenia bakteryjne i wirusowe;
- zakażenia zęba;
- zapalenie trzustki, niedrożność przewodów żółciowych;
- ból narządów płciowych, zaburzenia erekcji;
- zwiększenie masy ciała;
- pragnienie.
Działania niepożądane podczas terapii lekowej:
Częste działania niepożądane:
1. Zapalenie wątroby;
2. Zaburzenia w miejscu wstrzyknięcia lub związane z użyciem cewnika naczyniowego;
3. Reakcje i zaburzenia skóry (które mogą być ciężkie i zagrażające życiu), owrzodzenie skóry;
4. Siniaki, upadki i uszkodzenia;
5. Stan zapalny lub krwawienie z naczyń krwionośnych, objawiający się od małych czerwonych lub fioletowych plamek (zazwyczaj na nogach) do dużych, podobnych do siniaków, plam podskórnych;
6. Łagodne torbiele;
7. Ciężki odwracalny stan zaburzeń mózgowych, który obejmuje drgawki, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, ból głowy, zmęczenie, splątanie, ślepotę lub inne zaburzenia widzenia.
Rzadkie działania niepożądane:
1. Choroby serca, w tym zawał serca, dławica piersiowa;
2. Ciężkie zapalenie nerwów, które może powodować porażenie i trudności w oddychaniu (zespół Guillain-Barré);
3. Napady czerwienienia się;
4. Odbarwienie żył;
5. Zapalenie rdzenia kręgowego;
6. Choroby uszu, krwawienie z uszu;
7. Niedoczynność tarczycy;
8. Zespół Budd–Chiari (objawy kliniczne wywoływane blokadą żył wątrobowych);
9. Zmieniona lub nieprawidłowa czynność jelit;
10. Krwawienie w mózgu;
11. Zażółcenie oczu lub skóry (żółtaczka);
12. Ciężka reakcja alergiczna (wstrząs anafilaktyczny) z objawami takimi jak: trudności w oddychaniu, ból lub ucisk w klatce piersiowej i (lub) uczucie zawrotów głowy/omdlenia, silny świąd skóry lub wystające guzki na skórze, obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, co może powodować trudności w oddychaniu i przełykaniu, zapaść;
13. Choroby piersi;
14. Owrzodzenie pochwy;
15. Obrzęk narządów płciowych;
16. Nietolerancja alkoholu;
17. Wyniszczenie lub utrata masy ciała;
18. Zwiększenie apetytu;
19. Przetoka;
20. Wysięk w stawach;
21. Torbiel w wyściółce stawu (torbiel maziówkowa);
22. Złamania kości;
23. Rozpad włókien mięśniowych prowadzący do dalszych powikłań;
24. Obrzęk wątroby, krwawienie z wątroby;
25. Rak nerki;
26. Stan skóry podobny do łuszczycy;
27. Rak skóry;
28. Bladość skóry;
29. Zwiększenie liczby płytek krwi lub plazmocytów (rodzaj białych komórek krwi);
30. Zakrzep krwi w małych naczyniach krwionośnych (mikroangiopatia zakrzepowa);
31. Nieprawidłowa reakcja na przetoczenie krwi;
32. Częściowa lub całkowita utrata widzenia;
33. Zmniejszone libido;
34. Ślinienie się;
35. Wytrzeszcz oczu;
36. Nadwrażliwość na światło;
37. Zwiększona częstość oddychania;
Skutki uboczne leku Adabonib:
Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):
- zapalenie płuc;
- utrata apetytu;
- nadwrażliwość, drętwienia, mrowienia lub uczucie pieczenia skóry, ból rąk lub stóp spowodowane uszkodzeniem nerwu;
- nudności lub wymioty;
- biegunka;
- owrzodzenia jamy ustnej;
- zaparcia;
- ból mięśni, ból kości;
- utrata włosów i nieprawidłowa struktura włosów;
- zmęczenie, uczucie osłabienia;
- gorączka.
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):
- półpasiec (zlokalizowany m.in. wokół oczu lub rozsiany na całym ciele);
- zakażenie wirusem opryszczki;
- zakażenia bakteryjne i wirusowe;
- zakażenia dróg oddechowych, oskrzeli, mokry kaszel, objawy grypopodobne;
- zakażenia grzybicze;
- nadwrażliwość (reakcja alergiczna);
- zbyt małe wytwarzanie insuliny lub oporność na prawidłowe poziomy insuliny;
- zastój płynów;
- zaburzenia snu;
- utrata świadomości;
- zmieniony poziom świadomości, splątanie;
- uczucie zawrotów głowy;
- nasilone bicie serca, nadciśnienie tętnicze, pocenie się;
- nieprawidłowe widzenie, niewyraźne widzenie;
- niewydolność serca, zawał serca, bóle w klatce piersiowej, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, przyspieszony lub spowolniony rytm serca;
- wysokie lub niskie ciśnienie tętnicze krwi;
- nagły spadek ciśnienia krwi po zmianie pozycji ciała, co może prowadzić do omdlenia;
- duszność podczas wysiłku;
- kaszel;
- czkawka;
- dzwonienie w uszach, dyskomfort w uszach;
- krwawienie z jelit lub żołądka;
- zgaga;
- ból brzucha, odbijanie;
Częste działania niepożądane:
- utrudnione przełykanie;
- zakażenie lub zapalenie żołądka lub jelit;
- ból brzucha;
- zapalenie jamy ustnej lub warg, ból gardła;
- zmiana czynności wątroby;
- świąd skóry;
- zaczerwienienie skóry;
- wysypka;
- skurcze mięśni;
- zakażenie dróg moczowych;
- ból kończyn;
- obrzęk obejmujący oczy i inne części ciała;
- dreszcze;
- zaczerwienienie i ból w miejscu wstrzyknięcia;
- ogólne uczucie choroby;
- utrata masy ciała;
- zwiększenie masy ciała.
Niezbyt częste działania niepożądane:
- zapalenie wątroby;
- ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna), której objawy mogą obejmować: trudności w oddychaniu, ból lub ucisk w klatce piersiowej, uczucie zawrotów głowy lub omdlenia, ciężki świąd skóry lub pęcherze na skórze, obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, które mogą powodować trudności w przełykaniu, zapaść;
- zaburzenia ruchu, porażenie, drżenia mięśniowe;
- zawroty głowy;
- utrata słuchu, głuchota;
- zaburzenia dotyczące płuc, utrudniające oddychanie;
- zakrzepy krwi w płucach;
- żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu);
- guzek w powiece (gradówka), zaczerwienienie i obrzęk powieki.
Rzadkie działania niepożądane:
- zakrzep krwi w małych naczyniach krwionośnych (mikroangiopatia zakrzepowa);
- ciężkie zapalenie nerwów, które może powodować porażenie i trudności w oddychaniu (zespół Guillain-Barré).
Zgłaszanie działań niepożądanych. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa:
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Jak przechowywać lek Adabonib
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie fiolkii opakowaniu zewnętrznym (po EXP).
Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Rozcieńczony roztwór powinien być zużyty natychmiast po przygotowaniu. Jeżeli rozcieńczonyroztwór nie jest zużyty od razu, za okres czasu i warunki, w jakich jest przechowywany przedzastosowaniem odpowiedzialność bierze osoba podająca lek. Jednakże przygotowany roztwór jeststabilny przed podaniem do 8 godzin w temperaturze 25°C przechowywany w oryginalnej fiolcei (lub) strzykawce. Całkowity czas przechowywania roztworu przed podaniem nie możeprzekraczać 8 godzin.
Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Adabonib:
- Substancją czynną leku jest bortezomib. Każda fiolka zawiera 3,5 mg bortezomibu(w postaci estru kwasu boronowego z mannitolem).
- Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: mannitol (E 421).
Roztwór do wstrzykiwań dożylnych:
Po rozpuszczeniu 1 ml roztworu do wstrzykiwań dożylnych zawiera 1 mg bortezomibu.
Roztwór do wstrzykiwań podskórnych:
Po rozpuszczeniu 1 ml roztworu do wstrzykiwań podskórnych zawiera 2,5 mg bortezomibu.
Jak wygląda lek Adabonib i co zawiera opakowanie:
Adabonib proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań jest białym lub białawym zbrylonymproszkiem lub proszkiem.
Każde opakowanie leku Adabonib 3,5 mg, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwańzawiera szklaną 20 ml fiolkę z korkiem.
Podmiot odpowiedzialny:
Pentafarma– Sociedade Técnico Medicinal S.A.
Rua da Tapada Grande nº 2, Abrunheira
2710-089 Sintra
Portugalia
tel. (351) 210 41 41 00
Wytwórca:
Adamed Pharma S.A.
ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 5
95-200 Pabianice
Oncotec Pharma Produktion GmbH
Am Pharmapark
06861 Dessau-Roβlau
Niemcy
Tecnimede – Sociedade Técnico-Medicinal S.A.
Quinta da Cerca, Caixaria
2565-187 Dois Portos
Portugalia
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 11
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORU DO WSTRZYKNIĘCIA DOŻYLNEGO
Uwaga: Adabonib jest produktem cytotoksycznym. Podczas obchodzenia się z lekiem i przygotowywania do użycia należy zachować ostrożność. By ochronić się przed kontaktem leku ze skórą, zaleca się stosowanie rękawiczek i innego rodzaju odzieży ochronnej. PONIEWAŻ W LEKU ADABONIB NIE MA KONSERWANTÓW, NALEŻY ŚCIŚLE PRZESTRZEGAĆ TECHNIK ASEPTYCZNYCH PODCZAS OBCHODZENIA SIĘ Z LEKIEM.
1.1. Przygotowanie fiolki 3,5 mg:
Ostrożnie dodać 3,5 ml jałowego, 9 mg/ml (0,9%) roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań do fiolki zawierającej proszek Adabonib, używając odpowiedniej strzykawki, bez usuwania korka fiolki. Rozpuszczanie liofilizowanego proszku trwa mniej niż 2 minuty.
1.2. Przed podaniem:
Należy sprawdzić wzrokowo, czy roztwór nie zawiera strątów i nie jest przebarwiony. W razie zauważenia strątów lub przebarwienia roztwór należy wyrzucić. Należy upewnić się, że zostanie podana właściwa dawka drogą dożylną (1 mg/ml).
1.3. Stabilność roztworu:
Rozpuszczony lek powinien zostać zużyty niezwłocznie po przygotowaniu, jednakże stabilność chemiczna i fizyczna przygotowanego roztworu zachowana jest do 8 godzin przed podaniem, gdy przechowywany jest w temperaturze 25˚C. Należy chronić roztwór przed światłem.
2. PODAWANIE
Po rozpuszczeniu należy pobrać odpowiednią ilość przygotowanego roztworu zgodnie z dawką wyliczoną na podstawie powierzchni ciała pacjenta. Należy także potwierdzić dawkę i stężenie leku w strzykawce.
3. USUWANIE LEKU
Fiolka przeznaczona jest wyłącznie do jednorazowego użytku i wszelkie resztki roztworu należy wyrzucić. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Poniższe informacje przeznaczone są wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Tylko fiolka 3,5 mg może służyć do podania podskórnego, jak niżej przedstawiono.
PRZYGOTOWANIE ROZTWORU DO WSTRZYKNIĘCIA PODSKÓRNEGO
Uwaga: Adabonib jest produktem cytotoksycznym. Podczas obchodzenia się z lekiemi przygotowywania do użycia należy zachować ostrożność. By ochronić się przed kontaktem leku zeskórą, zaleca się stosowanie rękawiczek i innego rodzaju odzieży ochronnej. PONIEWAŻ W LEKU ADABONIB NIE MA KONSERWANTÓW, NALEŻY ŚCIŚLE PRZESTRZEGAĆ TECHNIK ASEPTYCZNYCH PODCZAS OBCHODZENIA SIĘ Z LEKIEM.
1.1. Przygotowanie fiolki 3,5 mg:
Ostrożnie dodać 1,4 ml jałowego, 9 mg/ml (0,9%) roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań do fiolki zawierającej proszek Adabonib, używając odpowiedniej strzykawki, bez usuwania korka fiolki. Rozpuszczanie liofilizowanego proszku trwa mniej niż 2 minuty.
1.2. Przed podaniem należy sprawdzić
wzrokowo, czy roztwór nie zawiera strątów i nie jest przebarwiony. W razie zauważenia strątów lub przebarwienia roztwór należy wyrzucić. Należy upewnić się, że zostanie podana właściwa dawka drogą podskórną (2,5 mg/ml).
1.3. Rozpuszczony lek jest pozbawiony konserwantów
i powinien zostać zużyty niezwłocznie po przygotowaniu. Jednakże stabilność chemiczna i fizyczna przygotowanego roztworu zachowana jest do 8 godzin przed podaniem, gdy przechowywany jest w temperaturze 25˚C w oryginalnej fiolce i (lub) strzykawce.
2. PODAWANIE
- Po rozpuszczeniu należy pobrać odpowiednią ilość przygotowanego roztworu zgodnie z dawką wyliczoną na podstawie powierzchni ciała pacjenta.
- Przed podaniem należy potwierdzić dawkę i stężenie leku w strzykawce (należy sprawdzić czy strzykawka jest zaznaczona do podania podskórnego).
- Roztwór leku wstrzyknąć podskórnie, pod kątem 45-90°.
- Przygotowany roztwór podaje się podskórnie w udo (prawe lub lewe) lub brzuch (po stronie prawej lub lewej).
- Należy zmieniać miejsca kolejnych wstrzyknięć.
- W razie wystąpienia miejscowej reakcji po wstrzyknięciu podskórnym produktu leczniczego Adabonib, zaleca się podawać podskórnie roztwór Adabonib o mniejszym stężeniu (rozcieńczenie 1 mg/ml zamiast 2,5 mg/ml) lub zmianę na podawanie dożylne.
- Adabonib proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań w dawce 3,5 mg PODAJE SIĘ DOŻYLNIE LUB PODSKÓRNIE. Nie podawać inną drogą. Podanie dooponowe skutkowało zgonem.
USUWANIE LEKU
Fiolka przeznaczona jest wyłącznie do jednorazowego użytku i wszelkie resztki roztworu należy wyrzucić.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.