Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Axyven, 37,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Axyven, 75 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Axyven, 150 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Venlafaxinum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Axyven i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Axyven
3. Jak stosować lek Axyven
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Axyven
6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Axyven i w jakim celu się go stosuje

Lek Axyven zawiera substancję czynną wenlafaksynę.

Axyven jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (ang. SNRI). Ta grupa leków jest stosowana w leczeniu depresji oraz innych chorób, takich jak zaburzenia lękowe. Mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych nie jest do końca poznany, ale mogą one pomóc przez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu.

Lek Axyven stosuje się w leczeniu pacjentów dorosłych z depresją. Lek Axyven wskazany jest również w leczeniu następujących zaburzeń lękowych u pacjentów dorosłych: uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej (lęk lub unikanie sytuacji społecznych) oraz napadów lęku (ataki paniki).

Ważne jest, aby dla uzyskania lepszego samopoczucia pacjenta, leczenie depresji oraz zaburzeń lękowych przebiegało we właściwy sposób. Jeśli pacjent nie podejmie leczenia, jego stan może się nie poprawić, ulec pogorszeniu i będzie znacznie trudniejszy do leczenia.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Axyven

Kiedy nie stosować leku Axyven:

• Jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• Jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni niektóre leki należące do grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Przyjmowanie nieodwracalnych IMAO równocześnie z lekiem Axyven może spowodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Axyven należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• Jeżeli pacjent stosuje inne leki, które przyjmowane jednocześnie z lekiem Axyven mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (patrz punkt „Lek Axyven a inne leki”).
• Jeżeli u pacjenta występują problemy z przełykaniem, zaburzenia pracy żołądka lub jelit, które zmniejszają zdolność do połykania lub wydalania pokarmów poprzez prawidłowe wypróżnienia.
• Jeżeli u pacjenta występują choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej).
• Jeżeli u pacjenta występuje w wywiadzie wysokie ciśnienie tętnicze krwi.
• Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości choroby serca.
• Jeżeli u pacjenta wystąpiły zaburzenia rytmu serca.

Podczas pierwszych kilku tygodni leczenia

Lek Axyven może powodować uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia lub ustania w miejscu. W razie wystąpienia takich objawów należy poinformować lekarza prowadzącego.

Alkohol a leczenie lekiem Axyven

Nie spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Axyven, ponieważ może to powodować skrajne zmęczenie i utratę przytomności. Jednoczesne stosowanie z alkoholem i (lub) niektórymi lekami może spowodować nasilenie się objawów depresji i innych stanów chorobowych, takich jak zaburzenia lękowe.

Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych

Pacjenci, u których występuje depresja i (lub) zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych.

Krewni i przyjaciele

Jeśli zauważysz, że depresja lub lęk nasilają się u kogoś, nie wahaj się powiedzieć mu o tym i zachęcić do zwrócenia się o pomoc.

Suchość w jamie ustnej

Suchość w jamie ustnej zgłaszana jest przez 10% pacjentów leczonych wenlafaksyną. Ważne jest więc, aby dbać o higienę jamy ustnej, aby uniknąć problemów z zębami.

Pacjenci z cukrzycą

Stężenie glukozy we krwi może zmienić się przy stosowaniu leku Axyven, dlatego należy monitorować poziom cukru i ewentualnie dostosować dawkowanie leków przeciwcukrzycowych.

Zaburzenia seksualne

Leki takie jak Axyven mogą powodować zaburzenia czynności seksualnych, które mogą utrzymywać się nawet po zakończeniu leczenia. Warto o tym pamiętać przed rozpoczęciem terapii.

Dzieci i młodzież

Lek Axyven zazwyczaj nie jest zalecany dla osób poniżej 18 roku życia ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych. Jeśli jednak lekarz rozważa przepisanie tego leku dziecku, należy dokładnie omówić wszelkie wątpliwości.

Lek Axyven a inne leki

Przed rozpoczęciem terapii warto poinformować lekarza o wszystkich innych lekach, zarówno receptury, jak i bez recepty, które się przyjmuje. Niewłaściwe połączenie leków może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Leki zawierające substancje czynne:

Leki zawierające antybiotyk linezolid (stosowany w leczeniu zakażeń)
Leki zawierające moklobemid, IMAO (stosowany w leczeniu depresji).
Leki zawierające sybutraminę (stosowana w odchudzaniu).
Leki zawierające opioidy (np. buprenorfinę, tramadol, fentanyl, tapentadol, petydynę lub pentazocynę) stosowane w leczeniu silnego bólu.
Leki zawierające dekstrometorfan (stosowany w leczeniu kaszlu).
Leki zawierające metadon (stosowany w leczeniu uzależnienia od leków opioidowych lub silnego bólu).
Leki zawierające błękit metylenowy (stosowany w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi).
Leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (nazywane także Hypericum perforatum, leki pochodzenia naturalnego lub ziołowego stosowane w leczeniu łagodnej depresji).
Leki zawierające tryptofan (stosowany w problemach ze snem i w depresji).
Leki przeciwpsychotyczne (stosowane w leczeniu objawów takich jak: słyszenie, widzenie lub czucie rzeczy, które nie istnieją, błędne przekonania, nietypowa podejrzliwość, niejasne rozumowanie i postawa wycofania się).

Zespół serotoninowy

Objawy podmiotowe i przedmiotowe zespołu serotoninowego mogą obejmować kombinację następujących objawów: niepokój ruchowy, omamy, utratę koordynacji ruchowej, przyspieszoną czynność serca, podwyższoną temperaturę ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunkę, śpiączkę, nudności, wymioty.
W najcięższej postaci zespół serotoninowy może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny. Objawy przedmiotowe i podmiotowe mogą obejmować: połączenie gorączki, przyspieszonej czynności serca, pocenia się, silnej sztywności mięśni, dezorientacji i zwiększenia stężenia enzymów w mięśniach (oznaczane w badaniu krwi).
W przypadku podejrzenia wystąpienia zespołu serotoninowego należy bezzwłocznie zwrócić się do lekarza lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą wpływać na rytm serca, trzeba powiedzieć o tym lekarzowi.

Interakcje leków

Następujące leki mogą również wchodzić w interakcje z lekiem Axyven i dlatego należy stosować je z ostrożnością. Szczególnie ważne jest powiadomienie lekarza lub farmaceuty, jeżeli pacjent zażywa leki zawierające:
Leki przeciwarytmiczne, takie jak: chinidyna, amiodaron, sotalol lub dofetylid (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca).
Leki przeciwpsychotyczne takie jak tiorydazyna (patrz powyżej – „Zespół serotoninowy”).
Antybiotyki takie jak erytromycyna lub moksyfloksacyna (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych).
Leki przeciwhistaminowe (stosowane w leczeniu alergii).

Axyven z jedzeniem, piciem i alkoholem

Axyven należy przyjmować z jedzeniem (patrz punkt 3. „Jak stosować lek Axyven”).
Nie spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Axyven. Jednoczesne stosowanie z alkoholem może powodować skrajne zmęczenie i utratę przytomności oraz spowodować nasilenie się objawów depresji i innych stanów chorobowych, takich jak zaburzenia lękowe.

Ciąża i karmienie piersią

Informacje dotyczące ciąży i karmienia piersią.

Lek Axyven - informacje dla pacjentek w ciąży i karmiących piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Pacjentka powinna stosować lek Axyven tylko po przedyskutowaniu z lekarzem potencjalnych korzyści i potencjalnego ryzyka dla nienarodzonego dziecka.

Należy upewnić się, że lekarz i (lub) położna wiedzą o tym, że pacjentka stosuje lek Axyven.

Przyjmowanie podczas ciąży podobnych leków (SSRI) może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN), co objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiają się zwykle w pierwszych 24 godzinach po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.

Przyjmowanie leku Axyven pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Axyven, powinna poinformować o tym lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.

Jeżeli pacjentka przyjmuje ten lek w okresie ciąży, to u jej dziecka po urodzeniu oprócz trudności z oddychaniem może wystąpić inny objaw w postaci problemów ze ssaniem. Jeśli pacjentkę zaniepokoją takie objawy u noworodka po jego urodzeniu, należy skontaktować się z lekarzem i (lub) położną, którzy będą w stanie udzielić właściwej rady.

Lek Axyven przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Istnieje ryzyko wpływu leku na dziecko. Dlatego należy przedyskutować tę kwestię z lekarzem i lekarz podejmie decyzję, czy zaprzestać karmienia piersią, czy przerwać leczenie tym lekiem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie należy prowadzić pojazdów, posługiwać się jakimikolwiek narzędziami ani obsługiwać żadnych maszyn do czasu poznania wpływu leku Axyven na organizm pacjenta.

Lek Axyven zawiera laktozę

Jeśli pacjent został poinformowany przez lekarza, że nie toleruje niektórych cukrów, powinien skontaktować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania tego leku.

Jak stosować lek Axyven

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zwykle zalecana początkowa dawka w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej wynosi 75 mg na dobę. Dawka ta może zostać zwiększona stopniowo przez lekarza, jeśli jest to konieczne nawet do dawki maksymalnej, tj. 375 mg na dobę w przypadku depresji.

W przypadku napadów lęku leczenie należy rozpocząć od dawki mniejszej (37,5 mg) i następnie stopniowo ją zwiększać. Maksymalna dawka w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej i lęku napadowego wynosi 225 mg na dobę.

Lek Axyven należy przyjmować codziennie mniej więcej o tej samej porze, niezależnie od tego, czy lek przyjmowany jest rano, czy wieczorem.

Tabletki muszą być połykane w całości, popijane płynem i nie należy ich dzielić, kruszyć, żuć ani rozpuszczać.

Lek Axyven należy przyjmować z jedzeniem. Jeśli pacjent ma problemy z wątrobą lub nerkami, należy poinformować o tym lekarza, ponieważ może być potrzebna zmiana dawki leku Axyven.

Informacje o leku Axyven

Nie należy przerywać leczenia lekiem Axyven

Nie należy przerywać leczenia lekiem Axyven bez konsultacji z lekarzem (patrz punkt „Przerwanie stosowania leku Axyven”).

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Axyven

Jeśli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Przedawkowanie może zagrażać życiu, zwłaszcza po przyjęciu z alkoholem i (lub) niektórymi lekami (patrz „Lek Axyven a inne leki”). Objawy możliwego przedawkowania mogą obejmować przyspieszoną czynność serca, zaburzenia świadomości (od senności do śpiączki), zaburzenia widzenia, napady padaczkowe lub drgawki oraz wymioty.

Pominięcie przyjęcia leku Axyven

Jeżeli pacjent zapomniał przyjąć dawkę leku, powinien ją przyjąć możliwie jak najszybciej. Jeśli jednak zbliża się pora zażycia następnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę i przyjąć tylko jedną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Nie należy stosować większej dawki w ciągu jednego dnia, niż dobowa dawka leku Axyven przepisana przez lekarza.

Przerwanie stosowania leku Axyven

Nie należy przerywać leczenia ani zmniejszać dawki leku bez konsultacji z lekarzem, nawet w przypadku poprawy samopoczucia. Jeżeli lekarz uzna, że można odstawić Axyven, to poinformuje pacjenta, w jaki sposób należy stopniowo zmniejszać dawkę przed całkowitym zaprzestaniem leczenia. U pacjentów, którzy odstawiają Axyven, zwłaszcza w przypadku nagłego przerwania leczenia lub zbyt szybkiego zmniejszania dawki, mogą wystąpić działania niepożądane.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych należy odstawić lek Axyven. Należy skontaktować się bezzwłocznie z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób)

Obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka), trudności w przełykaniu lub oddychaniu.

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 osób)

Ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, trudności w przełykaniu lub oddychaniu.

Działania niepożądane leku Axyven

Ciężka wysypka, swędzenie lub pokrzywka

Obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd.

Objawy zespołu serotoninowego

Objawy podmiotowe i przedmiotowe mogą obejmować: niepokój ruchowy, omamy, utratę koordynacji ruchowej, przyspieszoną czynność serca, podwyższoną temperaturę ciała, szybkie zmiany ciśnienia tętniczego krwi, nadreaktywność, biegunkę, śpiączkę, nudności, wymioty.

Objawy zakażenia

Objawy takie jak: wysoka gorączka, dreszcze, drżenie, ból głowy, poty, objawy grypopodobne.

Ciężka wysypka

Może prowadzić do powstawania ciężkich pęcherzy i złuszczania się skóry.

Ból mięśni o nieznanym pochodzeniu

Tkliwość lub osłabienie, mogą to być objawy rabdomiolizy.

Objawy choroby określanej jako kardiomiopatia stresowa

Objawy takie jak: ból w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy, omdlenie, nieregularne bicie serca.

Inne działania niepożądane

Kaszel, świszczący oddech i duszność, czarne (smoliste) stolce lub krew w kale, swędzenie, zażółcenie skóry lub oczu, ciemne zabarwienie moczu, zaburzenia pracy serca, zaburzenia oczu, zaburzenia układu nerwowego, zaburzenia psychiczne, objawy odstawienia leku, przedłużone krwawienie.

Ważna informacja dotycząca tabletki w kale

Nie należy się niepokoić, jeśli pacjent zauważy tabletkę w kale podczas stosowania leku Axyven.

Bardzo często występujące działania niepożądane

Zawroty głowy, ból głowy, senność, bezsenność, nudności, suchość w jamie ustnej, zaparcia, pocenie się (w tym poty nocne).

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów)

Zmniejszone łaknienie.

Dezorientacja, uczucie oderwania (lub oddzielenia) od samego siebie, brak orgazmu, zmniejszenie popędu płciowego, pobudzenie, nerwowość, nietypowe sny.

Drżenie, uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia lub ustania w miejscu, mrowienie, zaburzenia smaku, zwiększenie napięcia mięśniowego.

Zaburzenia widzenia, w tym: niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenic, niezdolność oka do automatycznej zmiany ostrości z obiektów odległych na bliskie.

Dzwonienie w uszach (szumy uszne).

Przyspieszone bicie serca, kołatanie serca.

Zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, zaczerwienienie.

Duszność, ziewanie.

Wymioty, biegunka.

Łagodna wysypka, swędzenie.

Zwiększenie częstości oddawania moczu, zatrzymanie moczu, trudności w oddawaniu moczu.

Nieprawidłowości dotyczące krwawienia miesiączkowego takie jak: nasilenie krwawienia lub zwiększenie częstości nieregularnych krwawień, zaburzenia wytrysku/orgazmu (u mężczyzn), zaburzenia erekcji (impotencja).

Osłabienie (astenia), zmęczenie, dreszcze.

Zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała.

Zwiększenie stężenia cholesterolu.

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów)

Nadmierne pobudzenie, gonitwa myśli i zmniejszona potrzeba snu (mania).

Omamy, uczucie oderwania (lub oddzielenia) od rzeczywistości, zaburzenia orgazmu, brak uczuć lub emocji, uczucie nadmiernego pobudzenia, zgrzytanie zębami.

Omdlenie, niekontrolowane ruchy mięśni, zaburzenia koordynacji i równowagi.

Zawroty głowy (zwłaszcza podczas zbyt szybkiego wstawania), zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi.

Krwiste wymioty, czarne, smoliste stolce lub krew w stolcu, które mogą być oznaką krwawienia wewnętrznego.

Nadwrażliwość na światło, siniaki, nadmierna utrata włosów.

Niemożność kontroli nad oddawaniem moczu.

Sztywność, skurcze i niekontrolowane ruchy mięśni.

Niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów)

Drgawki lub napady padaczkowe.

Kaszel, świszczący oddech i duszność, którym może towarzyszć wysoka temperatura.

Dezorientacja i stan splątania, którym często towarzyszą omamy (majaczenie).

Nadmierne zatrzymanie wody w organizmie (znane jako zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, ang. SIADH).

Zmniejszenie stężenia sodu we krwi.

Silny ból oka oraz pogorszenie widzenia lub niewyraźne widzenie.

Nieprawidłowe, przyspieszone lub nieregularne bicie serca, które może prowadzić do omdleń.

Ciężki ból brzucha lub pleców (który może wskazywać na poważne problemy z jelitami, z wątrobą lub trzustką).

Swędzenie, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, ciemny kolor moczu lub objawy grypopodobne, które są objawami zapalenia wątroby.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)

Przedłużające się krwawienia, które mogą być objawem zmniejszonej liczby płytek krwi, co prowadzi do zwiększonego ryzyka siniaków lub krwawień.

Nietypowe wydzielanie mleka u kobiet.

Niespodziewane krwawienia

Niespodziewane krwawienia, np. krwawienie z dziąseł, krew w moczu lub w wymiocinach, pojawienie się niespodziewanych siniaków lub pękniętych naczyń krwionośnych (pęknięte żyły).

Myśli i zachowania samobójcze

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W trakcie leczenia wenlafaksyną lub wkrótce po zakończeniu leczenia zgłaszano przypadki myśli i zachowań samobójczych.

Zachowanie agresywne

Zawroty głowy.

Ciężki krwotok z pochwy

Ciężki krwotok z pochwy występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy). Patrz dodatkowe informacje w podpunkcie „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność” w punkcie 2.

Działania niepożądane

Lek Axyven może czasami powodować działania niepożądane, z których pacjent nie będzie zdawał sobie sprawy takie jak: wzrost ciśnienia tętniczego krwi lub nieprawidłowa czynność serca, niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych, stężenia sodu lub cholesterolu we krwi.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce.

Jak przechowywać lek Axyven

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Axyven: Substancją czynną leku jest wenlafaksyna.

Zgłaszanie działań niepożądanych można również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Informacje pochodzą z ulotki leku Axyven.

Lek Axyven - skład i właściwości

Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 37,5 mg, 75 mg lub 150 mg wenlafaksyny (w postaci chlorowodorku).

Pozostałe składniki to:

• Rdzeń: mannitol (E 421), powidon K 90, makrogol 400, celuloza mikrokrystaliczna (E 460(i)), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian (E 470b).
• Otoczka: celulozy octan (320S NF), celulozy octan (398-10NF), makrogol 400, Opadry White Y-30-18037 (hypromeloza, laktoza jednowodna, tytanu dwutlenek (E 171), triacetyna).

Jak wygląda lek Axyven i co zawiera opakowanie

• 37,5 mg: okrągłe, o średnicy 7 mm, obustronnie wypukłe, białe tabletki o przedłużonym uwalnianiu.
• 75 mg: okrągłe, o średnicy 7,5 mm, obustronnie wypukłe, białe tabletki o przedłużonym uwalnianiu.
• 150 mg: okrągłe, o średnicy 9,5 mm, obustronnie wypukłe, białe tabletki o przedłużonym uwalnianiu.

Lek Axyven jest dostępny w blistrach po 28 i 30 tabletek o przedłużonym uwalnianiu oraz w butelkach plastikowych zawierających 100 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

Exeltis Poland Sp. z o.o.
ul. Szamocka 8
01-748 Warszawa

Wytwórca

Laboratorios LICONSA, S.A.
Avda. Miralcampo no 7
Poligono Industrial Miralcampo
19200 Azuqueca de Henares
Hiszpania

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego i w Zjednoczonym Królestwie (Irlandii Północnej) pod następującymi nazwami:

• Szwecja Venlafaxin 1A Farma 37,5/75/150/225 mg depottabletter
• Estonia Venlafaxine Wörwag Pharma 37,5/75/150/225 mg, toimeainet prolongeeritult vabastavad tabletid
• Grecja SEROSMINE 37.5/75/150/225 mg Δισκίο παρατεταμένης αποδέσμευσης
• Francja VENLAFAXINE BIPHAR 150/225 mg comprimé a liberation prolongée
• Włochy Zarelis 37.5/75/150/225 mg compressa a rilascio prolungato
• Holandia Venlafaxine Aurobindo225 mg Tablet met verlengde afgifte
• Polska Axyven, 37,5/75/150 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
• Portugalia Zarelix 37,5/75/150/225 mg comprimidos de Iibertação prolongada
• Wielka Brytania Venlafaxine XL 37.5/75/150/225 mg prolonged-release tablets

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 10