Cefotaxim-MIP 1 g proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji (1 g) - 5 fiol. 10 ml
Cefotaxim-MIP 1 g proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji (1 g) - 5 fiol. 10 ml
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Cefotaxim-MIP 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji
Cefotaxim-MIP 2 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji
Cefotaximum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Cefotaxim-MIP i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Cefotaxim-MIP
- Jak stosować lek Cefotaxim-MIP
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Cefotaxim-MIP
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Cefotaxim-MIP i w jakim celu się go stosuje
Cefotaksym jest lekiem z grupy cefalosporyn trzeciej generacji do stosowania pozajelitowego. Mechanizm bakteriobójczego działania cefotaksymu polega na zahamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii. Zakres działania przeciwbakteryjnego jest bardzo szeroki.
Wskazania
Cefotaksym jest wskazany w leczeniu niżej wymienionych zakażeń, wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje.
- Zakażenia dolnych dróg oddechowych.
- Zakażenia dróg moczowych.
- Zakażenia narządów płciowych.
- Posocznica.
- Zakażenia skóry i tkanek miękkich.
- Zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej.
- Zakażenia kości i stawów.
- Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
- Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym w przypadku zwiększonego zagrożenia wystąpienia zakażenia u pacjenta.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Cefotaxim-MIP
Kiedy nie stosować leku Cefotaxim-MIP:
- jeśli pacjent ma uczulenie na cefotaksym lub inne cefalosporyny,
- jeśli pacjent ma uczulenie na penicyliny ponieważ może wystąpić reakcja alergiczna na cefalosporyny (nadwrażliwość krzyżowa).
Ostrzeżenia dotyczące stosowania Cefotaxim-MIP
Po przyjęciu cefotaksymu lub innych cefalosporyn u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek ciężka wysypka skórna lub łuszczenie się skóry, pęcherze lub owrzodzenia w jamie ustnej. Patrz również punkt: „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych przypadków leku Cefotaxim-MIP nie należy przyjmować i należy o tym powiedzieć lekarzowi.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania Cefotaxim-MIP należy omówić to z lekarzem.
Kiedy zachować szczególną ostrożność, stosując Cefotaxim-MIP:
- W związku ze stosowaniem cefotaksymu notowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, w tym zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznej nekrolizy naskórka, reakcji polekowej z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP). Należy przerwać stosowanie cefotaksymu i natychmiast zwrócić się do lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z objawów związanych z tymi ciężkimi reakcjami skórnymi, opisanych w punkcie 4.
- Jeśli u pacjenta wcześniej występowała ciężka alergia lub astma − należy koniecznie powiedzieć o tym lekarzowi.
- Pacjenci z nadwrażliwością na cefotaksym mogą wykazywać również alergię na inne antybiotyki beta-laktamowe (np. na inne cefalosporyny lub penicyliny).
Ważne informacje dotyczące stosowania leku Cefotaxim-MIP
W razie stosowania leku przez dłuższy okres lekarz może zalecić kontrolę czynności wątroby i nerek. Jeśli cefotaksym stosuje się dłużej niż przez 7-10 dni, lekarz może zalecić kontrolowanie parametrów krwi, w tym liczby białych krwinek.
Jeśli cefotaksym jest zbyt szybko podawany we wstrzyknięciu przez żyły środkowe za pomocą cewnika (krócej niż przez 1 minutę) może dojść do ciężkich zaburzeń rytmu serca.
Każde zastosowanie antybiotyków może powodować wzrost drobnoustrojów niewrażliwych na dany antybiotyk. Należy zwrócić uwagę na objawy nowo powstałego zakażenia i w razie ich zaobserwowania zwrócić się do lekarza, który zaleci odpowiednie leczenie.
Wpływ stosowania cefotaksymu na wyniki badań diagnostycznych
Stosowanie cefotaksymu może mieć wpływ na wyniki badań diagnostycznych. W czasie leczenia cefotaksymem w rzadkich przypadkach wyniki testu Coombsa mogą być fałszywie dodatnie. Fałszywie dodatnie wyniki testu wykrywającego glukozę mogą wystąpić po zmniejszeniu dawek, chyba że użyto specyficznej metody z oksydazą.
Podczas określania stężenia glukozy w moczu i krwi, w zależności od zastosowania metody, może dojść do wyniku fałszywie dodatniego; można tego uniknąć stosując metody enzymatyczne.
Informacje dodatkowe o stosowaniu Cefotaxim-MIP
Dzieci: Nie należy stosować cefotaksymu z dodatkiem lidokainy do wstrzykiwań domięśniowych u dzieci w pierwszym roku życia.
Pacjenci w podeszłym wieku: Następujące wraz z wiekiem naturalne osłabienie czynności nerek może prowadzić do zwiększenia stężenia cefotaksymu w osoczu, jeśli dawka nie jest właściwie dostosowana.
Ciąża i karmienie piersią: Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn: Cefotaksym podawany w małych lub średnich dawkach nie wpływa na zdolność koncentracji i szybkość reakcji. Duże dawki cefotaksymu, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek, mogą powodować zaburzenia czynności mózgu. Nie należy prowadzić pojazdów, ani obsługiwać maszyn, jeśli wystąpią takie objawy.
Interakcje z innymi lekami: Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Cefotaksym i inne antybiotyki
Ze względu na działanie antagonistyczne cefotaksymu nie należy stosować razem z innymi chemioterapeutykami o działaniu bakteriostatycznym (np. tetracykliny, erytromycyna, chloramfenikol, sulfonamidy).
Z powodu niezgodności ze wszystkimi aminoglikozydami, cefotaksymu nie należy podawać z aminoglikozydami w jednym wstrzyknięciu lub roztworze do infuzji. W razie konieczności zastosowania obu antybiotyków, należy podać je za pomocą osobnych przyrządów i wstrzyknąć w różne miejsca.
Cefotaksym i probenecyd
Jednoczesne podawanie probenecydu prowadzi do zahamowania wydalania cefotaksymu przez nerki, a przez to do zwiększenia jego stężenia w surowicy i wydłużenia czasu działania.
Cefotaksym i leki działające toksycznie na nerki lub leki moczopędne oddziałujące na pętlę Henlego
W razie jednoczesnego stosowania z cefotaksymem leków mogących uszkadzać nerki (np. antybiotyków aminoglikozydowych, polimiksyny B i kolistyny) oraz leków moczopędnych działających na pętlę Henlego, może dojść do wzmocnienia toksycznego działania tych leków na nerki. Jeżeli konieczne jest jednoczesne leczenie cefotaksymem i antybiotykiem aminoglikozydowym, leki te należy podawać osobno oraz kontrolować czynność nerek.
Cefotaxim-MIP zawiera sód
Lek zawiera 48 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w 1 g. Odpowiada to 2,4% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Jak stosować lek Cefotaxim-MIP
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dawkowanie
Dawkowanie i sposób podawania zależy od ciężkości zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu pacjenta.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat
Zazwyczaj 1 do 2 g cefotaksymu na dobę, w dwóch dawkach podzielonych, podawanych co 12 godzin. W ciężkich przypadkach dawkę dobową można zwiększyć do 12 g. Dawki dobowe do 6 g należy podzielić na co najmniej dwie dawki pojedyncze, podawane w odstępie 12 godzin. Większe dawki dobowe należy podzielić na co najmniej 3 do 4 dawek pojedynczych, podawanych w odstępach odpowiednio co 8 lub 6 godzin.
Dawkowanie leku Cefotaximum
Dorosłych
W przypadku ciężkich zakażeń należy podać dawkę 2-3 g cefotaksymu co 6-8 godzin.
Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie badań w celu wykrycia zakażenia kiłą.
Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym
Przed planowaną operacją należy podać pojedynczą dawkę 1 g cefotaksymu.
Można kontynuować podawanie leku po zabiegu, w zależności od ryzyka zakażenia.
Niemowlęta i dzieci w wieku do lat 12
Stosuje się 50 do 100 mg cefotaksymu na kilogram masy ciała na dobę, podzielone na 2, 3 lub 4 dawki.
W przypadku zakażeń zagrażających życiu może być konieczne zwiększenie dawki do 200 mg na kilogram masy ciała.
Noworodki, w tym wcześniaki
Nie przekraczać dawki 50 mg cefotaksymu na kilogram masy ciała na dobę.
Podzielone dawki należy podawać co 6, 8 lub 12 godzin zależnie od masy ciała.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek
W przypadku ciężkiej niewydolności nerek, należy zmniejszyć dawkę o połowę po podaniu dawki nasycającej.
Dalsze dostosowanie dawkowania może być konieczne w zależności od przebiegu zakażenia i stanu pacjenta.
Sposób podawania i okres stosowania
Szczegółowe informacje znajdują się w ulotce leku.
Okres leczenia jest uzależniony od rodzaju zakażenia i wyników badań bakteriologicznych.
Możliwe działania niepożądane
Przerwij stosowanie leku i skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpią nietypowe objawy.