Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Eligard 22,5 mg,
proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Octan leuproreliny
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Eligard i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Eligard
3. Jak stosować lek Eligard
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Eligard
6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Eligard i w jakim celu się go stosuje

Substancja czynna leku Eligard należy do grupy leków zwanych gonadoliberynami. Leki te są stosowane w celu zahamowania wytwarzania określonych hormonów płciowych (testosteronu). Eligard jest stosowany u dorosłych mężczyzn w leczeniu raka gruczołu krokowego z przerzutami, wrażliwego na terapię hormonalną oraz w połączeniu z radioterapią - w leczeniu raka gruczołu krokowego dużego ryzyka bez przerzutów, wrażliwego na terapię hormonalną.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Eligard

Kiedy nie stosować leku Eligard

• U kobiet i dzieci.
• Jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną - octan leuproreliny, na jakikolwiek związek działający podobnie do naturalnie występującego hormonu - gonadotropiny lub na którykolwiek z pozostałych składników leku Eligard (wymienionych w punkcie 6).
• Po operacyjnym usunięciu jąder, ponieważ Eligard nie powoduje dalszego zmniejszenia stężenia testosteronu w surowicy.
• Jako jedynego leczenia, jeśli u pacjenta występują dolegliwości związane z uciskiem na rdzeń kręgowy lub przerzutami do kręgosłupa. W takim przypadku Eligard można stosować jedynie w połączeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu raka gruczołu krokowego.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Eligard należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką: Jeżeli występuje którykolwiek z następujących przypadków: jakiekolwiek choroby serca lub naczyń krwionośnych, w tym zaburzenia rytmu serca (arytmia) lub pacjent stosuje

Informacje o leku Eligard

Ryzyko stosowania leku Eligard

Podczas stosowania leku Eligard istnieje ryzyko wystąpienia różnych skutków ubocznych:

• trudności w oddawaniu moczu
• ucisk na rdzeń kręgowy
• nagły ból głowy, wymioty
• zwiększenie ryzyka złamań spowodowanych osteoporozą
• możliwość wystąpienia depresji
• choroby układu sercowo-naczyniowego
• drgawki
• objawy skórne

Powikłania w pierwszym okresie stosowania

Podczas pierwszego tygodnia stosowania leku obserwuje się krótkotrwałe zwiększenie stężenia testosteronu we krwi, co może prowadzić do różnych objawów, takich jak ból kości czy trudności z oddawaniem moczu.

Brak działania leku Eligard

U niektórych pacjentów lek nie wywiera odpowiedniego działania. W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem.

Interakcje z innymi lekami

Lek Eligard może wpływać na działanie niektórych leków, w tym leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach podczas leczenia Eligardem.

Lek Eligard - informacje dla pacjenta

Przeciwwskazania

Eligard jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Zmęczenie, zawroty głowy i zaburzenia widzenia mogą być działaniami niepożądanymi leku Eligard lub wynikać z choroby podstawowej. Jeżeli występują działania niepożądane wymienione powyżej, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak stosować lek Eligard

Dawkowanie: Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, Eligard 22,5 mg podaje się raz na 3 miesiące.

Podawanie: Eligard powinien być podawany wyłącznie przez lekarza lub pielęgniarkę, którzy również zajmą się przygotowaniem produktu.

Po przygotowaniu, Eligard podaje się w postaci podskórnego wstrzyknięcia (wstrzyknięcie w tkankę pod skórą). Należy bezwzględnie unikać wstrzyknięcia dotętniczego (do tętnicy) lub dożylnego (do żyły). Podobnie jak w przypadku innych substancji czynnych stosowanych we wstrzyknięciach podskórnych, należy okresowo zmieniać miejsca wstrzyknięć.

Dodatkowe badania

Odpowiedź na leczenie lekiem Eligard powinna być kontrolowana przez lekarza prowadzącego na podstawie objawów klinicznych oraz stężenia specyficznego antygenu gruczołu krokowego (ang. Prostate Specific Antigen, PSA) we krwi.

Przerwanie stosowania leku Eligard

Leczenie zaawansowanej postaci raka gruczołu krokowego wymaga długotrwałego podawania leku Eligard. W przypadku podejrzenia pominięcia 3-miesięcznej dawki leku, należy poinformować o tym lekarza prowadzącego.

leku Eligard

Dlatego też nie należy przerywać stosowania leku nawet wtedy, gdy stan pacjenta poprawi się lub gdy objawy choroby ustąpią. W przypadku przedwczesnego przerwania leczenia objawy choroby mogą się zaostrzyć. Nie należy przedwcześnie przerywać leczenia, bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Eligard może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane obserwowane podczas stosowania Eligard wynikają przede wszystkim ze specyficznego działania octanu leuproreliny, który zwiększa lub zmniejsza stężenia poszczególnych hormonów. Najczęściej obserwowane działania niepożądane to uderzenia gorąca (u około 58% pacjentów), nudności, złe samopoczucie i zmęczenie oraz przemijające podrażnienia w miejscu wstrzyknięcia.

Działania niepożądane w pierwszym okresie leczenia

Podczas pierwszych tygodni leczenia lekiem Eligard może dojść do zaostrzenia objawów choroby, w związku z początkowym, krótkotrwałym zwiększeniem stężenia męskiego hormonu płciowego – testosteronu we krwi. Dlatego też lekarz może zalecić przyjmowanie odpowiedniego przeciwandrogenu (substancja, która zmniejsza działanie testosteronu) w początkowej fazie leczenia, w celu zmniejszenia powyższego działania leku.

Miejscowe działania niepożądane

Miejscowe działania niepożądane opisane po wstrzyknięciu leku Eligard są takie, jak działania często występujące po wstrzyknięciu podskórnym (wstrzyknięcie w tkankę pod skórą) podobnych leków. Łagodne uczucie pieczenia tuż po wstrzyknięciu występuje bardzo często. Uczucie kłucia i bólu po wstrzyknięciu, jak również zasinienie w miejscu podania występują często. Zaczerwienienie w miejscu podania zgłaszano często. Stwardnienie tkanek i owrzodzenia w miejscu podania występują niezbyt często.

Działania niepożądane występujące bardzo często

Działania niepożądane występujące bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż u 1 na 10 osób):

• Uderzenia gorąca
• Samoistne krwawienia ze skóry i błon śluzowych, zaczerwienienie skóry
• Zmęczenie, działania niepożądane w miejscu wstrzyknięcia (patrz powyżej: Miejscowe działania niepożądane)

Działania niepożądane występujące często

Działania niepożądane występujące często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• Zapalenie jamy nosowo-gardłowej (objawy przeziębienia)
• Nudności, złe samopoczucie, biegunka, zapalenie żołądka i jelit (żołądka i jelit/okrężnicy)

Skutki uboczne leków

Często występujące działania niepożądane:

• Swędzenie, nocne poty
• Ból stawów
• Nieregularne wizyty w toalecie w celu oddania moczu (również w nocy), trudności w oddawaniu moczu, bolesne oddawanie moczu, zmniejszenie ilości oddawanego moczu
• Nadwrażliwość piersi, obrzęk piersi, zanik jąder, ból jąder, bezpłodność, zaburzenia wzwodu, zmniejszenie wielkości prącia
• Dreszcze (epizody wzmożonego drżenia z wysoką gorączką), osłabienie
• Wydłużenie czasu krwawienia, zmiany w wartościach parametrów krwi, zmniejszenie liczby krwinek czerwonych/mała liczba krwinek czerwonych

Działania niepożądane występujące niezbyt często:

• Zakażenia dróg moczowych, miejscowe zakażenia skóry
• Nasilenie objawów cukrzycy
• Niezwykłe sny, depresja, zmniejszenie popędu płciowego
• Zawroty głowy, ból głowy, zaburzenia czucia skórnego, bezsenność, zaburzenia smaku, zaburzenia czucia zapachu
• Nadciśnienie (podwyższone ciśnienie krwi), niedociśnienie (obniżone ciśnienie krwi)
• Skrócenie oddechu
• Zaparcia, suchość w ustach, niestrawność (zaburzone trawienie z uczuciem pełności żołądka, ból żołądka, odbijanie się, nudności, wymioty, uczucie pieczenia w żołądku), wymioty
• Zwiększenie wilgotności skóry, nadmierne pocenie się
• Ból pleców, skurcz mięśni
• Hematuria (obecność krwi w moczu)
• Skurcz pęcherza, częstsze niż zwykle wizyty w toalecie w celu oddania moczu, niemożność oddawania moczu
• Powiększenie piersi u mężczyzn, impotencja
• Letarg (senność), ból, gorączka
• Zwiększenie masy ciała
• Utrata równowagi, uczucie pustki w głowie
• Zanik mięśni/utrata tkanki mięśniowej po długotrwałym stosowaniu

Działania niepożądane występujące rzadko:

• Ruchy mimowolne
• Nagła utrata świadomości, omdlenie
• Wzdęcie z oddawaniem wiatrów, odbijanie się
• Wypadanie włosów, wykwity skórne (krosty na skórze)
• Ból piersi
• Owrzodzenie w miejscu wstrzyknięcia

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko:

• Martwica w miejscu podania

Częstość nieznana:

• Zmiany w elektrokardiogramie (wydłużenie odstępu QT)
• Zapalenie płuc, choroba płuc
• Idiopatyczne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe (zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe wokół mózgu, charakteryzujące się bólem głowy, podwójnym widzeniem i innymi)

Objawy dotyczące widzenia oraz dzwonienie lub brzęczenie w uchu

- Czerwonawe, niewyniesione, tarczowate lub okrągłe plamy na tułowiu, często z pęcherzami pośrodku, łuszczenie się skóry, owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i oczu. Te ciężkie wysypki skórne mogą być poprzedzone gorączką i objawami grypopodobnymi (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica rozpływna naskórka)

- Zaczerwienienie skóry i swędząca wysypka (toksyczne wykwity skórne)

- Reakcja skórna powodująca wystąpienie czerwonych punktów lub plam na skórze, które mogą wyglądać jak tarcza strzelnicza z ciemnoczerwonym środkiem otoczonym jaśniejszymi czerwonymi pierścieniami (rumień wielopostaciowy)

Pozostałe działania niepożądane

Inne działania niepożądane opisane w literaturze jako związane z leczeniem leuproreliną - substancją czynną zawartą w leku Eligard to

(opis kolejnych działań niepożądanych)

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeżeli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Jak przechowywać lek Eligard

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: EXP.

Instrukcje dotyczące przechowywania:

- Przechowywać w lodówce (2°C do 8°C).

- Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

Wskazówki dotyczące przechowywania produktu leczniczego

Przed wstrzyknięciem produkt leczniczy musi mieć temperaturę pokojową. Należy go wyjąćz lodówki około 30 minut przed przygotowaniem. Po wyjęciu produktu leczniczego z lodówki,można go przechowywać w oryginalnym opakowaniu w temperaturze pokojowej (poniżej 25°C)do 4 tygodni.

Po pierwszym otwarciu plastikowej tacki zamkniętej folią, należy natychmiast sporządzić roztwóri jak najszybciej podać go pacjentowi. Produkt jest przeznaczony do jednorazowego użycia.Instrukcje dotyczące postępowania z nieużytym lub przeterminowanym lekiem EligardLeków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytaćfarmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronićśrodowisko.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Eligard
Substancją czynną leku Eligard jest octan leuproreliny.
Jedna z ampułko-strzykawek (Strzykawka B) zawiera 22,5 mg octanu leuproreliny.
Pozostałe składniki leku to kwas poli (DL-mleczano-ko-glikolowy) (75:25) oraz N-metylopirolidonzawarte w ampułko-strzykawce z rozpuszczalnikiem do sporządzania roztworu do wstrzykiwań(Strzykawka A).

Jak wygląda lek Eligard i co zawiera opakowanie
Eligard to proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.
Eligard 22,5 mg jest dostępny w następujących opakowaniach:
- Zestaw składający się z formowanej termicznie tacki zamkniętej folią oraz jałowej igłyo średnicy 20G, w tekturowym pudełku.
Tacka zawiera torebkę ze środkiem pochłaniającym wilgoć oraz system połączonych strzykawekskładający się z:
- ampułko-strzykawki A zawierającej rozpuszczalnik
- ampułko-strzykawki B zawierającej proszek
- łącznika z przyciskiem zatrzaskowym do strzykawek A i B.
- Opakowanie zbiorcze zawierające 2 zestawy, z których każdy zawiera jeden systempołączonych strzykawek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Recordati Industria Chimica e Farmaceutica S.p.A.
Via Matteo Civitali 1
20148 Mediolan
Włochy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowegoprzedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Recordati Polska sp. z o.o.
Al. Armii Ludowej 26
00-609 Warszawa
tel: + 48 22 206 84 50

Nazwy leku Eligard w krajach europejskich

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

• Austria: Eligard Depot 22,5 mg
• Belgia: Depo-Eligard 22,5 mg
• Cypr: Eligard
• Czechy: Eligard
• Dania: Eligard
• Estonia: Eligard
• Finlandia: Eligard
• Francja: Eligard 22,5 mg
• Niemcy: Eligard 22,5 mg
• Węgry: Eligard 22,5 mg
• Islandia: Eligard
• Irlandia: Eligard 22,5 mg
• Włochy: Eligard
• Łotwa: Eligard 22,5 mg
• Litwa: Eligard 22,5 mg
• Luxemburg: Depo-Eligard 22,5 mg
• Holandia: Eligard 22,5 mg
• Norwegia: Eligard
• Polska: Eligard 22,5 mg
• Portugalia: Eligard 22,5 mg
• Słowacja: Eligard 22,5 mg
• Słowenia: Eligard 22,5 mg
• Hiszpania: Eligard Trimestral 22,5 mg
• Szwecja: Eligard

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 10/2024

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Przed otwarciem należy doprowadzić produkt leczniczy do temperatury pokojowej wyjmującgo z lodówki około 30 minut przed użyciem.

W pierwszej kolejności należy przygotować pacjenta do podania produktu, a następnieprzygotować roztwór według poniższej instrukcji. Jeżeli roztworu nie przygotuje się zzastosowaniem odpowiedniej techniki, nie należy go podawać pacjentowi, gdyż w wynikunieprawidłowej rekonstytucji produktu leczniczego może wystąpić brak skutecznościklinicznej.

Krok 1

Na czystym podłożu, otworzyć tackę poprzez zdarcie folii zaczynając od rogów w celu wyjęciazawartości. Usunąć torebkę ze środkiem pochłaniającym wilgoć. Wyjąć system połączonych strzykawek (Ryc. 1.1) z tacki. Otworzyć opakowanie zawierające igłę z osłoną zabezpieczającą(Ryc. 1.2), odrywając papierową część opakowania.

Uwaga: Strzykawka A i Strzykawka B nie powinny być jeszcze ustawione w jednej linii.

Ryc. 1.1

Ryc. 1.2

Zawartość tacki: system połączonych strzykawek Pod tacką: Igła z osłoną zabezpieczającą i nasadka

Łącznik z przyciskiem zatrzaskowym

Igła z osłoną zabezpieczającą

Strzykawka A

Strzykawka B i nasadka

Krok 2

Palcem i kciukiem chwycić przycisk zatrzaskowy na łączniku i naciskać (Ryc. 2), do momentuusłyszenia zatrzaśnięcia. Dwie strzykawki zostaną ustawione w jednej linii. Uruchomienie łącznikanie wymaga żadnego specjalnego położenia systemu połączonych strzykawek. Nie należy wyginaćsystemu połączonych strzykawek (należy zwrócić uwagę, że może to spowodować wyciek, ponieważstrzykawki mogą zostać częściowo odkręcone).

Ryc. 2

Łącznik z przyciskiem zatrzaskowym

Strzykawka A Strzykawka B

Krok 3

Trzymając strzykawki w pozycji poziomej, przemieścić płynną zawartość Strzykawki A do octanuleuproreliny w postaci proszku znajdującego się w Strzykawce B. Dokładnie wymieszać produkt przez60 cykli, delikatnie przemieszczając zawartość obu strzykawek pomiędzy obiema strzykawkami(jeden cykl oznacza jedno naciśnięcie tłoka Strzykawki A i jedno naciśnięcie tłoka Strzykawki B)ustawionymi w pozycji poziomej, do uzyskania jednorodnego, lepkiego roztworu.

Po dokładnym wymieszaniu lepki roztwór ma kolor bezbarwny do białego lub do jasnożółtego(odcienie białego do jasnożółtego).

Ważne: Po wymieszaniu należy natychmiast przejść do następnego kroku, ponieważ w miaręupływu czasu zwiększa się lepkość produktu. Nie należy zamrażać wymieszanego produktu.

Uwaga: Produkt należy mieszać zgodnie z instrukcją; wstrząsanie NIE zapewni właściwegowymieszania produktu.

Krok 4

Po wymieszaniu, trzymać strzykawki w pozycji pionowej tak, aby Strzykawka B była na dole.

Strzykawki powinny pozostać prawidłowo połączone. Przemieścić cały wymieszany produkt do Strzykawki B (krótka, szeroka strzykawka) naciskając tłok Strzykawki A i nieznacznie pociągając tłok strzykawki B.

Strzykawka A

Strzykawka B

Krok 5

Upewniając się, że tłok Strzykawki A jest całkowicie wciśnięty, trzymając za łącznik należy wykręcić go ze Strzykawki B. Strzykawka A pozostanie połączona z łącznikiem. Upewnić się, że produkt nie wycieka, gdyż w przeciwnym razie igła, po nałożeniu, nie zabezpieczy prawidłowo strzykawki.

Uwaga: W mieszaninie mogą pozostać jeden duży lub kilka małych pęcherzyków powietrza – jest to zjawisko normalne. Nie należy usuwać pęcherzyków powietrza ze Strzykawki B na tym etapie, ponieważ może to spowodować stratę produktu!

Strzykawka A

Strzykawka B

Krok 6

• Trzymać Strzykawkę B pionowo i przytrzymać biały tłok, aby zapobiec stracie produktu.
• Nałożyć igłę z osłoną zabezpieczającą na Strzykawkę B, trzymając strzykawkę, i delikatnie przekręcić igłę o około trzy czwarte obrotu w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, aż do umocowania igły (Ryc. 6).

Nie należy dokręcać zbyt mocno, gdyż może to spowodować pęknięcie nasadki igły i w konsekwencji wyciek produktu podczas wstrzykiwania. W przypadku dokręcania igły ze zbyt dużą siłą, uszkodzeniu może ulec również osłona zabezpieczająca.

Jeśli nasadka igły będzie pękniętą lub będzie wyglądała na uszkodzoną, bądź zaobserwuje się wyciek, nie należy podawać produktu leczniczego. Uszkodzonej igły nie należy zastępować inną/wymieniać na inną a produktu nie należy wstrzykiwać. Wszystkie elementy niezużytego produktu należy usunąć w bezpieczny sposób.

W przypadku uszkodzenia nasadki igły należy podać nowy produkt leczniczy.

Ryc. 6

Strzykawka B

Krok 7

Odgiąć osłonę zabezpieczającą od igły i zdjąć osłonkę zakrywającą końcówkę igły bezpośrednio przed podaniem produktu leczniczego (Ryc. 7).

Ważne: Przed podaniem produktu nie należy manipulować przy mechanizmie osłony zabezpieczającej igłę. Jeśli nasadka igły będzie wyglądała na uszkodzoną lub zaobserwowany zostanie wyciek, NIE należy używać produktu. Uszkodzonej igły NIE należy wymieniać na inną, a produktu NIE należy wstrzykiwać. W przypadku uszkodzenia nasadki igły należy użyć nowego zestawu produktu leczniczego Eligard.

Ryc. 7

Strzykawka B

Krok 8

Przed podaniem produktu leczniczego należy usunąć wszystkie duże pęcherzyki powietrza ze Strzykawki B. Podać lek podskórnie tak, aby osłona zabezpieczająca pozostała odgięta od igły.

Procedura podania: Ryc. 8

• Wybrać miejsce wstrzyknięcia, które nie było ostatnio używane, na brzuchu, w górnym obszarze pośladków lub innej lokalizacji z dostateczną ilością tkanki podskórnej i bez przebarwień, guzków, zmian lub włosów.
• Oczyścić obszar w miejscu wstrzyknięcia przy użyciu gazika nasączonego alkoholem (nie dołączony).
• Kciukiem i palcem wskazującym chwycić i ścisnąć obszar skóry wokół miejsca wstrzyknięcia.
• Ręką dominującą szybko wkłuć igłę pod kątem 90° w stosunku do powierzchni skóry. Głębokość penetracji będzie zależeć od ilości i zagęszczenia tkanki podskórnej oraz długości igły. Po wkłuciu igły puścić skórę.
• Wstrzyknąć produkt powoli i równomiernie naciskając tłok do momentu opróżnienia strzykawki. Przed usunięciem igły należy upewnić się, że wstrzyknięto całą ilość produktu ze Strzykawki B.
• Utrzymując nacisk na tłok, szybko wycofać igłę pod takim samym kątem 90°, jakiego użyto do wkłucia.

Krok 9

Po wstrzyknięciu produktu leczniczego należy zamknąć osłonę zabezpieczającą igłę, stosując jednąz metod wymienionych poniżej.

Zamykanie na płaskiej powierzchni

Przycisnąć osłonę zabezpieczającą, skierowaną dźwignią w dół, do płaskiej powierzchni (Ryc. 9a) w celu zakrycia igły i zamknięcia osłony zabezpieczającej. Osłona jest zamknięta jeżeli usłyszy się i wyczuje kliknięcie. W pozycji zamkniętej końcówka igły będzie całkowicie zakryta.

Zamykanie kciukiem

Umieścić kciuk osłonie zabezpieczającej (Ryc. 9b), zakryć końcówkę igły i zamknąć osłonę zabezpieczającą. Osłona jest zamknięta jeżeli usłyszy się i wyczuje kliknięcie. W pozycji zamkniętej końcówka igły będzie całkowicie zakryta.

“Kliknięcie”

LUB

“Kliknięcie”

Po zamknięciu osłony zabezpieczającej natychmiast wyrzucić igłę i strzykawkę do pojemnika przeznaczonego na ostre przedmioty.