Empesin koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji (40 IU/2 ml) - 5 amp. 2 ml
Empesin koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji (40 IU/2 ml) - 5 amp. 2 ml
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Empesin, 40 IU/2 mL, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Argipressinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- 1. Co to jest lek Empesin i w jakim celu się go stosuje
- 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Empesin
- 3. Jak stosować lek Empesin
- 4. Możliwe działania niepożądane
- 5. Jak przechowywać lek Empesin
- 6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Empesin i w jakim celu się go stosuje
Lek Empesin to sztucznie wytwarzana substancja czynna odpowiadająca naturalnemu hormonowi – wazopresynie. Reguluje on gospodarkę wodną organizmu i zmniejsza wydalanie moczu. Lek Empesin jest stosowany przy stanach wstrząsu septycznego, po nieudanym zastosowaniu innych właściwych metod celem uzyskania docelowych wartości ciśnienia tętniczego krwi wyznaczonych przez lekarza.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Empesin
Kiedy nie stosować leku Empesin
- jeśli pacjent ma uczulenie na argipresynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Środki ostrożności podczas stosowania leku Empesin są konieczne:
- - jeśli jest używany do zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi w przypadku wstrząsu po zastosowaniu innych metod. Podanie leku musi się odbywać pod ścisłą kontrolą parametrów czynności życiowych;
- - jeśli jest stosowany u pacjentów z chorobami układu krążenia;
- - jeśli jest podawany pacjentom z padaczką, migreną, astmą, niewydolnością serca lub z chorobą, przy której nagłe zwiększenie objętości wody pozakomórkowej stanowi ryzyko;
- - jeśli pacjent choruje na przewlekłe zapalenie nerek.
Dzieci i młodzież
Nie jest zalecane stosowanie leku Empesin w tym wskazaniu u dzieci i noworodków.
Lek Empesin a inne leki
Należy zachować ostrożność podczas podawania leku Empesin razem z karbamazepiną, chloropropamidem, klofibratem, mocznikiem, fludrokortyzonem lub trójpierścieniowymi lekami
Empesin - informacje dotyczące stosowania
Lek Empesin może interweniować z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi, dlatego należy zachować ostrożność przy jednoczesnym ich podawaniu. Konieczne jest również poinformowanie lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, również tych dostępnych bez recepty.
Stosowanie leku Empesin z jedzeniem i piciem
Nie zaleca się stosowania leku Empesin z alkoholem.
Ciąża i karmienie piersią
Lek Empesin nie powinien być stosowany w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna to za konieczne. Nie zaleca się również stosowania leku podczas karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ważne informacje na temat substancji pomocniczych
Lek Empesin jest wolny od sodu.
Zobacz również inne leki z tej kategorii:
Jak stosować lek Empesin
Lek Empesin powinien być podawany przez lekarza, z zastosowaniem odpowiednich dawek i technik podawania. Niewłaściwe dawki leku mogą prowadzić do powikłań, dlatego należy ściśle stosować zalecenia lekarza.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Empesin był stosowany u niemowląt i dzieci w określonych stanach, jednakże nie zaleca się stosowania leku u dzieci i noworodków bez konsultacji lekarskiej.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Empesin
Jeśli podejrzewasz, że dostałeś/aś zbyt dużą dawkę leku Empesin, natychmiast skonsultuj się z lekarzem.
Przerwanie stosowania leku Empesin
Odstawienie leczenia należy przeprowadzić stopniowo, pod kontrolą lekarza. Nagłe przerwanie stosowania leku może prowadzić do powikłań.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):
- zaburzenia rytmu serca,
- ucisk w klatce piersiowej,
- zaburzenia krążenia w mięśniu sercowym, jelitach lub końcach palców,
- obwodowe zwężenie naczyń krwionośnych,
- martwica tkanki,
- skurcze w jamie brzusznej,
- bladość wokół ust,
- martwica tkanki skórnej.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):
- niskie stężenie sodu we krwi,
- drżenie,
- zawroty głowy,
- ból głowy,
- zmniejszony rzut serca,
- zagrażająca życiu zmiana rytmu serca,
- zatrzymanie krążenia,
- trudności oddechowe spowodowane zwężeniem dróg oddechowych,
- nudności,
- wymioty,
- wzdęcia,
- martwica tkanki jelit,
- potliwość,
- wysypka,
- zmiany niektórych wyników badań laboratoryjnych krwi.
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 osób):
- ciężka, zagrażająca życiu reakcja alergiczna.
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- zatrucie wodne,
- moczówka prosta po odstawieniu.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: + 48 22 49 21 301,
faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: Tel. +48 22 542 81 80
Ten lek został dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
- Austria Empesin 40 I.E./2 ml Konzentrat zur Herstellung einer Infusionslösung
- Belgia Reverpleg 40 I.E./2 ml concentraat voor oplossing voor infusie
- Bułgaria Емпресин 40 IU/2ml Концентрат за инфузионен разтвор
- Chorwacja Empressin 40 IU/ 2 ml koncentrat za otopinu za infuziju
- Republika Czeska Embesin
- Dania Empressin
- Estonia Empesin
- Finlandia Empressin 40 I.U./2 ml infuusiokonsentraatti, liuosta varten
- Francja Reverpleg 40 U.I./2ml solution á diluer pour perfusion
Grecja Empressin 40 I.U./2 ml Πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση
Hiszpania Empressin 40 I.U./2 ml concentrado para solución para perfusión
Holandia Empressine 40 I.E./2ml, concentraat voor oplossing voor infusie
Irlandia Embesin
Litwa Empesin
Luksemburg Reverpleg 40 I.U./2 ml solution à diluer pour perfusion
Łotwa Empesin 40 SV/2 ml koncentrāts infūziju šķīduma pagatavošanai
Niemcy Empressin 40 I.E./2 ml Konzentrat zur Herstellung einer Infusionslösung
Norwegia Empressin
Polska Empesin
Portugalia Empressin 40 U.I./2ml concentrado para solução para perfusão
Rumunia Reverpleg
Słowacja Embesin 40 I.U./2 mL infúzny koncentrát
Słowenia Empesin 40 I.E./2 ml koncentrat za raztopino za infundiranje
Szwecja Empressin 40 I.E./2 ml koncentrat till infusionsvätska, lösning
Węgry Embesyn 40 N.E./2ml koncentrátum oldatus infúzióhoz
Włochy Empressin 40 U.I. /2 ml concentrato per soluzione per infusione
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Dawkowanie i sposób podawania
Leczenie argipresyną u pacjentów z niedociśnieniem opornym na katecholaminę najlepiej rozpocząć w ciągu pierwszych sześciu godzin od wystąpienia wstrząsu septycznego albo w ciągu 3 godzin od wystąpienia wstrząsu u pacjentów otrzymujących wysokie dawki katecholamin (patrz punkt 5.1 ChPL). Argipresynę należy podawać w ciągłej infuzji dożylnej w dawce 0,01 j.m. na minutę za pomocą pompy infuzyjnej/mechanicznej. W zależności od odpowiedzi klinicznej dawkę można zwiększać co 15-20 minut do 0,03 j.m. na minutę. W przypadku pacjentów oddziału intensywnej terapii, zwykle docelowe ciśnienie krwi to 65-75 mmHg. Argipresynę należy stosować wyłącznie dodatkowo do konwencjonalnej terapii wazopresyjnej katecholaminami. Dawki powyżej 0,03 j.m. na minutę należy stosować wyłącznie jako leczenie ratunkowe, gdyż może to powodować martwicę jelit i skóry oraz zwiększać ryzyko zatrzymania krążenia (patrz punkt 4.4 ChPL). Czas trwania leczenia należy dobrać zależnie od indywidualnego obrazu klinicznego, ale najlepiej, aby trwało ono co najmniej 48 godzin. Nie wolno nagle odstawiać leczenia argipresyną. Należy to robić stopniowo, zgodnie z klinicznym stanem pacjenta. Łączny czas trwania leczenia argipresyną zależy od decyzji lekarza prowadzącego.
Przygotować roztwór do infuzji poprzez rozcieńczenie 2 mL koncentratu w 48 mL roztworu chlorku sodu 9 mg/mL (0.9%) (co odpowiada 0,8 j.m. argipresyny na mL). Łączna objętość po rozcieńczeniu powinna wynosić 50 mL.
Tempo infuzji zależnie od zalecanych dawek:
Dawka leku Empesin/min Dawka leku Empesin/godz. Tempo infuzji
0,01 j.m. 0,6 j.m. 0,75 m L /godz.
0,02 j.m. 1,2 j.m. 1,50 m L /godz.
0,03 j.m. 1,8 j.m. 2,25 m L /godz.
Dzieci i młodzież
Argipresyna była stosowana do leczenia wstrząsu wazodylatacyjnego u dzieci i niemowląt na oddziale intensywnej terapii i podczas zabiegu chirurgicznego. Ponieważ argipresyna w porównaniu ze standardowym leczeniem nie prowadziła do poprawy przeżycia i wykazano dla niej większe wskaźniki zdarzeń niepożądanych, jej stosowanie u dzieci i niemowląt nie jest zalecane.
Strona 5 z 6
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 ChPL.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Tego produktu nie należy stosować zamiennie z innymi produktami leczniczymi zawierającymi argipresynę wyrażoną w innych jednostkach (na przykład Pressor Units P.U.).
Nie należy podawać argipresyny w bolusie w ramach leczenia wstrząsu opornego na katecholaminę.
Argipresynę wolno podawać wyłącznie pod ścisłą i ciągłą obserwacją parametrów hemodynamicznych i specyficznych dla narządów.
Leczenie argipresyną należy rozpocząć wyłącznie, jeśli nie można utrzymać wystarczającego ciśnienia perfuzyjnego pomimo odpowiedniej substytucji objętości i podania katecholaminergicznych wazopresorów.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania argipresyny u pacjentów z chorobami serca lub naczyń. Zgłaszano, że podanie dużych dawek argipresyny w innych wskazaniach powoduje niedokrwienie mięśnia sercowego i jelit, zawał mięśnia sercowego i jelit oraz zmniejszoną perfuzję kończyn.
Argipresyna może w rzadkich przypadkach powodować zatrucie wodne. Należy w porę rozpoznać wczesne oznaki w postaci senności, apatii i bólu głowy, aby zapobiec śpiączce terminalnej i drgawkom.
Argipresynę należy stosować z zachowaniem ostrożności przy występowaniu padaczki, migreny, astmy, niewydolności serca lub przy innym stanie, przy którym nagłe zwiększenie objętości wody pozakomórkowej może stanowić ryzyko dla już przeciążonego układu.
W populacji pediatrycznej nie wykazano pozytywnego stosunku korzyści do ryzyka. Nie jest zalecane stosowanie argipresyny w tym wskazaniu u dzieci i noworodków (patrz punkt 5.1 ChPL).