przebiegu depresji), - u pacjentów z ciężką niewydolnością oddechową, - u pacjentów w ciężkim stanie koma. Możliwe działania niepożądane Lek Lorazepam TZF, podobnie jak inne leki, może powodować działania niepożądane, chociaż nie u wszystkich one wystąpią. - Mogą wystąpić: - senność, znużenie, spowolnienie reakcji, osłabienie mięśni, u pacjentów z jakimiś zaburzeniami oddechowymi zahamowanie funkcji oddechowej, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, - zwiększenie lub zmniejszenie nastroju (dysforia), pobudzenie, złość, - nudności, wymioty, zaparcia, - podwyższenie lub obniżenie ciśnienia krwi, - zatrzymanie mocz, trudności w oddawaniu moczu, - zwiększenie lub zmniejszenie liczby płytek we krwi, białych krwinek lub czerwonych krwinek, - zaburzenia świadomości w postaci objawów dezorientacji (dezorientacja w czasie, miejscu, u osób starszych także w otoczeniu), nieprawidłowe lub nieadekwatne zachowanie, zaburzenia snu, sen przymusowy (senambulizm), zaburzenia koncentracji, - reakcje nadwrażliwości w postaci wysypki, obniżenia ciśnienia tętniczego (lekarzowi zaleca się mierzenie ciśnienia tętniczego w czasie leczenia). 3. Jak przechowywać Lorazepam TZF Ten lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie używać tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień tego miesiąca. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Opakowanie foliowe: przechowywać w opakowaniu pierwotnym w celu ochrony przed światłem. Nie używać tego leku, jeśli zauważysz widoczne oznaki dewastacji. 4. Zawartość opakowania i inne informacje Co zawiera Lorazepam TZF - Substancją czynną leku jest lorazepam. Każda tabletka zawiera 0,5 mg, 1 mg lub 2,5 mg lorazepamu. - Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, łożysko węglanu wapnia, magnezu stearynian. Jak wygląda Lorazepam TZF i co zawiera opakowanie - Lorazepam TZF, tabletki 0,5 mg: jasnozielone, owalne tabletki, gładkie po jednej stronie z równoległymi bokami oraz symbolami L na jednej i N na drugiej stronie. - Lorazepam TZF, tabletki 1 mg: jasnozielone, owalne tabletki, gładkie po jednej stronie z równoległymi bokami oraz symbolami L na jednej i O na drugiej stronie. - Lorazepam TZF, tabletki 2,5 mg: jasnozielone, owalne tabletki, gładkie po jednej stronie z równoległymi bokami oraz symbolami L na jednej i I na drugiej stronie. Opakowanie blister: 20, 30 lub 50 tabletek Opakowanie z tworzywa sztucznego z zakrętką: 20, 30 lub 50 tabletek Nie są wszystkie wielkości opakowań dostępne na rynku.

Leczenie zaburzeń psychicznych

W przypadku leczenia zaburzeń psychicznych, takich jak neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne i sole litu, istnieje konieczność monitorowania pacjenta.

Warunki, które wymagają szczególnej ostrożności

• Okresowe, przemijające zatrzymanie oddychania podczas snu
• Ciężkie zaburzenia oddychania lub ból w klatce piersiowej
• Ciężka choroba wątroby

Dzieci i młodzież

Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat nie powinni być leczeni lekiem Lorazepam TZF, chyba że jest to konieczne w celu uspokojenia przed i po zabiegu chirurgicznym lub przed zabiegami diagnostycznymi. Nie zaleca się stosowania leku Lorazepam TZF u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Lorazepam TZF należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Leczenie benzodiazepinami pacjentów z depresją może nasilić objawy depresji i (lub) ujawnić skłonności samobójcze.

Stosując lorazepam jako lek nasenny, pacjent powinien upewnić się, że może mieć zapewniony 7-8 godzinny nieprzerwany sen.

Reakcje paradoksalne

Sporadycznie zgłaszano występowanie reakcji paradoksalnych w przypadku stosowania benzodiazepin, zwłaszcza u dzieci i osób w podeszłym wieku. W przypadku wystąpienia takich reakcji leczenie lekiem Lorazepam TZF należy przerwać.

Ostrzeżenia dotyczące uzależnienia

Stosowanie lorazepamu wiąże się z wysokim ryzykiem uzależnienia, zarówno psychicznego, jak i fizycznego. Benzodiazepiny należy zawsze przepisywać tylko na krótki okres.

Korzyści terapeutyczne a ryzyko przyzwyczajenia

Lorazepam jest lekiem, który ma swoje korzyści terapeutyczne względem ryzyka przyzwyczajenia i uzależnienia. Nie zaleca się jednak długotrwałego stosowania lorazepamu.

Ciężkie reakcje alergiczne

Podczas stosowania benzodiazepin zgłaszano ciężkie reakcje alergiczne. U pacjentów mogą wystąpić przypadki obrzęku skóry i błon śluzowych, takich jak język, krtań lub struny głosowe.

Działania niepożądane

U niektórych pacjentów podczas przyjmowania benzodiazepin mogą wystąpić różne inne działania niepożądane, takie jak duszność, obrzęk gardła, nudności i wymioty. Niektórzy pacjenci mogą nawet wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.

Niepokój i bezsenność

Niepokój lub bezsenność mogą być objawami wielu innych chorób, dlatego lekarz powinien wziąć pod uwagę inne możliwe przyczyny tych objawów.

Współdziałanie z innymi lekami

Należy poinformować lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub planowanych do stosowania, aby uniknąć działań niepożądanych wynikających z interakcji leków.

Ostrzeżenie dotyczące opioidów

Jednoczesne stosowanie leku Lorazepam TZF i opioidów może zwiększyć ryzyko wystąpienia senności, depresji oddechowej oraz innych poważnych działań niepożądanych. Dlatego należy stosować te leki ostrożnie i tylko zgodnie z zaleceniami lekarza.

Podanie z klozapiną i kwasem walproinowym

Jeśli lorazepam jest stosowany razem z klozapiną lub kwasem walproinowym, może dojść do nasilenia działań niepożądanych. Dawkę leku należy dostosować odpowiednio pod nadzorem lekarza.

Jednoczesne podawanie leku Lorazepam TZF i probenecydu może przyspieszyć początek działania lub przedłużyć działanie lorazepamu. W przypadku jednoczesnego stosowania probenecydu dawkę leku Lorazepam TZF należy zmniejszyć o połowę.

Stosowanie teofiliny lub aminofiliny może osłabiać działanie uspokajające leku Lorazepam TZF.

Alkohol i Lorazepam TZF
Należy unikać równoczesnego spożywania napojów alkoholowych, ponieważ alkohol może w nieprzewidywalny sposób zmieniać i nasilać działanie leku Lorazepam TZF.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje zajść w ciążę, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Leku Lorazepam TZF nie należy przyjmować w okresie ciąży. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania leku Lorazepam TZF, musi natychmiast poinformować o tym lekarza prowadzącego, aby mógł podjąć decyzję o przerwaniu leczenia. Długotrwałe stosowanie leku Lorazepam TZF przez kobietę w ciąży może spowodować wystąpienie objawów odstawienia u noworodka. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Lorazepam TZF pod koniec ciąży lub w czasie porodu, u niemowlęcia może wystąpić obniżona aktywność, obniżone napięcie mięśniowe, spadek temperatury ciała (hipotermia) i (lub) niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie tętnicze), depresja oddechowa, bezdech oraz problemy z karmieniem (zespół wiotkiego dziecka).

Karmienie piersią
Lek Lorazepam TZF przenika do mleka ludzkiego i dlatego nie należy go przyjmować podczas karmienia piersią. Przyjmowanie leku Lorazepam TZF w okresie karmienia piersią może powodować znaczne uspokojenie oraz problemy ze ssaniem u dziecka. Zaleca się obserwowanie niemowlęcia.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lorazepam TZF stosowany zgodnie z zaleceniami może powodować spowolnienie reakcji, szczególnie w pierwszych kilku dniach leczenia. W takim przypadku pacjent nie jest w stanie wystarczająco szybko reagować na nieoczekiwane i nagłe zdarzenia. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać żadnych niebezpiecznych narzędzi elektrycznych ani maszyn. Pacjent nie powinien pracować bez bezpiecznego oparcia dla stóp. W szczególności należy pamiętać, że alkohol dodatkowo zaburza zdolność reakcji. Lekarz prowadzący podejmie decyzję, czy pacjent może prowadzić pojazdy lub obsługiwać maszyny biorąc pod uwagę indywidualną odpowiedź pacjenta na leczenie i przyjmowaną dawkę.

Lorazepam TZF zawiera laktozę jednowodną
Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lorazepam TZF zawiera sód
Lek Lorazepam TZF zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Jak stosować Lorazepam TZF

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie
Dawkowanie i czas stosowania należy dostosować do indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Wskazania do stosowania leku Lorazepam TZF

Wskazania do stosowania (tj. choroba, na którą przepisano lek) i ciężkości choroby. Zasadniczo należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Poniższe informacje mają zastosowanie, o ile lekarz nie zalecił dawkowania leku Lorazepam TZF w inny sposób.

Leczenie stanów lękowych, napięcia i pobudzenia oraz zaburzeń snu

Dawka dobowa u osób dorosłych wynosi zazwyczaj od 0,5 do 2,5 mg lorazepamu, podawana w 2 do 3 pojedynczych dawkach podzielonych lub jednorazowo wieczorem około pół godziny przed snem, jeśli lek stosowany jest głównie w związku z zaburzeniami snu wymagającymi leczenia. Lekarz może zwiększyć dawkę dobową maksymalnie do 7,5 mg, biorąc pod uwagę wszystkie ostrzeżenia i środki ostrożności, zwłaszcza w warunkach szpitalnych.

Premedykacja przed zabiegami diagnostycznymi oraz przed i po zabiegach chirurgicznych

U osób dorosłych 1 do 2,5 mg lorazepamu wieczorem przed zabiegiem i (lub) 2 do 4 mg około 1 do 2 godzin przed zabiegiem. Po zabiegu 1 do 2,5 mg lorazepamu w odpowiednich odstępach czasu.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Dawkę należy odpowiednio zmniejszyć. U dzieci, jednorazowe dawki nie powinny przekraczać 0,5 do 1 mg lorazepamu i 0,05 mg na kg masy ciała.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych

Początkową całkowitą dawkę dobową należy zmniejszyć o około 50% u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych. Pacjenci ci jak również dzieci, powinni otrzymywać lek w najmniejszej skutecznej dawce. Lekarz dostosuje dawkę do potrzeb i tolerancji pacjenta.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lekarz dostosuje dawkę do indywidualnej odpowiedzi na leczenie. Lorazepam TZF jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Sposób podawania

Tabletkę należy połknąć w całości, popijając płynem (np. pół do 1 szklanki wody). Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków. Jeśli Lorazepam TZF jest stosowany w leczeniu zaburzeń snu, lek należy przyjmować przed snem. Leku nie należy stosować na pełny żołądek. Stosowanie leku na pełny żołądek może spowodować opóźnione działanie leku i w konsekwencji przesunięcie jego działania na następny dzień. Tabletki Lorazepam TZF 1 mg i Lorazepam TZF 2,5 mg można podzielić na równe dawki.

Czas stosowania

Lekarz zdecyduje o czasie trwania leczenia. Stosowanie leku Lorazepam TZF należy ograniczyć do podawania pojedynczych dawek lub w przypadku ostrej choroby stosować go tylko przez kilka dni. Czas stosowania w chorobie przewlekłej zależy od przebiegu choroby. Po 2 tygodniach codziennego stosowania leku lekarz powinien stopniowo zmniejszać dawkę aby ustalić, czy przyjmowanie leku Lorazepam TZF jest nadal konieczne. Po dłuższym okresie stosowania leku (ponad tydzień) i nagłym jego odstawieniu może wystąpić przejściowy nawrót zaburzeń snu, lęku i napięcia, wewnętrznego niepokoju i pobudzenia. Dlatego leczenia nie należy przerywać nagle, tylko poprzez stopniowe zmniejszanie dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lorazepam TZF

W przypadku podejrzenia zatrucia po przyjęciu większych ilości leku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. W przypadku zgłoszenia telefonicznego należy dokładnie zastosować się do zaleceń uzyskanych przez telefon dotyczących udzielania pierwszej pomocy. Nie należy prowokować wymiotów, jeśli nie zostało to wyraźnie zalecone.

05.28.10.2022 zm 01.12.2023 v1

Objawy przedawkowania i zapomnienie dawki

Objawami przedawkowania są: ospałość, splątanie, senność, płytki oddech, zaburzenia koordynacji ruchowej, apatia, a w ciężkich przypadkach utrata przytomności.

Pominięcie zastosowania leku Lorazepam TZF

Jeśli pacjent zapomni przyjąć tabletkę, należy przyjąć lek Lorazepam TZF o zwykłej porze następnego dnia. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Lorazepam TZF

Nigdy nie należy samodzielnie przerywać ani kończyć leczenia, chyba że podejrzewa się wystąpienie ciężkiego działania niepożądanego. W takich przypadkach należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza.

W przypadku nagłego przerwania leczenia po dłuższym okresie stosowania mogą wystąpić objawy odstawienia wymienione w punkcie 4. Aby uniknąć wystąpienia takich objawów, leczenie należy przerwać poprzez stopniowe zmniejszanie dawki (patrz punkt 3).

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Należy spodziewać się wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie na początku leczenia, jeśli dawka jest zbyt duża oraz w grupach pacjentów wymienionych w punkcie „Ostrzeżenia i środki ostrożności” (patrz punkt 2).

Jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych, leczenie lekiem Lorazepam TZF należy natychmiast przerwać. Należy natychmiast poinformować lekarza i (lub) zwrócić się o natychmiastową pomoc medyczną.

• reakcje paradoksalne, takie jak lęk, pobudzenie, niepokój ruchowy, agresywne zachowanie (wrogość, agresja, gniew), zaburzenia snu / bezsenność, pobudzenie seksualne, omamy,
• myśli samobójcze/próby samobójcze,
• reakcje nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne / anafilaktoidalne, obrzęk skóry i (lub) błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy),
• żółtaczka – zażółcenie skóry, oczu, nosa, ust, jasne zabarwienie stolca (kał) i ciemne zabarwienie moczu,
• alergiczne reakcje skórne – wysypki i zapalenie skóry,
• depresja oddechowa (stopień zależny od dawki), przerwa w oddychaniu (bezdech), zaostrzenie bezdechu sennego (chwilowe zatrzymanie oddychania podczas snu).

Inne działania niepożądane

Bardzo często: występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów

• uspokojenie, zmęczenie, ospałość

Często: występują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów

• niezborność ruchowa (ataksja), splątanie, depresja, ujawnienie depresji, zawroty głowy
• osłabienie mięśni, znużenie

Niezbyt często: występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów

• zmiany libido, impotencja, osłabienie orgazmu
• nudności

Częstość nieznana:

Częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych

• zmiany w morfologii krwi (małopłytkowość, agranulocytoza, pancytopenia)
• wydłużony czas reakcji
• zaburzenia koordynacji ruchowej (objawy pozapiramidowe)
• drżenia
• zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, niewyraźne widzenie)
• trudności w wymowie (dyzartria) / niewyraźna mowa
• ból głowy
• napady drgawkowe / drgawki
• niepamięć
• odhamowanie (psychiczne), euforia
• śpiączka
• zmniejszona czujność / koncentracja, zaburzenia równowagi
• niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie tętnicze), łagodny spadek ciśnienia tętniczego
• zaostrzenie obturacyjnej choroby płuc (zwężenie dróg oddechowych)
• zaparcia
• zwiększenie stężenia bilirubiny, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz, fosfatazy zasadowej)
• wypadanie włosów
• zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (ang. syndrome of inappropriate antidiuretic hormone secretion - SIADH)
• obniżony poziom sodu (hiponatremia)
• obniżona temperatura ciała (hipotermia)

Uzależnienie / nadużywanie

Nawet po kilku dniach codziennego przyjmowaniu lorazepamu, po przerwaniu leczenia, zwłaszcza nagłym, mogą wystąpić objawy odstawienia (np. zaburzenia snu, intensywne sny). Może nasilić się lęk, stany napięcia, a także pobudzenie i wewnętrzny niepokój (zjawiska z odbicia).

Inne objawy zgłaszane po odstawieniu benzodiazepin to: ból głowy, depresja, splątanie, drażliwość, pocenie się, stan niepokoju (dysforia), zawroty głowy, derealizacja, zaburzenia zachowania, nadwrażliwość na dźwięki, drętwienie i mrowienie kończyn, nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, zaburzenia czucia, ruchy mimowolne, nudności, wymioty, biegunka, utrata apetytu, omamy / majaczenie, drgawki / napady padaczkowe, drżenie, skurcze jelit, bóle mięśni, pobudzenie, kołatanie serca, przyspieszone tętno, napady lęku, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, hiperrefleksja, utrata pamięci krótkotrwałej i gorączka. W przypadku przewlekłego stosowania leku Lorazepam TZF u pacjentów z padaczką lub osób przyjmujących inne leki obniżające próg drgawkowy (np. leki przeciwdepresyjne), nagłe odstawienie leku może wyzwolić częstsze napady padaczki. Ryzyko wystąpienia objawów odstawienia zwiększa się wraz z czasem stosowania i dawką. Zjawisk tych zazwyczaj można uniknąć poprzez stopniowe zmniejszanie dawki.

Istnieją doniesienia o rozwoju tolerancji

Lorazepam TZF ma potencjał uzależniający. W grupie szczególnego ryzyka są pacjenci nadużywający w przeszłości leków na receptę lub alkoholu.

Środki postępowania w przypadku wystąpienia działań niepożądanych

Wiele z wymienionych działań niepożądanych ustępuje samoistnie w trakcie dalszego leczenia lub po zmniejszeniu dawki. Jeśli działania niepożądane utrzymują się, należy powiedzieć o tym lekarzowi, który podejmie decyzję o ewentualnym przerwaniu leczenia. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpi wysypka skórna, przebarwienie skóry lub obrzęk, nieznanego pochodzenia.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych.

Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa:

Działania niepożądane

Można je zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Jak przechowywać lek Lorazepam TZF

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Nie stosować leku po upływie terminu ważności umieszczonego na pudełku tekturowym i pojemniku po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Lorazepam TZF:

Substancją czynną leku jest lorazepam.

Lorazepam TZF, 0,5 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 0,5 mg lorazepamu.

Lorazepam TZF, 1 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 1 mg lorazepamu.

Lorazepam TZF, 2,5 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 2,5 mg lorazepamu.

Jak wygląda lek Lorazepam TZF i co zawiera opakowanie:

Lorazepam TZF, 0,5 mg:
Biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka. Średnica wynosi 4,5 mm.

Lorazepam TZF, 1 mg:
Biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka z linią podziału po jednej stronie i wytłoczonym numerem „1” po drugiej stronie. Średnica wynosi 6 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Lorazepam TZF, 2,5 mg:
Biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka z linią podziału po jednej stronie i wytłoczonym numerem „2.5” po drugiej stronie. Średnica wynosi 8 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Opakowania: 14, 20, 28, 30, 50, 60 lub 90 tabletek. Tabletki pakowane są w blistry, a następnie w pudełko tekturowe.

ztw_28.10.2022 zm01.12.2023 v1

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: (22) 811 18 14

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego.

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

• Polska: Lorazepam TZF
• Portugalia: Lorazepam Bluepharma

Data ostatniej aktualizacji ulotki: Kwiecień 2024

ztw_28.10.2022 zm01.12.2023 v1

Uwagi dla pacjenta

Lek zawiera substancję czynną należącą do grupy benzodiazepin. Benzodiazepiny to leki stosowane w leczeniu chorób związanych z pobudzeniem i lękiem, napięciem wewnętrznym lub bezsennością. Ponadto benzodiazepiny stosuje się w leczeniu padaczki i określonych stanach napięcia mięśniowego.

Nie wszystkie stany lękowe lub zaburzenia snu wymagają leczenia farmakologicznego. Niektóre objawy mogą być związane z chorobą podstawową o charakterze somatycznym lub psychicznym, dla której istnieje bardziej swoiste leczenie.

Benzodiazepiny nie działają na przyczynę. Zmniejszają dolegliwości i mogą również stanowić dużą pomoc, na przykład w ułatwieniu dostępu do trwającego leczenia i odpowiedniego rozwiązania problemu.

Uwaga dotyczące stosowania benzodiazepin:

1. Benzodiazepiny są przeznaczone wyłącznie do leczenia choroby i muszą być stosowane jedynie zgodnie z zaleceniami lekarza.
2. Nie wolno przyjmować benzodiazepin, jeśli pacjent jest uzależniony bądź był w przeszłości uzależniony od alkoholu, leków lub narkotyków, z wyjątkiem rzadkich sytuacji, w których lekarz podejmie decyzje o konieczności ich zastosowania.
3. Należy unikać niekontrolowanego, długotrwałego przyjmowania, ponieważ może to prowadzić do uzależnienia od leków na receptę. Na początku leczenia należy umówić się na wizytę kontrolną z lekarzem prowadzącym leczenie, aby mógł podjąć decyzję o kontynuacji leczenia. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek bez zalecenia lekarza, zmniejsza to możliwość pomocy pacjentowi poprzez zalecenie tych leków na receptę.
4. Nigdy nie należy zwiększać dawki przepisanej przez lekarza ani skracać przerw między przyjmowaniem leku, nawet jeśli działanie leku nie jest już tak silne. Może to być pierwszy objaw uzależnienia. Samodzielne zmiany dawki przepisanej przez lekarza utrudniają leczenie ukierunkowane na pacjenta.
5. Nigdy nie wolno nagle odstawiać benzodiazepin, ale należy stopniowo zmniejszać dawkę. Po przerwaniu leczenia po dłuższym okresie stosowania może wystąpić pobudzenie, niepokój, bezsenność, napady drgawkowe i omamy – często z kilkudniowym opóźnieniem. Te objawy odstawienia ustępują po kilku dniach lub tygodniach. W razie potrzeby należy omówić to z lekarzem.
6. Nigdy nie należy przyjmować benzodiazepin od innych osób i nie stosować ich, ponieważ „pomogły innym”. Nigdy nie należy też przekazywać tego leku innym osobom.