Madopar 125 mg tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej (100 mg + 25 mg) - 100 tabl.
Madopar 125 mg tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej (100 mg + 25 mg) - 100 tabl.
Choroba Parkinsona
Ilości przenika do mózgu i przekształca się w dopaminę oraz nie dochodzi do przekształcenia l ewodopy w dopaminę w tkankach pozamózgowych, co powoduje występowanie mniejszej ilości działań niepożądanych. Lek Madopar może w ten sposób wywierać korzystny wpływ na dolegliwości związane z chorobą Parkinsona. Nie leczy on jednak choroby, ponieważ nie usuwa przyczyny niedoboru dopaminy w mózgu. Przyczynowe zwalczanie choroby jest jak do tej pory niemożliwe.
Zespół niespokojnych nóg (Restless Legs Syndrome)
Jest to często występujące schorzenie charakteryzujące się przymusem poruszania kończynami z zaburzeniami czucia (parestezjami), niepokojem ruchowym, narastaniem objawów w spoczynku, przejściową poprawą stanu chorego związaną z jego aktywnością oraz nasileniem objawów w godzinach wieczornych i nocnych. Przyczyną zespołu niespokojnych nóg, tak jak w chorobie Parkinsona, jest niedobór dopaminy.
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Madopar
Kiedy nie stosować leku Madopar:
- jeśli pacjent ma uczulenie na lewodopę, benzerazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- u pacjentów leczonych nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), z powodu ryzyka przełomu nadciśnieniowego
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Madopar należy omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:
- pacjent ma cukrzycę - należy częściej sprawdzać stężenie glukozy we krwi i dostosowywać dawkowanie leków przeciwcukrzycowych;
- u pacjenta występuje jaskra z otwartym kątem przesączania - należy wtedy regularnie mierzyć ciśnienie śródgałkowe;
Madopar - ważne informacje dotyczące leczenia
1. Pacjent jest w podeszłym wieku i przyjmuje jednocześnie leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki mogące wywołać niedociśnienie ortostatyczne lub jeśli pacjent miał wcześniej niedociśnienie;
2. Pacjent zażywa leki pobudzające współczulny układ nerwowy (tzw. sympatykomimetyki), ponieważ może dojść do nasilenia ich działania;
3. Pacjent stosuje inhibitor katecholo-O-metylotransferazy (tzw. COMT);
4. Pacjent przyjmuje leki antycholinergiczne, takie jak amantadyna, selegilina, bromokryptyna, agonista dopaminy; łączne stosowanie tych leków z lekiem Madopar może nasilać zarówno działanie lecznicze, jak i działania niepożądane.
Faza ustalania dawki
W fazie ustalania dawki należy okresowo kontrolować czynność wątroby, nerek i układu krążenia oraz kontrolować obraz krwi.
Depresja
Podczas leczenia lekiem Madopar może wystąpić depresja, która może być jednak uwarunkowana chorobą podstawową. Pacjenci przyjmujący lek Madopar powinni być dokładnie monitorowani w kierunku zmian psychologicznych oraz depresji: bez lub z myślami samobójczymi. U pacjentów przyjmujących lek Madopar mogą wystąpić zaburzenia poznawcze i zachowania.
Senność i napady snu
W rzadkich przypadkach podczas stosowania lewodopy może występować senność i (lub) nagłe zasypianie. Bardzo rzadko donoszono o przypadkach napadów snu mogących wystąpić również podczas wykonywania codziennych czynności, w niektórych przypadkach bez ostrzeżenia lub bez wcześniejszej senności. Dlatego podczas przyjmowania leku Madopar należy zachować ostrożność w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. Pacjenci, u których wystąpiła już przedtem senność i (lub) napady snu, nie mogą prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. W przypadku wystąpienia senności lub napadów snu lekarz powinien rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie leczenia.
Reakcje nadwrażliwości
U osób predysponowanych mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości.
Zaburzenia kontroli impulsów
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent lub jego bliscy zauważą nietypowe zachowania będące wynikiem nieodpartego impulsu, przymusu, natrętnego wykonywania pewnych czynności, szkodliwych dla pacjenta lub innych osób. Takie zachowania są zwane zaburzeniami kontroli impulsów i mogą obejmować uzależnienie od gier hazardowych, kompulsywne lub napadowe objadanie się, nadmierny popęd seksualny lub nasilone myśli i odczucia seksualne. Może być konieczne ponowne przeanalizowanie stosowanego leczenia przez lekarza.
Ryzyko rozwoju czerniaka
U pacjentów z chorobą Parkinsona występuje zwiększone ryzyko rozwoju czerniaka. Nie jest jasne, czy obserwowane zwiększone ryzyko wynika z choroby Parkinsona, czy z innych czynników, takich jak lewodopa stosowana do leczenia choroby Parkinsona. Podczas stosowania leku Madopar w jakimkolwiek wskazaniu należy regularnie przeprowadzać okresowe badanie skóry pod kątem wystąpienia czerniaka.
Uzależnienie lub nadużywanie leku
Możliwość uzależnienia od leku lub jego nadużywania. U niewielkiej liczby pacjentów występują zaburzenia poznawcze i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku (dawka znacznie wykraczająca ponad dawkę leku wymaganą do leczenia upośledzenia ruchowego).
Ważne ostrzeżenie
Nie wolno nagle odstawiać leku Madopar. Nagłe odstawienie leku może prowadzić do wystąpienia potencjalnie zagrażającego życiu stanu przypominającego złośliwy zespół neuroleptyczny (wysoka gorączka, sztywność mięśni, możliwe zmiany psychiczne). W przypadku wystąpienia takich objawów pacjent powinien znaleźć się pod obserwacją lekarza, w razie potrzeby w szpitalu i szybko otrzymać odpowiednie leczenie objawowe.
Lek Madopar a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Jeżeli u pacjentów stosujących nieselektywny inhibitor MAO lekarz zalecił leczenie lekiem Madopar, od zakończenia zażywania nieselektywnego inhibitora MAO do rozpoczęcia przyjmowania leku Madopar powinno upłynąć co najmniej dwa tygodnie. Dopuszcza się jednoczesne stosowanie leku Madopar z selektywnymi inhibitorami MAO-B, jak selegilina i rasagilina, lub selektywnymi inhibitorami MAO-A, jak moklobemid. Natomiast jednoczesne podawanie selektywnego inhibitora MAO-A i selektywnego inhibitora MAO-B odpowiada nieselektywnemu hamowaniu MAO i dlatego nie należy ich stosować równocześnie z lekiem Madopar.
Przyjmowanie środków zobojętniających sok żołądkowy i leku Madopar HBS zmniejsza wchłanianie lewodopy i może spowodować słabsze działanie leku.
W przypadku jednoczesnego stosowania siarczanu żelaza zmniejsza się wartość maksymalnego stężenia lewodopy w osoczu.
Metoklopramid zwiększa szybkość wchłaniania lewodopy. Domperydon może wpływać na zwiększone wchłanianie lewodopy w jelicie.
W przypadku równoczesnego stosowania leków przeciwnadciśnieniowych i leku Madopar, należy regularnie kontrolować ciśnienie krwi w celu umożliwienia dostosowania dawek leków.
Leki neuroleptyczne, opioidy i preparaty przeciwnadciśnieniowe zawierające rezerpinę hamują działanie leku Madopar.
Jednoczesne stosowanie leku Madopar z lekami przeciw parkinsonizmowi (amantadyna, selegilina, bromokryptyna, agoniści dopaminy, leki antycholinergiczne, jak triheksyfenidyl) jest dozwolone, należy jednak mieć na uwadze, że może zostać wzmocnione nie tylko pożądane, ale i niepożądane działanie leku. Należy zwrócić uwagę, aby na początku leczenia lekiem Madopar nie odstawiać nagle leków antycholinergicznych, ponieważ działanie lewodopy występuje dopiero po pewnym czasie.
Jednoczesne podawanie leków przeciwpsychotycznych z lekami o właściwościach blokujących receptor dla dopaminy może znosić działanie leku Madopar przeciw parkinsonizmowi. Lewodopa może znosić działanie leków przeciwpsychotycznych. Należy zachować ostrożność w czasie jednoczesnego podawania tych leków i uważnie obserwować pacjenta pod kątem zmniejszenia działania leków przeciw parkinsonizmowi i nasilenia objawów choroby Parkinsona.
Lewodopa zawarta w leku Madopar może mieć wpływ na wyniki badań laboratoryjnych dotyczących katecholamin, kreatyniny, kwasu moczowego oraz glukozurii.
U pacjentów przyjmujących lek Madopar mogą występować fałszywie dodatnie wyniki odczynu Coombsa oraz fałszywie dodatni wynik obecności związków ketonowych w moczu.
W przypadku znieczulenia ogólnego przy użyciu halotanu należy odstawić lek Madopar na 12-48 godzin przed zabiegiem, ponieważ jednoczesne podawanie leku Madopar i halotanu może spowodować wahania ciśnienia krwi i (lub) niemiarowość serca.
Stosowanie leku Madopar z jedzeniem i piciem
Jednoczesne spożywanie posiłków bogatych w białko może osłabiać działanie leku w postaciach o natychmiastowym uwalnianiu, tj. w kapsułkach i tabletkach o standardowym uwalnianiu oraz tabletkach do sporządzania zawiesiny doustnej. Nie są dostępne dane dotyczące wpływu pokarmu na skuteczność leku Madopar w innych postaciach farmaceutycznych.
wskazówek dotyczących dawkowania i czasu przyjmowania leku. Zaleca się regularne wizyty kontrolne u lekarza prowadzącego, aby monitorować skuteczność leczenia oraz ewentualne działania niepożądane. Nie należy przerywać stosowania leku bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli pacjent czuje się lepiej. Przechowywanie leku Madopar Lek Madopar należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić przed światłem i wilgocią. Ostrzeżenia dotyczące stosowania leku Madopar Nie należy stosować leku Madopar w przypadku nadwrażliwości na substancje czynne leku lub któraś z substancji pomocniczych. Przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza jeśli pacjent cierpi na inne schorzenia, przyjmuje inne leki, lub ma alergie. Podsumowując, lek Madopar jest skutecznym lekiem stosowanym w leczeniu choroby Parkinsona, ale należy zachować ostrożność i przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania, czasu przyjmowania oraz wszelkich innych zaleceń. Regularne wizyty kontrolne u lekarza są kluczowe dla skutecznego leczenia i monitorowania ewentualnych działań niepożądanych. W razie wątpliwości lub pojawienia się jakichkolwiek objawów niepożądanych należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.Dawki leku Madopar
6 zaleceń. Ogólnie na początku leczenia lekarz przepisuje lek Madopar w mniejszych dawkach i stopniowo zwiększa dawkę. Postępuje w ten sposób, aby organizm pacjenta przystosował się do leku. Dzięki temu w miarę możliwości ogranicza działania niepożądane.
Zazwyczaj stosowana dawka leku to:
We wczesnym stadium choroby Parkinsona zazwyczaj rozpoczyna się leczenie stosując jedną kapsułkę leku Madopar 62,5 mg (50 mg lewodopy + 12,5 mg benzerazydu) od trzech do czterech razy na dobę.
Optymalny efekt leczniczy osiąga się zazwyczaj po dawce dobowej leku Madopar odpowiadającej 300-800 mg lewodopy + 75-200 mg benzerazydu, przyjmowanej w co najmniej 3 dawkach podzielonych, stosowanych przez okres od 4 do 6 tygodni.
Średnia dawka podtrzymująca odpowiada 1 kapsułce leku Madopar 125 mg, przyjmowanej od 3 do 6 razy na dobę.
Liczba dawek podzielonych i ich rozkład w ciągu doby powinny być ustalone przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stanu klinicznego. Leki Madopar HBS i Madopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej mogą być podane zamiast postaci leku Madopar o standardowym uwalnianiu (kapsułek i tabletek) w taki sposób, żeby osiągnąć optymalny efekt terapeutyczny.
Dawkowanie w zespole niespokojnych nóg
W zespole niespokojnych nóg dawkowanie zależy od nasilenia choroby, przy czym optymalną skuteczność uzyskuje się przez staranne indywidualne dostosowanie dawki. Lek Madopar zażywa się z reguły przez dłuższy okres. O dawkowaniu i długości leczenia decyduje lekarz. Lek należy zażywać godzinę przed snem, najlepiej z niewielką ilością płynu i pieczywa. Zażywanie kapsułek podczas posiłku zawierającego dużo białka zmniejsza wchłanianie leku Madopar i może ograniczać jego skuteczność.
Maksymalna dawka dobowa leku Madopar nie powinna być większa niż 500 mg.
Zazwyczaj stosowana dawka leku to:
Idiopatyczny zespół niespokojnych nóg
Lek Madopar przyjmuje się doustnie na godzinę przed pójściem spać. Aby uniknąć działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, najlepiej przyjmować lek z niewielkim posiłkiem.
RLS z trudnościami z zasypianiem
W przypadku pacjentów z RLS, którzy uskarżają się na trudności z zasypianiem, zalecana dawka leku Madopar wynosi 62,5 mg - 125 mg. Jeżeli objawy nie ustępują, można zwiększyć dawkę leku Madopar do 250 mg.
RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy
W przypadku pacjentów z RLS, u których występują zarówno trudności z zasypianiem, jak i zaburzenia snu w ciągu nocy, należy stosować 1 kapsułkę leku Madopar HBS wraz z jedną kapsułką leku Madopar 125 mg na godzinę przed pójściem spać. Jeżeli nie doprowadzi to do wystarczającego złagodzenia dolegliwości w drugiej części nocy, można zwiększyć dawkę do 2 kapsułek leku Madopar HBS.
RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy oraz z dodatkowymi zaburzeniami w ciągu dnia
U takich pacjentów zaleca się podawanie dodatkowej dawki 125 mg leku Madopar o standardowym uwalnianiu, przy czym należy zwrócić uwagę na to, aby całkowita dawka podawana w okresie 24 godzin nie była większa niż 500 mg leku Madopar.
Zespół niespokojnych nóg związany z niewydolnością nerek wymagającą dializy
Lek Madopar - Specjalne wskazówki dotyczące dawkowania
U pacjentów z RLS, którzy są poddawani dializie, należy stosować dawkę 125 mg leku Madopar o standardowym uwalnianiu lub w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny, podawaną na 30 minut przed dializą.
Specjalne wskazówki dotyczące dawkowania
Choroba Parkinsona:
U wszystkich pacjentów należy starannie ustalić dawkę. Pacjenci leczeni innymi lekami przeciw parkinsonizmowi mogą otrzymywać lek Madopar. W miarę jak stan chorego leczonego lekiem Madopar ulega poprawie, można zredukować dawki tych leków lub stopniowo je odstawić.
Lek Madopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej jest szczególnie wskazany u chorych z dysfagią (zaburzeniami połykania) lub w sytuacjach, gdy pożądane jest szybsze rozpoczęcie działania leku.
Pacjenci, którzy odczuwają duże różnice w działaniu leku w ciągu dnia powinni otrzymywać odpowiednio mniejsze dawki częściej w ciągu dnia albo też zaleca się zastąpienie postaci leku o standardowym uwalnianiu lekiem Madopar HBS.
Zmiana postaci leku o standardowym uwalnianiu na lek Madopar HBS powinna się odbywać z dnia na dzień, począwszy od pierwszej dawki porannej. Należy utrzymać tę samą dawkę dobową i ten sam rozkład porcji leku jak w przypadku postaci o standardowym uwalnianiu.
Po 2-3 dniach dawkę należy stopniowo zwiększyć o około 50%. Istnieje możliwość przejściowego pogorszenia się stanu zdrowia.
Właściwości leku Madopar HBS powodują, że początek jego działania pojawia się później niż podczas stosowania preparatów o standardowym uwalnianiu. Zamierzony efekt można osiągnąć szybciej, podając lek Madopar HBS razem z postacią o standardowym uwalnianiu lub z tabletkami do sporządzania zawiesiny doustnej leku Madopar. Ten sposób może się okazać szczególnie użyteczny w przypadku podania pierwszej dawki porannej, która zazwyczaj powinna być większa niż kolejne dawki przyjmowane w ciągu dnia. Sposób dawkowania leku Madopar HBS lekarz ustala indywidualnie, powoli i z zachowaniem szczególnej ostrożności, w odstępach co najmniej 2-3 dniowych pomiędzy każdą zmianą dawki leku.
U chorych ze zmniejszoną sprawnością motoryczną w nocy pozytywne efekty uzyskuje się przez stopniowe zwiększenie ostatniej dawki wieczornej leku Madopar HBS do 250 mg, podawanego bezpośrednio przed snem.
Nadmierną odpowiedź (dyskinezy) po podaniu leku Madopar HBS korzystniej jest zredukować przez wydłużenie odstępu czasu pomiędzy poszczególnymi porcjami leku niż przez zmniejszenie pojedynczych dawek.
W przypadku braku zadowalającej odpowiedzi klinicznej po zastosowaniu leku Madopar HBS zaleca się powrót do poprzedniego leczenia postaciami leku Madopar o standardowym uwalnianiu lub lekiem Madopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej.
Zespół niespokojnych nóg (RLS)
W celu uniknięcia nasilenia objawów (tj. wczesnego występowania objawów RLS w ciągu dnia, wzrostu nasilenia objawów oraz zajęcia innych części ciała), nie należy przekraczać maksymalnej zalecanej dawki dobowej leku Madopar.
W razie wystąpienia nasilenia objawów ważne jest, aby nie przekraczać maksymalnej dawki dobowej.
Lek Madopar - informacje
Jeżeli wystąpi nasilenie lub efekt z odbicia, należy rozważyć leczenie uzupełniające ze zredukowaniem dawki lewodopy lub stopniowe odstawienie lewodopy i zastąpienie jej innym lekiem.
Przyjmowanie leku Madopar w postaci tabletek, kapsułek lub kapsułek HBS
Kapsułki Madopar oraz kapsułki Madopar HBS należy połykać zawsze w całości, bez rozgryzania, popijając napojem bezalkoholowym i spożywając jednocześnie trochę pokarmu. Jeżeli lekarz przepisał lek Madopar w postaci tabletek, można przepisaną ilość w razie potrzeby dowolnie rozdrabniać, aby ułatwić przełykanie.
Przyjmowanie leku Madopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej
Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej powinny być zalane niewielką ilością wody (ok. 25-50 ml). Nie należy zalewać tabletek sokami owocowymi, mlekiem, gorącymi napojami, ponieważ zmniejsza to skuteczność leku Madopar. W ciągu kilku minut tabletka rozpada się całkowicie i tworzy białą zawiesinę. Zawiesinę należy zużyć najpóźniej w ciągu 30 minut od przygotowania. Bezpośrednio przed wypiciem zawiesinę należy dobrze wymieszać.
Zobacz również inne leki z tej kategorii:
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane leku Madopar
Z badan klinicznych
Często: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów
- ból głowy
- zaostrzenie objawów w zespole niespokojnych nóg
- zawroty głowy
- zakażenie z gorączką
- katar
- zapalenie oskrzeli
- suchość w jamie ustnej
- biegunka
- nudności
- zmiany w EKG: zaburzenia rytmu serca (arytmia)
- zwiększone ciśnienie krwi
Podczas stosowania leku Madopar
Częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych
- zaburzenia krwi i układu chłonnego: mała liczba czerwonych krwinek spowodowana ich nieprawidłowym rozpadem (niedokrwistość hemolityczna), mała liczba białych krwinek (leukopenia), mała liczba płytek krwi (małopłytkowość); z tego powodu – jak zawsze podczas długotrwałego leczenia z zastosowaniem lewodopy – należy okresowo kontrolować morfologię krwi oraz czynność wątroby i nerek
- zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zmniejszony apetyt
- zaburzenia psychiczne: zespół dysregulacji dopaminowej (zaburzenia poznawcze i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku), stan splątania, depresja, pobudzenie, lęk, bezsenność, omamy, urojenia, dezorientacja, patologiczna skłonność do hazardu, zwiększone libido, zwiększone pobudzenie seksualne, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub kupowanie, napadowe objadanie się, zespół zaburzeń odżywiania
- zaburzenia układu nerwowego: brak smaku, zaburzenia smaku, ruchy mimowolne, zmiany reakcji na leczenie w ciągu dnia, senność, nagły napad snu, zamrożenie
- zaburzenia serca: zaburzenia rytmu serca (arytmia)
- zaburzenia naczyniowe: zmiana ciśnienia krwi związana ze zmianą pozycji, niedociśnienie ortostatyczne
- zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, biegunka, zmiana zabarwienia śliny, zmiana zabarwienia języka, zmiana zabarwienia zębów, zmiana zabarwienia błony śluzowej jamy ustnej
- zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności enzymów będących wskaźnikami czynności wątroby
- zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, wysypka
Działania niepożądane leku Madopar
Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej
W zespole niespokojnych nóg może wystąpić zjawisko nasilenia objawów (przesunięcie objawów w czasie z okresu wieczora/nocy na wczesne popołudnie i wieczór przed przyjęciem kolejnej nocnej dawki).
Wpływ na badania diagnostyczne
Zwiększenie stężenia mocznika we krwi, chromaturia (zmiana zabarwienia moczu; zwykle mocz przyjmuje odcień czerwony, a po odstaniu ciemnieje); zmiana koloru lub zabarwienia może dotyczyć też innych płynów ustrojowych i tkanek, w tym śliny, języka, zębów i błony śluzowej jamy ustnej.
Działania niepożądane wynikające z zaburzeń psychicznych
- zespół dysregulacji dopaminowej (zaburzenia poznawcze i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku);
- niezdolność odparcia impulsu, pokusy czy przymusu wykonania czynności, które mogą być szkodliwe dla pacjenta lub innych osób;
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania”.
Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa:
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Jak przechowywać lek Madopar
Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek Madopar HBS należy przechowywać w temperaturze do 30°C. Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią.
Zasady przechowywania leku Madopar
Lek Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej oraz lek Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej należy przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią.
Lek Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg tabletki przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią.
Lek Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki; Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki; Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki: Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią.
Termin ważności leku Madopar
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Wyrzucanie leków
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Madopar
- Substancjami czynnymi leku są lewodopa i benzerazyd. Każda tabletka, tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej lub kapsułka leku Madopar zawiera lewodopę i benzerazyd (w postaci chlorowodorku), w stosunku 4:1.
- Pozostałe składniki leku to:
Jak wygląda lek Madopar i co zawiera opakowanie
Opakowanie zawiera: 100 tabletek, 100 tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej lub 100 kapsułek leku Madopar, lub 30 albo 100 kapsułek leku Madopar HBS.
Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki; niebiesko-jasnoszare kapsułki zawierające 50 mg lewodopy i 12,5 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).
Madopar - lek na Parkinsona
Madopar to lek w różnych postaciach, zawierający lewodopę i benzerazyd. Przeznaczony jest do leczenia choroby Parkinsona. Poniżej przedstawiamy dostępne wersje leku:
Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki
Niebiesko-różowe kapsułki zawierające 100 mg lewodopy i 25 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).
Madopar 200 mg + 50 mg, kapsułki
Niebiesko-brązowe kapsułki zawierające 200 mg lewodopy i 50 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).
Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki
(Hydrodynamically Balanced System - System Hydrodynamicznie Zrównoważony) zielono-jasnoniebieskie kapsułki o przedłużonym uwalnianiu zawierające 100 mg lewodopy i 25 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).
Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki
Różowe tabletki zawierające 200 mg lewodopy i 50 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).
Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej
Podzielne, w kolorze białym, z szarym lub kremowym odcieniem, zawierające 50 mg lewodopy i 12,5 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).
Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej
Podzielne, w kolorze białym, z szarym lub kremowym odcieniem, zawierające 100 mg lewodopy i 25 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i importer
Podmiot odpowiedzialny:
Roche Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 28
02-672 Warszawa
Tel.: 022 345 18 88
fax: 022 345 18 74
Importer:
Roche Pharma AG
Emil-Barell-Strasse 1
79639 Grenzach-Wyhlen
Niemcy
Data ostatniej aktualizacji ulotki: