Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Mivacurium Kalceks, 2 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań / do infuzji

Mivacurium

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Mivacurium Kalceks i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Mivacurium Kalceks
3. Jak stosować lek Mivacurium Kalceks
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Mivacurium Kalceks
6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Mivacurium Kalceks i w jakim celu się go stosuje

Mivacurium Kalceks zawiera lek o nazwie miwakurium. Lek ten należy do grupy leków zwiotczających mięśnie.

Ten lek jest stosowany:

• do zwiotczenia mięśni podczas operacji u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 2 miesięcy i powyżej, włączając w to operacje serca;
• aby ułatwić włożenie rurki intubacyjnej do tchawicy (intubacja dotchawicza), jeśli pacjent potrzebuje pomocy w oddychaniu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat tego leku, należy skonsultować się z lekarzem.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Mivacurium Kalceks

Kiedy nie stosować leku Mivacurium Kalceks

• jeśli pacjent ma uczulenie na miwakurium lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
• jeśli u pacjenta stwierdzono nieprawidłową aktywność cholinoesterazy uwarunkowaną genetycznie;
• jeśli pacjent lub jego rodzina źle reagowała na środek znieczulający w przeszłości.

Jeśli pacjent nie jest pewien, czy którekolwiek z powyższych go dotyczy, należy porozmawiać z lekarzem lub pielęgniarką przed zastosowaniem tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką, jeśli:

• u pacjenta występuje osłabienie mięśni, zmęczenie lub trudności w koordynacji ruchów (myasthenia gravis) lub inna postać choroby nerwowo-mięśniowej;
• pacjent ma oparzenie, które wymaga leczenia medycznego;
• u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna na jakikolwiek lek zwiotczający mięśnie podany w ramach operacji;

Wskazania do stosowania leku Mivacurium Kalceks

, z użyciem nagłówków, akapitów i innych odpowiednich tagów HTML:

Wrażliwość pacjenta na spadki ciśnienia tętniczego krwi

Pacjent jest wrażliwy na spadki ciśnienia tętniczego krwi.

Zabiegi i stan zdrowia pacjenta

• Pacjent przeszedł zabieg oczyszczania krwi zwany plazmaferezą.
• Pacjent otrzymał osocze zastępcze dawcy (wymiana osocza).
• Pacjent przeszedł pomostowanie sercowo-płucne (zabieg, który tymczasowo przejmuje funkcję serca i płuc podczas operacji).
• Pacjent ma niższą niż prawidłowa objętość krwi (hipowolemia).
• Pacjent ma zaburzoną równowagę kwasowo-zasadową w organizmie.
• Pacjent ma nieprawidłowy poziom sodu, potasu lub wapnia w organizmie.
• Pacjentka była w ciąży lub urodziła w ciągu ostatnich 6 tygodni.
• Pacjent ma genetycznie nieprawidłowo uwarunkowany enzym cholinoesterazy.
• Pacjent jest szczególnie wrażliwy na histaminę lub ma astmę.

Przeciwwskazania do stosowania leku Mivacurium Kalceks

Przed zastosowaniem tego leku należy skonsultować się z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występował którykolwiek z poniższych objawów:

• tężec;
• ciężkie lub długotrwałe zakażenia takie jak gruźlica;
• jakakolwiek długotrwała choroba, po której pacjent jest osłabiony;
• nowotwór;
• anemia (zmniejszona liczba czerwonych krwinek);
• niedożywienie;
• niedoczynność tarczycy;
• choroba serca;
• wrzody żołądka;
• oparzenia;
• choroba wątroby lub nerek;
• choroby kolagenowe (kolagenozy lub choroby tkanki łącznej).

Dla dzieci

Leku nie należy podawać dzieciom w wieku poniżej 2 miesięcy.

We współdziałaniu z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. To dotyczy też leków wydawanych bez recepty, w tym leków roślinnych.

W szczególności, należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków:

• środki znieczulające takie jak ketamina, enfluran, izofluran, sewofluran i halotan;
• środki zwiotczające mięśnie takie jak suksametonium chlorek i pankuronium;
• antybiotyki, takie jak aminoglikozydy, polimyksyny, spektynomycyna, tetracykliny, linkomycyna i klindamycyna;
• leki na nierówne bicie serca, takie jak propranolol, lidokaina, prokainamid, chinidyna i blokery kanału wapniowego;
• tabletki moczopędne (diuretyki), takie jak furosemid, tiazydy, mannitol i acetazolamid;
• leki na zapalenie stawów, takie jak chlorochina lub D-penicylamina;
• steroidy;
• leki na napady drgawkowe (padaczka), takie jak fenytoina;
• leki stosowane w chorobach psychicznych, takie jak lit, inhibitory monoaminooksydazy, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub chlorpromazyna.

Leki Mivacurium Kalceks

Oto lista leków, które mogą mieć interakcje z Mivacurium Kalceks:

• Leki zawierające magnez, takie jak leki stosowane w leczeniu niestrawności i zgagi;
• Leki blokujące zwoje nerwowe, jak trimetafan i heksametonium;
• Leki na ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa), takie jak oksprenolol (stosowany również w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi);
• Bambuterol (stosowany w leczeniu astmy);
• Leki, które mogą zmniejszać poziom cholinoesterazy w osoczu, takie jak leki przeciwmitotyczne, jodek ekotiofatu, związki fosforoorganiczne, inhibitory cholinoesterazy i niektóre hormony.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Prowadzenie lub obsługiwanie maszyn zbyt szybko po operacji może być niebezpieczne. Lekarz poinformuje pacjenta jak długo musi czekać zanim będzie mógł prowadzić i obsługiwać maszyny.

Jak stosować lek Mivacurium Kalceks

Nigdy nie będzie się oczekiwać od pacjenta samodzielnego podania tego leku. Pacjent otrzyma go zawsze od osoby, która jest do tego wykwalifikowana.

Ten lek może być podawany:

• jako pojedyncze wstrzyknięcie do żyły (wstrzyknięcie dożylne w bolusie);
• w postaci ciągłego wlewu dożylnego. Lek jest wtedy podawany powoli przez długi okres czasu.

Lekarz zdecyduje o drodze podania tego leku i dawce jaką otrzyma pacjent. Będzie ona zależeć od:

• masa ciała pacjenta;
• wymagany stopień i czas trwania zwiotczenia mięśni;
• spodziewana reakcja pacjenta na lek.

Tego leku nie stosuje się u dzieci w wieku poniżej 2 miesiąca życia.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Mivacurium Kalceks

Ten lek powinien być zawsze podawany pod ściśle kontrolowanymi warunkami. Jednak jeśli pacjent uważa, że zastosowano większą niż zalecaną dawkę leku powinien niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Reakcje alergiczne (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów)

Jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Objawy mogą obejmować:

• nagły świszczący oddech, ból w klatce piersiowej lub ucisk w klatce piersiowej
• obrzęk powiek, twarzy, warg, ust lub języka
• grudkowata wysypka skórna lub pokrzywka w dowolnym miejscu na ciele
• zapaść (nagła niewydolność krążenia krwi)

Należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeśli pacjent zauważy którekolwiek z poniższych:

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów)

• zaczerwienie skóry

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów)

• podwyższone tętno
• spadek ciśnienia krwi
• świszczący oddech lub kaszel
• wysypka lub pokrzywka (grudkowa wysypka skórna lub „pokrzywka” w dowolnym miejscu na ciele)

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, PL-02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, Strona internetowa: . Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Jak przechowywać lek Mivacurium Kalceks

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym po „Termin ważności (EXP)” i na ampułce po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C). Okres trwałości po rozcieńczeniu: Wykazano chemiczną i fizyczną stabilność przez 48 godzin w temperaturze 30°C i 2 do 8°C po rozcieńczeniu z roztworami do infuzji (wymienionymi poniżej) w stężeniu 0,5 mg/mL. Z mikrobiologicznego punktu widzenia, rozcieńczony roztwór należy zużyć natychmiast. Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast, odpowiedzialność za czas i warunki przechowywania przed użyciem ponosi użytkownik. Czas przechowywania roztworu zwykle nie powinien przekraczać 24 godzin w temperaturze od 2 do 8°C, chyba że rozcieńczenie miało miejsce w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Mivacurium Kalceks
Substancją czynną jest miwakurium. 1 mL roztworu zawiera 2 mg miwakurium (Mivacurium) w postaci miwakuriowego chlorku. Każda 5 mL ampułka zawiera 10 mg miwakurium (w postaci miwakuriowego chlorku). Każda 10 mL ampułka zawiera 20 mg miwakurium (w postaci miwakuriowego chlorku).

Lek Mivacurium Kalceks i co zawiera opakowanie

‒ Pozostały składnik to woda do wstrzykiwań.

Przezroczysty, bezbarwny lub jasnożółty roztwór wolny od widocznych cząstek.

5 mL lub 10 mL roztworu w ampułkach z bezbarwnego szkła typu I, z jednym punktem cięcia.

Ampułki zapakowane są w osłonkę. Osłonki zapakowane są w tekturowe pudełko.

Wielkości opakowań:

• 5 lub 10 ampułek po 5 mL
• 5 lub 10 ampułek po 10 mL

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

AS KALCEKS

Krustpils iela 71E

LV-1057 Rīga

Łotwa

Tel.: +371 67083320

E-mail: kalceks@kalceks.lv

Nazwy leku w krajach członkowskich EOG

• Łotwa: Mivacurium Kalceks 2 mg/ml šķīdums injekcijām/infūzijām
• Niemcy: Mivacurium Kalceks 2 mg/ml Injektions-/Infusionslösung
• Polska: Mivacurium Kalceks

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Dawkowanie

Stosowanie we wstrzyknięciu u dorosłych

Mivacurium Kalceks jest podawany we wstrzyknięciu dożylnym.

Średnia dawka wymagana do uzyskania 95% zahamowania pojedynczej odpowiedzi skurczowej

Blokada przewodnictwa nerwowo-mięśniowego miwakurium - infuzja ciągła

Pełną blokadę można przedłużyć podając podtrzymujące dawki miwakurium. Każda dawka0,1 mg/kg mc., podana podczas znieczulenia wywołanego przez narkotyczne leki przeciwbólowe,przedłuża klinicznie skuteczną blokadę o około 15 minut. Kolejne dodatkowe dawki nie powodująkumulacji efektu blokowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Działanie blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe miwakurium jest potęgowane, jeśli doznieczulenia zastosuje się izofluran lub enfluran. W ustabilizowanym znieczuleniu wywołanym przezizofluran lub enfluran, zalecaną początkową dawkę miwakurium należy zmniejszyć nawet o 25%.

Wydaje się, że halotan tylko w niewielkim stopniu potęguje działanie miwakurium i zmniejszeniedawki miwakurium prawdopodobnie nie jest konieczne.

Od chwili rozpoczęcia samoistnego ustępowania blokady przewodnictwa do całkowitego zakończeniatego procesu mija około 15 minut, niezależnie od wielkości podanej dawki miwakurium.

Stosowanie poprzez infuzję u dorosłych

W celu utrzymania blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, miwakurium można stosowaćw postaci infuzji ciągłej. Po wystąpieniu wczesnych objawów samoistnego ustępowania blokady popodaniu dawki początkowej miwakurium zaleca się szybkość infuzji 8 do 10 mikrogramów/kgmc./minutę (0,5 do 0,6 mg/kg mc./godzinę).

Początkowa szybkość infuzji powinna zostać ustalona na podstawie reakcji pacjenta na stymulacjęnerwów obwodowych i kryteriów klinicznych.

Szybkość infuzji należy regulować poprzez stopniową zmianę podawanej dawki o około1 mikrogram/kg mc./minutę (0,06 mg/kg mc./godzinę). Ogólnie zaleca się utrzymywanie danejszybkości infuzji przez co najmniej 3 minuty przed dokonaniem zmiany.

U dorosłych znieczulonych narkotycznymi lekami przeciwbólowymi przeciętna szybkość infuzjiw zakresie 6 do 7 mikrogramów/kg/minutę pozwala na długotrwałe utrzymanie 89 do 99% blokadyprzewodnictwa nerwowo-mięśniowego. W ustabilizowanym znieczuleniu wywołanym przez izofluranlub enfluran należy rozważyć zmniejszenie szybkości infuzji miwakurium nawet o 40%.

Badania kliniczne wykazały, że w przypadku jednoczesnego stosowania sewofluranu prędkość infuzjimiwakurium powinna zostać zmniejszona nawet o 50%. W przypadku stosowania halotanu potrzebaograniczenia szybkości infuzji może być mniejsza.

Samoistne ustępowanie blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego po podaniu miwakuriumw postaci infuzji nie zależy od czasu trwania infuzji i jest porównywalne z ustępowaniem blokady popodaniu pojedynczych dawek.

Podawanie miwakurium w postaci infuzji ciągłej nie wiązało się z rozwojem tachyfilaksji lubkumulacją efektu blokowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Szczególne grupy pacjentów

Populacja pediatryczna

Niemowlęta i dzieci w wieku od 7 miesięcy do 12 lat

Miwakurium

Miwakurium ma wyższą dawkę ED (około 0,1 mg/kg mc.), początek działania leku występujeszybciej, czas trwania klinicznie skutecznej blokady jest krótszy, a samoistne ustępowanie działaniajest szybsze u niemowląt i dzieci w wieku od 7 miesięcy do 12 lat, w porównaniu do osób dorosłych.

Zakres rekomendowanej dawki, podawanej w postaci wstrzyknięcia dożylnego, u dzieci w wieku od7 miesięcy do 12 lat wynosi od 0,1 do 0,2 mg/kg mc., podawanego przez 5 do 15 sekund. Dawka0,2 mg/kg mc., podana w czasie ustabilizowanego znieczulenia, wywołanego przez narkotyczne lekiprzeciwbólowe lub halotan, powoduje klinicznie skuteczną blokadę przewodnictwanerwowo-mięśniowego średnio przez 9 minut.

W celu wykonania intubacji dotchawiczej u niemowląt i dzieci w wieku od 7 miesięcy do 12 lat zalecasię podanie miwakurium w dawce 0,2 mg/kg mc.. Maksymalna blokada przewodnictwanerwowo-mięśniowego występuje zwykle przed upływem 2 minut od podania tej dawki i w tym czasiepowinno być możliwe wykonanie intubacji.

Dzieci i niemowlęta

U niemowląt i dzieci dawki podtrzymujące z reguły należy podawać częściej niż u dorosłych.Z dostępnych danych wynika, że dawka podtrzymująca 0,1 mg/kg mc. przedłuża klinicznie skutecznąblokadę przeciętnie o około 6 do 9 minut w czasie znieczulenia wywołanego przez narkotyczne lekiprzeciwbólowe lub halotan.

Niemowlęta i dzieci z reguły wymagają zwiększonej szybkości infuzji w porównaniu z dorosłymi.Podczas znieczulenia halotanem średnia szybkość infuzji wymagana do utrzymania blokady nerwowo-mięśniowej wynosi około 11 mikrogramów/kg mc./minutę (około 0,7 mg/kg mc./godzinę).

Blokada nerwowo-mięśniowa

Blokada przewodnictwa nerwowo-mięśniowego wywołana podaniem miwakurium jest nasilana przezrównoczesne podanie leków wziewnych.

Od chwili rozpoczęcia samoistnego ustępowania blokady przewodnictwa do całkowitego zakończeniatego procesu mija około 10 minut.

Niemowlęta w wieku od 2 do 6 miesięcy

Miwakurium ma podobną dawkę ED w porównaniu do osób dorosłych (0,07 mg/kg mc.), alepoczątek działania leku występuje szybciej, czas trwania klinicznie skutecznej blokady jest krótszy,a samoistne ustępowanie działania jest szybsze, u niemowląt w wieku od 2 do 6 miesięcy.

Zalecany zakres dawek podawanych w postaci wstrzyknięcia dożylnego u niemowląt w wieku od 2 do6 miesięcy wynosi 0,1 do 0,15 mg/kg mc., podawanego przez 5 do 15 sekund. Dawka 0,15 mg/kg mc.,podana w czasie ustabilizowanego znieczulenia wywołanego przez halotan, wywołuje klinicznieskuteczną blokadę przewodnictwa nerwowo-mięśniowego trwającą średnio 9 minut.

Dawka miwakurium 0,15 mg/kg mc. jest rekomendowana w celu wykonania intubacji dotchawiczeju niemowląt w wieku od 2 do 6 miesięcy. Maksymalna blokada przewodnictwa nerwowo-mięśniowego występuje po około 1,4 minuty od podania tej dawki i w tym czasie powinno byćmożliwe wykonanie intubacji.

Wpływ miwakurium na niemowlęta

U niemowląt w wieku od 2 do 6 miesięcy dawki podtrzymujące należy z reguły podawać częściej niż u dorosłych. Z dostępnych danych wynika, że dawka podtrzymująca 0,1 mg/kg mc. przedłuża klinicznie skuteczną blokadę o około 7 minut w czasie znieczulenia wywołanego przez halotan. Niemowlęta w wieku od 2 do 6 miesięcy z reguły wymagają szybszej infuzji niż dorośli. Przeciętna szybkość infuzji potrzebna do utrzymania od 89 do 99% blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego w czasie znieczulenia wywołanego przez halotan wynosi około 11 mikrogramów/kg/minutę (około 0,7 mg/kg mc./godzinę) [zakres: od 4 do 24 mikrogramów/kg mc./minutę (około 0,2 do 1,5 mg/kg mc./godzinę)].

Od chwili rozpoczęcia samoistnego ustępowania blokady przewodnictwa do całkowitego zakończenia tego procesu mija około 10 minut.

Noworodki i niemowlęta poniżej 2 miesięcy

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania miwakurium chlorku u noworodków i niemowląt poniżej 2 miesiąca życia nie zostały jeszcze ustalone. Nie można sformułować zaleceń dotyczących dawkowania.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku, otrzymujących pojedynczą dawkę miwakurium w postaci szybkiego wstrzyknięcia dożylnego, okres mijający od podania leku do wystąpienia objawów działania oraz czas trwania i szybkość ustępowania blokady mogą być wydłużone o 20 do 30% w porównaniu do młodszych pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku mogą wymagać powolniejszej infuzji lub rzadszego podawania albo zmniejszenia dawek podtrzymujących stosowanych w szybkich wstrzyknięciach dożylnych.

Pacjenci ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi

Pacjentom z klinicznie istotnymi objawami chorób układu sercowo-naczyniowego początkową dawkę miwakurium należy wstrzykiwać przez co najmniej 60 sekund. Podawane w ten sposób miwakurium powodowało minimalne zmiany hemodynamiczne u pacjentów poddawanych zabiegom kardiochirurgicznym.

Miwakurium - informacje dla pacjentów

(tj. do 20% w porównaniu z dolną granicą wartości prawidłowych) nie wywiera klinicznie istotnego wpływu na czas trwania blokady.

Pacjenci z nadwagą

U pacjentów z nadwagą (przekraczających należną dla wzrostu masę ciała o 30% lub więcej), początkową dawkę miwakurium należy obliczyć dla należnej, a nie rzeczywistej masy ciała.

Monitorowanie pacjentów

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, podczas stosowania miwakurium zaleca się monitorowanie czynności nerwowo-mięśniowej w celu zindywidualizowania wymagań dotyczących dawkowania.

Sposób podawania

Do podania dożylnego. Ten produkt nie zawiera przeciwbakteryjnych środków konserwujących i jest przeznaczony do stosowania u jednego pacjenta.

Przedawkowanie

Objawy i sygnały nadmiernie przedłużonego porażenia mięśni i jego następstwa są głównymi objawami przedawkowania leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Występuje jednak zwiększone ryzyko pojawienia się hemodynamicznych objawów niepożądanych, zwłaszcza spadku ciśnienia tętniczego krwi.

Niezgodności

Miwakurium, roztwór, ma odczyn kwaśny (pH około 4,5) i nie powinien być łączony z silnie zasadowymi roztworami np. z barbituranami.

Instrukcje dotyczące użytkowania i usuwania

Wyłącznie do jednorazowego użytku. Ampułka powinna być sprawdzona wizualnie przed użyciem. Należy stosować wyłącznie przezroczyste i wolne od cząsteczek roztwory. Po otwarciu produkt leczniczy powinien być zużyty natychmiast.

Wstrzykiwanie leku Mivacurium

Przed użyciem leku Mivacurium należy przeprowadzić odpowiednie przygotowanie, a wszelkie niewykorzystane resztki roztworu w otwartych ampułkach należy wyrzucić.

Wykazano, że lek Mivacurium można łączyć z niektórymi lekami powszechnie stosowanymi w okresie okołooperacyjnym, występującymi w postaci roztworów kwaśnych. Jeśli podaje się Mivacurium razem z innymi lekami znieczulającymi, należy po każdym podaniu przepłukać układ izotonicznym roztworem soli fizjologicznej.

Mivacurium Kalceks jest kompatybilny z następującymi roztworami do infuzji:

• 9 mg/mL (0,9%) roztwór chlorku sodu
• 50 mg/mL (5%) dożylny roztwór glukozy
• 1,8 mg/mL (0,18%) roztwór chlorku sodu i 40 mg/mL (4%) roztwór glukozy
• płyn Ringera z mleczanami

Instrukcja otwierania ampułki

1. Obrócić ampułkę kolorowym punktem w górę. Jeśli w górnej części ampułki znajduje się roztwór, należy delikatnie stuknąć palcem, aby przenieść cały roztwór do dolnej części ampułki.
2. Użyć obu rąk, aby otworzyć ampułkę; trzymając dolną część ampułki w jednej ręce, drugą ręką odłamać górną część ampułki w kierunku od kolorowego punktu.