Paxifar Tabletki (100 mg) - 50 tabl.
Paxifar Tabletki (100 mg) - 50 tabl.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Paxifar, 25 mg, tabletki
Paxifar, 50 mg, tabletki
Paxifar, 100 mg, tabletki
Paxifar, 200 mg, tabletki
Clozapinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Paxifar i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paxifar
- Jak stosować lek Paxifar
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Paxifar
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Paxifar i w jakim celu się go stosuje
Substancją czynną leku Paxifar jest klozapina, która należy do grupy leków zwanych neuroleptykami (leki stosowane w leczeniu swoistych zaburzeń psychicznych, takich jak psychozy). Lek Paxifar jest stosowany w leczeniu pacjentów ze schizofrenią, którzy nie reagują na leczenie innymi lekami. Schizofrenia jest chorobą psychiczną powodującą zaburzenia myślenia, emocji i zachowania. Stosowanie leku Paxifar zaleca się tylko w leczeniu pacjentów, którzy stosowali już przynajmniej dwa różne leki przeciwpsychotyczne, w tym z grupy nowych atypowych leków przeciwpsychotycznych wskazanych w leczeniu schizofrenii i nie reagowali na te leki lub powodowały one ciężkie działania niepożądane, którym nie można było przeciwdziałać. Lek Paxifar o mocy 25 mg, 50 mg oraz 100 mg jest stosowany także do leczenia ciężkich zaburzeń myślenia, emocji i zachowania u pacjentów z chorobą Parkinsona, kiedy inne metody leczenia okazały się nieskuteczne.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paxifar
Kiedy nie stosować leku Paxifar:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na klozapinę lub na którykolwiek z pozostałych składników leku Paxifar (wymienionych w punkcie 6);
- jeśli nie ma możliwości wykonywania regularnych badań krwi u pacjenta;
- jeśli u pacjenta występowała kiedykolwiek mała liczba krwinek białych we krwi (np. leukopenia lub agranulocytoza), szczególnie, jeśli była ona spowodowana stosowaniem leków.
Ostrzeżenia dotyczące stosowania leku Paxifar
Warunki wykluczające stosowanie Paxifar:
- mała liczba krwinek białych we krwi związana z wcześniejszą chemioterapią
- ciężkie działania niepożądane poprzednio związane ze stosowaniem leku Paxifar
- leczenie lekami przeciwpsychotycznymi o przedłużonym działaniu
- zaburzenie czynności szpiku kostnego
- niekontrolowana padaczka
- ostre zaburzenia psychiczne wywołane alkoholem lub lekami
- ograniczenie świadomości i ciężka senność
- zapaść krążeniowa
- ciężkie zaburzenia czynności nerek
- zapalenie mięśnia sercowego
- ciężkie choroby serca
- Zapalenie mięśnia sercowego
- Zaburzenia czynności wątroby
- Niedrożność jelita
- Leki hamujące czynność szpiku kostnego
- Leki zmniejszające liczbę białych krwinek we krwi
Uwagi dotyczące stosowania leku Paxifar:
Leku Paxifar nie wolno stosować u pacjentów w stanie nieprzytomności lub śpiączki.
Ostrzeżenia i środki ostrożności:
Zagadnienia dotyczące bezpieczeństwa są bardzo ważne, pacjent powinien zwrócić na nie szczególną uwagę.
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Paxifar powiedz lekarzowi o:
- zakrzepach
- jaskrze
- cukrzycy
- problematycznych schorzeniach układu moczowo-płciowego
- chorobach serca, nerek lub wątroby
- przewlekłych zaparciach lub stosowaniu leków powodujących zaparcia
- kontrolowanej padaczce
- chorobach jelita grubego
- zdobytych doświadczeniach operacyjnych
- zaburzeniach serca lub nieprawidłowym przewodzeniu w sercu
- riskfaktora wydłużenia odcinka QT
- w grupie ryzyka udaru
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi o jakichkolwiek powyższych objawach przed zażyciem tabletki leku Paxifar.
skonsultować się z lekarzem. Może to zwiększać ryzyko upadków, zwłaszcza u osób starszych.Informacje dotyczące leku Paxifar
Objawy wymagające pilnego zbadania
- jeśli u pacjenta wystąpią objawy przeziębienia, gorączka, objawy grypy, ból gardła lub jakiekolwiek zakażenie. Lekarz może zalecić pilne sprawdzenie morfologii krwi, żeby sprawdzić czy objawy te są związane z lekiem;
- jeśli u pacjenta wystąpi nagłe zwiększenie temperatury, sztywnienie mięśni, które mogą prowadzić do utraty przytomności (objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego), co może być ciężkim działaniem niepożądanym, wymagającym natychmiastowego leczenia;
Kontrola stanu zdrowia podczas leczenia
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Paxifar, lekarz przeprowadzi wywiad i zleci badania krwi w celu potwierdzenia prawidłowej liczby białych krwinek. Jest to ważne, ponieważ organizm pacjenta potrzebuje białych krwinek do zwalczania zakażenia.
- Lekarz poinformuje dokładnie kiedy i gdzie należy wykonać badania. Lek Paxifar może być stosowany tylko, jeśli pacjent ma prawidłową liczbę białych krwinek;
- Paxifar może być przyczyną znacznego zmniejszenia liczby białych krwinek we krwi (agranulocytoza). Tylko regularne badania krwi mogą potwierdzić, że u pacjenta występuje ryzyko rozwoju agranulocytozy;
Zaburzenia czynności wątroby
Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby, przez cały czas trwania leczenia lekiem Paxifar będą przeprowadzane regularne badania czynności wątroby.
- Jeśli u pacjenta występuje duże stężenie cukru (glukozy) we krwi (cukrzyca), lekarz może zlecić regularne badania stężenia glukozy we krwi.
Zwiększenie masy ciała i zmiany metaboliczne
Paxifar może powodować zwiększenie masy ciała oraz zmianę w stężeniu lipidów we krwi. Lekarz może kontrolować masę ciała pacjenta i stężenie lipidów we krwi.
Ryzyko upadków
Jeśli Paxifar wywołuje u pacjenta uczucie pustki w głowie, zawroty głowy czy omdlenie, należy skonsultować się z lekarzem. Może to zwiększać ryzyko upadków, zwłaszcza u osób starszych.
Ostrożnie zmieniać pozycję
Zaleca się ostrożność przy zmianie pozycji z siedzącej czy leżącej, ponieważ objawy mogą zwiększać możliwość upadków.
Ryzyko wystąpienia zakrzepów
Jeśli pacjent musi zostać poddany operacji lub jest unieruchomiony przez dłuższy czas, należy rozważyć stosowanie leku Paxifar ze względu na ryzyko zakrzepicy.
Dzieci i młodzież poniżej 16 lat
Pacjenci poniżej 16 lat nie powinni stosować leku Paxifar z powodu ograniczonych danych dotyczących stosowania w tej grupie wiekowej.
Osoby w podeszłym wieku
Osoby w wieku 60 lat i powyżej mogą doświadczać działań niepożądanych podczas stosowania leku Paxifar, dlatego należy zgłosić je lekarzowi.
Lek Paxifar a inne leki
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, ponieważ ich stosowanie jednocześnie z lekiem Paxifar może mieć wpływ na działanie.
Wśród leków, które należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Paxifar, znajdują się m.in.:
- Leki stosowane w leczeniu szybkiego lub nieregularnego bicia serca
- Niektóre leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka, takie jak omeprazol czy cymetydyna
- Niektóre antybiotyki, takie jak erytromycyna i ryfampicyna
- Niektóre leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, takie jak ketokonazol, czy zakażeń wirusowych, takie jak inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażeń wirusem HIV
- Atropina, lek obecny m.in. w niektórych kroplach do oczu, preparatach na przeziębienie oraz przeciwkaszlowych
- Adrenalina, lek stosowany w sytuacjach wymagających nagłej pomocy
- Hormonalne środki antykoncepcyjne, takie jak tabletki antykoncepcyjne
Należy jednak pamiętać, że powyższa lista nie jest wyczerpująca. Przed zastosowaniem leku Paxifar warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, którzy posiadają więcej informacji na temat leków, z którymi należy zachować ostrożność lub których należy unikać podczas stosowania leku Paxifar.
Paxifar z jedzeniem, piciem i alkoholem
Ważne jest, aby pamiętać, że nie powinno się spożywać alkoholu podczas stosowania leku Paxifar. Dodatkowo, pacjent powinien poinformować lekarza o przyzwyczajeniach związanych z paleniem papierosów oraz spożywaniem napojów zawierających kofeinę, takich jak kawa, herbata czy cola, ponieważ nagłe zmiany w tych nawykach mogą wpłynąć na działanie leku.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży, karmi piersią, podejrzewa, że może być w ciąży lub planuje zajście w ciążę, powinna skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Paxifar. W przypadku kobiet stosujących leki przeciwpsychotyczne, istnieje ryzyko wystąpienia nieregularności miesiączkowania, które może ulec poprawie podczas leczenia lekiem Paxifar.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Paxifar może powodować senność, zmęczenie oraz napady padaczkowe, szczególnie na początku leczenia. W związku z tym, należy unikać prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwanie maszyn, jeśli wystąpią powyższe objawy.
Lek Paxifar zawiera laktozę jednowodną
Osoby cierpiące na nietolerancję niektórych cukrów powinny skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem leku, ponieważ Paxifar zawiera laktozę jednowodną.
Jak stosować lek Paxifar
Aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych, zaleca się stopniowe zwiększanie dawki leku pod kontrolą lekarza.
czasie zgodnym z planem. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu nadrobienia pominiętej dawki.Zalecenia dotyczące leku Paxifar
Z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Bardzo ważne jest, aby nie zmieniać dawki ani nie przerywać stosowania leku Paxifar bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Należy kontynuować leczenie tak długo, jak to zaleci lekarz. W przypadku pacjentów w wieku 60 lat lub starszych lekarz może rozpocząć leczenie od mniejszych dawek i stopniowo je zwiększać, ponieważ jest bardziej prawdopodobne, że wystąpią u nich pewne działania niepożądane (patrz punkt 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paxifar).
Jeśli nie można uzyskać zalecanej dawki za pomocą tabletki o danej mocy, dostępne są tabletki o innej mocy.
Leczenie schizofrenii
Zwykle zalecana dawka początkowa to 12,5 mg (pół tabletki 25 mg) raz lub dwa razy na dobę w pierwszej dobie, a następnie 25 mg raz lub dwa razy na dobę w drugiej dobie. Należy połknąć tabletkę popijając wodą. W przypadku dobrej tolerancji na leczenie, dawkę dobową można następnie stopniowo zwiększać o 25 mg do 50 mg w ciągu 2-3 tygodni tak, aby uzyskać docelowo dawkę do 300 mg na dobę. Następnie w razie potrzeby, dawkę dobową można dalej zwiększać o 50 mg do 100 mg w odstępach 3 do 4 dni lub najlepiej, co tydzień.
Skuteczna dawka dobowa to zwykle 200 mg lub 450 mg, podzielona na kilka pojedynczych dawek. Niektórzy pacjenci potrzebują większych dawek. Dopuszczalna dawka dobowa to 900 mg. Przy dawce dobowej większej niż 450 mg możliwe jest nasilenie niektórych działań niepożądanych (w szczególności napadów drgawkowych). Należy zawsze stosować najmniejsze, skuteczne dla pacjenta dawki leku. Większość pacjentów przyjmuje część dawki rano, część wieczorem. Lekarz dokładnie wyjaśni jak należy dzielić dawkę dobową. Jeśli dawka dobowa wynosi 200 mg, pacjent może przyjąć ją jako dawkę pojedynczą, wieczorem. Jeśli pacjent przyjmuje lek Paxifar od jakiegoś czasu z dobrym skutkiem, lekarz może spróbować zmniejszyć dawkę. Pacjent powinien przyjmować lek Paxifar przez co najmniej 6 miesięcy.
Leczenie ciężkich zaburzeń myślenia, emocji i zachowania u pacjentów z chorobą Parkinsona
Zwykle zalecana dawka początkowa to 12,5 mg (pół tabletki 25 mg) wieczorem. Należy połknąć tabletkę popijając wodą. Następnie lekarz będzie stopniowo zwiększał dawkę o 12,5 mg, nie szybciej niż dwukrotnie w ciągu tygodnia, do uzyskania maksymalnej dawki 50 mg na dobę w ciągu dwóch tygodni. Jeśli u pacjenta występują omdlenia, uczucie pustki w głowie czy splątanie, zwiększanie dawki powinno zostać opóźnione lub wstrzymane. W celu uniknięcia takich objawów należy badać ciśnienie krwi pacjenta w pierwszych tygodniach leczenia. Skuteczna dawka dobowa to zwykle 25 mg do 37,5 mg, przyjmowana jako jedna dawka wieczorem. Stosowanie dawek większych niż 50 mg na dobę powinno mieć miejsce tylko w wyjątkowych przypadkach. Maksymalna dawka dobowa to 100 mg. Zawsze należy stosować najmniejsze skuteczne dawki leku.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Paxifar
W razie przyjęcia zbyt dużej liczby tabletek przez pacjenta lub kogoś innego należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub wezwać pogotowie. Objawy przedawkowania: Senność, zmęczenie, brak energii, utrata przytomności, śpiączka, splątanie (dezorientacja), omamy, pobudzenie, chaotyczna mowa, sztywność kończyn, drżenie rąk, napady padaczkowe (drgawki), nadmierne wydzielanie śliny, rozszerzone źrenice, nieostre widzenie, niedociśnienie tętnicze, zapaść, szybkie lub nieregularne bicie serca, płytki oddech lub trudności w oddychaniu.
Pominięcie zastosowania leku Paxifar: Jeżeli pominie się dawkę leku, należy przyjąć ją jak najszybciej. Nie należy jednak przyjmować leku, jeżeli zbliża się czas przyjęcia następnej dawki. W takim przypadku należy przyjąć następną dawkę o czasie zgodnym z planem. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu nadrobienia pominiętej dawki.
Ważne informacje o leku Paxifar
Zaleca się przyjmowanie leku Paxifar zawsze o tej samej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jeśli pacjent zapomniał zażyć lek Paxifar w ciągu 48 godzin lub dłużej, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Przerwanie stosowania leku Paxifar
Nie należy przerywać stosowania leku Paxifar bez uzgodnienia z lekarzem, ponieważ mogą wystąpić reakcje odstawienia. Należą do nich: pocenie się, ból głowy, nudności, wymioty i biegunka. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Po tych objawach mogą nastąpić cięższe działania niepożądane, jeśli pacjent nie otrzyma natychmiastowego leczenia. Mogą powrócić objawy choroby. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki o 12,5 mg w ciągu jednego do dwóch tygodni. Lekarz poinformuje pacjenta, w jaki sposób zmniejszyć dawkę dobową. Jeśli konieczne jest natychmiastowe przerwanie stosowania leku Paxifar, należy poradzić się lekarza.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie i wymagać pomocy lekarskiej. Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, zanim zastosuje się następną dawkę leku Paxifar:
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 pacjenta na 10):
- jeśli u pacjenta występuje ciężkie zaparcia. Lekarz zastosuje leczenie w celu uniknięcia dalszych powikłań;
- jeśli u pacjenta wystąpi przyspieszone bicie serca.
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 10):
- jeśli u pacjenta występują objawy przeziębienia, gorączka, objawy grypopodobne, ból gardła czy inne zakażenia. Należy pilnie wykonać badanie krwi w celu sprawdzenia, czy objawy mają związek ze stosowanym lekiem;
- jeśli u pacjenta występują napady padaczkowe;
- Jeśli u pacjenta wystąpi nagłe zasłabnięcie lub nagła utrata przytomności z osłabieniem mięśni (omdlenie).
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 100):
- jeśli u pacjenta wystąpią: nagłe zwiększenie temperatury ciała, sztywność mięśni, które mogą prowadzić do utraty przytomności (złośliwy zespół neuroleptyczny), ponieważ może to oznaczać wystąpienie u pacjenta ciężkich działań niepożądanych, które wymagają natychmiastowego leczenia;
- Jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy lub omdlenia podczas zmiany pozycji ciała z leżącej na stojącą, ponieważ może to zwiększać prawdopodobieństwo upadku.
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 1000):
- jeśli pacjent ma objawy zakażenia układu oddechowego lub zapalenia płuc, takie jak gorączka, kaszel, trudności z oddychaniem, świszczący oddech;
- jeśli u pacjenta wystąpi ciężki, piekący ból w górnej części brzucha rozciągający się do pleców, z towarzyszącymi mdłościami i wymiotami spowodowany zapaleniem trzustki;
- jeśli u pacjenta wystąpią omdlenie i osłabienie mięśni z powodu znacznego zmniejszenia ciśnienia.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Objawy wymagające pilnej konsultacji lekarskiej przy stosowaniu leku
Zapaść krążeniowa
Jeśli u pacjenta wystąpi trudności w przełykaniu (mogą spowodować zachłyśnięcie pożywieniem);
Jeśli u pacjenta występują nudności, wymioty i (lub) utrata apetytu. Lekarz sprawdzi czynność wątroby;
Jeśli u pacjenta wystąpi lub nasili się istniejąca otyłość;
Jeśli u pacjenta wystąpi bezdech w czasie snu z chrapaniem lub bez chrapania
Rzadko
Jeśli u pacjenta występuje szybka i nieregularna praca serca, nawet podczas odpoczynku, kołatanie serca, trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej czy trudne do wyjaśnienia zmęczenie. Lekarz sprawdzi czynność serca i jeśli będzie to konieczne, skieruje natychmiast do specjalisty kardiologa.
Bardzo rzadko
Częstość nieznana
W powyższym kodzie HTML zostały umieszczone odpowiednie tagi dla nagłówków, akapitów i listy objawów wymagających pilnej konsultacji lekarskiej podczas stosowania leku. Możesz go skopiować i wkleić do treści wpisu na blogu.Objawy niepożądane leku Paxifar
Objawy zagrażające życiu:
- serca, zmiany szybkości reakcji i świadomości, obniżone ciśnienie krwi (posocznica/sepsa);
- obfite pocenie się, ból głowy, nudności, wymioty i biegunka (objawy zespołu cholinergicznego);
- znaczne zmniejszenie ilości wydalanego moczu (objaw niewydolności nerek);
- reakcja nadwrażliwości (obrzęki, głównie twarzy, ust i gardła, jak również języka);
- utrata apetytu, wzdęcia, ból brzucha, zażółcenie skóry, ciężkie osłabienie i złe samopoczucie (objawy związane z wątrobą);
- piekący ból w górnej części brzucha, stolce smoliste, czarne lub z domieszką krwi, wzdęcia, zgaga, mdłości lub wymioty (owrzodzenie jelita i/ lub żołądka);
- intensywny ból brzucha, wymioty krwią, twardość brzucha z tkliwością promieniującą; gorączka i dreszcze (perforacja żołądka i/ lub jelita);
- zaparcie, ból brzucha, bolesność uciskowa brzucha, gorączka, wzdęcia, krwista biegunka (ostre rozdęcie jelit lub zawał jelit);
- tępy ból w klatce piersiowej ze skróceniem oddechu, z lub bez kaszlu;
- zwiększenie lub wystąpienie osłabienia mięśni, skurcze mięśniowe, ból mięśni (rabdomioliza);
- tępy ból w klatce piersiowej lub ból brzucha, ze skróceniem oddechu, z kaszlem lub bez kaszlu i gorączki;
- zespół niespokojnych nóg;
- silne reakcje skórne, z wysypką, eozynofilią i objawami układowymi (zespół DRESS).
Inne objawy niepożądane:
Bardzo często: Senność, zawroty głowy, nadmierne wydzielanie śliny.
Często: Leukocytoza, eozynofilia, zwiększenie masy ciała, nieostre widzenie, ból głowy, drżenie, sztywność, niepokój ruchowy, drgawki, zrywania mięśniowe, ruchy mimowolne, zmiany w EKG, nadciśnienie tętnicze, omdlenie, nudności, wymioty, utrata apetytu, suchość w ustach, nietrzymanie moczu.