Sandimmun koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji (50 mg/ml) - 10 amp. 1 ml
Sandimmun koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji (50 mg/ml) - 10 amp. 1 ml
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Sandimmun, 50 mg/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
cyklosporyna
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Sandimmun i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Sandimmun
- Jak stosować lek Sandimmun
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Sandimmun
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Sandimmun i w jakim celu się go stosuje
Co to jest lek Sandimmun
Ten lek nazywa się Sandimmun. Zawiera on substancję czynną cyklosporynę. Koncentrat stosuje się do przygotowania roztworu, który jest podawany dożylnie. Ten lek należy do grupy leków zwanych środkami immunosupresyjnymi. Leki te są stosowane w celu zmniejszenia reakcji immunologicznej organizmu.
W jakim celu stosuje się lek Sandimmun i jak działa lek Sandimmun
Sandimmun jest stosowany w celu kontrolowania czynności układu immunologicznego po przeszczepieniu narządu, w tym po przeszczepieniu szpiku kostnego i komórek macierzystych. Zapobiega on odrzucaniu przeszczepionych narządów poprzez zablokowanie rozwoju pewnych komórek, które w normalnych warunkach atakowałyby przeszczepione tkanki.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Sandimmun
Lek Sandimmun będzie przepisywany tylko przez lekarza z doświadczeniem w transplantacji. Należy starannie przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza. Mogą one różnić się od informacji ogólnych zawartych w tej ulotce.
Kiedy nie stosować leku Sandimmun
- jeśli pacjent ma uczulenie na cyklosporynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6; patrz także punkt „Sandimmun zawiera olej rycynowy i etanol”);
- z lekami zawierającymi Hypericum perforatum (ziele dziurawca);
- z lekami zawierającymi eteksylan dabigatranu (stosowany w celu uniknięcia zakrzepów po zabiegach) lub bozentanu i aliskirenu (stosowany do zmniejszenia ciśnienia krwi).
Nie należy stosować leku Sandimmun i należy powiedzieć lekarzowi, jeśli taka sytuacja odnosi się do pacjenta. W razie wątpliwości należy porozmawiać z lekarzem przed zastosowaniem leku Sandimmun.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Lek Sandimmun - informacje dla pacjentów
Przed i w trakcie leczenia lekiem Sandimmun należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli:
- u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy zakażenia, takie jak gorączka lub ból gardła. Lek Sandimmun hamuje działanie układu immunologicznego i może również wpływać na zdolność organizmu do zwalczania infekcji;
- u pacjenta występują choroby wątroby;
- u pacjenta występują choroby nerek. Lekarz będzie zlecał regularne badania krwi i w razie konieczności może zmienić dawkę leku;
- u pacjenta wystąpi wysokie ciśnienie krwi. Lekarz będzie regularnie kontrolował ciśnienie krwi pacjenta i w razie konieczności może zlecić przyjmowanie leku zmniejszającego ciśnienie krwi;
- u pacjenta występuje niedobór magnezu. Lekarz może zalecić pacjentowi przyjmowanie suplementów magnezu, zwłaszcza bezpośrednio po operacji, jeśli pacjent otrzymał przeszczep;
- u pacjenta występuje duże stężenie potasu we krwi;
- u pacjenta występuje dna moczanowa;
- pacjent wymaga szczepienia.
Jeśli u pacjenta wystąpi którakolwiek z tych sytuacji przed lub podczas leczenia lekiem Sandimmun, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Ochrona przed światłem słonecznym i działaniem słońca
Sandimmun hamuje działanie układu immunologicznego, co zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów złośliwych, zwłaszcza skóry i układu chłonnego. Należy ograniczyć ekspozycję na światło słoneczne i promieniowanie UV przez:
- noszenie odpowiedniej odzieży ochronnej;
- częste stosowanie kremów z wysokim filtrem ochronnym.
Należy porozmawiać z lekarzem przed zastosowaniem leku Sandimmun, jeśli:
- u pacjenta występują problemy związane z alkoholem, obecnie lub w przeszłości;
- pacjent ma padaczkę;
- u pacjenta występują jakiekolwiek choroby wątroby;
- pacjentka jest w ciąży;
- pacjentka karmi piersią;
- ten lek został przepisany dziecku.
Jeśli którakolwiek z tych sytuacji odnosi się do pacjenta (lub pacjent nie jest tego pewien), należy powiedzieć o tym lekarzowi przed zastosowaniem leku Sandimmun. Jest to spowodowane zawartością alkoholu w tym leku (patrz także niżej „Sandimmun zawiera olej rycynowy i etanol").
Lek Sandimmun a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować. W szczególności należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków przed lub w trakcie leczenia lekiem Sandimmun:
- Leki mogące wpływać na stężenie potasu. Należą do nich leki zawierające potas, suplementy potasu, tabletki moczopędne (diuretyki) zwane diuretykami oszczędzającymi potas oraz niektóre leki zmniejszające ciśnienie krwi.
- Metotreksat. Jest on stosowany w leczeniu nowotworów, ciężkiej łuszczycy i ciężkiego reumatoidalnego zapalenia stawów.
- Leki, które mogą zwiększać lub zmniejszać stężenie cyklosporyny (substancji czynnej leku Sandimmun) we krwi. Lekarz może zalecić kontrolę stężenia cyklosporyny we krwi podczas rozpoczynania lub przerywania leczenia innymi lekami.
Leki zwiększające stężenie cyklosporyny:
- Antybiotyki (takie jak erytromycyna lub azytromycyna)
- Leki przeciwgrzybicze (worykonazol, itrakonazol)
- Leki stosowane w leczeniu chorób serca lub wysokiego ciśnienia krwi (diltiazem, nikardypina, werapamil, amiodaron)
- Metoklopramid (stosowany w leczeniu wymiotów)
Leki zmniejszające stężenie cyklosporyny:
- Barbiturany (stosowane np. jako leki nasenne)
- Niektóre leki przeciwdrgawkowe (takie jak karbamazepina lub fenytoina)
- Oktreotyd (stosowany w leczeniu akromegalii lub guzów neuroendokrynnych jelita)
Sandimmun z jedzeniem i piciem
Nie należy przyjmować leku Sandimmun z grejpfrutem lub sokiem grejpfrutowym, ponieważ mogą one wpłynąć na sposób działania leku Sandimmun.
Ciąża i karmienie piersią
Przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka jest w ciąży lub zamierza zajść w ciążę.
Doświadczenie ze stosowaniem leku Sandimmun podczas ciąży jest ograniczone. Na ogół lekSandimmun nie powinien być stosowany podczas ciąży. Jeśli konieczne jest przyjmowanie tegoleku przez pacjentkę, lekarz omówi z pacjentką korzyści i ryzyko związane ze stosowaniemtego leku w ciąży.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka karmi piersią. Karmienie piersią nie jestzalecane podczas leczenia lekiem Sandimmun, ponieważ cyklosporyna, substancja czynna leku,przenika do mleka ludzkiego. Może to mieć wpływ na dziecko.
Zapalenie wątroby typu C
Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje zapalenie wątroby typu C. Czynnośćwątroby może ulec zmianie podczas leczenia zapalenia wątroby typu C, co może wpływać na stężeniecyklosporyny we krwi. Może być wskazane uważne monitorowanie przez lekarza stężeniacyklosporyny we krwi pacjenta i dostosowanie dawki po rozpoczęciu leczenia zapalenia wątrobytypu C.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
U pacjenta może wystąpić senność, dezorientacja lub nieostre widzenie po zastosowaniu lekuSandimmun. Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszynw trakcie stosowania leku Sandimmun do czasu poznania jego wpływu na organizm.
Sandimmun zawiera olej rycynowy i etanol
Sandimmun koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji zawiera olej rycynowy, który możepowodować ciężkie reakcje alergiczne.
Sandimmun koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 278 mg alkoholu (etanolu) wkażdym mililitrze, co jest równoważne z 34,4% (w stosunku objętościowym). Dawka 100 mg lekuSandimmun zawiera 556 mg etanolu. Odpowiada to prawie 14 ml piwa lub 6 ml wina. Mała ilośćalkoholu w tym leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków.
Jak stosować lek Sandimmun
Należy ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń podanych przez lekarza prowadzącego. W raziewątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Jaka ilość leku Sandimmun zostanie podana
Lekarz ustali prawidłową dawkę leku Sandimmun dla pacjenta. Zależy ona od masy ciała pacjentaoraz od tego, na co stosuje się ten lek.
Całkowita dawka podawana każdego dnia to zazwyczaj 3 do 5 mg na kilogram masy ciała. Dzielisię ją na dwie dawki.
Większe dawki są zazwyczaj stosowane przed i tuż po transplantacji. Mniejsze dawki stosuje siępo uzyskaniu stabilizacji czynności przeszczepionego narządu lub szpiku.
Lekarz dostosuje dawkę leku tak, by była ona optymalna dla danego pacjenta. W tym celu możebyć konieczne wykonanie badań krwi.
W jaki sposób lek Sandimmun będzie podawany
Ten lek zostanie przed podaniem rozcieńczony fizjologicznym roztworem soli lub 5% roztworemglukozy w stosunku 1:20 do 1:100 przy użyciu odpowiednich technik aseptycznych, a następniepodany w powolnej infuzji, trwającej od 2 do 6 godzin. Po upływie 24 godzin rozcieńczone roztworydo infuzji należy wyrzucić.
Jak długo lek Sandimmun będzie stosowany
Zmiana leczenia na cyklosporynę w postaci kapsułek lub roztworu doustnego (obie te postaci są
Informacje o leku Sandimmun
Przyjmowanie leku doustnie zostanie dokonane tak szybko, jak to możliwe. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Sandimmun może mieć wpływ na nerki. Konieczne będą regularne badania krwi i wizyty w szpitalu. Będzie wówczas można porozmawiać z lekarzem na temat leczenia i ewentualnych problemów występujących u pacjenta. Jeśli pacjent uważa, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku Sandimmun, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie. Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent zauważy u siebie którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych:
- Po dożylnym podaniu leku Sandimmun występowały objawy reakcji anafilaktycznych.
- Podobnie jak inne leki wpływające na układ immunologiczny, cyklosporyna może zmieniać zdolność organizmu do zwalczania infekcji oraz może powodować powstawanie guzów lub innych nowotworów złośliwych, zwłaszcza skóry.
- Zmiany widzenia, utrata koordynacji, niezborność ruchowa, utrata pamięci, trudności w mówieniu lub rozumieniu tego, co mówią inni oraz osłabienie mięśni.
Inne działania niepożądane to:
Bardzo często: mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów.
- Zaburzenia czynności nerek;
- Wysokie ciśnienie krwi;
- Ból głowy;
- Niekontrolowane drżenie ciała;
- Nadmierny wzrost włosów na skórze ciała i twarzy;
- Duże stężenie lipidów we krwi.
Objawy, na które należy zwrócić uwagę
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Często: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów.
- Napady padaczkowe (drgawki);
- Zaburzenia czynności wątroby;
- Duże stężenie cukru we krwi;
- Zmęczenie;
- Utrata apetytu;
- Nudności, wymioty, dyskomfort/ ból brzucha, biegunka;
- Nadmierny wzrost włosów;
- Trądzik, uderzenia krwi do głowy;
- Gorączka;
- Mała liczba białych krwinek;
- Drętwienie lub mrowienie;
- Ból mięśni, skurcz mięśni;
- Wrzód żołądka;
- Przerost dziąseł pokrywających zęby;
- Duże stężenie kwasu moczowego i potasu we krwi, małe stężenie magnezu we krwi.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Niezbyt często: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów.
- Objawy zaburzeń mózgu, w tym nagłe napady padaczkowe, splątanie, bezsenność, dezorientacja, zaburzenia widzenia, brak świadomości, uczucie osłabienia kończyn, zaburzenia ruchowe;
- Wysypka;
- Obrzęki ogólne;
- Zwiększenie masy ciała;
- Mała liczba czerwonych krwinek, mała liczba płytek krwi, co może zwiększać ryzyko krwawienia.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Rzadko: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów.
- Zaburzenia nerwowe z drętwieniem lub mrowieniem palców rąk i nóg;
- Zapalenie trzustki z silnym bólem w górnej części brzucha;
- Osłabienie mięśni, utrata siły mięśniowej, bóle mięśni nóg lub dłoni lub innych mięśni ciała;
- Zniszczenie krwinek czerwonych, obejmujące zaburzenia nerek z takimi objawami jak obrzęk twarzy, brzucha, dłoni i (lub) stóp, zmniejszenie ilości oddawanego moczu, trudności z oddychaniem, ból w klatce piersiowej, napady padaczkowe, brak świadomości;
- Zmiany w cyklu menstruacyjnym, powiększenie piersi u mężczyzn.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Bardzo rzadko: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów.
- Obrzęk tylnej części oka, który może być związany ze zwiększeniem ciśnienia wewnątrz głowy i zaburzenia widzenia.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
- Ciężkie zaburzenia wątroby z zażółceniem oczu lub skóry bądź bez, nudności, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, obrzęk twarzy, stóp, dłoni i (lub) całego ciała;
- Krwawienia podskórne lub fioletowe plamy na skórze, nagłe krwawienie bez wyraźnej przyczyny;
- Migrena lub silny ból głowy często z nudnościami lub wymiotami i wrażliwością na światło;
- Ból nóg i stóp.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Działania niepożądane leku Sandimmun
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienionew ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
Nie należy spodziewać się dodatkowych działań niepożądanych u dzieci i młodzieży w porównaniuz osobami dorosłymi.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienionew tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane możnazgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań ProduktówLeczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i ProduktówBiobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: .