Tazocin proszek do sporządzania roztworu do infuzji (2 g + 0,25 g) - 12 fiol. proszku
Tazocin proszek do sporządzania roztworu do infuzji (2 g + 0,25 g) - 12 fiol. proszku
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Tazocin 2 g + 0,25 g, proszek do sporządzania roztworu do infuzji
Tazocin 4 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do infuzji
Piperacillinum + Tazobactamum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
− Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
− W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
− Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
− Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Tazocin i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tazocin
- Jak stosować lek Tazocin
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Tazocin
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Tazocin i w jakim celu się go stosuje
Piperacylina należy do grupy leków nazywanych „penicylinami o szerokim zakresie działania”. Jest antybiotykiem, który zabija wiele rodzajów bakterii. Tazobaktam może zapobiec przeżywaniu niektórych bakterii niewrażliwych na działanie piperacyliny. Oznacza to, że w wyniku jednoczesnego podawania piperacyliny i tazobaktamu zginie więcej szczepów bakterii.
Tazocin stosuje się u dorosłych i młodzieży w leczeniu zakażeń bakteryjnych dolnych dróg oddechowych (płuca), układu moczowego (nerki i pęcherz moczowy), zakażeń jamy brzusznej, skóry i krwi. Tazocin można stosować w leczeniu zakażeń bakteryjnych u pacjentów z małą liczbą białych krwinek (zmniejszona odporność na zakażenia).
Tazocin stosuje się u dzieci w wieku od 2 do 12 lat w leczeniu zakażeń w obrębie jamy brzusznej, w tym zapaleniu wyrostka robaczkowego, zapaleniu otrzewnej (zakażenie płynu i błony wewnątrz narządów jamy brzusznej), zapaleniu pęcherzyka (woreczka) żółciowego. Tazocin można stosować w leczeniu zakażeń bakteryjnych u pacjentów z małą liczbą białych krwinek (zmniejszona odporność na zakażenia).
W niektórych ciężkich zakażeniach lekarz może rozważyć podawanie leku Tazocin razem z innymi antybiotykami.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tazocin
Kiedy nie stosować leku Tazocin
- Jeśli pacjent ma uczulenie na piperacylinę, tazobaktam lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Tazocin należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką:
- Jeśli pacjent ma uczulenie na antybiotyki zwane penicylinami, cefalosporynami lub na inne inhibitory beta-laktamaz, ponieważ może być uczulony na Tazocin.
- Jeśli u pacjenta występują alergie. Jeśli pacjent ma kilka alergii, powinien być pewien, że przed przyjęciem leku powiedział o nich lekarzowi lub pracownikowi służby zdrowia.
- Jeśli pacjent ma biegunkę przed leczeniem lub wystąpi ona podczas lub po zakończeniu leczenia. Należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza lub pracownika służby zdrowia. Nie należy zażywać żadnych leków na biegunkę bez konsultacji z lekarzem.
- Jeśli u pacjenta występuje małe stężenie potasu we krwi. Możliwe, że przed podaniem leku lekarz zbada nerki oraz w trakcie leczenia będzie wykonywać regularne badania krwi.
- Jeśli pacjent ma chore nerki lub wątrobę lub jest on poddawany hemodializie. Możliwe, że przed podaniem leku lekarz zbada nerki oraz będzie wykonywać regularne badania krwi w trakcie terapii.
- Jeśli pacjent przyjmuje w tym samym czasie co Tazocin antybiotyk wankomycynę, to ryzyko uszkodzenia nerek może być zwiększone (patrz także Tazocin a inne leki w tej ulotce).
Limfohistiocytoza hemofagocytarna
Notowano przypadki wystąpienia choroby, w której układ odpornościowy wytwarza za dużo zazwyczaj prawidłowych białych krwinek zwanych histiocytami i limfocytami, co powoduje stan zapalny (limfohistiocytoza hemofagocytarna). Choroba ta może zagrażać życiu, jeśli nie zostanie wcześnie zdiagnozowana i poddana leczeniu. W przypadku wystąpienia wielu objawów, takich jak gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, uczucie osłabienia, zawroty głowy, duszność, zasinienie lub wysypka skórna, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Dzieci
Nie zaleca się stosowania piperacyliny z tazobaktamem u dzieci w wieku poniżej 2 lat ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Tazocin a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub fachowemu pracownikowi ochrony zdrowia o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, również tych, które wydawane są bez recepty. Niektóre leki mogą oddziaływać z piperacyliną i tazobaktamem.
- Lek stosowany w dnie moczanowej (probenecyd); może on przedłużać czas usuwania piperacyliny i tazobaktamu z organizmu.
- Leki zmniejszające krzepliwość krwi lub stosowane w leczeniu zakrzepów (np. heparyna, warfaryna, kwas acetylosalicylowy).
- Leki stosowane do zwiotczania mięśni podczas operacji; jeśli pacjent ma być poddany znieczuleniu ogólnemu, powinien poinformować lekarza o stosowaniu leku Tazocin.
- Metotreksat (lek stosowany w leczeniu nowotworów, zapalenia stawów lub łuszczycy). Piperacylina i tazobaktam mogą wydłużać czas usuwania metotreksatu z organizmu.
- Leki zmniejszające stężenie potasu we krwi (np. leki moczopędne lub niektóre leki stosowane w leczeniu nowotworów).
- Leki zawierające inne antybiotyki: tobramycynę, gentamycynę lub wankomycynę; jeśli pacjent ma chore nerki, powinien powiedzieć o tym lekarzowi.
Równoczesne przyjmowanie leku Tazocin i wankomycyny
Może zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek, nawet jeśli nie występują problemy z nerkami.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Jeśli pacjent ma oddać próbkę krwi lub moczu, powinien poinformować lekarza lub personel laboratorium o przyjmowaniu leku Tazocin.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lekarz prowadzący zdecyduje, czy Tazocin jest dla niej odpowiednim lekiem. Piperacylina i tazobaktam mogą przenikać do organizmu dziecka, które znajduje się wewnątrz macicy lub za pośrednictwem mleka matki. Jeśli pacjentka karmi piersią, lekarz prowadzący zdecyduje, czy Tazocin jest dla niej odpowiednim lekiem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Stosowanie leku Tazocin prawdopodobnie nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Tazocin zawiera sód
Tazocin, 2 g + 0,25 g
Lek zawiera 130 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 6,5% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Tazocin, 4 g + 0,5 g
Lek zawiera 261 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 13% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Jak stosować lek Tazocin
Lek jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę w infuzji dożylnej (trwającej ponad 30 minut). Dawka leku podawana pacjentowi zależy od leczonej choroby, wieku pacjenta oraz od jego ewentualnych problemów z nerkami.
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat
Zazwyczaj podaje się 4 g piperacyliny i 0,5 g tazobaktamu dożylnie (bezpośrednio do krwi), co 6-8 godzin.
Dzieci w wieku od 2 do 12 lat
U dzieci z zakażeniami w obrębie jamy brzusznej zazwyczaj podaje się 100 mg piperacyliny i 12,5 mg tazobaktamu na kg masy ciała dożylnie (bezpośrednio do krwi), co 8 godzin. Zazwyczaj stosowana dawka u dzieci z niską liczbą białych krwinek wynosi 80 mg piperacyliny i 10 mg tazobaktamu na kg masy ciała dożylnie (bezpośrednio do krwi), co 6 godzin. Lekarz obliczy dawkę leku na podstawie masy ciała dziecka, lecz każda indywidualna dawka leku Tazocin nie będzie większa niż 4 g + 0,5 g. Lekarz będzie podawał lek Tazocin aż do całkowitego ustąpienia objawów zakażenia (przez 5 do 14 dni).
Pacjenci z chorobami nerek
Lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku Tazocin lub częstotliwości jego podawania. Możliwe,że lekarz będzie wykonywał badania krwi, aby upewnić się, że podawana jest właściwa dawka leku,zwłaszcza jeśli pacjent otrzymuje lek przez dłuższy czas.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tazocin
Lek Tazocin będzie podawany przez lekarza lub pielęgniarkę, dlatego podanie niewłaściwej dawki jestmało prawdopodobne. Jeżeli jednak u pacjenta wystąpią działania niepożądane (np. drgawki) lub jeślipacjent sądzi, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku, powinien natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Pominięcie zastosowania leku Tazocin
Jeśli pacjent sądzi, że pominięto dawkę leku Tazocin, powinien natychmiast powiedzieć o tymlekarzowi lub pracownikowi służby zdrowia.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócićsię do lekarza lub pielęgniarki.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.Jeśli wystąpi którykolwiek z niżej wymienionych ciężkich objawów niepożądanych, należynatychmiast zgłosić się do lekarza.
Ciężkie działania niepożądane (występujące z częstością podaną w nawiasach) leku Tazocin to:
- ciężkie reakcje skórne
- ciężka, potencjalnie zagrażająca życiu reakcja alergiczna
- choroba skóry
- obrzęk twarzy, warg, języka lub innych części ciała
- zadyszka, świszczący oddech lub trudności w oddychaniu
- ciężka wysypka lub pokrzywka
- żółte zabarwienie białkówek oczu lub skóry
- uszkodzenie komórek krwi
- ciężka lub nieustępująca biegunka z gorączką lub osłabieniem
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawyniepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pracownikowi służbyzdrowia.
Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):
- biegunka
Działania niepożądane podczas stosowania leku
Częste działania niepożądane:
- zakażenia drożdżakami
- zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek lub barwnika krwi/hemoglobiny, nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych (dodatni odczyn bezpośredni Coombsa), wydłużony czas krzepnięcia krwi (wydłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji)
- zmniejszenie ilości białka we krwi
- ból głowy, bezsenność
- ból brzucha, wymioty, nudności, zaparcie, dolegliwości żołądkowe
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi
- wysypka na skórze, świąd
- nieprawidłowe wyniki badań krwi określających czynność nerek
- gorączka, reakcja w miejscu wstrzyknięcia
Niezbyt częste działania niepożądane:
- zmniejszenie liczby białych krwinek, wydłużony czas krzepnięcia krwi
- zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zmniejszenie stężenia cukru we krwi
- napady drgawek obserwowane u pacjentów, którzy przyjmują wysokie dawki leku lub mają problemy z nerkami
- niskie ciśnienie krwi, zapalenie żył, zaczerwienienie skóry
- zwiększenie stężenia bilirubiny
- reakcje skórne obejmujące zaczerwienienia, zmiany skórne, pokrzywka
- bóle stawów i mięśni
- dreszcze
Rzadkie działania niepożądane:
- znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek, krwawienia z nosa
- ciężkie zapalenie jelita grubego, zapalenie błony śluzowej ust
- oddzielanie się zewnętrznej warstwy skóry na całym ciele
Częstość nieznana:
- znaczne zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi, reakcje alergiczne, zapalenie wątroby, ciężkie reakcje alergiczne dotyczące całego ciała, osłabiona czynność nerek, choroba płuc
- ostra dezorientacja i stan splątania (majaczenie)
- Gorączka i wysypka częściej występują u pacjentów z mukowiscydozą.
Antybiotyki beta-laktamowe
Antybiotyki beta-laktamowe, w tym piperacylina z tazobaktamem, mogą prowadzić do wystąpienia objawów zaburzeń funkcji mózgu (encefalopatii) i drgawek.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienionew tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądanemożna zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań ProduktówLeczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i ProduktówBiobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa:
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Uwaga: Nie zaleca się stosowania u dorosłych pacjentów w leczeniu bakteriemii wywołanej przezszczepy E. coli i K. pneumoniae (niewrażliwe na ceftriakson) wytwarzające β-laktamazy orozszerzonym spektrum substratowym (ESBL, ang. extended-spectrum beta-lactamases)
Jak przechowywać lek Tazocin:
Nieotwarta fiolka: nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Sporządzony roztwór w fiolce
Badania trwałości chemicznej i fizycznej potwierdzają, że roztwór można przechowywać do 12 godzin w lodówce w temperaturze 2-8°C, po rozpuszczeniu w jednym ze zgodnych rozpuszczalników (patrz Instrukcje dotyczące stosowania poniżej).
Rozcieńczony sporządzony roztwór do infuzji
Jeśli rozcieńczony sporządzony roztwór został przygotowany z użyciem jednego ze zgodnych rozcieńczalników, do odpowiednich objętości (patrz Instrukcje dotyczące stosowania poniżej), zachowuje on trwałość chemiczną i fizyczną do 12 godzin, jeśli jest przechowywany w lodówce w temperaturze 2-8°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia, rozpuszczony lub rozcieńczony lek należy zużyć natychmiast. Jeśli lek nie zostanie wykorzystany niezwłocznie, za czas i warunki przechowywania po przygotowaniu odpowiedzialna jest osoba podająca lek. Czas ten nie może być dłuższy niż 12 godzin w temperaturze 2-8°C.
Instrukcje dotyczące stosowania
Tazocin należy podać w infuzji dożylnej (trwającej ponad 30 minut). Lek należy rozpuścić i rozcieńczać w warunkach aseptycznych. Przed podaniem należy obejrzeć, czy roztwór nie zawiera widocznych cząsteczek i czy nie zmienił zabarwienia. Roztwór można podać jedynie wówczas, gdy jest przezroczysty i nie zawiera widocznych cząstek.
Podanie dożylne
Roztwór należy przygotować dodając do fiolki odpowiednią objętość jednego z wymienionych niżej, zgodnych rozpuszczalników. Fiolkę obracać aż do rozpuszczenia. Proszek rozpuszcza się zazwyczaj w ciągu 5 do 10 min ciągłego obracania (szczegółowe informacje dotyczące postępowania z lekiem znajdują się poniżej).
Zawartość fiolki Objętość dodawanego do fiolki rozpuszczalnika*
2 g + 0,25 g 10 ml (2 g piperacyliny i 0,25 g tazobaktamu)
4 g + 0,5 g 20 ml (4 g piperacyliny i 0,5 g tazobaktamu)
* Zgodne rozpuszczalniki stosowane do rozpuszczania:- 0,9% (9 mg/ml) roztwór chlorku sodu do wstrzykiwań- jałowa woda do wstrzykiwań (1)- 5% roztwór glukozy
Niezgodności
Jeżeli Tazocin podaje się równocześnie z innym antybiotykiem (np. aminoglikozydem), to produkty tenależy podawać oddzielnie. Mieszanie antybiotyków beta-laktamowych z aminoglikozydem in vitromoże powodować znaczne unieczynnienie aminoglikozydu. Jednakże udowodniono, że amikacynai gentamycyna są zgodne z lekiem Tazocin in vitro w niektórych rozcieńczalnikach w określonychstężeniach (patrz poniżej Podawanie Tazocin z aminoglikozydami).
Nie należy mieszać produktu Tazocin z innymi substancjami w strzykawce ani w pojemniku doinfuzji, gdyż nie ustalono zgodności.
Ze względu na niestabilność chemiczną, produktu Tazocin nie należy stosować z roztworamizawierającymi tylko wodorowęglan sodu.
Tazocin jest zgodny z płynem Ringera z mleczanami i może być jednocześnie podawany przezwspólny dren infuzyjny Y.
Nie dodawać produktu Tazocin do preparatów krwi ani hydrolizatów albumin.
Podawanie Tazocin z aminoglikozydami
Mieszanie antybiotyków beta-laktamowych z aminoglikozydowymi w warunkach in vitro możespowodować istotne unieczynnienie aminoglikozydów, dlatego zaleca się, aby Tazocini aminoglikozyd podawać oddzielnie. Jeżeli jednoczesne podawanie aminoglikozydu i produktuTazocin jest konieczne, należy je rozpuszczać i rozcieńczać oddzielnie.
Jeżeli zalecane jest jednoczesne podanie, Tazocin jest zgodny i może być podawany jednocześnieprzez wspólny dren infuzyjny Y wyłącznie z niżej wymienionymi aminoglikozydami i w opisanychniżej warunkach.
Objętość Moc Zakres stężeńrozcieńczalnika DopuszczalneAminoglikozyd produktu aminoglikozydu*produktu Tazocin rozcieńczalnikiTazocin [g] [mg/ml][ml]
0,9% roztwór2 g + 0,25 gAmikacyna 50, 100, 150 1,75–7,5 chlorku sodu lub4 g + 0,5 g5% roztwór glukozy
0,9% roztwór2 g + 0,25 gGentamycyna 50, 100, 150 0,7–3,32 chlorku sodu lub4 g + 0,5 g5% roztwór glukozy
* Dawkę aminoglikozydu należy dostosować do masy ciała pacjenta, ciężkości zakażenia (ciężkie lubzagrażające życiu) i czynności nerek (klirens kreatyniny).
Zgodność leku Tazocin z innymi aminoglikozydami nie została określona. Jedynie podane wyżejstężenia i rozpuszczalniki amikacyny i gentamycyny z wymienionymi dawkami produktu Tazocinokreślono jako zgodne do równoczesnego podawania przez wspólny dren infuzyjny Y. Równoczesnestosowanie przez wspólny dren infuzyjny Y, w inny sposób niż podany powyżej, może spowodowaćunieczynnienie aminoglikozydu przez produkt Tazocin.