1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Clatra, 20 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna tabletka zawiera 20 mg bilastyny.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka.
Owalne, obustronnie wypukłe, białe tabletki (długość 10 mm, szerokość 5 mm) z zaznaczoną
linią podziału po jednej stronie, do stosowania doustnego.
Linia podziału służy do dzielenia tabletki w celu łatwiejszego połknięcia – nie w celu
podzielenia tabletki na dwie równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Objawowe leczenie uczuleniowego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i
całorocznego) oraz pokrzywki.
Clatra jest wskazana do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i powyżej.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli i młodzież (w wieku 12 lat i powyżej)
20 mg bilastyny (1 tabletka) raz na dobę w celu złagodzenia objawów uczuleniowego zapalenia
błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz pokrzywki.
Tabletkę należy przyjmować godzinę przed lub dwie godziny po posiłku lub spożyciu soku
owocowego (patrz punkt 4.5).
Czas trwania leczenia
W przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek czas leczenia powinien
być ograniczony do okresu ekspozycji na alergeny. W przypadku sezonowego alergicznego
zapalenia błony śluzowej nosa leczenie można przerwać po ustąpieniu objawów i wznowić po
ich ponownym wystąpieniu. W całorocznym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa
leczenie ciągłe można zaproponować pacjentom podczas okresów ekspozycji na alergeny. Czas
leczenia pokrzywki zależy od rodzaju, czasu trwania i przebiegu dolegliwości.
Specjalne grupy pacjentów
Osoby w podeszłym wieku
Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 5.1
i 5.2).
Zaburzenia czynności nerek
2
Badania przeprowadzone u dorosłych, w grupach szczególnego ryzyka (pacjenci z zaburzeniami
czynności nerek) wskazują, że nie jest konieczne dostosowanie dawkowania bilastyny u
dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Brak badań klinicznych u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Niemniej
jednak, ponieważ bilastyna nie jest metabolizowana i jest wydalana w postaci niezmienionej w
moczu i kale, nie uważa się, że zaburzenia czynności wątroby mają wpływ na zwiększenie
ogólnoustrojowego narażenia powyżej marginesu bezpieczeństwa u dorosłych pacjentów.
Dlatego nie jest wymagane dostosowywanie dawkowania u dorosłych pacjentów z
zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).
Dzieci i młodzież
− Dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg
W tej populacji odpowiednie do stosowania są bilastyna w postaci tabletek 10 mg
ulegających rozpadowi w jamie ustnej i bilastyna w postaci roztworu doustnego
2,5 mg/ml.
− Dzieci w wieku poniżej 6 lat i o masie ciała poniżej 20 kg
Aktualne dane przedstawiono w punkcie 4.4, 4.8, 5.1 i 5.2, ale brak zaleceń
dotyczących dawkowania. W związku z tym bilastyny nie należy stosować w tej grupie
wiekowej.
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności bilastyny u dzieci z zaburzeniami
czynności nerek i z zaburzeniami czynności wątroby.
Sposób podawania
Podanie doustne
Tabletki należy połykać popijając wodą. Zaleca się przyjmować dobową dawkę jednorazowo.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Dzieci i młodzież
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bilastyny u dzieci w wieku poniżej 2 lat,
a u dzieci w wieku od 2 do 5 lat dane kliniczne są ograniczone, dlatego nie należy stosować
bilastyny w tych grupach wiekowych.
U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek podawanie bilastyny
jednocześnie z inhibitorami P-glikoproteiny (takimi jak np. ketokonazol, erytromycyna,
cyklosporyna, rytonawir lub diltiazem) może zwiększać stężenie bilastyny w osoczu, a tym
samym zwiększać ryzyko działań niepożądanych bilastyny. Dlatego u pacjentów z
umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek należy unikać podawania bilastyny jednocześnie
z inhibitorami P-glikoproteiny.
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje
się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u osób dorosłych, a ich wyniki
przedstawiono poniżej.
3
Interakcje z pokarmem: pokarm znacząco zmniejsza dostępność biologiczną bilastyny po
podaniu doustnym o 30%.
Interakcje z sokiem grejpfrutowym: jednoczesne spożycie 20 mg bilastyny i soku
grejpfrutowego zmniejsza dostępność biologiczną bilastyny o 30%. Efekt ten może dotyczyć
innych soków owocowych. Stopień zmniejszenia biodostępności może różnić się w zależności
od producenta i owoców. Mechanizmem tej interakcji jest zahamowanie polipeptydu
OATP1A2, transportera wychwytu, dla którego substratem jest bilastyna (patrz punkt 5.2).
Produkty lecznicze, które są substratami lub inhibitorami OATP1A2, takie jak rytonawir i
ryfampicyna, mogą podobnie zmniejszać stężenia bilastyny w osoczu.
Interakcje z ketokonazolem lub erytromycyną: jednoczesne spożycie 20 mg bilastyny raz na
dobę i 400 mg ketokonazolu raz na dobę lub 500 mg erytromycyny trzy razy na dobę zwiększa
dwukrotnie ekspozycję ogólnoustrojową (AUC), zaś dwu-trzykrotnie maksymalne stężenie we
krwi (Cmax). Zmiany te można wyjaśnić interakcją z jelitowym wypływem transporterów,
ponieważ bilastyna jest substratem dla P-gp i nie jest metabolizowana (patrz punkt 5.2). Zmiany
te nie wydają się wpływać na profil bezpieczeństwa bilastyny i ketokonazolu ani erytromycyny.
Inne produkty lecznicze, będące substratami lub inhibitorami glikoproteiny P, takie jak
cyklosporyna, mogą zwiększać stężenie bilastyny w osoczu.
Interakcje z diltiazemem: jednoczesne przyjęcie 20 mg bilastyny raz na dobę i 60 mg diltiazemu
raz na dobę zwiększa maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax) o 50%. Efekt ten można
wyjaśnić interakcją z jelitowym wypływem transporterów (patrz punkt 5.2) i nie wydaje się
wpływać na profil bezpieczeństwa bilastyny.
Interakcje z alkoholem: sprawność psychomotoryczna po jednoczesnym spożyciu alkoholu i 20
mg bilastyny raz na dobę była podobna do obserwowanej po przyjęciu alkoholu i placebo.
Interakcje z lorazepamem: jednoczesne przyjmowanie 20 mg bilastyny raz na dobę i 3 mg
lorazepamu raz na dobę przez 8 dni nie nasiliło depresyjnego wpływu lorazepamu na
ośrodkowy układ nerwowy.
Dzieci i młodzież
Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych. Ponieważ brak jest
doświadczenia klinicznego u dzieci dotyczącego interakcji bilastyny z innymi produktami
leczniczymi, pokarmem i sokami owocowymi, przy przepisywaniu bilastyny dzieciom należy
wziąć pod uwagę wyniki uzyskane w badaniach dotyczących interakcji u dorosłych. Brak
danych klinicznych u dzieci, aby stwierdzić, czy zmiany AUC lub Cmax z powodu interakcji
wpływają na profil bezpieczeństwa bilastyny.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża: brak lub nieliczne dane dotyczące stosowania bilastyny u kobiet w ciąży.
Badania przeprowadzane na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego
szkodliwego działania w odniesieniu do toksycznego wpływu na rozród, przebieg porodu czy
rozwoju noworodka (patrz punkt 5.3). W celu zachowania środków ostrożności zaleca się
unikać stosowania produktu Clatra podczas ciąży.
Karmienie piersią: Nie badano wydzielania bilastyny do mleka w badaniach u ludzi. Dostępne
dane farmakokinetyczne u zwierząt wykazały wydzielanie bilastyny w mleku (patrz punkt 5.3).
Należy podjąć decyzję, czy kontynuować / przerwać karmienie piersią lub przerwać leczenie
produktem leczniczym Clatra biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i
korzyści dla matki wynikające z leczenia bilastyną.
Płodność: brak lub dostępne są nieliczne dane kliniczne dotyczące wpływu bilastyny na
płodność. Badania na szczurach nie wykazały niekorzystnego wpływu na płodność (patrz punkt
5.3).
4
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Badanie z udziałem osób dorosłych wykazało, że przyjmowanie bilastyny w dawce 20 mg nie
wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów.
Niemniej jednak indywidualna reakcja na leczenie może być różna, dlatego należy poradzić
pacjentom, aby nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn do momentu sprawdzenia
swojej reakcji na bilastynę.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u dorosłych i młodzieży
Częstość działań niepożądanych u pacjentów dorosłych i młodzieży chorych na uczuleniowe
zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek lub chroniczną samoistną pokrzywkę, przyjmujących
bilastynę w dawce 20 mg w badaniach klinicznych była porównywalna z liczbą działań
niepożądanych odczuwanych przez pacjentów przyjmujących placebo (12,7% w stosunku do
12,8%).
Badania kliniczne II i III fazy wykonywane w trakcie rozwoju klinicznego obejmowały 2525
pacjentów dorosłych i młodzieży leczonych bilastyną w różnych dawkach, z których 1697
przyjęło bilastynę w dawce 20 mg. W tych badaniach 1362 pacjentów przyjęło placebo. Do
najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez pacjentów przyjmujących bilastynę w
dawce 20 mg we wskazaniu uczuleniowego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek oraz
chronicznej samoistnej pokrzywki należały bóle głowy, senność, zawroty głowy i zmęczenie.
Te same działania niepożądane występowały z podobną częstotliwością u pacjentów
przyjmujących placebo.
Tabelaryczna lista działań niepożądanych u dorosłych i młodzieży
Działania niepożądane co najmniej prawdopodobnie związane z przyjmowaniem bilastyny i
zgłaszane przez ponad 0,1% pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg w trakcie
badań klinicznych (N = 1697) przedstawiono w poniższej tabeli.
Częstotliwości występowania sklasyfikowano jak poniżej:
bardzo często (≥ 1/10)
często (≥ 1/100 do < 1/10)
niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100)
rzadko (≥ 1/10,000 do < 1/1000)
bardzo rzadko (< 1/10 000)
nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
W tabeli nie uwzględniono reakcji rzadkich, bardzo rzadkich i o nieznanej częstości
występowania.
Klasyfikacja układów i narządów
Częstość Działanie niepożądane
Bilastyna
20 mg
N=1697
Bilastyna
niezależnie
od dawki
N=2525
Placebo
N=1362
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Niezbyt
często Opryszczka twarzy 2 (0,12%) 2 (0,08%) 0 (0,0%)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Niezbyt
często Zwiększenie łaknienia 10
(0,59%) 11 (0,44%) 7 (0,51%)
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt
często
Lęk 6 (0,35%) 8 (0,32%) 0 (0,0%)
Bezsenność 2 (0,12%) 4 (0,16%) 0 (0,0%)
5
Klasyfikacja układów i narządów
Częstość Działanie niepożądane
Bilastyna
20 mg
N=1697
Bilastyna
niezależnie
od dawki
N=2525
Placebo
N=1362
Zaburzenia układu nerwowego
Często
Senność 52
(3,06%) 82 (3,25%) 39 (2,86%)
Ból głowy 68
(4,01%) 90 (3,56%) 46 (3,38%)
Niezbyt
często
Zawroty głowy pochodzenia
ośrodkowego
14
(0,83%) 23 (0,91%) 8 (0,59%)
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt
często
Szumy uszne 2 (0,12%) 2 (0,08%) 0 (0,0%)
Zawroty głowy pochodzenia
obwodowego 3 (0,18%) 3 (0,12%) 0 (0,0%)
Zaburzenia serca
Niezbyt
często
Blok prawej odnogi 4 (0,24%) 5 (0,20%) 3 (0,22%)
Arytmia zatokowa 5 (0,30%) 5 (0,20%) 1 (0,07%)
Wydłużenie odstępu QT w
elektrokardiogramie 9 (0,53%) 10 (0,40%) 5 (0,37%)
Inne nieprawidłowości w zapisie
EKG 7 (0,41%) 11 (0,44%) 2 (0,15%)
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt
często
Duszność 2 (0,12%) 2 (0,08%) 0 (0,0%)
Uczucie dyskomfortu w nosie 2 (0,12%) 2 (0,08%) 0 (0,0%)
Uczucie suchości w nosie 3 (0,18%) 6 (0,24%) 4 (0,29%)
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt
często Ból w nadbrzuszu 11
(0,65%) 14 (0,55%) 6 (0,44%)
Ból brzucha 5 (0,30%) 5 (0,20%) 4 (0,29%)
Nudności 7 (0,41%) 10 (0,40%) 14 (1,03%)
Dyskomfort w obrębie jamy
brzusznej 3 (0,18%) 4 (0,16%) 0 (0,0%)
Biegunka 4 (0,24%) 6 (0,24%) 3 (0,22%)
Suchość w jamie ustnej 2 (0,12%) 6 (0,24%) 5 (0,37%)
Niestrawność 2 (0,12%) 4 (0,16%) 4 (0,29%)
Zapalenie błony śluzowej żołądka 4 (0,24%) 4 (0,16%) 0 (0,0%)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt
często Świąd 2 (0,12%) 4 (0,16%) 2 (0,15%)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt
często Zmęczenie 14
(0,83%) 19 (0,75%) 18 (1,32%)
Wzmożone pragnienie 3 (0,18%) 4 (0,16%) 1 (0,07%)
Nasilenie dotychczasowych
objawów 2 (0,12%) 2 (0,08%) 1 (0,07%)
Gorączka 2 (0,12%) 3 (0,12%) 1 (0,07%)
Osłabienie 3 (0,18%) 4 (0,16%) 5 (0,37%)
6
Klasyfikacja układów i narządów
Częstość Działanie niepożądane
Bilastyna
20 mg
N=1697
Bilastyna
niezależnie
od dawki
N=2525
Placebo
N=1362
Badania diagnostyczne
Niezbyt
często
Zwiększona aktywność gammaglutamylotransferazy 7 (0,41%) 8 (0,32%) 2 (0,15%)
Zwiększona aktywność
aminotransferazy alaninowej 5 (0,30%) 5 (0,20%) 3 (0,22%)
Zwiększona aktywność
aminotransferazy
asparaginianowej
3 (0,18%) 3 (0,12%) 3 (0,22%)
Zwiększone stężenia kreatyniny w
krwi 2 (0,12%) 2 (0,08%) 0 (0,0%)
Zwiększone stężenia
trójglicerydów w krwi 2 (0,12%) 2 (0,08%) 3 (0,22%)
Zwiększenie masy ciała 8 (0,47%) 12 (0,48%) 2 (0,15%)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): kołatanie serca,
częstoskurcz, reakcje nadwrażliwości (np. reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy,
duszność, wysypka, miejscowy obrzęk i rumień) oraz wymioty obserwowano w okresie po
wprowadzeniu do obrotu.
Opis wybranych działań niepożądanych u dorosłych i młodzieży
U pacjentów otrzymujących bilastynę w dawce 20 mg lub placebo zgłaszano: senność, ból
głowy, zawroty głowy i zmęczenie. Częstość ich występowania dla bilastyny i placebo wyniosła
odpowiednio 3,06% w porównaniu z 2,86% w przypadku senności, 4,01% w porównaniu z
3,38% w przypadku bólu głowy, 0,83% w porównaniu z 0,59% w przypadku zawrotów głowy
oraz 0,83% w porównaniu z 1,32% w przypadku zmęczenia.
Informacje zgromadzone w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzaniu do obrotu
potwierdziły profil bezpieczeństwa obserwowany podczas rozwoju klinicznego.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży
W trakcie rozwoju klinicznego częstość występowania, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych
u dzieci i młodzieży w wieku 12 – 17 lat były takie same jak u osób dorosłych. Informacje
zebrane w populacji dzieci i młodzieży w trakcie nadzoru po wprowadzaniu do obrotu
potwierdziły wyniki badań klinicznych.
Odsetek dzieci (w wieku od 2 do 11 lat) leczonych z powodu alergicznego zapalenia błony
śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, które zgłosiły działania
niepożądane po przyjęciu bilastyny w dawce 10 mg w 12-tygodniowym kontrolowanym
badaniu klinicznym, był porównywalny z odsetkiem pacjentów w grupie przyjmującej placebo
(68,5% w stosunku do 67,5%).
Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez 291 dzieci (w wieku 2 – 11 lat)
przyjmujących bilastynę (w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej) w badaniu
klinicznym (#
260 dzieci biorących udział w badaniu klinicznym dotyczącym bezpieczeństwa,
31 dzieci biorących udział w badaniu farmakokinetycznym) należały: ból głowy, alergiczne
zapalenie spojówek, zapalenie błony śluzowej nosa i ból brzucha. Te same działania
niepożądane występowały z podobną częstością u 249 pacjentów przyjmujących placebo.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych w populacji dzieci i młodzieży
Działania niepożądane, których związek z zastosowaniem bilastyny był co najmniej
prawdopodobny, zgłoszone u więcej niż 0,1% dzieci (w wieku 2-11 lat) otrzymujących
bilastynę w trakcie rozwoju klinicznego zostały przedstawione w tabeli poniżej.
Częstości występowania sklasyfikowano jak poniżej:
7
Bardzo często (≥ 1/10)
Często (≥ 1/100 do < 1/10)
Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100)
Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000)
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
W tabeli nie uwzględniono działań występujących rzadko, bardzo rzadko i o nieznanej częstości
występowania.
Klasyfikacja układów i narządów
Częstość Działanie niepożądane
Bilastyna
10 mg
N=291*
Placebo
N=249
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często Zapalenie błony śluzowej nosa 3 (1,0%) 3 (1,2%)
Zaburzenia układu nerwowego
Często Ból głowy 6 (2,1%) 3 (1,2%)
Niezbyt
często
Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego 1 (0,3%) 0 (0,0%)
Utrata świadomości 1 (0,3%) 0 (0,0%)
Zaburzenia oka
Często Alergiczne zapalenie spojówek 4 (1,4%) 5 (2,0%)
Niezbyt
często Podrażnienie oka 1 (0,3%) 0 (0,0%)
Zaburzenia żołądka i jelit
Często Ból brzucha, ból w nadbrzuszu 3 (1,0%) 3 (1,2%)
Niezbyt
często
Biegunka 2 (0,7%) 0 (0,0%)
Nudności 1 (0,3%) 0 (0,0%)
Obrzęk warg 1 (0,3%) 0 (0,0%)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt
często
Wyprysk 1 (0,3%) 0 (0,0%)
Pokrzywka 2 (0,7%) 2 (0,8%)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt
często Zmęczenie 2 (0,7%) 0 (0,0%)
#
260 dzieci biorących udział w badaniu klinicznym dotyczącym bezpieczeństwa, 31 dzieci
biorących udział w badaniu farmakokinetycznym
Opis wybranych działań niepożądanych w populacji dzieci i młodzieży
U dzieci otrzymujących bilastynę w dawce 10 mg lub placebo zgłaszano: ból głowy, ból
brzucha, alergiczne zapalenie spojówek i błony śluzowej nosa. Częstość ich występowania dla
bilastyny i placebo wyniosła odpowiednio 2,1% w porównaniu z 1,2% w przypadku bólu
głowy, 1,0% w porównaniu z 1,2% w przypadku bólu brzucha, 1,4% w porównaniu z 2,0% w
przypadku alergicznego zapalenia spojówek oraz 1,0% w porównaniu z 1,2% w przypadku
zapalenia błony śluzowej nosa.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka
8
stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego
powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Telefon: (22) 49-21-301
Fax: (22) 49-21-309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Informacje dotyczące ostrego przedawkowania bilastyny pochodzą z doświadczeń z badań
klinicznych przeprowadzanych w czasie rozwoju klinicznego oraz nadzoru po wprowadzeniu
do obrotu. W badaniach klinicznych po podaniu 26 dorosłym zdrowym ochotnikom bilastyny w
dawkach 10-11 krotnie większych niż terapeutyczne (220 mg jednorazowo lub 200 mg na dobę
przez 7 dni) częstotliwość występowania wymagających leczenia działań niepożądanych była
dwukrotnie wyższa niż w przypadku przyjmowania placebo. Najczęściej obserwowane
działania niepożądane: zawroty głowy, bóle głowy i nudności. Nie zaobserwowano ciężkich
działań niepożądanych ani znaczącego wydłużenia QTc. Informacje zgromadzone w trakcie
sprawowania nadzoru po wprowadzaniu do obrotu są zgodne ze zgłoszonymi w badaniach
klinicznych.
Analiza krytyczna wpływu wielokrotnej dawki bilastyny (100 mg x 4 dni) na repolaryzację
komór w trakcie „szczegółowego badania skrzyżowanego odstępów QT /QTc” obejmującego
30 zdrowych, dorosłych ochotników nie wykazała znaczącego wydłużenia odstępu QTc.
Brak jest danych dotyczących przedawkowania u dzieci.
W razie przedawkowania zalecane jest leczenie objawowe i wspomagające.
Nie jest znane specyficzne antidotum na bilastynę.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, inne leki
przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego.
Kod ATC R06AX29.
Mechanizm działania
Bilastyna nie posiada właściwości uspokajających. Jest długo działającym selektywnym
antagonistą obwodowych receptorów H1, który nie wykazuje powinowactwa do receptorów
muskarynowych.
Bilastyna hamuje zależne od histaminy powstawanie bąbli oraz zaczerwienienia skóry przez 24
godziny po przyjęciu pojedynczej dawki.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
W badaniach klinicznych przeprowadzanych u pacjentów dorosłych i młodzieży z
uczuleniowym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowym i całorocznym)
bilastyna w dawce 20 mg przyjmowana raz na dobę przez 14-28 dni skutecznie łagodziła
objawy takie jak kichanie, wydzielina z nosa, uczucie świądu lub zatkania nosa, świąd
spojówek, łzawienie i zaczerwienienie oczu. Bilastyna skutecznie kontrolowała objawy przez
24 godziny.
W dwóch badaniach klinicznych obejmujących pacjentów z przewlekłą pokrzywką samoistną,
bilastyna w dawce 20 mg przyjmowana raz na dobę przez 28 dni skutecznie łagodziła objawy
takie jak intensywność świądu, liczba i rozmiar bąbli oraz dyskomfort pacjenta spowodowanego
pokrzywką. U pacjentów tych zaobserwowano poprawę jakości snu i jakości życia.
9
W badaniach klinicznych bilastyny nie zaobserwowano istotnego wydłużenia odstępu QTc ani
innych działań na układ sercowo-naczyniowego, nawet po podaniu w dawce 200 mg na dobę
(10-krotność dawki klinicznej) 9 pacjentom przez 7 dni, jak również w przypadku
jednoczesnego podawania bilastyny z inhibitorami P-glikoproteiny, takimi jak ketokonazol (24
pacjentów) i erytromycyna (24 pacjentów). Dodatkowo przeprowadzono dokładne badanie
odstępu QT u 30 ochotników.
W kontrolowanych badaniach klinicznych przy zalecanej dawce 20 mg na dobę, profil
bezpieczeństwa bilastyny w odniesieniu do ośrodkowego układu nerwowego był podobny do
placebo i częstotliwość występowania senności nie różniła się statystycznie od placebo.
Bilastyna w dawce do 40 mg na dobę nie wpływała na sprawność psychomotoryczną ani na
zdolność prowadzenia pojazdów w trakcie standardowego egzaminu na prawo jazdy.
W badaniach klinicznych II i III fazy nie wykazano różnic skuteczności i bezpieczeństwa
stosowania bilastyny u pacjentów w podeszłym wieku (≥ 65 lat) w porównaniu do młodszych
pacjentów. Badanie przeprowadzone po wprowadzeniu produktu do obrotu, w którym wzięło
udział 146 pacjentów w podeszłym wieku nie wykazało różnic dotyczących profilu
bezpieczeństwa w stosunku do osób dorosłych.
Dzieci i młodzież
Młodzież w wieku 12 – 17 lat uczestniczyła w rozwoju klinicznym. W trakcie badań
klinicznych 128 osób otrzymało bilastynę (81osób w badaniu z podwójnie ślepą próbą w
przypadku uczuleniowego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek), a kolejne 116 osób
zostało przydzielone losowo do grupy otrzymującej lek porównawczy lub placebo. Nie
stwierdzono różnicy w skuteczności i bezpieczeństwie stosowania pomiędzy osobami dorosłymi
i młodzieżą.
Zgodnie z wytycznymi, udowodnioną skuteczność u osób dorosłych i młodzieży można
ekstrapolować na dzieci jeśli wykazane zostanie, że ogólnoustrojowa ekspozycja na bilastynę w
dawce 10 mg u dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg jest równoważna
z ekspozycją na bilastynę w dawce 20 mg u dorosłych (patrz punkt 5.2). Ekstrapolacja danych
dotyczących dorosłych i młodzieży jest właściwa w przypadku tego produktu leczniczego,
ponieważ patofizjologia alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek oraz pokrzywki
jest taka sama we wszystkich grupach wiekowych.
W dwunastotygodniowym kontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem dzieci w wieku 2- 11
lat (łącznie 509 dzieci, 260 leczonych bilastyną w dawce 10 mg: 58 w wieku od 2 do <6 lat, 105
w wieku od 6 do <9 lat i 97 w wieku od 9 do <12 lat oraz 249 leczonych placebo: 58 w wieku
od 2 do <6 lat, 95 w wieku od 6 do <9 lat i 96 w wieku od 9 do <12 lat), w którym podawano
bilastynę w dawce zalecanej dla dzieci 10 mg raz na dobę, profil bezpieczeństwa bilastyny
(n=260) był podobny do placebo (n=249), działania niepożądane odnotowano odpowiednio u
5,8% pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 10 mg i 8,0% pacjentów przyjmujących
placebo.
Zarówno w przypadku bilastyny w dawce 10 mg, jak i w przypadku placebo w badaniu
odnotowano nieznaczne obniżenie wskaźnika senności i sedacji według Paediatric Sleep
Questionnaire, z nieistotnymi statystycznie różnicami pomiędzy leczonymi grupami.
U tych dzieci w wieku od 2 do 11 lat nie zaobserwowano istotnych różnic dotyczących odstępu
QTc po podaniu 10 mg bilastyny w porównaniu do placebo. Kwestionariusz dotyczący jakości
życia przeznaczony dla dzieci z alergicznym zapaleniem spojówek i błony śluzowej nosa lub
przewlekłą pokrzywką wykazał ogólną poprawę (według punktów) po 12 tygodniach bez
znaczących statystycznie różnic pomiędzy ramionami badania z bilastyną i z placebo.
Ogółem 509 dzieci zostało objętych badaniem: 479 dzieci z alergicznym zapaleniem błony
śluzowej nosa i spojówek oraz 30 dzieci z rozpoznaną przewlekłą pokrzywką. 260 dzieci
otrzymywało bilastynę, 252 (96,9%) z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek,
a 8 (3,1%) z przewlekłą pokrzywką. Analogicznie, 249 dzieci otrzymywało placebo, 227
(91,2%) z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek i 22 (8,8%) z przewlekłą
pokrzywką.
10
Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań bilastyny we
wszystkich podgrupach populacji dzieci w wieku poniżej 2 lat (stosowanie u dzieci i młodzieży,
patrz punkt 4.2).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Bilastyna jest szybko wchłaniana po przyjęciu doustnym, osiąga maksymalne stężenie w osoczu
po około 1,3 godziny. Nie zaobserwowano kumulacji bilastyny w organizmie. Średnia wartość
biodostępności bilastyny po podaniu dawki doustnej wynosi 61%.
Dystrybucja
Badania in vitro i in vivo wykazały, że bilastyna jest substratem P-glikoproteiny (P-gp) (patrz
punkt 4.5 „Interakcje z ketokonazolem, erytromycyną i diltiazemem”) i polipeptydów
transportujących aniony organiczne (OATP) (patrz punkt 4.5 „Interakcje z sokiem
grejpfrutowym”). Bilastyna nie jest substratem dla innych białek nośnikowych, takich jak
BCRP lub transporterów nerkowych OCT2, OAT1 i OAT3. Na podstawie badań in vitro nie
należy spodziewać się wpływu hamującego bilastyny na następujące białka transportujące w
krążeniu ogólnym: P-gp, MRP2, BCRP, BSEP, OATP1B1, OATP1B3, OATP2B1, OAT1,
OAT3, OCT1, OCT2 i NTCP, ponieważ tylko łagodny wpływ hamujący wykazano w
przypadku P-glikoproteiny, OATP2B1 i OCT1, z szacunkowym stężeniem hamującym IC50 ≥
300 µM, znacznie wyższym niż obliczone maksymalne stężenie leku (Cmax) w surowicy, dlatego
też te interakcje nie będą klinicznie istotne. Jednak, na podstawie tych wyników nie można
wykluczyć hamującego wpływu bilastyny na białka nośnikowe obecne w błonie śluzowej jelit
np. P-glikoproteiny (P-gp).
W dawkach terapeutycznych bilastyna wiąże się z białkami osocza w 84-90%.
Metabolizm
W badaniach in vitro bilastyna nie indukuje ani nie hamuje aktywności izoenzymów kompleksu
CYP450.
Eliminacja
W badaniu bilansu masy przeprowadzonym u zdrowych, dorosłych ochotników, po podaniu
jednorazowej dawki 20 mg bilastyny znakowanej węglem 14C, prawie 95% podanej dawki
zostało wydalone z moczem (28,3%) i kałem (66,5%) w postaci niezmienionej – co
potwierdziło, że bilastyna nie jest istotnie metabolizowana w organizmie człowieka. Średni
okres półtrwania leku u zdrowych ochotników wynosił 14,5 godziny.
Liniowość
Bilastyna wykazuje liniową farmakokinetykę w zakresie badanych dawek (5 do 220 mg) z
niewielką zmiennością międzyosobniczą.
Zaburzenia czynności nerek
W badaniu obejmującym pacjentów z zaburzeniem czynności nerek średnie odchylenie
standardowe pola pod krzywą stężeń AUC0-∞ wzrosło z 737,4 (±260,8) ng x h/ml u pacjentów
bez zaburzenia czynności nerek (GFR: > 80 ml/min/1,73 m2 ) do: 967,4 (±140,2) ng x h/ml u
pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek (GFR: 50-80 ml/min/1,73 m2
), 1384,2
(±263,23) ng x h/ml u pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (GFR: 30 -
<50 ml/min/1,73 m2
), i 1708,5 (±699,0) ng x h/ml u pacjentów z ciężkim zaburzeniem
czynności nerek (GFR: < 30 ml/min/1,73 m2
). Średnie odchylenie standardowe dla czasu
półtrwania bilastyny wynosiło 9,3 godz. (± 2,8) u pacjentów bez zaburzenia czynności nerek,
15,1 godz. (± 7,7) u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek, 10,5 godz.(± 2,3) u
pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek i 18,4 godz. (± 11,4) u pacjentów z
ciężkim zaburzeniem czynności nerek. Bilastyna została całkowicie wydalona z moczem u
wszystkich pacjentów w ciągu 48-72 godzin. Powyższe przemiany farmakokinetyczne nie mają
11
znaczącego wpływu na bezpieczeństwo stosowania bilastyny, ponieważ stężenia bilastyny w
osoczu u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek mieszczą się w bezpiecznym zakresie.
Zaburzenia czynności wątroby
Brak danych farmakokinetycznych u osób z zaburzeniami czynności wątroby. Bilastyna nie jest
metabolizowana w organizmie ludzkim. Ponieważ badania u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek wykazały, że bilastyna jest wydalana głównie przez nerki, wydalanie z żółcią
stanowi tylko nieznaczną część procesu wydalania bilastyny. Zmiany w czynności wątroby nie
wydają się wpływać istotnie na farmakokinetykę bilastyny.
Osoby w podeszłym wieku
Dostępne są nieliczne dane dotyczące farmakokinetyki u osób w wieku powyżej 65 lat. Nie
zaobserwowano statystycznie istotnych różnic dotyczących farmakokinetyki u osób w
podeszłym wieku powyżej 65 lat w porównaniu z osobami w wieku 18 – 35 lat.
Dzieci i młodzież
Z powodu braku dostępnych danych farmakokinetycznych u młodzieży w wieku 12 – 17 lat
uznano za właściwe, w przypadku tego produktu, ekstrapolowanie danych dotyczących osób
dorosłych na młodzież. Dane farmakokinetyczne dotyczące dzieci uzyskano w badaniu
farmakokinetycznym fazy II, w którym brało udział 31 dzieci w wieku od 4 do 11 lat z
alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą pokrzywką,
przyjmujących raz na dobę bilastynę w dawce 10 mg w postaci tabletek ulegających rozpadowi
w jamie ustnej. Analiza farmakokinetyczna przedstawiająca rozkład stężenia w osoczu
wykazała, że w przypadku bilastyny w dawce 10 mg przeznaczonej dla dzieci podawanej raz na
dobę ekspozycja ogólnoustrojowa jest równoważna do obserwowanej po dawce 20 mg u
dorosłych i młodzieży i średnia wartość AUC wynosi 1014 ng x h/ml u dzieci w wieku od 6 do
11 lat. Wyniki te były dużo poniżej progu bezpieczeństwa wyznaczonego w oparciu o dane
dotyczące podawania 80 mg raz na dobę osobom dorosłym zgodnie z profilem bezpieczeństwa
produktu. Wyniki badań potwierdziły, że dawka 10 mg bilastyny podawana doustnie raz na
dobę jest odpowiednią dawką terapeutyczną dla dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co
najmniej 20 kg.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne dotyczące bilastyny wynikające z konwencjonalnych badań
farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym,
genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają żadnego szczególnego
zagrożenie dla człowieka.
W badaniach toksycznego wpływu na rozród, wpływ bilastyny na płód (przed- i
poimplantacyjna strata u szczurów oraz niepełne kostnienie kości czaszki, mostka i kończyn u
królików) zaobserwowano tylko w przypadku stosowania toksycznych dawek u matek.
Poziomy ekspozycji, przy których nie obserwuje się działań niepożądanych (ang. NOAELs -
no-adverse effect levels) są wystarczająco większe (ponad 30 razy) od ekspozycji przy zalecanej
dawce terapeutycznej u ludzi.
W badaniu laktacji bilastynę wykryto w mleku karmiących samic szczurów, którym podano
doustnie pojedynczą dawkę (20 mg/kg mc.). Stężenia bilastyny w mleku były w przybliżeniu
połową stężenia stwierdzanego w osoczu matki. Znaczenie tych wyników dla ludzi nie jest
znane.
W badaniu płodności na szczurach bilastyna podawana doustnie w dawkach do 1000
mg/kg/dobę nie miała wpływu na żeńskie ani męskie narządy rozrodcze. Nie uległy zmianie
współczynniki łączenia w pary, płodności ani zachodzenia w ciążę.
Jak zaobserwowano w badaniu dotyczącym dystrybucji, przeprowadzonym na szczurach, z
oznaczeniem stężeń leku metodą autoradiografii, bilastyna nie kumuluje się w ośrodkowym
układzie nerwowym.
12
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Celuloza mikrokrystaliczna
Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)
Krzemionka koloidalna bezwodna
Magnezu stearynian
6.2 Niezgodność farmaceutyczna
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
5 lat
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Ten produkt leczniczy pakowany jest w dwuczęściowy blister:
1. laminat zawierający orientowany poliamid (zewnętrzna strona laminatu), aluminium i
polichlorek winylu (wewnętrzna strona laminatu);
2. folia aluminiowa.
Folia aluminiowa jest zgrzewana termicznie termozgrzewalnym lakierem (polichlorek winylukopolimer polioctanu winylu i żywice metaklyranu butylu) z laminatem po ukształtowaniu i
napełnieniu tabletkami.
Każdy blister zawiera 10 tabletek. Blistry znajdują się w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań: 10, 20, 30, 40 lub 50 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi
przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Menarini International Operations Luxembourg S.A.
1, Avenue de la Gare, L-1611 Luxembourg,
Luksemburg
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
17820
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
13
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 02.02.2011
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 13.11.2015
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
03/2021