1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie
zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane. Aby dowiedzieć się, jak
zgłaszać działania niepożądane - patrz punkt 4.8.
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Angiletta, 2 mg + 0,03 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka powlekana zawiera 2 mg octanu chlormadynonu i 0,03 mg etynyloestradiolu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Jedna tabletka powlekana zawiera 75,27 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych - patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana.
Różowa, okrągła tabletka powlekana.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Antykoncepcja hormonalna
Decyzja o przepisaniu produktu leczniczego Angiletta powinna zostać podjęta na podstawie
indywidualnej oceny czynników ryzyka u kobiety, zwłaszcza ryzyka żylnej choroby zakrzepowozatorowej oraz ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związanego ze stosowaniem produktu
leczniczego Angiletta, w odniesieniu do innych złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych
(patrz punkty 4.3 oraz 4.4).
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Należy przyjmować jedną tabletkę powlekaną raz na dobę, o tej samej porze (najlepiej wieczorem)
przez 21 kolejnych dni, z następującą siedmiodniową przerwą w przyjmowaniu tabletek; po 2-4
dniach od przyjęciu ostatniej tabletki powinno wystąpić krwawienie z odstawienia, podobne do
krwawienia miesiączkowego. Przyjmowanie tabletek z kolejnego blistra leku Angiletta należy
rozpocząć po siedmiodniowej przerwie, niezależnie od tego, czy krwawienie ustało, czy nadal trwa.
Tabletkę powlekaną należy wycisnąć z blistra z miejsca oznakowanego odpowiednim dniem tygodnia
i połknąć w całości z niewielką ilością płynu, jeżeli to konieczne. Tabletki powinny być przyjmowane
raz na dobę, według kolejności wskazanej przez strzałkę.
2
Rozpoczęcie stosowania tabletek powlekanych
Pacjentki, które nie stosowały uprzednio antykoncepcji hormonalnej (podczas ostatniego cyklu
miesiączkowego)
Przyjmowanie tabletek powlekanych należy rozpocząć w pierwszym dniu cyklu, tzn. w pierwszym
dniu miesiączki. Jeżeli pierwsza tabletka powlekana zostanie przyjęta w pierwszym dniu cyklu,
działanie antykoncepcyjne rozpoczyna się w pierwszym dniu przyjmowania i trwa również w czasie
siedmiodniowej przerwy w przyjmowaniu tabletek.
Stosowanie tabletek powlekanych można rozpocząć od drugiego do piątego dnia cyklu, niezależnie od
tego, czy krwawienie ustąpiło, jednak podczas pierwszego cyklu zaleca się przez pierwsze 7 dni
jednoczesne stosowanie barierowej metody antykoncepcji.
Jeżeli od rozpoczęcia krwawienia miesiączkowego upłynęło ponad 5 dni, należy poczekać z
rozpoczęciem stosowania Angiletta do czasu wystąpienia kolejnej miesiączki.
Zmiana z innego hormonalnego środka antykoncepcyjnego na lek Angiletta
Zmiana z 21 lub 22-dniowego hormonalnego środka antykoncepcyjnego
Należy przyjąć wszystkie tabletki z poprzedniego opakowania. Pierwszą tabletkę powlekaną leku
Angiletta należy przyjąć następnego dnia. W takiej sytuacji zachowana jest w ciągłość w stosowaniu
leków i pacjentka nie musi czekać do rozpoczęcia następnego krwawienia spowodowanego
odstawieniem. Stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji nie jest wymagane.
Zmiana ze złożonego codziennego środka antykoncepcyjnego (28-dniowy środek antykoncepcyjny)
Stosowanie leku Angiletta należy rozpocząć po przyjęciu ostatniej aktywnej tabletki z opakowania 28-
dniowego środka antykoncepcyjnego (na przykład po przyjęciu 21 lub 22 tabletek). Pierwszą tabletkę
powlekaną leku Angiletta należy przyjąć następnego dnia. Zachowana jest w ciągłość w stosowaniu
leków i pacjentka nie musi czekać do rozpoczęcia następnego krwawienia spowodowanego
odstawieniem. Stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji nie jest wymagane.
Zmiana z tabletek zawierających wyłącznie progestagen („POP”)
Pierwszą tabletkę powlekaną leku Angiletta należy przyjąć w dniu, w którym odstawiono produkt
leczniczy zawierający wyłącznie progestagen. W pierwszych siedmiu dniach konieczne jest
stosowanie dodatkowych, barierowych metod antykoncepcji.
Zmiana z antykoncepcji hormonalnej w postaci wstrzyknięć lub implantu
Stosowanie leku Angiletta można rozpocząć w dniu, w którym implant zostaje usunięty lub w dniu, na
który wyznaczono kolejne wstrzyknięcie. W pierwszych siedmiu dniach konieczne jest stosowanie
dodatkowych, mechanicznych metod antykoncepcji.
Zmiana z pierścienia dopochwowego lub plastra przezskórnego
Stosowanie tabletek Angiletta najlepiej rozpocząć w dniu usunięcia pierścienia lub plastra, lecz
najpóźniej w dniu następującym po zwyczajowej przerwie w stosowaniu pierścienia lub plastra.
Po poronieniu lub przerwaniu ciąży w pierwszym trymestrze
Stosowanie leku Angiletta można rozpocząć natychmiast po poronieniu lub aborcji w pierwszym
trymestrze. W tym przypadku nie jest konieczne stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji.
Po porodzie, poronieniu lub aborcji w drugim trymestrze
Stosowanie leku Angiletta przez kobiety, które nie karmią piersią można rozpocząć 21-28 dni po
porodzie, bez konieczności stosowania dodatkowych, barierowych metod antykoncepcji.
Jeżeli stosowanie produktu leczniczego rozpoczęto później niż po 28 dniach po porodzie, w
pierwszych siedmiu dniach konieczne jest stosowanie dodatkowych barierowych metod
antykoncepcji.
3
Jeżeli kobieta odbyła już stosunek płciowy, należy wykluczyć ciążę przed rozpoczęciem stosowania
tabletek lub poczekać do pierwszego krwawienia miesiączkowego.
Laktacja (patrz punkt 4.6)
Lek Angiletta nie powinien być stosowany u kobiet karmiących piersią.
Po zakończeniu stosowania leku Angiletta
Po zakończeniu stosowania leku Angiletta, kolejny cykl może być wydłużony o około tydzień.
Nieregularne przyjmowanie tabletek
Jeżeli pacjentka zapomniała przyjąć tabletkę powlekaną, lecz nie upłynęło więcej niż 12 godzin od
czasu, w którym powinna przyjąć tabletkę, nie jest wymagane stosowanie dodatkowych metod
antykoncepcji. Należy kontynuować przyjmowanie tabletek tak, jak dotychczas.
Jeżeli od czasu, w którym pacjentka powinna przyjąć tabletkę upłynęło więcej niż 12 godzin,
skuteczność ochrony antykoncepcyjnej może być zmniejszona. Pacjentka powinna niezwłocznie
przyjąć pominiętą tabletkę. Następna tabletka powinna być przyjęta o zwykłej porze. Ponadto, przez
następne siedem dni należy dodatkowo stosować inną metodę antykoncepcji, np. prezerwatywę. Jeżeli
opakowanie leku skończy się w czasie tych siedmiu dni, należy rozpocząć następne opakowanie tak
szybko, jak tylko skończy się poprzednie opakowanie. W takim przypadku, nie należy robić przerwy
pomiędzy opakowaniami („reguła siedmiu dni”). Krwawienie z odstawienia prawdopodobnie nie
wystąpi do zakończenia opakowania, jednakże często występuje plamienie. Jeżeli następna miesiączka
nie wystąpi po przyjęciu drugiego opakowania, należy przeprowadzić test ciążowy.
Zalecenia w przypadku wystąpienia wymiotów lub biegunki
Jeżeli w ciągu 4 godzin po przyjęciu tabletki wystąpią wymioty lub ciężka biegunka, wchłanianie leku
może być zmniejszone, co może nie zapewnić skutecznej ochrony antykoncepcyjnej. W takiej sytuacji
należy przestrzegać zaleceń zawartych w punkcie „Nieregularne przyjmowanie tabletek” (powyżej).
Należy kontynuować stosowanie leku Angiletta.
4.3 Przeciwwskazania
Złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych nie należy stosować w następujących
przypadkach.
- początkowe lub wczesne objawy zakrzepicy, zakrzepowego zapalenia żył
- niedostatecznie kontrolowana cukrzyca
- niekontrolowane nadciśnienie lub znacznie zwiększone ciśnienie krwi (stale utrzymujące się
wartości ciśnienia powyżej 140/90 mmHg)
- zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby do czasu powrotu wartości
parametrów czynności wątroby do normy.
- uogólniony świąd, cholestaza, szczególnie gdy wystąpiła podczas poprzedniej ciąży lub podczas
stosowania estrogenów
- zespół Dubina-Johnsona, zespół Rotora, zmiany w przepływie żółci
- występowanie obecnie lub w przeszłości nowotworów wątroby (łagodnych i złośliwych)
- ostry ból nadbrzusza, powiększenie wątroby lub objawy krwawienia do jamy brzusznej (patrz
punkt 4.8)
- pierwszy lub kolejny napad porfirii (niezależnie od postaci a szczególnie porfiria nabyta)
- występowanie obecnie lub w przeszłości hormonozależnego nowotworu złośliwego (np.
nowotworu piersi lub macicy)
- ciężkie zaburzenia przemiany lipidowej
- zapalenie trzustki lub zapalenie trzustki w wywiadzie, jeżeli wiąże się z ciężką
hipertriglicerydemią
- wystąpienie po raz pierwszy migrenowych bólów głowy lub częstsze epizody nadzwyczaj
silnych bólów głowy
- ostre zaburzenia sensoryczne jak zaburzenia widzenia lub słuchu
4
- zaburzenia motoryczne (szczególnie niedowład)
- wzrost częstości ataków padaczkowych
- ciężka depresja
- otoskleroza nasilająca się podczas wcześniejszych ciąż
- brak krwawienia miesięcznego o niewyjaśnionej przyczynie
- przerost śluzówki macicy
- krwawienie z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie
- nadwrażliwość na octan chlormadynonu, etynyloestradiol lub którąkolwiek substancję
pomocniczą.
- występowanie lub ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ang. venous
thromboembolism, VTE)
- żylna choroba zakrzepowo-zatorowa - czynna (leczona przeciwzakrzepowymi
produktami leczniczymi) lub przebyta żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, np.
zakrzepica żył głębokich (ang. deep venous thrombosis, DVT), zatorowość płucna (ang.
pulmonary embolism, PE).
- znana dziedziczna lub nabyta predyspozycja do występowania żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej np. oporność na aktywne białko C (ang. activated protein C, APC)
(w tym czynnik V Leiden) niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór
białka S
- rozległy zabieg operacyjny związany z długotrwałym unieruchomieniem (patrz
punkt 4.4)
- wysokie ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wskutek występowania wielu
czynników ryzyka (patrz punkt 4.4).
- występowanie lub ryzyko tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (ang. arterial
thromboembolism, ATE)
- tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe - czynne lub przebyte (np. zawał mięśnia
sercowego) lub stany prodromalne (np. dławica piersiowa)
- choroby naczyń mózgowych – czynny udar, przebyty udar lub stany prodromalne w
wywiadzie (np. przemijający napad niedokrwienny, ang. transient ischaemic attack, TIA)
- stwierdzona dziedziczna lub nabyta skłonność do występowania tętniczych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych np. hiperhomocysteinemia i obecność przeciwciał
antyfosfolipidowych (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy)
- migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie
- wysokie ryzyko tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych z powodu występowania
wielu czynników ryzyka (patrz punkt 4.4) lub występowania jednego z poważnych
czynników ryzyka, takich jak:
- cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi
- ciężkie nadciśnienie tętnicze
- ciężka dyslipoproteinemia.
− Jednoczesne stosowanie produktu Angiletta z produktami leczniczymi zawierającymi
ombitaswir, parytaprewir, rytonawir i dazabuwir jest przeciwskazane (patrz punkt 4.4
i punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Ostrzeżenia
Palenie tytoniu zwiększa ryzyko ciężkich zdarzeń niepożądanych ze strony układu krążenia, związane
ze stosowaniem złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych (ang. combined oral contraceptives;
COC). Ryzyko to zwiększa się z liczbą wypalanych papierosów, a także z wiekiem, szczególnie u
kobiet po 35. roku życia. Kobiety w wieku powyżej 35. roku życia palące papierosy, powinny
stosować inną metodę antykoncepcji.
Stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych związane jest ze zwiększonym
ryzykiem występowania różnych poważnych chorób, takich jak zawał serca, choroba
zakrzepowo-zatorowa, udar mózgu lub nowotwory wątroby. Inne czynniki ryzyka, takie jak
nadciśnienie, hiperlipidemia, otyłość i cukrzyca znacząco zwiększają chorobowość i umieralność.
5
Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów lub czynników ryzyka, należy omówić z pacjentką
zasadność stosowania produktu leczniczego Angiletta.
W razie pogorszenia lub wystąpienia po raz pierwszy któregokolwiek z wymienionych stanów lub
czynników ryzyka kobieta powinna zgłosić się do lekarza prowadzącego, który zadecyduje, czy
konieczne jest przerwanie stosowania produktu leczniczego Angiletta.
Choroba zakrzepowo-zatorowa i inne zaburzenia naczyniowe
- Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na związek między stosowaniem doustnych leków
antykoncepcyjnych i zwiększonym ryzykiem tętniczych i żylnych chorób zakrzepowozatorowych, takich jak zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zakrzepica żył głębokich i
zatorowość płucna. Te zdarzenia są rzadkie.
Ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
Stosowanie jakichkolwiek złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych wiąże się ze
zwiększonym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w porównaniu do sytuacji, gdy tych
środków się nie stosuje. Stosowanie produktów zawierających lewonorgestrel, norgestimat lub
noretisteron jest związane z najmniejszym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Nie
określono dotychczas ryzyka stosowania produktu leczniczego Angiletta w porównaniu z tymi
produktami. Decyzja o zastosowaniu produktu leczniczego spoza grupy produktów znanych z
najniższego ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej powinna zostać podjęta wyłącznie po
rozmowie z pacjentką, w celu zapewnienia, że rozumie ona ryzyko żylnej choroby zakrzepowozatorowej związane ze złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi (o małej dawce
hormonów), jak obecne czynniki ryzyka wpływają na to ryzyko oraz, że ryzyko żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej jest największe w pierwszym roku stosowania. Istnieją pewne dowody,
świadczące o tym, że ryzyko zwiększa się, gdy złożone hormonalne środki antykoncepcyjne są
przyjmowane ponownie po przerwie w stosowaniu równej 4 tygodnie lub dłuższej.
U około 2 na 10 000 kobiet, które nie stosują złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych i
nie są w ciąży, w okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Jakkolwiek ryzyko
to może być znacznie większe, w zależności od czynników ryzyka występujących u danej pacjentki
(patrz poniżej).
Badania epidemiologiczne w grupie kobiet, które stosują złożone środki antykoncepcyjne o małej
dawce hormonów (<50 μg etynyloestradiolu) wykazały, że w okresie roku, u około 6 do 12 kobiet na
10 000 rozwinie się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa.
Szacuje się, że spośród 10 000 kobiet, które stosują złożone hormonalne środki antykoncepcyjne
zawierające lewonorgestrel, u około 61
kobiet w okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowozatorowa.
Liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przypadających na okres roku u kobiet
stosujących małe dawki złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych jest mniejsza niż
oczekiwana liczba przypadków u kobiet w ciąży lub w okresie poporodowym.
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa może być śmiertelna w 1-2% przypadków.
Dotychczas nie ustalono, jak odnosi się ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związane ze
stosowaniem złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających chlormadynon do
ryzyka związanego ze stosowaniem złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych
zawierających lewonorgestrel.

1
Punkt środkowy z zakresu od 5 do 7 na 10 000 kobiet w ciągu roku, w oparciu o ryzyko względne wynoszące
około 2,3 do 3,6 dla złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających lewonorgestrel w
porównaniu do sytuacji, gdy terapia nie jest stosowana.
6
U kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne niezwykle rzadko zgłaszano
przypadki zakrzepicy w innych naczyniach krwionośnych, np. wątrobowych, krezkowych, nerkowych,
mózgowych czy w żyłach i tętnicach siatkówki.
Czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
Ryzyko żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentek stosujących złożone hormonalne
środki antykoncepcyjne może znacząco wzrosnąć w przypadku występowania dodatkowych
czynników ryzyka, szczególnie, jeśli występuje kilka czynników ryzyka jednocześnie (patrz tabela).
Stosowanie produktu leczniczego Angiletta jest przeciwwskazane, jeśli u pacjentki występuje
jednocześnie kilka czynników ryzyka, które stawiają pacjentkę w grupie wysokiego ryzyka zakrzepicy
żylnej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety wstępuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że
zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników – w tym przypadku należy ocenić
całkowite ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest
negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz
punkt 4.3).
Tabela: Czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
Czynnik ryzyka Uwagi
Otyłość (wskaźnik masy ciała (BMI)
powyżej 30 kg/m2
)
Ryzyko istotnie zwiększa się ze wzrostem BMI.
Jest to szczególnie istotne do oceny, jeśli występują
również inne czynniki ryzyka.
Długotrwałe unieruchomienie, rozległy
zabieg operacyjny, jakikolwiek zabieg
operacyjny w obrębie kończyn dolnych
lub miednicy, zabieg
neurochirurgiczny lub poważny uraz
Uwaga: tymczasowe unieruchomienie,
w tym podróż samolotem >4 godzin
może również stanowić czynnik ryzyka
żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej,
szczególnie u kobiet ze
współistniejącymi innymi czynnikami
ryzyka.
W powyższych sytuacjach zaleca się przerwanie
stosowania plastrów/tabletek/systemu dopochwowego
na co najmniej 4 tygodnie przed planowanym
zabiegiem chirurgicznym i niewznawianie stosowania
produktu przed upływem dwóch tygodni od czasu
powrotu do sprawności ruchowej. Należy stosować inną
metodę antykoncepcji, aby uniknąć niezamierzonego
zajścia w ciążę.
Należy rozważyć leczenie przeciwzakrzepowe, jeśli
stosowania produktu leczniczego Angiletta nie
przerwano odpowiednio wcześnie.
Dodatni wywiad rodzinny
(występowanie żylnych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych u rodzeństwa
bądź rodziców, szczególnie w
stosunkowo młodym wieku, np. przed
50. rokiem życia)
Jeśli podejrzewa się predyspozycję genetyczną, przed
podjęciem decyzji o stosowaniu złożonego
hormonalnego środka antykoncepcyjnego pacjentka
powinna zostać skierowana na konsultację u specjalisty
Inne schorzenia związane z żylną
chorobą zakrzepowo-zatorową
Nowotwór, toczeń rumieniowaty układowy, zespół
hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe zapalne
choroby jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna lub
wrzodziejące zapalenie jelita grubego) oraz
niedokrwistość sierpowata
Wiek Szczególnie powyżej 35. roku życia
Nie ustalono możliwej roli żylaków oraz zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych w
wystąpieniu lub progresji żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
7
Należy uwzględnić zwiększone ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej w ciąży oraz
w szczególności w 6-tygodniowym okresie poporodowym („Ciąża i laktacja” patrz punkt 4.6).
Objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (zakrzepicy żył głębokich oraz zatorowości
płucnej)
Należy poinformować pacjentkę, aby w razie wystąpienia następujących objawów natychmiast
zgłosiła się do lekarza i powiedziała personelowi medycznemu, że stosuje się złożone hormonalne
środki antykoncepcyjne.
Objawy zakrzepicy żył głębokich (ang. deep vein thrombosis, DVT) mogą obejmować:
- obrzęk nogi i(lub) stopy lub obrzęk wzdłuż żyły w nodze
- ból lub tkliwość w nodze, które mogą być odczuwane wyłącznie w czasie stania lub chodzenia
- zwiększona temperatura w zmienionej chorobowo nodze, czerwona lub przebarwiona skóra
nogi.
Objawy zatorowości płucnej (ang. pulmonary embolism, PE) mogą obejmować:
- nagły napad niewyjaśnionej duszności lub szybkiego oddechu
- nagły napad kaszlu, który może być połączony z krwiopluciem
- ostry ból w klatce piersiowej
- ciężkie zamroczenie lub zawroty głowy
- szybkie lub nieregularne bicie serca.
Niektóre z tych objawów (np. „duszność”, „kaszel”) są niespecyficzne i mogą być niepoprawnie
zinterpretowane jako typowe lub mniej poważne stany (np. zakażenia układu oddechowego).
Inne objawy zamknięcia naczyń mogą obejmować: nagły ból, obrzęk oraz lekko niebieskie
zabarwienie kończyn.
Jeżeli zamknięcie naczynia wystąpi w oku objawy mogą obejmować bezbolesne zaburzenia widzenia,
które mogą prowadzić do utraty wzroku. W niektórych przypadkach utrata wzroku może nastąpić
niemal natychmiast.
Ryzyko tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych
Badania epidemiologiczne wykazały związek pomiędzy stosowaniem hormonalnych środków
antykoncepcyjnych a zwiększonym ryzykiem tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (zawału
mięśnia sercowego) lub incydentów naczyniowo-mózgowych (np. przemijającego napadu
niedokrwiennego, udaru). Przypadki tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych mogą być
śmiertelne.
Czynniki ryzyka tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych
Ryzyko wystąpienia tętniczych powikłań zakrzepowo-zatorowych lub napadów naczyniowomózgowych u pacjentek stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne jest zwiększone
u kobiet, u których występują czynniki ryzyka (patrz tabela). Stosowanie produktu leczniczego
Angiletta jest przeciwwskazane, jeżeli u pacjentki występuje jeden poważny lub jednocześnie kilka
czynników ryzyka tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych, które stawiają pacjentkę w grupie
wysokiego ryzyka zakrzepicy tętniczej (patrz punkt 4.3). Jeśli u kobiety wstępuje więcej niż jeden
czynnik ryzyka, możliwe jest, że zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników
– w tym przypadku należy ocenić całkowite ryzyko. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest
negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych (patrz
punkt 4.3).
Tabela: Czynniki ryzyka tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych
Czynnik ryzyka Uwagi
Wiek Szczególnie powyżej 35. roku życia
Palenie Należy dokładnie pouczyć pacjentki, aby nie paliły
papierosów, jeśli zamierzają stosować złożone
hormonalne środki antykoncepcyjne. Pacjentki w wieku
powyżej 35 lat, które nie zaprzestały palenia, należy
dokładnie pouczyć, aby stosowały inną metodę
8
antykoncepcji.
Nadciśnienie tętnicze
Otyłość (wskaźnik masy ciała (BMI)
powyżej 30 kg/m2
)
Ryzyko istotnie wzrasta wraz ze wzrostem BMI.
Jest to szczególnie ważne dla pacjentek, u których
występują również inne czynniki ryzyka.
Dodatni wywiad rodzinny
(występowanie tętniczych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych u rodzeństwa
bądź rodziców, szczególnie w
stosunkowo młodym wieku, np. przed
50 rokiem życia)
Jeśli podejrzewa się predyspozycję genetyczną, przed
podjęciem decyzji o stosowaniu złożonego
hormonalnego środka antykoncepcyjnego pacjentka
powinna zostać skierowana na konsultację do
specjalisty.
Migrena Zwiększenie częstości występowania lub nasilenia
migreny w trakcie stosowania złożonych hormonalnych
środków antykoncepcyjnych (która może zapowiadać
wystąpienie incydentu naczyniowo-mózgowego) może
być powodem do natychmiastowego przerwania
stosowania.
Inne schorzenia związane z
naczyniowymi działaniami
niepożądanymi
Cukrzyca, hiperhomocysteinemia, wady zastawkowe
serca, migotanie przedsionków, dyslipoproteinemia
oraz toczeń rumieniowaty układowy.
Objawy tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych
Należy poinformować pacjentkę, aby razie wystąpienia następujących objawów natychmiast zgłosiła
się do lekarza i powiedziała personelowi medycznemu, że stosuje się złożone hormonalne środki
antykoncepcyjne.
Objawy napadu naczyniowo-mózgowego mogą obejmować:
- nagłe zdrętwienie lub osłabienie twarzy, rąk lub nóg, szczególnie po jednej stronie ciała
- nagłe trudności z chodzeniem, zawroty głowy, utratę równowagi lub koordynacji
- nagłe splątanie, trudności z mówieniem lub rozumieniem
- nagłe zaburzenia widzenia w jednym oku lub obydwu oczach
- nagłe, ciężkie lub długotrwałe bóle głowy bez przyczyny
- utratę przytomności lub omdlenie z drgawkami lub bez drgawek.
Przejściowe objawy sugerujące, że zdarzenie jest przemijającym napadem niedokrwiennym (ang.
transient ischaemic attack, TIA).
Objawy zawału serca (ang. myocardial infarction, MI) mogą być następujące:
- ból, uczucie dyskomfortu, uczucie ciężaru, uczucie ściskania lub pełności w klatce piersiowej,
ramieniu lub poniżej mostka
- uczucie dyskomfortu promieniujące do pleców, żuchwy, gardła, ramienia, żołądka
- uczucie pełności, niestrawności lub zadławienia
- pocenie się, mdłości, wymioty lub zawroty głowy
- skrajne osłabienie, niepokój lub duszność
- szybkie lub nieregularne bicie serca.
Nowotwory
- Niektóre badania epidemiologiczne wykazują, że długotrwałe stosowanie doustnych środków
antykoncepcyjnych jest czynnikiem ryzyka rozwoju raka szyjki macicy u kobiet
zainfekowanych wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Wciąż jednak istnieją kontrowersje
odnośnie zakresu wpływu innych czynników (takich jak liczba partnerów seksualnych lub
stosowanie mechanicznych metod antykoncepcji) na to zjawisko (patrz także „Badanie
lekarskie”).
Metaanaliza 54 badań epidemiologicznych wykazała, że stosowanie doustnych środków
antykoncepcyjnych nieznacznie zwiększa ryzyko raka piersi (RR = 1,24). To zwiększone
9
ryzyko jest przemijające i stopniowo zanika w ciągu 10 lat po zaprzestaniu stosowania. Rak
piersi występuje rzadko u kobiet w wieku poniżej 40 lat, dlatego zwiększona liczba przypadków
raka piersi u kobiet aktualnie lub w przeszłości stosujących doustne złożone leki
antykoncepcyjne jest niewielka w stosunku do ogólnego ryzyka zachorowania na raka piersi.
- Odnotowano rzadkie przypadki łagodnych nowotworów wątroby i jeszcze rzadsze przypadki
nowotworów złośliwych u kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne. W
pojedynczych przypadkach nowotwory te prowadziły do zagrażających życiu krwotoków do
jamy brzusznej. W przypadku silnego bólu brzucha, który nie mija samoistnie, powiększenia
wątroby lub objawów krwotoku do jamy brzusznej, należy rozważyć możliwość występowania
guzów wątroby i odstawienie leku Angiletta
Inne schorzenia
- U wielu kobiet przyjmujących doustne złożone leki antykoncepcyjne odnotowano niewielki
wzrost ciśnienia tętniczego, jednak klinicznie istotny wzrost ciśnienia tętniczego stwierdzano
rzadko. Związek między stosowaniem doustnych środków antykoncepcyjnych i nadciśnieniem
tętniczym nie został potwierdzony. Jeżeli wzrost ciśnienia tętniczego w czasie stosowania leku
Angiletta jest klinicznie znaczący, należy przerwać stosowanie leku Angiletta i przystąpić do
leczenia nadciśnienia. Stosowanie leku Angiletta może zostać wznowione, gdy za pomocą
leków hipotensyjnych uda się uzyskać prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego.
- U kobiet z opryszczką ciężarnych w wywiadzie, może nastąpić nawrót tej choroby podczas
stosowania COC.
- U kobiet z hipertriglicerydemią lub dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku
hipertriglicerydemii w czasie podawania COC wzrasta ryzyko zapalenia trzustki. W
przypadkach ostrych lub przewlekłych zaburzeń czynności wątroby konieczne może być
przerwanie stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych do czasu powrotu
parametrów czynności wątroby do normy. W przypadkach nawrotu żółtaczki cholestatycznej,
występującej w czasie ciąży lub podczas stosowania hormonów płciowych, stosowanie
złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych należy przerwać.
- COC mogą wpływać na wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę lub na tolerancję glukozy.
Pacjentki z cukrzycą stosujące doustne środki antykoncepcyjne powinny być ściśle
monitorowane.
- W rzadkich przypadkach może wystąpić ostuda, szczególnie u kobiet z ostudą ciążową w
wywiadzie. Kobiety ze skłonnością do ostudy powinny unikać ekspozycji na słońce i
promieniowanie ultrafioletowe podczas przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych.
- U kobiet z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym egzogenne estrogeny mogą wywołać
lub zaostrzyć objawy choroby.
- Podczas przyjmowania doustnych złożonych preparatów antykoncepcyjnych zgłoszono
nasilenie objawów depresji endogennej, padaczki, choroby Leśniowskiego-Crohna oraz
wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
- U kobiet stosujących doustne złożone leki antykoncepcyjne oraz u kobiet ciężarnych
zaobserwowano nasilenie następujących objawów chorobowych, aczkolwiek nie ma
wystarczających dowodów na ich związek z przyjmowaniem tych leków: żółtaczka i (lub)
świąd skóry związany z cholestazą, kamica żółciowa, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy,
zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka ciężarnych, utrata słuchu
związana z otosklerozą.
- Obniżony nastrój i depresja to dobrze znane działania niepożądane stosowania hormonalnych
środków antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.8). Depresja może mieć ciężki przebieg i jest dobrze
znanym czynnikiem ryzyka zachowań samobójczych i samobójstw. Jeśli u pacjentki wystąpią
10
zmiany nastroju lub objawy depresji, również krótko po rozpoczęciu leczenia, zaleca się, aby
skonsultowała się z lekarzem.
- Ten produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Pacjentki z rzadkim dziedzicznym
zaburzeniem tolerancji galaktozy, niedoborem laktazy Lapp lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy nie powinny stosować tego produktu leczniczego.
Zwiększenie aktywności AlAT
Podczas badań klinicznych pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu C (WZW C) leczonych
produktami leczniczymi zawierającymi ombitaswir/ parytaprewir/ rytonawir i dazabuwir z rybawiryną
lub bez rybawiryny (patrz punkt 4.4 i punkt 4.5) wystąpiło zwiększenie aktywności AlAT w surowicy
wyższe ponad pięciokrotnie niż górna granica normy. Takie zwiększenie aktywności AlAT
występowało istotnie częściej w podgrupie pacjentek przyjmujących produkty lecznicze zawierające
etynyloestradiol, takie jak złożone hormonalne środki antykoncepcyjne (patrz punkty 4.3. i 4.5).
Środki ostrożności dotyczące stosowania
Stosowanie estrogenów lub skojarzenia estrogen-progestagen może mieć negatywny wpływ na
niektóre choroby lub stany. W następujących przypadkach wymagany jest szczególny nadzór lekarski:
- padaczka
- stwardnienie rozsiane
- tężyczka
- migrena (patrz także punkt 4.3)
- astma
- niewydolność serca lub nerek
- pląsawica Sydenhama
- cukrzyca (patrz także punkt 4.3)
- zaburzenia czynności wątroby (patrz także punkt 4.3)
- dyslipoproteinemia (patrz także punkt 4.3)
- choroby autoimmunologiczne (w tym układowy toczeń rumieniowaty)
- otyłość
- nadciśnienie tętnicze (patrz także punkt 4.3)
- endometrioza
- żylaki
- zapalenie żył (patrz także punkt 4.3)
- zaburzenia krzepnięcia krwi (patrz także punkt 4.3)
- mastopatia
- mięśniaki macicy
- opryszczka ciążowa
- depresja (patrz także punkt 4.3)
- przewlekłe zapalenie jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita
grubego; patrz także punkt 4.8).
Wymagane badania/konsultacje lekarskie
Przed rozpoczęciem lub wznowieniem stosowania produktu leczniczego Angiletta należy zebrać
kompletny wywiad lekarski (w tym wywiad rodzinny) oraz wykluczyć ciążę. Należy dokonać pomiaru
ciśnienia tętniczego krwi oraz przeprowadzić badanie fizykalne, biorąc pod uwagę przeciwwskazania
(patrz punkt 4.3) oraz ostrzeżenia (patrz punkt 4.4). Ważne jest zwrócenie uwagi pacjentki na
informacje dotyczące zakrzepicy żył i tętnic, w tym na ryzyko stosowania produktu leczniczego
Angiletta w porównaniu z innymi złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, objawy
żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic, znane czynniki
ryzyka oraz co należy robić w przypadku podejrzenia zakrzepicy.
Należy również polecić kobietom dokładne przeczytanie ulotki i stosowanie się do znajdujących się w
niej zaleceń. Częstość i rodzaj badań powinny zostać dobrane na podstawie przyjętych zaleceń
praktyki i dostosowane do każdej pacjentki.
11
Badanie lekarskie obejmuje pomiar ciśnienia tętniczego, badanie piersi, brzucha oraz zewnętrznych i
wewnętrznych narządów płciowych, wymaz z szyjki macicy i odpowiednie badania laboratoryjne.
Należy poinformować pacjentki, że hormonalne środki antykoncepcyjne nie chronią przed zarażeniem
wirusem HIV (AIDS) oraz innym chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Obniżona skuteczność antykoncepcyjna
Pominięcie przyjęcia tabletki (patrz „Nieregularne stosowanie tabletek”), wymioty lub zaburzenia
żołądkowo-jelitowe, w tym biegunka, długotrwałe jednoczesne stosowanie niektórych produktów
leczniczych (patrz punkt 4.5) lub, bardzo rzadko, zmiany metaboliczne, mogą wpływać na
skuteczność antykoncepcyjną.
Wpływ na kontrolę cyklu
- Krwawienie międzymiesiączkowe i plamienie
Wszystkie doustne środki antykoncepcyjne mogą spowodować nieregularne krwawienie z
pochwy (krwawienie międzymiesiączkowe i plamienie), szczególnie w czasie kilku pierwszych
cykli stosowania. Dlatego wymagana jest ocena medyczna nieregularnych cykli po okresie
dostosowania wynoszącym około 3 cykli. Jeśli nieregularne krwawienia będą się utrzymywać
lub wystąpią po uprzednio regularnych cyklach, zalecane jest dokładne badanie w celu
wykluczenia ciąży lub choroby organicznej. Po wykluczeniu ciąży lub choroby organicznej,
możliwe jest dalsze podawanie leku Angiletta lub zastąpienie go innym produktem leczniczym.
Międzymiesiączkowe krwawienie może wskazywać, że skuteczność antykoncepcyjna jest
obniżona (patrz „Nieregularne przyjmowanie tabletek”, „Zalecenia w przypadku wystąpienia
wymiotów” i punkt 4.5).
- Brak krwawienia z odstawienia
Krwawienie z odstawienia występuje po 21 dniach stosowania. Niekiedy, szczególnie w czasie
pierwszych kilku miesięcy podawania, krwawienie na skutek odstawienia może nie wystąpić.
Nie musi to jednak świadczyć o obniżonej skuteczności antykoncepcyjnej. Jeżeli krwawienie
nie występuje po cyklu, w którym pacjentka nie pominęła żadnej tabletki, 7-dniowy okres
przerwy nie został przedłużony, pacjentka nie przyjmowała jednocześnie żadnego innego leku i
nie miała wymiotów ani biegunki, ciąża jest mało prawdopodobna i stosowanie leku Angiletta
powinno być kontynuowane. Jeżeli lek Angiletta nie był przyjmowany zgodnie z powyższymi
instrukcjami przed pierwszym brakiem krwawienia z odstawienia lub jeżeli krwawienie z
odstawienia nie wystąpiło w dwóch kolejnych cyklach, należy wykluczyć ciążę przed
kontynuacją leczenia.
Leki ziołowe zawierające dziurawiec (Hypericum perforatum) nie powinny być stosowane
jednocześnie z lekiem Angiletta (patrz punkt 4.5).
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Uwaga: w celu rozpoznania potencjalnych interakcji należy zapoznać się z charakterystyką produktu
leczniczego jednocześnie podawanych leków.
Wpływ innych produktów leczniczych na lek Angiletta
Podczas przyjmowania leków indukujących enzymy mikrosomalne mogą wystąpić interakcje, które
mogą prowadzić do podwyższonego klirensu hormonów płciowych, a w konsekwencji do krwawień
międzymiesiączkowych i (lub) zmniejszenia skuteczności antykoncepcyjnej leku.
Postępowanie
Indukcja enzymów może wystąpić już po kilku dniach leczenia. Maksymalna indukcja enzymów
występuje na ogół w ciągu kilku tygodni. Po odstawieniu leku indukcja enzymów może się
utrzymywać przez około 4 tygodnie.
Leczenie krótkotrwałe
12
Kobiety przyjmujące leki indukujące enzymy powinny przejściowo stosować metodę barierową lub
inną metodę antykoncepcyjną oprócz złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych (COC).
Metoda barierowa musi być stosowana przez cały czas jednoczesnego stosowania leków indukujących
enzymy oraz przez 28 dni po ich odstawieniu.
Jeśli jednoczesne stosowanie wyżej wymienionych leków będzie trwało dłużej niż przyjmowanie
aktywnych tabletek w opakowaniu COC, należy pominąć 7-dniową przerwę w przyjmowaniu tabletek
i natychmiast rozpocząć kolejne opakowanie COC.
Leczenie długotrwałe
U kobiet długotrwale leczonych substancjami czynnymi indukującymi enzymy zaleca się stosowanie
innej, skutecznej, niehormonalnej metody antykoncepcji.
Substancje zwiększające klirens złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych (COC) (zmniejszona
skuteczność COC z powodu indukcji enzymów), np.:
barbiturany, bosentan, karbamazepina, fenytoina, prymidon, ryfampicyna oraz leki stosowane w
leczeniu HIV rytonawir, newirapina oraz efawirenz i potencjalnie również felbamat, gryzeofulwina,
okskarbazepina, topiramat oraz leki zawierające wyciąg z dziurawca (Hypericum perforatum).
Substancje o zróżnicowanym działaniu na klirens złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych
(COC)
W przypadku jednoczesnego stosowania ze złożonymi doustnymi środkami antykoncepcyjnymi wiele
skojarzeń z inhibitorami proteazy HIV oraz nienukleozydowymi inhibitorami odwrotnej
transkryptazy, w tym skojarzenia z inhibitorami HCV, może zwiększać lub zmniejszać stężenia
estrogenu lub substancji z grupy progestyn w surowicy. Efekt netto tych zmian może być klinicznie
znaczący w niektórych przypadkach.
W związku z tym należy zapoznać się z charakterystyką produktu leczniczego jednocześnie
przyjmowanych leków w leczeniu HIV/HCV w celu rozpoznania potencjalnych interakcji pomiędzy
lekami oraz zapoznania się z wszelkimi zaleceniami związanymi ze stosowaniem tych leków. W razie
jakichkolwiek wątpliwości kobiety przyjmujące inhibitory proteazy lub nienukleozydowe inhibitory
odwrotnej transkryptazy powinny stosować dodatkową barierową metodę antykoncepcji.
Następujące produkty lecznicze/substancje czynne mogą obniżać stężenie etynyloestradiolu w
surowicy:
- wszystkie produkty lecznicze, które zwiększają motorykę żołądkowo-jelitową (np.
metoklopramid) lub wpływają na absorpcję (takie jak węgiel aktywowany).
Następujące produkty lecznicze/ substancje czynne mogą zwiększać stężenie etynyloestradiolu w
surowicy:
- substancje czynne, które hamują sulfonację etynyloestradiolu w ścianie jelit, takie jak kwas
askorbinowy i paracetamol
- atorwastatyna (zwiększa AUC etynyloestradiolu o 20%)
- substancje czynne, które hamują enzymy mikrosomalne wątroby, takie jak imidazolowe leki
przeciwgrzybicze (np. flukonazol), indynawir lub troleandomycyna.
Interakcje farmakodynamiczne
Skojarzone stosowanie produktów leczniczych zawierających ombitaswir/ parytaprewir/ rytonawir i
dazabuwir z rybawiryną lub bez rybawiryny może zwiększyć ryzyko podwyższenia aktywności AlAT
(patrz punkty 4.3. i 4.5). Dlatego pacjentki, które stosują Angiletta muszą stosować inne metody
zapobiegania ciąży (np. środki antykoncepcyjne zawierające wyłącznie progestagen lub metody
niehormonalne) przed rozpoczęciem terapii tym skojarzeniem leków. Angiletta może być ponownie
zastosowany po upływie 2 tygodni od zakończenia leczenia tym skojarzeniem leków.
Etynyloestradiol może wpływać na metabolizm innych substancji:
13
- przez hamowanie enzymów mikrosomalnych wątroby, co powoduje wzrost stężenia w surowicy
takich substancji czynnych, jak diazepam (i inne benzodiazepiny metabolizowane przez
hydroksylację), cyklosporyna, teofilina i prednizolon.
- przez indukowanie glukuronidacji, a tym samym obniżanie stężenia, na przykład klofibratu,
paracetamolu, morfiny i lorazepamu.
Zapotrzebowanie na insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe może być zmienione w wyniku
wpływu na tolerancję glukozy (patrz punkt 4.4).
Może się to również odnosić do ostatnio przyjmowanego leku. Należy zapoznać się z charakterystyką
produktu leczniczego przepisywanych leków, sprawdzając informacje o potencjalnych interakcjach z
lekiem Angiletta.
Badania diagnostyczne
Przyjmowanie COC może wpływać na niektóre badania diagnostyczne, takie jak testy czynności
wątroby, nadnerczy i tarczycy, stężenie w osoczu białek nośnikowych (takich jak SHBG,
lipoproteiny), parametry gospodarki węglowodanowej i parametry układu krzepnięcia i fibrynolizy.
Zmiany te na ogół mieszczą się w zakresie normy. Rodzaj i ciężkość nasilenia takich zaburzeń zależy
częściowo od rodzaju i dawki stosowanych hormonów.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Stosowanie produktu leczniczego Angiletta jest przeciwwskazane podczas ciąży. Przed
zastosowaniem leku należy wykluczyć ciążę. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w czasie stosowania
leku Angiletta, należy natychmiast przerwać leczenie. Do chwili obecnej badania epidemiologiczne
nie wykazały klinicznych dowodów działania teratogennego lub fetotoksycznego, w razie
przypadkowego przyjmowania estrogenów w połączeniu z innymi progestagenami w dawkach
zbliżonych do tych zawartych w leku Angiletta. Pomimo, że doświadczenia na zwierzętach wykazały
objawy toksyczności dla czynności reprodukcyjnych (patrz punkt 5.3), dane kliniczne dotyczące
ponad 330 ciąż u kobiet przyjmujących octan chlormadynonu nie wykazały działania
embriotoksycznego.
Podejmując decyzję o ponownym rozpoczęciu stosowania Angiletta należy wziąć pod uwagę,
zwiększone ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u kobiet w okresie poporodowym (patrz
punkty 4.2 i 4.4).
Estrogeny mogą wpływać na laktację, ponieważ mogą one wpływać na ilość i skład mleka ludzkiego.
Niewielkie ilości steroidowych środków antykoncepcyjnych i(lub) ich metabolitów mogą być
wydzielane z mlekiem, wywierając wpływ na dziecko. Dlatego nie należy stosować leku Angiletta
podczas laktacji.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie ma danych, które wskazywałyby, że hormonalne leki antykoncepcyjne wywierają negatywny
wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Najczęstszymi (> 20%) działaniami niepożądanymi były krwawienie międzymiesiączkowe, plamienie,
bóle głowy i bóle piersi. Niżej wymienione działania niepożądane zgłaszano po podaniu octanu
chlormadynonu i etynyloestradiolu w badaniu klinicznym z udziałem 1629 kobiet.
Częstości są zdefiniowane, jak następuje:
Bardzo często:  1/10
Często:  1/100; <1/10
Niezbyt często:  1/1000; < 1/100
14
Rzadko:  1/10 000, <1/1000
Bardzo rzadko: < 1/10 000
Częstość nieznana (nie można jej ocenić na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia psychiczne
Często: depresja, pobudzenie, nerwowość
Zaburzenia układu nerwowego
Często: zawroty głowy, migrena (i (lub) nasilenie tych dolegliwości)
Zaburzenia oka
Często: zmiany widzenia
Rzadko: zapalenie spojówek, dyskomfort przy stosowaniu szkieł kontaktowych
Zaburzenia ucha i błędnika
Rzadko: nagła utrata słuchu, szumy w uszne
Zaburzenia naczyniowe
Rzadko: nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie, niewydolność krążenia, żylaki, żylna
choroba zakrzepowo-zatorowa lub tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: nudności
Często: wymioty
Niezbyt często: ból brzucha, wzdęcie, biegunka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: trądzik
Niezbyt często: nieprawidłowa pigmentacja, ostuda, utrata włosów, suchość skóry
Rzadko: pokrzywka, skórne reakcje alergiczne, wyprysk, rumień, świąd, nasilenie
łuszczycy, hirsutyzm
Bardzo rzadko: rumień guzowaty
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Niezbyt często: ból pleców, zaburzenia mięśniowe
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Bardzo często: wydzielina z pochwy, bolesne miesiączki, brak miesiączki,
Często: ból w dole brzucha
Niezbyt często: mlekotok, gruczolakowłókniak piersi, kandydoza narządów płciowych,
torbiel jajnika
Rzadko: powiększenie piersi, zapalenie sromu i pochwy, krwotok miesiączkowy,
zespół przedmiesiączkowy
Zaburzenia układu odpornościowego
Niezbyt często: nadwrażliwość na lek wraz z reakcjami alergicznymi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: zmęczenie, uczucie ciężkości kończyn, obrzęk, wzrost masy ciała
Niezbyt często: utrata popędu płciowego, obfite pocenie się
Rzadko: zwiększenie apetytu
Badania diagnostyczne
Często: wzrost ciśnienia tętniczego
Niezbyt często: zmiany stężenia lipidów we krwi, hipertriglicerydemia
Następujące działania niepożądane zgłaszano również po zastosowaniu doustnych środków
antykoncepcyjnych zawierających 0,03 mg etynyloestradiolu i 2 mg octanu chlormadynonu:
15
- U kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne odnotowano zwiększone
ryzyko zakrzepicy żył i tętnic oraz zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, w tym zawału serca,
udaru, przemijającego napadu niedokrwiennego, zakrzepicy żylnej oraz zatorowości płucnej,
zostały one szerzej omówione w punkcie 4.4.
- Zwiększone ryzyko zaburzeń układu żółciowego obserwowano w niektórych badaniach nad
długotrwałym podawaniem złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
- W rzadkich przypadkach po zastosowaniu hormonalnych środków antykoncepcyjnych
obserwowano łagodne lub rzadziej, złośliwe nowotwory wątroby, które powodowały
potencjalnie śmiertelne krwawienia do jamy brzusznej (patrz punkt 4.4).
- Nasilenie przewlekłego zapalenia jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie
jelita grubego; patrz także punkt 4.4).
Patrz punkt 4.4 w celu uzyskania dalszych informacji o innych poważnych działaniach niepożądanych,
takich jak rak szyjki macicy lub rak piersi.
Interakcje
Interakcje innych leków (indukujących enzymy) z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi mogą
prowadzić do krwawienia międzymiesiączkowego i (lub) zmniejszenia skuteczności antykoncepcyjnej
leku (patrz punkt 4.5).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać
wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Brak informacji na temat ciężkich działań toksycznych w przypadku przedawkowania. Mogą wystąpić
następujące objawy: nudności, wymioty oraz, w przypadku młodych dziewcząt, krwawienie z
pochwy. W rzadkich przypadkach może być konieczna kontrola równowagi wodno- elektrolitowej i
czynności wątroby.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: układowe hormonalne środki antykoncepcyjne; progestageny i
estrogeny, preparaty złożone.
Kod ATC: G3AA16.
Stosowanie leku Angiletta w sposób ciągły przez 21 dni powoduje zahamowanie przysadkowego
wydzielania FSH i LH i w związku z tym, zahamowanie owulacji. Śluzówka macicy ulega proliferacji
i transformacji wydzielniczej. Zmieniają się również właściwości śluzu szyjki macicy. Zapobiega to
migracji spermy przez kanał szyjki macicy i zmienia ruchliwość plemników.
Najmniejsza dobowa dawka octanu chlormadynonu, konieczna do całkowitego zahamowania
owulacji, wynosi 1,7 mg. Dawka powodująca całkowitą transformację śluzówki macicy wynosi 25 mg
na cykl.
16
Octan chlormadynonu jest progestagenem antyandrogenowym. Jego działanie opiera się na zdolności
do wypierania androgenów z ich receptorów.
Skuteczność kliniczna
W badaniach klinicznych, w których 1655 kobietom przez 2 lata (w ponad 22 000 cyklów
miesiączkowych) podawano 2 mg octanu chlormadynonu i 0,03 mg etynyloestradiolu, wystąpiło 12
ciąż. Siedem kobiet stosowało lek niewłaściwie, miało współistniejące choroby powodujące nudności
i wymioty lub stosowało inne produkty lecznicze, mogące obniżać skuteczność antykoncepcyjną
hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Wskaźnik Pearl'a Liczba ciąż Wskaźnik Pearl'a 95% przedział ufności
Praktyczne stosowanie 12 0,698 [0,389; 1,183]
Idealne stosowanie 5 0,291 [0,115; 0,650]

5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Octan chlormadynonu (CMA)
Wchłanianie
Po podaniu doustnym, octan chlormadynonu wchłania się szybko i niemal całkowicie. Biodostępność
układowa CMA jest wysoka, ponieważ lek nie podlega metabolizmowi pierwszego przejścia.
Maksymalne stężenie w osoczu osiąga po 1-2 godzinach.
Dystrybucja
CMA wiąże się z białkami ludzkiego osocza, głównie albuminą, w ponad 95%. Jednak CMA nie
wykazuje powinowactwa do globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG; ang. Sex Hormone Binding
Globuline ) lub globuliny wiążącej hormony kory nadnerczy (CBG, ang. Corticoid Binding Globulin).
W organizmie CMA gromadzi się głównie w tkance tłuszczowej.
Metabolizm
W wyniku różnego typu procesów redukcji i utleniania oraz sprzęgania z glukuronidami i siarczanem
powstaje wiele różnych metabolitów. Główne metabolity w osoczu ludzkim to: 3α- i 3β-hydroksyCMA, których okresy półtrwania nie różnią się znacząco od okresu półtrwania substancji
macierzystej. Aktywność androgenna 3-hydroksy-metabolitów jest podobna jak samego CMA.
Metabolity CMA występują w moczu głównie w postaci koniugatów. Po hydrolizie enzymatycznej
głównym metabolitem jest 2 α-hydroksy-CMA, a także 3-hydroksy i dihydroksymetabolity.
Eliminacja
CMA jest eliminowany z osocza z okresem półtrwania wynoszącym około 34 godziny (po
pojedynczej dawce) i 36-39 godzin (po dawkach wielokrotnych). Po podaniu doustnym, CMA i jego
metabolity są wydalane zarówno z moczem, jak i z kałem w mniej więcej równych ilościach.
Etynyloestradiol (EE)
Wchłanianie
EE jest szybko i niemal całkowicie absorbowany po podaniu doustnym; maksymalne stężenie w
osoczu osiąga po 1,5 godziny. W wyniku sprzęgania przed przedostaniem się do krążenia ogólnego
oraz metabolizmu pierwszego przejścia biodostępność bezwzględna etynyloestradiolu wynosi 40% i
wykazuje znaczne różnice międzyosobnicze (20-65%).
Dystrybucja
Dane dotyczące stężenia etynyloestradiolu w osoczu podawane w literaturze znacznie się od siebie
różnią. Etynyloestradiol wiąże się w 98% z białkami osocza, prawie wyłącznie z albuminami.
Metabolizm
Podobnie jak naturalne estrogeny, etynyloestradiol jest metabolizowany poprzez hydroksylację
pierścienia aromatycznego przez cytochrom P-450. Głównym metabolitem jest 2-hydroksy-
17
etynyloestradiol, który ulega dalszym przemianom. Etynyloestradiol przed przedostaniem się do
krążenia ogólnego podlega sprzęganiu zarówno w śluzówce jelita cienkiego, jak i w wątrobie. W
moczu stwierdza się głównie glukuronidy, a w żółci i osoczu - siarczany.
Eliminacja
Średni okres półtrwania etynyloestradiolu w osoczu wynosi około 12-14 godzin. Etynyloestradiol jest
wydalany z moczem i kałem w proporcji 2:3. Siarczan etynyloestradiolu jest wydalany z żółcią; po
hydrolizie przez bakterie jelitowe podlega krążeniu wątrobowo-jelitowemu.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność ostra estrogenów jest niska. Ze względu na znaczne różnice pomiędzy gatunkami
zwierząt doświadczalnych i człowiekiem, wyniki badań estrogenów u zwierząt można jedynie w
niewielkim stopniu odnieść do stosowania estrogenów u ludzi. U zwierząt eksperymentalnych
względnie małe dawki etynyloestradiolu, syntetycznego estrogenu często stosowanego w doustnych
środkach antykoncepcyjnych, powodowały obumieranie zarodka, anomalie układu moczowopłciowego i feminizację płodów męskich. Te efekty uważane są za specyficzne dla gatunku.
Octan chlormadynonu powodował obumieranie zarodków u królików, szczurów i myszy. Działanie
teratogenne obserwowano również po dawkach embriotoksycznych u królików a u myszy już po
zastosowaniu najniższych badanych dawek (1 mg/kg mc. na dobę). Znaczenie tych obserwacji
odnośnie stosowania u ludzi nie jest jasne. Dane przedkliniczne, pochodzące z konwencjonalnych
badań toksyczności przewlekłej, genotoksyczności i potencjału rakotwórczego nie wykazały
szczególnego zagrożenia dla człowieka, poza opisanym już w innych punktach niniejszej
charakterystyki produktu leczniczego.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki
Laktoza jednowodna
Skrobia kukurydziana
Powidon K30
Magnezu stearynian
Otoczka tabletki
Hypromeloza
Makrogol 6000
Talk
Tytanu dwutlenek (E171)
Żelaza tlenek czerwony (E172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
3 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
18
Blistry PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Lek jest dostępny w opakowaniach kalendarzowych po 1, 3, 4 i 6 blistrów, z których każdy zawiera 21
tabletek.
Do opakowań blistrowych może być dołączone etui do przechowywania blistrów.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z
lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Actavis Group PTC ehf.
Reykjavíkurvegi 76-78
220 Hafnarfjörður
Islandia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
20601
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 02.10.2012
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
13.12.2018 r.