CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO  

Febrofen, 200 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu 

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY 

Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 200 mg ketoprofenu (Ketoprofenum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sacharoza. 

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. 

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA 

Kapsułka o przedłużonym uwalnianiu. 

Twarde żelatynowe kapsułki, rozmiar 1, o przejrzystym denku i różowym wieczku, zawierające białe  lub prawie białe kuliste mikrogranulki. 

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 

4.1 Wskazania do stosowania  

Objawowe leczenie przewlekłych zapalnych chorób reumatycznych, zwłaszcza reumatoidalnego  zapalenia stawów. 

Objawowe leczenie ciężkich zmian zwyrodnieniowych stawów, jeśli niezbędna dawka wynosi 200 mg  na dobę. 

4.2 Dawkowanie i sposób podawania 

Dawkowanie 

Dorośli 

Jedna kapsułka 200 mg raz na dobę. 

Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia  objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.4). 

Przed rozpoczęciem leczenia dawką 200 mg na dobę należy dokładnie rozważyć stosunek ryzyka do  korzyści, a stosowanie większej dawki nie jest zalecane (patrz również punkt 4.4). Maksymalna dawka dobowa ketoprofenu wynosi 200 mg. 

W przypadku łagodnych zaburzeń żołądkowo-jelitowych, celowe może być stosowanie leków  neutralizujących lub osłaniających błonę śluzową żołądka. Związki glinu o działaniu neutralizującym  nie zmniejszają wchłaniania ketoprofenu. 

Dzieci i młodzież 

Dotychczas nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ketoprofenu u dzieci. Nie należy stosować u  pacjentów poniżej 15 lat.

1 

Pacjenci w podeszłym wieku 

U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych jest zwiększone.  Jeżeli zachodzi konieczność zastosowania leku z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych  (NLPZ), należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas. W trakcie  leczenia lekami z grupy NLPZ należy regularnie monitorować stan pacjenta, ze względu na możliwość  wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego. 

Sposób podawania 

Podanie doustne. 

Kapsułkę należy przyjmować podczas posiłku. Kapsułkę należy połknąć w całości, popijając szklanką  wody. 

4.3 Przeciwwskazania  

Występujące u pacjenta w przeszłości reakcje nadwrażliwości, takie jak skurcz oskrzeli, napad astmy  oskrzelowej, nieżyt nosa, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka lub innego rodzaju reakcje alergiczne  wywołane podaniem ketoprofenu, kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków  przeciwzapalnych. U takich pacjentów notowano ciężkie, rzadko zakończone zgonem, przypadki  reakcji anafilaktycznych (patrz punkt 4.8). 

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w  punkcie 6.1. 

Czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub jakiekolwiek przypadki krwawienia z  przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji w wywiadzie. 

Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. 

Trzeci trymestr ciąży. 

Ciężka niewydolność serca. 

Skaza krwotoczna. 

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania 

Występowanie działań niepożądanych można zminimalizować poprzez zastosowanie możliwie  najmniejszej dawki skutecznej przez możliwie najkrótszy czas do kontroli objawów (patrz punkt 4.2 oraz ryzyka żołądkowo-jelitowe i sercowo-naczyniowe poniżej). 

Należy unikać stosowania ketoprofenu jednocześnie z lekami z grupy NLPZ, w tym selektywnymi  inhibitorami cyklooksygenazy-2 (COX-2) i salicylanami w dużych dawkach ze względu na możliwość  zwiększenia działań niepożądanych (patrz punkt 4.5). 

Pacjenci w podeszłym wieku: 

U pacjentów w podeszłym wieku odnotowano zwiększoną częstość występowania działań  niepożądanych, będących wynikiem stosowania NLPZ, szczególnie krwawienia z przewodu  pokarmowego i perforacji, które mogą być śmiertelne (patrz punkt 4.2). 

Zaburzenia krążenia, zaburzenia czynności nerek i wątroby: 

U pacjentów w podeszłym wieku, a także u pacjentów z niewydolnością serca lub zaburzeniami  czynności wątroby, marskością wątroby, zespołem nerczycowym, przewlekłymi zaburzeniami  czynności nerek oraz zaburzeniami gospodarki wodnej (np. odwodnienie w wyniku stosowania leków  moczopędnych, hipowolemia po zabiegu chirurgicznym lub z innych przyczyn) ketoprofen, poprzez  hamowanie syntezy prostaglandyn, może zaburzać czynność nerek (patrz punkt 4.3).  W początkowym okresie leczenia u tych pacjentów niezbędne jest szczegółowe monitorowanie  wielkości diurezy oraz innych wskaźników czynności nerek. Zaburzenie czynności nerek może  prowadzić do obrzęków i zwiększenia stężenia azotu pozabiałkowego w surowicy.

2 

Stosowanie leków z grupy NLPZ może również powodować występującą w różnych postaciach  nefrotoksyczność, co może prowadzić do śródmiąższowego zapalenia nerek, zespołu nerczycowego  oraz niewydolności nerek. 

U pacjentów z nieprawidłowymi wynikami badań czynności wątroby lub z chorobami wątroby w  wywiadzie konieczna jest okresowa kontrola aktywności aminotransferaz, zwłaszcza podczas  długotrwałego leczenia. Zaleca się także indywidualne dostosowanie dawki. Podczas leczenia  ketoprofenem opisywano rzadkie przypadki żółtaczki i zapalenia wątroby. 

Podczas długotrwałego leczenia ketoprofenem należy wykonywać badania wskaźników morfologii  krwi oraz kontrolować wskaźniki czynności wątroby oraz nerek. 

Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe: 

Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością  serca w wywiadzie należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia, ponieważ w  związku z leczeniem NLPZ zgłaszano zatrzymanie płynów i obrzęki. 

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (szczególnie długotrwale i w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dane te są  niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania ketoprofenu. 

Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą  niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgu powinni być leczeni  ketoprofenem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przed rozpoczęciem  długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie  tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu). 

Zaburzenia oddychania 

U pacjentów z astmą oskrzelową oraz przewlekłym nieżytem nosa, przewlekłym zapaleniem zatok i  (lub) polipowatością nosa występuje zwiększone ryzyko alergii na kwas acetylosalicylowy i (lub) inne  leki z grupy NLPZ w stosunku do reszty populacji. Podanie ketoprofenu u tych pacjentów może  wywołać napad astmy, skurcz oskrzeli, szczególnie u osób z nadwrażliwością na kwas  acetylosalicylowy lub leki z grupy NLPZ (patrz punkt 4.3). 

Krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia, perforacja: 

W przypadku wszystkich NLPZ opisywano występowanie krwawień z przewodu pokarmowego,  owrzodzeń lub perforacji, mogących zakończyć się zgonem, które mogą wystąpić w dowolnym  momencie leczenia, w tym również bez objawów zwiastunowych oraz ciężkich zdarzeń dotyczących  przewodu pokarmowego w wywiadzie. 

Dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie ketoprofenu, zwłaszcza w dużych dawkach, może być  związane z wyższym ryzykiem toksycznego wpływu na przewód pokarmowy, w stosunku do innych  NLPZ (patrz punkt 4.2 i 4.3). 

Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji jest zwiększone w  przypadku stosowania większych dawek NLPZ, u pacjentów z owrzodzeniem przewodu  pokarmowego w wywiadzie, szczególnie powikłanym krwawieniem lub perforacją (patrz punkt 4.3),  oraz u pacjentów w podeszłym wieku. U tych pacjentów leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej  dostępnej dawki. U tych pacjentów, jak również u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia  małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi lekami mogącymi zwiększać ryzyko zmian  w obrębie przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.5) należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami  osłonowymi (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). Ketoprofen nie powienien być  stosowany u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie (patrz punkt 4.3).

3 

Należy zachować ostrożność stosując leki z grupy NLPZ u pacjentów z chorobami przewodu  pokarmowego w wywiadzie (zapaleniem żołądka, dwunastnicy, wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy,  chorobą Leśniowskiego-Crohna), ze względu na możliwość zaostrzenia objawów choroby (patrz punkt  4.8). 

Pacjenci z zaburzeniami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie w podeszłym wieku,  powinni informować lekarza o jakichkolwiek nietypowych objawach brzusznych (szczególnie o  krwawieniach z przewodu pokarmowego) zwłaszcza na początku leczenia. 

Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących leki, które mogą zwiększać ryzyko  owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego, takich jak doustne kortykosteroidy, leki  przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub  leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5). 

W przypadku wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia w obrębie przewodu pokarmowego u  pacjentów otrzymujących ketoprofen, produkt leczniczy należy odstawić. 

Toczeń rumieniowaty układowy i mieszana choroba tkanki łącznej 

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów z toczniem  rumieniowatym układowym (SLE) oraz mieszaną chorobą tkanki łącznej. Istnieje podwyższone  ryzyko wystąpienia aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (patrz punkt 4.8). 

Płodność u kobiet 

Stosowanie ketoprofenu może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet i nie jest zalecane u  kobiet, które planują zajść w ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę lub  które są poddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy rozważyć zakończenie stosowania  ketoprofenu. 

Reakcje skórne 

Pacjentów z reakcjami nadwrażliwości na światło słoneczne lub fototoksycznością w wywiadzie,  należy dokładnie obserwować podczas podawania ketoprofenu. 

W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ bardzo rzadko raportowano ciężkie reakcje skórne,  niektóre z nich śmiertelne, włączając zapalenie skóry złuszczające, zespół Stevensa-Johnsona i zespół  Lyella (patrz punkt 4.8). Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji występuje na początku  leczenia, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania produktu leczniczego. Należy  

zaprzestać stosowania produktu leczniczego po wystąpieniu pierwszych objawów: wysypki skórnej,  uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej lub innych objawów nadwrażliwości. 

Choroby zakaźne 

Podobnie jak inne NLPZ, ketoprofen może maskować zwykle występujące objawy rozwijającego się  zakażenia (takie jak gorączka) na skutek swoich przeciwzapalnych, przeciwbólowych i  przeciwgorączkowych właściwości. 

Zaburzenia widzenia 

W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia takich jak nieostre widzenie należy przerwać stosowanie  produktu leczniczego. 

Dzieci i młodzież 

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ketoprofenu u dzieci. Nie należy stosować u pacjentów  poniżej 15 lat. 

Ze względu na obecność sacharozy pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z  nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego.

4 

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji Leczenie skojarzone nie jest zalecane 

Inne leki przeciwbólowe/NLPZ (w tym selektywne inhibitory cyklooksygenazy 2 – COX-2) i salicylany  w dużych dawkach: 

Jednoczesne stosowanie dwóch lub większej liczby NLPZ (włącznie z kwasem acetylosalicylowym)  może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza ryzyka owrzodzenia przewodu  pokarmowego oraz krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4). 

Leki przeciwzakrzepowe (heparyna i warfaryna) oraz inhibitory agregacji płytek (tj. tyklopidyna, klopidogrel):  

Zwiększone ryzyko krwawienia (patrz punkt 4.4). Jeśli jednoczesne podawanie jest konieczne, należy  uważnie kontrolować stan pacjenta. NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych. 

Lit: 

Podobnie do innych leków z grupy NLPZ, ketoprofen zmniejsza wydalanie litu i może zwiększać jego  stężenie w surowicy nawet do wartości toksycznych. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania  ketoprofenu z solami litu. Jeśli podawanie takie jest konieczne, należy monitorować stężenia litu w  surowicy i odpowiednio modyfikować jego dawki podczas terapii NLPZ jak i po jej zakończeniu. 

Metotreksat (w dawkach większych niż 15 mg/tydzień): 

Podczas jednoczesnego stosowania wysokich dawek metotreksatu z NLPZ (również z ketoprofenem)  odnotowano występowanie poważnych interakcji. Jednoczesne stosowanie metotreksatu w dużych  dawkach (większych niż 15 mg/tydzień) powoduje zwiększone ryzyko toksyczności hematologicznej,  które związane jest ze zwiększaniem stężenia metotreksatu w surowicy, prawdopodobnie wskutek  wypierania go przez ketoprofen z połączeń z białkami surowicy i zmniejszeniem klirensu nerkowego metotreksatu.  

U pacjentów, którzy byli leczeni wcześniej ketoprofenem, należy odstawić ketoprofen przynajmniej  12 godzin przed podaniem metotreksatu; jeśli po zakończeniu terapii metotreksatem istnieje  konieczność podania ketoprofenu, to również należy zachować 12-godzinny odstęp między  zakończeniem leczenia metotreksatem, a podaniem ketoprofenu. 

Leczenie skojarzone wymagające ostrożności 

Leki moczopędne:  

Ketoprofen zmniejsza działanie leków moczopędnych. U pacjentów (zwłaszcza odwodnionych)  otrzymujących leki moczopędne istnieje zwiększone ryzyko rozwoju niewydolności nerek wtórnej do zmniejszenia przepływu nerkowego w wyniku zahamowania syntezy prostaglandyn. Pacjentów takich  należy nawodnić przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego i na początku leczenia kontrolować u nich  czynność nerek (patrz punkt 4.4). 

Inhibitory ACE i antagoniści receptora angiotensyny II:  

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. odwodnionych lub w podeszłym wieku) skojarzone  stosowanie inhibitora ACE lub antagonisty angiotensyny II i leków hamujących aktywność  cyklooksygenazy może spowodować dalsze pogorszenie czynności nerek, z możliwością wystąpienia  ostrej niewydolności nerek. 

Metotreksat (w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydzień): 

Podczas pierwszych tygodni jednoczesnego stosowania ketoprofenu i metotreksatu w dawkach  mniejszych niż 15 mg/tydzień należy raz w tygodniu kontrolować pełną morfologię krwi. Badanie  należy wykonywać częściej w razie stwierdzenia jakichkolwiek zmian czynności nerek lub jeśli  pacjent jest w podeszłym wieku.

5 

Kortykosteroidy: 

Zwiększone ryzyko owrzodzenia oraz krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4). 

Pentoksyfilina: 

Podczas jednoczesnego stosowania z ketoprofenem występuje zwiększone ryzyko krwawienia. Należy  obserwować pacjenta i monitorować czas krwawienia. 

Antybiotyki z grupy chinolonów: 

Dane z badań na zwierzętach wskazują, że przyjmowanie NLPZ może zwiększyć ryzyko wystąpienia  drgawek związanych z przyjmowaniem antybiotyków z grupy chinolonów. U pacjentów stosujących  jednocześnie NLPZ i antybiotyk z grupy chinolonów zwiększa się ryzyko wystąpienia drgawek. 

Skojarzone leczenie do rozważenia 

Leki przeciwnadciśnieniowe (beta-adrenolityki, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki moczopędne): 

Ryzyko słabszego działania przeciwnadciśnieniowego (hamowanie przez NLPZ syntezy prostaglandyn rozszerzających naczynia krwionośne). 

Leki trombolityczne: 

Zwiększone ryzyko krwawienia. 

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): 

Zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4). 

Probenecyd: 

Jednoczesne stosowanie z ketoprofenem może znacznie zmniejszyć klirens osoczowy ketoprofenu. 

Cyklosporyna, takrolimus: 

Zwiększone ryzyko nefrotoksyczności, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. 

Inne leki wywołujące hiperkaliemię (sole potasu, leki moczopędne, inhibitory konwertazy  angiotensyny, antagoniści receptora angiotensyny II, inne NLPZ, heparyny (drobnocząsteczkowe lub  niefrakcjonowane), cyklosporyna, takrolimus, trimetoprim): 

Ryzyko wystąpienia hiperkaliemi. Wystąpienie hiperkaliemi może zależeć od obecności czynników  dodatkowych. Ryzyko wystąpienia hiperkaliemi zwiększa się gdy wyżej wymienione leki stosowane  są jednocześnie. 

Leki przeciwcukrzycowe: 

Podawanie ketoprofenu łącznie z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi może spowodować  zwiększenie ich działania hipoglikemizującego. 

Glikozydy nasercowe: 

NLPZ mogą nasilać niewydolność serca, zmniejszyć wskaźnik przesączania kłębuszkowego i  zwiększyć stężenie glikozydów nasercowych we krwi. 

Mifepryston:  

NLPZ mogą osłabiać działanie mifeprystonu. Po podaniu mifeprystonu należy odczekać od 8 do 12  dni przed zastosowaniem ketoprofenu. 

Domaciczne środki antykoncepcyjne: 

Ketoprofen może zmniejszyć skuteczność domacicznych środków antykoncepcyjnych.

6 

Zydowudyna:  

Jednoczesne przyjmowanie NLPZ z zydowudyną zwiększa ryzyko wystąpienia toksyczności  hematologicznej. Udowodniono, że u chorych na hemofilię (z pozytywnym wynikiem testu na  obecność wirusa HIV), którzy jednocześnie są leczeni zydowudyną i ibuprofenem ryzyko  powstawania wylewów dostawowych i krwiaków jest zwiększone. 

Związki glinu o działaniu neutralizującym: 

Związki glinu o działaniu neutralizującym nie zmniejszają wchłaniania ketoprofenu. 4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację 

Ciąża 

Zahamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpłynąć na ciążę i (lub) rozwój zarodka lub  płodu. Dane pochodzące z badań epidemiologicznych sugerują zwiększone ryzyko poronienia oraz  występowania wad wrodzonych serca i wytrzewienia wskutek zastosowania inhibitora syntezy  prostaglandyn we wczesnej ciąży. Bezwzględne ryzyko wad dotyczących układu sercowo naczyniowego zwiększyło się z mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz  z dawką oraz czasem trwania leczenia. Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy  prostaglandyn powoduje zwiększenie częstości przed- i poimplantacyjnych strat ciąż oraz obumarcia  zarodka i płodu. Ponadto u zwierząt otrzymujących inhibitor syntezy prostaglandyn w okresie  organogenezy opisywano zwiększoną częstość występowania różnorodnych wad rozwojowych, w tym  wad układu sercowo-naczyniowego. 

W pierwszym i drugim trymestrze ciąży nie należy stosować ketoprofenu, chyba że jest to wyraźnie  konieczne. Jeśli ketoprofen stosowany jest u kobiety starającej się zajść w ciążę lub w pierwszym bądź  drugim trymestrze ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę, przez jak najkrótszy możliwy okres. 

W trzecim trymestrze ciąży, podanie inhibitorów syntezy prostaglandyn może narażać  • płód na: 

- działanie toksyczne na układ krążenia i oddechowy (z przedwczesnym zamknięciem  przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym); 

- zaburzenia czynności nerek, mogące przekształcać się w niewydolność nerek z  małowodziem; 

• matkę i noworodka, pod koniec ciąży, na: 

- możliwe wydłużenie czasu krwawienia, działanie antyagregacyjne ujawniające się nawet  po bardzo małych dawkach; 

- zahamowanie skurczów macicy, skutkujące opóźnionym lub wydłużonym porodem.  • W związku z powyższym, ketoprofen jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży. 

Karmienie piersią 

Brak dostępnych danych dotyczących przenikania ketoprofenu do mleka kobiecego. Nie zaleca się  stosowania ketoprofenu u kobiet karmiących piersią. 

Płodność 

Istnieją pewne dowody, iż leki hamujące cyklooksygenazę (odpowiedzialną za syntezę prostaglandyn)  mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet poprzez oddziaływanie na owulację. Działanie to jest  przemijające po zakończeniu terapii (patrz punkt 4.4). 

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn 

Pacjentów należy ostrzec o potencjalnej możliwości wystąpienia senności, zawrotów głowy lub  drgawek, zmęczenia i zaburzeń widzenia. W razie wystąpienia opisanych objawów nie należy  prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

7 

4.8 Działania niepożądane 

Działania niepożądane mogą występować z następującą częstością: bardzo często (≥1/10); często  (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo  rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).  

Następujące działania niepożądane notowano podczas stosowania ketoprofenu u dorosłych: 

Zaburzenia krwi i układu chłonnego 

- Rzadko: anemia krwotoczna, anemia spowodowana krwawieniem, leukopenia z możliwą  agranulocytozą, 

- Częstość nieznana: agranulocytoza, trombocytopenia, zahamowanie czynności szpiku, neutropenia. 

Zaburzenia układu immunologicznego 

- Rzadko: reakcje anafilaktyczne (w tym wstrząs anafilaktyczny). 

Zaburzenia psychiczne 

- Częstość nieznana: zaburzenia nastroju, depresja, splątanie, halucynacje. 

Zaburzenia układu nerwowego 

- Niezbyt często: bóle i zawroty głowy, senność, 

- Rzadko: parestezje, 

- Częstość nieznana: zapalenie nerwu wzrokowego, drgawki, zaburzenia smaku, zawroty głowy  pochodzenia błędnikowego. 

Przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowych (zwłaszcza u pacjentów z chorobą  autoimmunologiczną jak toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) z  objawami takimi jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka lub uczucie  dezorientacji (patrz punkt 4.4). 

Zaburzenia oka 

- Rzadko: zaburzenia widzenia t.j. niewyraźne widzenie (patrz punkt 4.4). 

Zaburzenia ucha i błędnika 

- Rzadko: szumy uszne. 

Zaburzenia serca 

- Częstość nieznana: niewydolność serca. 

Zaburzenia naczyniowe 

Częstość nieznana: rozszerzenie naczyń krwionośnych, nadciśnienie tętnicze. 

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia 

- Rzadko: astma oskrzelowa, napady astmatyczne, 

- Częstość nieznana: skurcz oskrzeli (szczególnie u pacjentów z rozpoznaną nadwrażliwością na  kwas acetylosalicylowy i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne), duszność, niespecyficzne  reakcje alergiczne. 

Zaburzenia żołądka i jelit 

- Często: niestrawność, nudności, ból brzucha, wymioty, 

- Niezbyt często: zaparcia, biegunka, wzdęcia, zapalenie błony śluzowej żołądka,  - Rzadko: zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, - Bardzo rzadko: zapalenia trzustki (odnotowano bardzo rzadkie przypadki zapalenia trzustki  związane z przyjmowaniem NLPZ),

8 

- Częstość nieznana: zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Leśniowskiego-Crohna, krwawienie  z przewodu pokarmowego i jego perforacja (niekiedy ze skutkiem śmiertelnym szczególnie u osób  w podeszłym wieku) (patrz punkt 4.4), ból brzucha, zgaga, smołowate stolce, krwawe wymioty. 

Najczęściej obserwowane objawy niepożądane dotyczą układu pokarmowego. Szczególnie u osób w  podeszłym wieku mogą wystąpić wrzody żołądka, perforacja lub krwawienie z przewodu  pokarmowego, czasem ze skutkiem śmiertelnym (patrz punkt 4.4). 

Ketoprofen podawany doustnie w dawce 200 mg na dobę zwiększa ryzyko wystąpienia krwawienia z  przewodu pokarmowego, ryzyko zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki. 

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych 

- Rzadko: zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności aminotransferaz, zwiększenie stężenia  bilirubiny w surowicy związane z zapaleniem wątroby, 

- Częstość nieznana: zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka. 

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej 

- Niezbyt często: wysypka, świąd, 

- Częstość nieznana: zaczerwienienie, nadwrażliwość na światło, wypadanie włosów, pokrzywka,  wykwity pęcherzowe skóry, w tym zespół Stevensa-Johnsona oraz zespół Lyella, złuszczające i  pęcherzowe choroby skórne (w tym martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień  wielopostaciowy), plamica, obrzęk naczynioruchowy. 

Zaburzenia nerek i dróg moczowych 

- Częstość nieznana: ostra niewydolność nerek (zwłaszcza u osób z istniejącymi wcześniej  zaburzeniami czynności nerek i (lub) u pacjentów odwodnionych), śródmiąższowe zapalenie nerek,  zespół nerczycowy, nieprawidłowe wyniki badań czynności nerek. 

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania 

- Niezbyt często: uczucie zmęczenia, obrzęki, 

- Częstość nieznana: złe samopoczucie. 

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze 

- Częstość nieznana: nieżyt nosa. 

Badania diagnostyczne 

- Rzadko: zwiększenie masy ciała, 

- Częstość nieznana: hiperkaliemia (patrz punkt 4.5). 

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ  (szczególnie długotrwale i w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka  zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar), patrz punkt 4.4. 

W każdym przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych, należy natychmiast zaprzestać  przyjmowania ketoprofenu. 

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych 

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań  niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania  produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać  wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania  Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,  Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych 

Al. Jerozolimskie 181C 

02-222 Warszawa

9 

Tel.: + 48 22 49 21 301 

Faks: + 48 22 49 21 309 

e-mail: ndl@urpl.gov.pl 

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. 4.9 Przedawkowanie 

Opisywano przypadki przedawkowania ketoprofenu po zastosowaniu dawek do 2,5 g. W większości z nich objawy były łagodne i ograniczały się do letargu, senności, nudności, wymiotów i bólu w  nadbrzuszu. Mogą również wystąpić ból głowy, rzadko biegunka, dezorientacja, ekscytacja, śpiączka,  zawroty głowy, szumy uszne, omdlenie oraz sporadycznie drgawki. Należy spodziewać się  obserwowanych po przyjmowaniu pochodnych kwasu propionowego działań niepożądanych t.j.  niedociśnienia, skurczu oskrzeli i krwawienia z przewodu pokarmowego. W przypadku znacznego  zatrucia możliwe jest wystąpienie ostrej niewydolności nerek i uszkodzenia wątroby. 

Postępowanie w przypadku podejrzenia znacznego przedawkowania: należy natychmiast odstawić  produkt leczniczy.  

Jeżeli od przedawkowania produktu leczniczego nie upłynęła godzina należy rozważyć płukanie  żołądka i podanie węgla aktywowanego w ilości od 60 g do 100 g u dorosłych, od 1 g/kg mc.  do 2 g/kg mc. u dzieci oraz rozpocząć leczenie objawowe i podtrzymujące czynności życiowe w celu  nawodnienia pacjenta, kontroli wydalania moczu i wyrównania ewentualnej kwasicy. Wskazane może  być zwiększenie diurezy. W przypadku wystąpienia niewydolności nerek można w celu usunięcia  produktu leczniczego z krążenia zastosować hemodializę. Brak specyficznego antidotum.  

Z uwagi na wydłużony czas uwalniania kapsułek ketoprofenu, należy spodziewać się, że ketoprofen  będzie wchłaniany nawet do 16 godzin po jego zażyciu. 

Należy wziąć pod uwagę potrzebę wyrównania poważnych zaburzeń elektrolitowych. Należy upewnić się, że pacjent wydala odpowiednią ilość moczu.  

Należy ściśle monitorować czynność nerek i wątroby.  

Pacjenci powinni znajdować się pod obserwacją przez co najmniej 4 godziny po zażyciu potencjalnie  toksycznej dawki leku. 

Częste i przedłużające się napady drgawek należy leczyć za pomocą podawanego dożylnie diazepamu. Korzyści wynikające z dekontaminacji żołądka nie są pewne. 

W zależności od stanu pacjenta mogą zostać podjęte inne kroki. 

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 

5.1 Właściwości farmakodynamiczne 

Grupa farmakoterapeutyczna: niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, pochodne  kwasu propionowego, kod ATC: M01AE03. 

Ketoprofen, pochodna kwasu fenylopropionowego, należy do grupy niesteroidowych leków  o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. 

Mechanizm działania

10 

Mechanizm działania polega na hamowaniu cyklooksygenazy, enzymu odpowiedzialnego za syntezę  prostaglandyn. Jest również antagonistą bradykininy.  

Hamuje syntezę leukotrienów, zmniejsza agregację płytek krwi, wywiera stabilizujący wpływ na  błony otaczające lizosomy. 

Produkt leczniczy Febrofen 200 mg jest postacią charakteryzującą się kontrolowanym uwalnianiem  substancji czynnej, określonym w jednostce czasu; uwalnianie substancji czynnej następuje  w zasadowym środowisku jelita cienkiego.  

5.2 Właściwości farmakokinetyczne 

Wchłanianie 

Ketoprofen dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie we krwi po podaniu  doustnym występuje po około 7 godzinach.  

Biodostępność ketoprofenu wynosi około 90%. Pokarm nie wpływa na biodostępność produktu  leczniczego jednak zmniejsza szybkość wchłaniania i maksymalne stężenie produktu leczniczego we  krwi. Leki neutralizujące nie wpływają na wchłanianie produktu leczniczego. 

Dystrybucja 

Ketoprofen jest w 99% związany z białkami osocza, głównie z albuminami. 

Ketoprofen przenika do płynu maziowego oraz przestrzeni stawowych: torebki stawowej, maziówki  i tkanek ścięgnistych. 

Ketoprofen przenika również do płynu mózgowo-rdzeniowego oraz przez barierę łożyskową. Po wielokrotnym podaniu produktu leczniczego ketoprofen nie ulega kumulacji. 

Metabolizm 

Ketoprofen jest metabolizowany w wątrobie, głównie przez sprzęganie z kwasem glukuronowym  i w niewielkim stopniu przez hydroksylację. Mniej niż 1% ketoprofenu jest wydalane w postaci  niezmienionej. Zarówno ketoprofen jak i jego metabolity wydalane są głównie w moczu; wydalana tą  drogą ilość metabolitu sprzężonego z kwasem glukuronowym wynosi około 65% do 85% podanej  dawki. 

Eliminacja 

Po 5 dniach po podaniu doustnym dawki produktu leczniczego około 75% do 90% dawki ketoprofenu  zostaje wydalone w moczu. Metabolity są nieaktywne farmakologicznie. Wydalanie z kałem wynosi  od 1% do 8%. 

Szczególne grupy pacjentów 

Osoby w podeszłym wieku - wchłanianie ketoprofenu nie zmienia się; ulega wydłużeniu okres  półtrwania leku oraz zmniejsza się klirens nerkowy i osoczowy. 

Pacjenci z niewydolnością nerek - zmniejsza się klirens nerkowy i osoczowy, a ulega wydłużeniu  okres półtrwania leku, proporcjonalnie do ciężkości niewydolności nerek. 

Pacjenci z niewydolnością wątroby - nie ulega zmianie klirens osoczowy i okres półtrwania w fazie  eliminacji; około dwukrotnie zwiększa się ilość produktu leczniczego nie związanego z białkami. 

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie 

Brak danych. 

6. DANE FARMACEUTYCZNE

11 

6.1 Wykaz substancji pomocniczych 

Makrogol 4000 

Etyloceluloza 

Kwas stearynowy 

Amoniowego metakrylanu kopolimer (typ B) – Eudragit RS 

Szelak 

Talk 

Peletki neutralne (sacharoza, skrobia kukurydziana) 

Erytrozyna (E 127) 

Tytanu dwutlenek (E 171) 

Żelatyna 

6.2 Niezgodności farmaceutyczne  

Nie dotyczy. 

6.3 Okres ważności 

2 lata. 

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania 

Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. 

Chronić przed dostępem światła i wilgoci. 

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania 

Blistry z folii Aluminium/PVC.  

Wielkość opakowania: 20, 30, 60 lub 90 kapsułek w tekturowym pudełku.  

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie. 

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do  stosowania 

Bez specjalnych wymagań. 

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA  DOPUSZCZENIE DO OBROTU 

Medana Pharma SA 

ul. Wł. Łokietka 10 

98-200 Sieradz 

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU 

Pozwolenie nr 4133 

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 29.04.1999 r.

12 

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 20.03.2014 r. 

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU  CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

13