1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Meloxicam Adamed, 7,5 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 7,5 mg meloksykamu (Meloxicamum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Jedna tabletka 7,5 mg zawiera 18,75 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Jasnożółta, okrągła, płaska tabletka o średnicy 7 mm z linią podziału na jednej stronie.
Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział
na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Meloxicam Adamed jest lekiem przeciwzapalnym i przeciwbólowym stosowanym w bólach kości,
stawów i mięśni w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów,
stosowany w:
- krótkotrwałym objawowym leczeniu zaostrzeń chorób reumatoidalnych, takich jak:
reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające
zapalenie stawów kręgosłupa.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie:
1 tabletka na dobę
Nie należy przekraczać dawki 7,5 mg na dobę.
Nie stosować dłużej niż 7 dni bez zaleceń lekarza.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań
niepożądanych (patrz punkt 5.2):
Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych powinni rozpocząć leczenie
od dawki 7,5 mg na dobę (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności nerek (patrz punkt 5.2):
2
U pacjentów dializowanych z ciężką niewydolnością nerek nie należy przekraczać dawki 7,5 mg
na dobę.
U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (np. pacjenci z klirensem kreatyniny
większym niż 25 ml/minutę) nie jest wymagane zmniejszenie dawki. Pacjenci niedializowani z ciężką
niewydolnością nerek, patrz punkt 4.3.
Zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 5.2):
Nie jest wymagane zmniejszenie dawki u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami
czynności wątroby. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, patrz punkt 4.3.
Dzieci i młodzież
Produktu leczniczego Meloxicam Adamed nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej
15 lat.
Sposób podawania
Podanie doustne.
Należy przyjąć jednorazowo popijając wodą lub innym płynem, podczas posiłku.
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1.
- Nadwrażliwość na substancje o podobnym działaniu, np. NLPZ, aspiryna. Meloksykamu nie
należy stosować u pacjentów z objawami astmy, polipami nosa, obrzękiem naczynioruchowym
lub pokrzywką stwierdzanymi w następstwie podawania aspiryny lub innych leków z grupy
NLPZ.
- Trzeci trymestr ciąży i laktacja.
- Dzieci i młodzież poniżej 15 lat.
- Krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja przewodu pokarmowego w wywiadzie,
związana z wcześniejszym podawaniem NLPZ.
- Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienie (co
najmniej dwa wyraźne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia) w wywiadzie.
- Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
- Ciężka niewydolność nerek u pacjentów niedializowanych.
- Krwawienia z przewodu pokarmowego, krwotok z naczyń mózgowych lub inne zaburzenia
prowadzące do krwawień w wywiadzie.
- Ciężka niewydolność serca.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Działania niepożądane mogą zostać zminimalizowane poprzez zastosowanie najmniejszej skutecznej
dawki przez najkrótszy okres konieczny do kontrolowania objawów (patrz punkt 4.2 oraz ryzyko
dotyczące przewodu pokarmowego i układu sercowo-naczyniowego poniżej).
W przypadku niewystarczającego rezultatu działania terapeutycznego nie należy przekraczać zalecanej
dawki dobowej, ani stosować dodatkowych leków z grupy NLPZ, gdyż może to zwiększać działania
niepożądane produktu bez wyraźnych korzyści terapeutycznych. Należy unikać jednoczesnego
stosowania meloksykamu wraz z innymi NLPZ, włącznie z selektywnymi inhibitorami
cyklooksygenazy-2.
Meloksykam nie jest odpowiedni do stosowania u pacjentów wymagających złagodzenia ostrego bólu.
W przypadku braku poprawy po kilku dniach stosowania należy dokonać ponownej oceny korzyści
klinicznych.
3
Przed rozpoczęciem leczenia meloksykamem należy się upewnić, że wszelkie podawane w wywiadzie
przypadki zapalenia przełyku, żołądka i (lub) choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy zostały
wyleczone.
Należy rutynowo zwracać uwagę na możliwość nawrotu tych chorób i na występowanie nawrotów
choroby w wywiadzie w trakcie leczenia meloksykamem.
Działanie na układ pokarmowy
Krwawienia z przewodu pokarmowego i powstawanie owrzodzeń lub perforacji, które mogą
zakończyć się zgonem, raportowano dla wszystkich NLPZ w każdym okresie leczenia, z objawami
zwiastunowymi lub poważnymi zdarzeniami dotyczącymi przewodu pokarmowego w wywiadzie
lub bez takich objawów lub zdarzeń.
Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji jest większe wraz ze
zwiększaniem dawki NLPZ u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, w szczególności
w przypadkach powikłanych krwotokami lub perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym
wieku. Ci pacjenci powinni otrzymywać najmniejsze zalecane dawki. Skojarzone leczenie lekami
działającymi ochronnie (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej) należy rozważyć
u tych pacjentów, a także u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu
acetylosalicylowego (aspiryny) oraz innymi lekami zwiększającymi ryzyko działań niepożądanych
dotyczących przewodu pokarmowego (patrz poniżej i punkt 4.5).
Pacjenci z toksycznymi działaniami na przewód pokarmowy w wywiadzie, szczególnie będący
w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy brzuszne (zwłaszcza krwawienia
z przewodu pokarmowego), szczególnie w początkowych etapach leczenia.
Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów otrzymujących jednocześnie produkty lecznicze,
które mogą zwiększać ryzyko powstawania owrzodzeń lub krwawienia, zwłaszcza takie jak heparyna
w zastosowaniu leczniczym lub podawana pacjentom w podeszłym wieku, doustne kortykosteroidy,
leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne włącznie z kwasem acetylosalicylowym podawane
w dawkach przeciwzapalnych (≥ 1g jako dawka pojedyncza lub ≥ 3 g jako całkowita dawka dobowa)
(patrz punkt 4.5).
W przypadku wystąpienia u pacjentów otrzymujących meloksykam krwawienia z przewodu
pokarmowego lub owrzodzenia przewodu pokarmowego, należy przerwać podawanie produktu
leczniczego.
NLPZ powinno się podawać ostrożnie pacjentom z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie
(wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Leśniowskiego i Crohna), ponieważ schorzenia te mogą
ulec zaostrzeniu (patrz punkt 4.8).
Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe
Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinową
niewydolnością serca należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia, ponieważ
obserwowano zatrzymywanie płynów i powstawanie obrzęków w związku ze stosowaniem NLPZ.
Wykonanie kontroli klinicznej ciśnienia krwi u pacjentów z grup ryzyka jest zalecane przed
rozpoczęciem leczenia oraz szczególnie zalecane w trakcie rozpoczynania leczenia meloksykamem.
Badania kliniczne i dane epidemiologiczne wskazują, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie
w dużych dawkach oraz w leczeniu długotrwałym) może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka wystąpienia zakrzepicy tętnic (np. zawału serca lub udaru). Dane te są niewystarczające, aby
wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania meloksykamu.
Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, rozpoznaną
chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgu powinni być
4
leczeni meloksykamem tylko i wyłącznie po starannym rozważeniu. Podobną rozwagę należy
zachować przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu
krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).
Reakcje skórne
Ostre, mogące zagrażać życiu reakcje skórne obejmujące złuszczające zapalenie skóry, zespół
Stevensa-Johnsona (ang. SJS - Stevens-Johnson syndrome) oraz toksyczne martwicze oddzielanie się
naskórka (ang. TEN - toxic epidermal necrolysis), zgłaszano w związku ze stosowaniem
meloksykamu. Pacjenci powinni być zapoznawani z oznakami i objawami oraz uważnie kontrolowani
w zakresie wystąpienia reakcji skórnych. Najwyższe ryzyko wystąpienia złuszczającego zapalenia
skóry, SJS i TEN przypada na pierwsze tygodnie leczenia.
Jeżeli wystąpią oznaki lub objawy złuszczającego zapalenia skóry, SJS lub TEN (np. postępująca
wysypka na skórze, często z pęcherzami i (lub) zmiany na błonach śluzowych) lub wystąpią
jakiekolwiek inne objawy nadwrażliwości, należy przerwać podawanie meloksykamu.
Najlepsze wyniki w leczeniu SJS i TEN daje wczesne zdiagnozowanie i natychmiastowe odstawienie
każdego podejrzewanego leku. Wczesne przerwanie stosowania daje lepsze rokowania. Jeżeli
u pacjenta rozwinęło się złuszczające zapalenie skóry, SJS lub TEN w czasie trwania leczenia
meloksykamem, nie wolno w przyszłości wznawiać u tego pacjenta podawania meloksykamu.
Parametry czynności wątroby i nerek
Tak, jak w przypadku większości leków z grupy NLPZ, zgłaszano sporadycznie zwiększenie
aktywności aminotransferaz w surowicy krwi, zwiększenie stężenia bilirubiny lub zmiany innych
parametrów charakteryzujących czynność wątroby jak również zwiększone stężenie kreatyniny i azotu
mocznikowego w surowicy krwi, a także nieprawidłowe wartości innych wyników badań
laboratoryjnych. W większości przypadków były to zaburzenia niewielkie i przemijające.
W przypadku, gdy zaburzenia okażą się być znaczące lub utrzymują się, należy przerwać podawanie
meloksykamu i przeprowadzić odpowiednie badania kontrolne.
W wyjątkowych sytuacjach, przyczyną poważnych powikłań infekcyjnych w obrębie skóry i tkanek
miękkich może być ospa wietrzna. Nie można wykluczyć udziału leków z grupy NLPZ w nasileniu
tego rodzaju infekcji. Z tego względu zaleca się unikanie stosowania meloksykamu w przypadku
ospy wietrznej.
Zaburzenia czynności nerek
Leki z grupy NLPZ poprzez hamowanie rozszerzającego naczynia działania prostaglandyn
nerkowych, mogą indukować czynnościową niewydolność nerek, poprzez zmniejszenie filtracji
kłębuszkowej. Działanie to jest zależne od dawki. Na początku leczenia lub przy zwiększaniu dawki
produktu leczniczego zalecana jest staranna kontrola diurezy i innych parametrów czynności nerek
w przypadku pacjentów, których dotyczą wymienione poniżej czynniki ryzyka:
▪ Podeszły wiek
▪ Jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE, antagonistów angiotensyny-II, sartanów, leków
moczopędnych (patrz punkt 4.5)
▪ Hipowolemia (bez względu na przyczynę)
▪ Zastoinowa niewydolność serca
▪ Niewydolność nerek
▪ Zespół nerczycowy
▪ Nefropatia toczniowa
▪ Ciężkie zaburzenie czynności wątroby (stężenie albumin w surowicy <25 g/l lub ≥10 punktów
w skali Child-Pugh)
W rzadkich przypadkach stosowanie leków z grupy NLPZ może powodować śródmiąższowe
zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, martwicę rdzenia nerki lub zespół nerczycowy.
5
Dawka meloksykamu u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek poddawanych hemodializie nie
powinna być większa niż 7,5 mg. Nie jest konieczne zmniejszenie dawki u pacjentów z łagodną
lub umiarkowaną niewydolnością nerek (np. u pacjentów z klirensem kreatyniny powyżej 25 ml/min).
Zatrzymanie sodu, potasu i wody w organizmie
W czasie podawania leków z grupy NLPZ może wystąpić zatrzymanie sodu, potasu i wody
w organizmie, mogą one mieć również wpływ na natriuretyczne działanie leków moczopędnych.
Ponadto, może wystąpić zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego leków
przeciwnadciśnieniowych (patrz punkt 4.5).
W konsekwencji u pacjentów wrażliwych mogą wystąpić lub zaostrzyć się obrzęki, niewydolność
serca lub nadciśnienie tętnicze. Dlatego konieczna jest obserwacja kliniczna pacjentów z grup ryzyka
(patrz punkt 4.2 i 4.3).
Hiperkaliemia
Rozwojowi hiperkaliemii może sprzyjać cukrzyca lub równoczesne podawanie leków zwiększających
stężenie potasu we krwi (patrz punkt 4.5.). W takich przypadkach należy regularnie kontrolować
stężenie potasu.
Inne ostrzeżenia i środki ostrożności
Działania niepożądane są często gorzej tolerowane przez pacjentów w podeszłym wieku, drobnej
budowy ciała i osłabionych, którzy w związku z tym powinni być poddani uważnej obserwacji.
Podobnie jak w przypadku innych NLPZ, szczególną ostrożność należy zachować w przypadku
pacjentów w podeszłym wieku, u których często występują zaburzenia czynności nerek, wątroby
i serca. U pacjentów w podeszłym wieku obserwuje się większą częstotliwość działań niepożądanych
spowodowanych podawaniem NLPZ. Dotyczy to szczególnie krwawień z przewodu pokarmowego
lub perforacji przewodu pokarmowego, które mogą zakończyć się zgonem (patrz punkt 4.2).
Meloksykam, tak jak inne leki z grupy NLPZ, może maskować objawy istniejącej choroby zakaźnej.
Stosowanie meloksykamu, podobnie jak innych leków hamujących cyklooksygenazę / syntezę
prostaglandyn, może zaburzać płodność i nie zaleca się jego stosowania u kobiet planujących ciążę.
W przypadku kobiet, które mają problemy z zajściem w ciążę lub które leczą się z powodu
niepłodności, należy rozważyć zakończenie stosowania meloksykamu.
Meloxicam Adamed zawiera laktozę jednowodną. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów
z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp)
lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u osób dorosłych.
Interakcje farmakodynamiczne:
Inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) i kwas acetylosalicylowy
≥ 3g/dobę:
Jednoczesne stosowanie meloksykamu (patrz punkt 4.4) z innymi lekami z grupy niesteroidowych
leków przeciwzapalnych, w tym również z kwasem acetylosalicylowym podawanym w dawkach
przeciwzapalnych (≥ 1g jako dawka pojedyncza lub ≥ 3 g jako całkowita dawka dobowa) nie jest
zalecane (patrz punkt 4.4).
Kortykosteroidy (np. glikokortykosteroidy):
Jednoczesne stosowanie kortykosteroidów wymaga ostrożności ze względu na zwiększone ryzyko
wystąpienia owrzodzeń przewodu pokarmowego lub krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz
punkt 4.4).
6
Leki przeciwzakrzepowe lub heparyna podawana w geriatrii lub w dawkach leczniczych:
Zwiększone ryzyko krwawienia wskutek hamowania czynności płytek krwi i uszkodzenia błony
śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy. NLPZ mogą nasilić działanie leków przeciwzakrzepowych
takich jak warfaryna (patrz punkt 4.4). Nie zaleca się jednoczesnego
stosowania leków z grupy NLPZ i leków przeciwzakrzepowych lub heparyny podawanej w geriatrii
lub w dawkach leczniczych (patrz punkt 4.4).
W pozostałych przypadkach stosowania heparyny niezbędna jest ostrożność z powodu zwiększonego
ryzyka wystąpienia krwawień.
W sytuacji, gdy nie można uniknąć takiego połączenia produktów leczniczych, konieczne jest uważne
monitorowanie znormalizowanego wskaźnika INR (ang. International Normalized Ratio).
Produkty lecznicze trombolityczne i hamujące działanie płytek:
Zwiększone ryzyko krwawień z powodu hamowania czynności płytek i uszkodzenia błony śluzowej
żołądka.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI - Selective serotonin reuptake
inhibitors):
Zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).
Leki moczopędne, inhibitory ACE i antagoniści receptora angiotensyny-II:
Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych i innych leków
przeciwnadciśnieniowych. U niektórych pacjentów z zaburzoną czynnością nerek (np. pacjenci
odwodnieni lub pacjenci w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) równoczesne
podawanie inhibitora ACE lub antagonistów receptora angiotensyny-II i leków, które hamują
czynność cyklooksygenazy, może powodować dalsze pogorszenie czynności nerek, włączając
możliwość wystąpienia ostrej niewydolności nerek, która na ogół jest stanem odwracalnym.
Dlatego tego typu leczenie skojarzone należy przeprowadzać z zachowaniem ostrożności, zwłaszcza
u osób w podeszłym wieku. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni, a po rozpoczęciu leczenia
skojarzonego i okresowo w czasie jego trwania należy rozważyć monitorowanie czynności nerek
(patrz również punkt 4.4).
Inne leki przeciwnadciśnieniowe (np. leki blokujące receptory beta-adrenergiczne):
Podobnie jak w przypadku poprzedniej grupy związków, może wystąpić zmniejszenie działania
przeciwnadciśnieniowego leków blokujących receptory beta-adrenergiczne (w wyniku zahamowania
rozszerzającego naczynia działania prostaglandyn).
Inhibitory kalcyneuryny (np. cyklosporyna, takrolimus):
Leki z grupy NLPZ mogą nasilać nefrotoksyczne działanie inhibitorów kalcyneuryny poprzez wpływ
na prostaglandyny nerkowe. Podczas leczenia skojarzonego należy kontrolować czynność nerek.
Zalecane jest uważne monitorowanie funkcji nerek, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.
Wkładki domaciczne:
Opisywano zmniejszenie skuteczności wkładek domacicznych pod wpływem leków z grupy NLPZ.
Zmniejszoną skuteczność wkładek domacicznych pod wpływem leków z grupy NLPZ opisywano już
wcześniej, ale doniesienia te wymagają potwierdzenia.
Interakcje farmakokinetyczne (Wpływ meloksykamu na farmakokinetykę innych produktów
leczniczych)
Lit:
Leki z grupy NLPZ zwiększają stężenie litu we krwi (poprzez zmniejszenie wydalania litu przez
nerki), które może osiągnąć wartości toksyczne. Nie zaleca się równoczesnego stosowania litu i leków
7
z grupy NLPZ (patrz punkt 4.4). Jeżeli konieczne jest zastosowanie leczenia skojarzonego, należy
uważnie monitorować stężenie litu w osoczu krwi na początku leczenia, podczas zmiany dawkowania
i odstawiania meloksykamu.
Metotreksat:
Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszać wydzielanie kanalikowe metotreksatu, zwiększając w ten sposób
stężenie metotreksatu w osoczu krwi. Z tego powodu nie zaleca się równoczesnego stosowania leków
z grupy NLPZ u pacjentów otrzymujących duże dawki metotreksatu (ponad 15 mg/tydzień) (patrz
punkt 4.4).
Ryzyko interakcji pomiędzy lekami zawierającymi substancje z grupy NLPZ i metotreksatem należy
uwzględnić również w przypadku pacjentów, którzy otrzymują małe dawki metotreksatu, zwłaszcza
u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. W przypadku konieczności leczenia skojarzonego
wskazane jest monitorowanie obrazu krwi i czynności nerek. Należy zachować ostrożność
w przypadku, gdy leki z grupy NLPZ i metotreksat są podawane równocześnie w ciągu 3 dni, gdyż
stężenie metotreksatu w osoczu krwi może wzrosnąć i spowodować zwiększoną toksyczność.
Pomimo, że farmakokinetyka metotreksatu (15 mg/tydzień) nie ulegała znaczącym zmianom podczas
równoczesnego stosowania meloksykamu, należy uwzględnić, że NLPZ mogą znacząco zwiększać
toksyczność hematologiczną metotreksatu (patrz powyżej). (Patrz punkt 4.8)
Interakcje farmakokinetyczne (Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę
meloksykamu)
Cholestyramina:
Cholestyramina przyspiesza eliminację meloksykamu poprzez zaburzenie krążenia
wątrobowo-jelitowego, w wyniku czego klirens meloksykamu ulega zwiększeniu o 50%, a okres
półtrwania zmniejsza się do 13 ± 3 godzin. Ta interakcja jest istotna klinicznie.
Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych podczas równoczesnego
podawania produktów leczniczych zobojętniających kwas żołądkowy, cymetydyny i digoksyny.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwój
zarodka lub płodu. Dane pochodzące z badań epidemiologicznych sugerują zwiększone ryzyko
poronienia oraz powstania wad rozwojowych serca i powłok brzusznych po zastosowaniu inhibitora
syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży. Bezwzględne ryzyko powstania wad rozwojowych
układu sercowo-naczyniowego wzrosło od wartości poniżej 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko
to zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki i wydłużeniem czasu trwania leczenia. W badaniach na
zwierzętach wykazano, że podawanie inhibitora syntezy prostaglandyn prowadzi do zwiększonej
liczby strat przed i poimplantacyjnych oraz zwiększonej śmiertelności zarodków i płodów. Ponadto
u zwierząt, którym podawano inhibitory syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy, stwierdzono
częstsze występowanie różnych wad rozwojowych, w tym w obrębie układu sercowo-naczyniowego.
Nie należy podawać meloksykamu w czasie pierwszego i drugiego trymestru ciąży, chyba że jest to
bezwzględnie konieczne. W przypadku przyjmowania meloksykamu przez kobietę, która usiłuje zajść
w ciążę lub jest podczas pierwszego i drugiego trymestru ciąży, dawka produktu leczniczego powinna
być tak mała, a okres leczenia tak krótki, jak to tylko możliwe.
Podczas trzeciego trymestru ciąży wszystkie inhibitory prostaglandyn mogą narazić
* płód na:
• działanie toksyczne na serce i płuca (z przedwczesnym zamknięciem przewodu
tętniczego i nadciśnieniem płucnym)
• zaburzenie czynności nerek, które może przekształcić się w niewydolność nerek
z małowodziem;
8
* matkę i noworodka w końcowym okresie ciąży na:
• wydłużenie czasu krwawienia, działanie antyagregacyjne, które może wystąpić nawet przy
bardzo małych dawkach produktu leczniczego
• zahamowanie czynności skurczowej macicy, prowadzące do opóźnienia lub wydłużenia
porodu.
Z tego względu, meloksykam jest przeciwwskazany podczas trzeciego trymestru ciąży.
Karmienie piersią
Pomimo braku odpowiedniego doświadczenia z zastosowaniem meloksykamu, wiadomo, że leki
z grupy NLPZ przenikają do mleka matki. Meloksykam jest przeciwwskazany podczas karmienia
piersią (patrz punkt 4.3).
Płodność
Meloxicam Adamed może upośledzać płodność i nie jest zalecany u kobiet planujących ciążę. Należy
rozważyć przerwanie podawania meloksykamu u kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę
lub które diagnozowane są w kierunku niepłodności.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn. Jednak na podstawie profilu farmakodynamicznego i zgłaszanych działań
niepożądanych, wydaje się, że meloksykam nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na te
zdolności. Jednakże, jeśli wystąpią zaburzenia widzenia lub senność, zawroty głowy lub inne
zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego, zaleca się powstrzymanie od prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
a) Opis ogólny
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ
(szczególnie w dużych dawkach i długotrwale) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka
zakrzepicy tętnic (np. zawał serca lub udar) (patrz punkt 4.4).
W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności
serca.
Najczęściej obserwowane objawy niepożądane dotyczą przewodu pokarmowego. Może wystąpić
choroba wrzodowa żołądka, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, czasem śmiertelne,
w szczególności u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4). Podczas podawania meloksykamu
obserwowano występowanie nudności, wymiotów, biegunki, wzdęć, zaparć, niestrawności, bólu
brzucha, smolistych stolców, krwawych wymiotów, wrzodziejącego zapalenia błony śluzowej jamy
ustnej, zaostrzenia wrzodziejącego zapalenia okrężnicy i choroby Crohna (patrz punkt 4.4). Rzadziej
odnotowywano zapalenie żołądka.
Podane poniżej częstości występowania działań niepożądanych oparte są o ich występowanie w 27
badaniach klinicznych, w których czas leczenia trwał co najmniej 14 dni. Dane bazują na wynikach
badań klinicznych obejmujących 15 197 pacjentów, którym podawano meloksykam w formie doustnej
w dawce dobowej 7,5 lub 15 mg przez okres do 1 roku.
Włączono również działania niepożądane, które zostały opublikowane w raportach dotyczących
stosowania produktu dostępnego na rynku.
Częstość występowania działań niepożądanych została podana zgodnie z następującą klasyfikacją:
9
Bardzo często (≥ 1/10); Często (≥ 1/100 do < 1/10); Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); Rzadko
(≥ 1/10 000 do < 1/1 000); Bardzo rzadko (< 1/10 000); Częstość nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych).
b) Tabela działań niepożądanych
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często: Niedokrwistość
Rzadko: Zaburzenia w morfologii krwi (w tym wzoru odsetkowego krwinek białych),
leukopenia; trombocytopenia
Zgłaszano bardzo rzadko przypadki agranulocytozy (patrz punkt c).
Zaburzenia układu immunologicznego
Niezbyt często: Reakcje alergiczne inne niż anafilaktyczne lub anafilaktoidalne
Częstość nieznana: Reakcje anafilaktyczne, reakcje anafilaktoidalne
Zaburzenia psychiczne
Rzadko: Zmiany nastroju, bezsenność, koszmary senne
Częstość nieznana: Stan splątania, dezorientacja
Zaburzenia układu nerwowego
Często: Uczucie pustki w głowie, bó1 głowy
Niezbyt często: Zawroty głowy, senność, ospałość
Rzadko: Splątanie
Zaburzenia oka
Rzadko: Zaburzenia widzenia, w tym niewyraźne widzenie; zapalenie spojówek
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często: Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (zaburzenia równowagi)
Rzadko: Szumy uszne
Zaburzenia serca
Rzadko: Kołatanie serca, niewydolność serca
Niewydolność serca zgłaszano w związku z leczeniem NLPZ.
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: Zwiększenie ciśnienia krwi (patrz punkt 4.4), nagłe zaczerwienienia twarzy
z uczuciem gorąca
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Rzadko: Zapoczątkowanie napadów astmy u niektórych pacjentów uczulonych na kwas
acetylosalicylowy (aspirynę) lub inne leki z grupy NLPZ
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: Niestrawność, nudności i wymioty, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, biegunki
Niezbyt często: Utajone lub zauważalne krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie błony
śluzowej żołądka, odbijanie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, wrzodziejące
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, smoliste stolce, krwawe wymioty
Rzadko: Choroba wrzodowa dwunastnicy, zapalenie przełyku, zapalenie okrężnicy,
zaostrzenie zapalenia okrężnicy, zaostrzenie choroby Crohna
Bardzo rzadko: Perforacja przewodu pokarmowego
10
Krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacje czasami mogą mieć ciężki
przebieg i być potencjalnie śmiertelne, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).
Częstość nieznana: Zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Niezbyt często: Zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności aminotransferaz
lub stężenia bilirubiny)
Bardzo rzadko: Zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: Obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka
Rzadko: Ciężkie niepożądane reakcje skórne (SCARs): zgłaszano przypadki zespołu
Stevensa-Johnsona (SJS) i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka
(TEN) (patrz punkt 4.4); pokrzywka
Bardzo rzadko: Pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy
Częstość nieznana: Nadwrażliwość na światło
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: Zatrzymanie sodu i wody, hiperkaliemia (patrz punkt 4.4 i punkt 4.5), nieprawidłowe
wyniki badań czynności nerek (zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy i (lub)
stężenia mocznika w surowicy)
Bardzo rzadko: Ostra czynnościowa niewydolność nerek u pacjentów z czynnikami ryzyka (patrz
punkt 4.4)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często: Obrzęki, w tym obrzęki dolnych kończyn
Badania diagnostyczne
Niezbyt często: Zaburzenia wskaźników czynności nerek (np. zwiększenie stężenia kreatyniny
lub mocznika)
c) Informacje charakteryzujące indywidualne ciężkie i (lub) często występujące działania
niepożądane
Opisywano pojedyncze przypadki agranulocytozy u pacjentów leczonych meloksykamem
i innymi produktami leczniczymi o potencjalnym działaniu mielotoksycznym (patrz punkt 4.5).
d) Działania niepożądane, których do tej pory nie zaobserwowano w odniesieniu do produktu, ale
które przypisywane są innym związkom z tej klasy
Organiczne uszkodzenia nerek prawdopodobnie prowadzące do ostrej niewydolności nerek:
informowano o pojedynczych przypadkach śródmiąższowego zapalenia nerek, ostrej martwicy
kanalikowej, zespołu nerczycowego i martwicy brodawek nerkowych (patrz punkt 4.4).
W wyjątkowych przypadkach w przebiegu ospy wietrznej mogą wystąpić poważne powikłania
infekcyjne w obrębie skóry i tkanek miękkich.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać
wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
11
ul. Al. Jerozolimskie 181C
PL - 02 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy występujące po ostrym przedawkowaniu leków z grupy NLPZ są zwykle ograniczone
do letargu, senności, nudności, wymiotów i bólów w nadbrzuszu, które zwykle przemijają po
zastosowaniu leczenia wspomagającego. Mogą wystąpić krwawienia z przewodu pokarmowego.
W przypadku ciężkiego zatrucia może wystąpić nadciśnienie tętnicze, ostra niewydolność nerek,
zaburzenie czynności wątroby, depresja oddechowa, śpiączka, drgawki, zapaść sercowo-naczyniowa
i zatrzymanie czynności serca. Obserwowano reakcje anafilaktyczne podczas stosowania leków
z grupy NLPZ, które mogą również pojawić się po przedawkowaniu.
Pacjenci po przedawkowaniu leków z grupy NLPZ powinni być leczeni objawowo i podtrzymująco.
W badaniu klinicznym wykazano przyspieszone wydalanie meloksykamu w wyniku podania
doustnego cholestyraminy w dawce 4 g trzy razy w ciągu doby.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Niesteroidowe, przeciwzapalne i przeciwreumatyczne leki
(NLPZ), oksykamy, kod ATC: M01AC06
Meloksykam jest niesteroidowym przeciwzapalnym i przeciwreumatycznym lekiem (NLPZ)
z grupy oksykamów, wykazującym działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.
Mechanizm działania
Działanie przeciwzapalne meloksykamu zostało udowodnione w klasycznych modelach zapalenia.
Podobnie jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ, dokładny mechanizm działania pozostaje
nieznany. Jednakże co najmniej jeden mechanizm działania jest wspólny dla wszystkich leków
z grupy NLPZ (włączając meloksykam): hamowanie syntezy prostaglandyn, znanych mediatorów
procesu zapalenia.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Meloksykam jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego, co ma odzwierciedlenie w dużej
biodostępności bezwzględnej, wynoszącej 89% po podaniu doustnym (kapsułki). Wykazano, że
tabletki i kapsułki są biorównoważne.
Po podaniu pojedynczej dawki maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane po 5-6 godzinach
w przypadku tabletek i kapsułek i po 2 godzinach w przypadku zawiesiny doustnej.
Po podaniu wielokrotnym stan równowagi był osiągany po 3 do 5 dni. Podanie raz na dobę prowadzi
do osiągnięcia stężeń wykazujących stosunkowo niewielką fluktuację w zakresie 0,4 – 1,0 μg/ml dla
dawek wynoszących 7,5 mg oraz 0,8 – 2,0 μg/ml dla dawek 15 mg (odpowiednio Cmin i Cmax w stanie
równowagi). Maksymalne stężenie meloksykamu w osoczu w stanie równowagi jest osiągane po
upływie 5 do 6 godzin odpowiednio w przypadku tabletek, kapsułek i zawiesiny doustnej.
12
Podczas kontynuacji leczenia przez okres dłuższy niż rok, stężenie produktu jest podobne do stężenia
osiągniętego po raz pierwszy w stanie stacjonarnym. Jednoczesne przyjmowanie produktu leczniczego
z pokarmem nie wpływa na wchłanianie meloksykamu.
Dystrybucja
Meloksykam jest bardzo silnie wiązany z białkami osocza, przede wszystkim z albuminami (99%).
Meloksykam przenika do płynu maziowego osiągając stężenia w przybliżeniu równe połowie stężeń
w osoczu. Objętość dystrybucji jest mała, średnio 11 L. Zmienność międzyosobnicza wynosi 30-40%.
Metabolizm
Meloksykam podlega intensywnej biotransformacji w wątrobie. Zidentyfikowano cztery różne
metabolity meloksykamu w moczu, z których wszystkie są farmakodynamicznie nieczynne.
Główny metabolit, 5'-karboksymeloksykam (60% dawki), powstaje w wyniku oksydacji pośredniego
metabolitu 5'-hydroksymetylomeloksykamu, który jest również wydalany w mniejszym stopniu
(9% dawki). Badania in vitro sugerują, że CYP 2C9 odgrywa ważną rolę w tym szlaku
metabolicznym, z niewielkim udziałem izoenzymu CYP 3A4. Aktywność peroksydazy u pacjenta jest
prawdopodobnie odpowiedzialna za powstawanie dwóch innych metabolitów, które stanowią
odpowiednio 16% i 4% podanej dawki.
Eliminacja
Meloksykam wydalany jest głównie w postaci metabolitów, w równym stopniu w moczu i z kałem.
Mniej niż 5% dobowej dawki jest wydalane w postaci niezmienionej z kałem, podczas gdy tylko
śladowe ilości substancji macierzystej są wydalane z moczem. Średni okres półtrwania w fazie
eliminacji wynosi około 20 godzin. Całkowity klirens osoczowy wynosi średnio 8 ml/min.
Liniowość lub nieliniowość
Meloksykam wykazuje liniową farmakokinetykę w zakresie dawek 7,5 mg – 15 mg po podaniu
doustnym, jak i domięśniowym.
Szczególne grupy pacjentów
Niewydolność wątroby i (lub) nerek:
Ani niewydolność wątroby, ani łagodna do umiarkowanej niewydolność nerek nie wywierają
istotnego wpływu na farmakokinetykę meloksykamu. W schyłkowej niewydolności nerek zwiększenie
objętości dystrybucji może powodować zwiększenie stężenia wolnego meloksykamu i dobowa dawka
7,5 mg nie może zostać przekroczona (patrz punkt 4.2).
Pacjenci w podeszłym wieku:
U pacjentów w podeszłym wieku klirens osoczowy w stanie równowagi był nieznacznie mniejszy niż
opisywany u młodszych pacjentów.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Profil toksykologiczny meloksykamu opisany w badaniach przedklinicznych był identyczny jak
innych leków z grupy NLPZ: owrzodzenia żołądka i nadżerka, martwica brodawek nerkowych po
długotrwałym podawaniu dużych dawek u dwóch gatunków zwierząt.
Badanie wpływu doustnie podawanego meloksykamu na reprodukcję u szczurów wykazały
zmniejszenie owulacji i zahamowanie implantacji oraz działania embriotoksyczne (zwiększenie
przypadków resorpcji) dla dawek toksycznych dla samic od 1 mg/kg i większych. W badaniach
dotyczących toksycznego wpływu na reprodukcję prowadzonych na szczurach i królikach nie
wykazano działania teratogennego w dawkach 4 mg/kg u szczurów i 80 mg/kg u królików.
Wywołujące zaburzenia dawki przekraczały dawkę terapeutyczną (7,5-15 mg) w zakresie od 10 do
5 razy większym od dawki podstawowej wyrażanej w mg/kg (osoba ważąca 75 kg).
13
Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów syntezy prostaglandyn działanie fetotoksyczne
opisywano pod koniec ciąży.. Meloksykam nie wykazywał działania mutagennego, ani w badaniach in
vitro ani in vivo. Nie zaobserwowano działania rakotwórczego u szczurów i myszy po podaniu dawek
znacznie większych niż stosowane klinicznie.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Sodu cytrynian
Laktoza jednowodna
Celuloza mikrokrystaliczna
Krzemionka koloidalna bezwodna
Powidon K25
Krospowidon
Magnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
2 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25˚C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister (PVC/PVDC/Aluminium)
10, 20 tabletek
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowania
Brak specjalnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie
z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
14
15918
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 23/11/2007
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 15/10/2013
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO