Zamów on-line!

Recepta on-line 24h/7 w 5 minut

Szukaj leku
FAQ

Pragiola

Pragiola

1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Pragiola, 25 mg, kapsułki, twarde
Pragiola, 50 mg, kapsułki, twarde
Pragiola, 75 mg, kapsułki, twarde
Pragiola, 100 mg, kapsułki, twarde
Pragiola, 150 mg, kapsułki, twarde
Pragiola, 200 mg, kapsułki, twarde
Pragiola, 225 mg, kapsułki, twarde
Pragiola, 300 mg, kapsułki, twarde
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda kapsułka, twarda zawiera, odpowiednio, 25 mg, 50 mg, 75 mg, 100 mg, 150 mg, 200 mg, 225
mg lub 300 mg pregabaliny (Pregabalinum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułka, twarda (kapsułka)
25 mg, kapsułki, twarde: biała kapsułka z czarnym napisem P25 na wieczku kapsułki; kapsułka
zawiera proszek w kolorze białym do białawego; długość kapsułki: 13,8-14,8 mm
50 mg, kapsułki, twarde: korpus kapsułki jest biały, wieczko kapsułki - jasnożółte; na wieczku
kapsułki znajduje się czarny napis P50; kapsułka zawiera proszek w kolorze białym do białawego;
długość kapsułki: 15,3-16,2 mm
75 mg, kapsułki, twarde: brązowawożółta kapsułka z czarnym napisem P75 na wieczku kapsułki;
kapsułka zawiera proszek w kolorze białym do białawego; długość kapsułki: 13,8-14,8 mm
100 mg, kapsułki, twarde: czerwonawobrązowa kapsułka z białym napisem P100 na wieczku kapsułki;
kapsułka zawiera proszek w kolorze białym do białawego; długość kapsułki: 15,3-16,2 mm
150 mg, kapsułki, twarde: korpus kapsułki jest biały, wieczko kapsułki - żółtawobrązowe; na wieczku
kapsułki znajduje się czarny napis P150; kapsułka zawiera proszek w kolorze białym do białawego;
długość kapsułki: 17,2-18,3 mm
200 mg, kapsułki, twarde: brązowa kapsułka z czarnym napisem P200 na wieczku kapsułki; kapsułka
zawiera proszek w kolorze białym do białawego; długość kapsułki: 18,7-19,8 mm
225 mg, kapsułki, twarde: korpus kapsułki jest biały, wieczko kapsułki - brązowe; na wieczku
kapsułki znajduje się czarny napis P225; kapsułka zawiera proszek w kolorze białym do białawego;
długość kapsułki: 18,7-19,8 mm
300 mg, kapsułki, twarde: korpus kapsułki jest biały, wieczko kapsułki - ciemnobrązowe; na wieczku
kapsułki znajduje się biały napis P300; kapsułka zawiera proszek w kolorze białym do białawego;
długość kapsułki: 20,0-22,1 mm
2
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Ból neuropatyczny
Produkt leczniczy Pragiola jest wskazany w leczeniu bólu neuropatycznego pochodzenia obwodowego
i ośrodkowego u osób dorosłych.
Padaczka
Produkt leczniczy Pragiola jest wskazany w leczeniu skojarzonym napadów częściowych u dorosłych,
które są lub nie są wtórnie uogólnione.
Zaburzenia lękowe uogólnione
Produkt leczniczy Pragiola jest wskazany w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych (ang.
Generalised Anxiety Disorder - GAD) u osób dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawka wynosi od 150 mg do 600 mg na dobę, podawana w dwóch lub trzech dawkach podzielonych.
Ból neuropatyczny
Leczenie pregabaliną można rozpocząć od dawki 150 mg na dobę, podawanej w dwóch lub trzech
dawkach podzielonych. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta i tolerancji leczenia, po 3-7
dniach dawkę można zwiększyć do 300 mg na dobę, a następnie w zależności od potrzeby, po
kolejnych 7 dniach do maksymalnej dawki 600 mg na dobę.
Padaczka
Leczenie pregabaliną można rozpocząć od dawki 150 mg na dobę, podawanej w dwóch lub trzech
dawkach podzielonych. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta i tolerancji leczenia, dawkę
można zwiększyć po 1 tygodniu leczenia do 300 mg na dobę. Dawkę maksymalną 600 mg na dobę
można osiągnąć po kolejnym tygodniu leczenia.
Zaburzenia lękowe uogólnione
Dawka wynosi od 150 do 600 mg na dobę podawana w dwóch lub trzech dawkach podzielonych.
Należy regularnie oceniać konieczność dalszego leczenia.
Leczenie pregabaliną można rozpocząć od dawki 150 mg na dobę. W zależności od indywidualnej
odpowiedzi pacjenta oraz tolerancji, dawkę tę po 1 tygodniu leczenia można zwiększyć do 300 mg na
dobę. Po upływie kolejnego tygodnia dawkę można zwiększyć do 450 mg na dobę. Po upływie jeszcze
jednego tygodnia można wprowadzić dawkę maksymalną 600 mg na dobę.
Przerwanie leczenia pregabaliną
Zgodnie z obecną praktyką kliniczną w razie konieczności przerwania leczenia pregabaliną należy
dokonywać tego stopniowo przez okres co najmniej 1 tygodnia niezależnie od wskazania (patrz
punkty 4.4 i 4.8).
Zaburzenia czynności nerek
Pregabalina jest usuwana z krążenia ogólnego głównie przez wydalanie nerkowe w postaci
niezmienionej. Klirens pregabaliny jest wprost proporcjonalny do klirensu kreatyniny (patrz punkt
5.2), dlatego zmniejszenie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek powinno być
przeprowadzone indywidualnie, zgodnie z klirensem kreatyniny (CLcr), jak pokazano w Tabeli 1,
przy zastosowaniu następującego wzoru:
Pregabalina jest skutecznie usuwana z osocza w trakcie hemodializy (50% leku w ciągu 4 godzin).
3
U pacjentów dializowanych dobowa dawka pregabaliny powinna być dostosowana do czynności
nerek. Oprócz dawki dobowej, pacjent powinien otrzymywać dodatkową dawkę bezpośrednio po
każdym czterogodzinnym zabiegu hemodializy (patrz Tabela 1).
Tabela 1. Dostosowanie dawki pregabaliny w zależności od czynności nerek
Klirens kreatyniny (CLcr)
(ml/min)
Całkowita dobowa dawka pregabaliny* Schemat dawkowania
Dawka początkowa
(mg/dobę)
Dawka maksymalna
(mg/dobę)
≥60 150 600 BID lub TID
≥30 - <60 75 300 BID lub TID
≥15 - <30 25 - 50 150 Raz na dobę lub BID
<15 25 75 Raz na dobę
Dodatkowa dawka pregabaliny podawana po zabiegu hemodializy (mg)
25 100 Dawka pojedyncza+
TID = 3 razy na dobę
BID = 2 razy na dobę
*Całkowita dawka dobowa (mg/dobę) powinna być podzielona według schematu dawkowania
+ Dawka uzupełniająca podawana jednorazowo
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymagane dostosowanie dawki (patrz punkt
5.2).
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności pregabaliny u dzieci w wieku poniżej 12 lat i
młodzieży (12-17 lat). Dostępne obecnie dane przedstawiono w punktach 4.8, 5.1 i 5.2, nie można
jednak sformułować żadnych zaleceń dotyczących dawkowania.
Pacjenci w podeszłym wieku
Pacjenci w podeszłym wieku mogą wymagać zmniejszenia dawki pregabaliny, ze względu na
osłabioną czynność nerek (patrz punkt 5.2).
Sposób podawania
Produkt leczniczy Pragiola może być przyjmowany podczas posiłku lub niezależnie od niego.
Produkt leczniczy Pragiola jest przeznaczony wyłącznie do podawania doustnego.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w
punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Pacjenci z cukrzycą
Zgodnie z aktualną praktyką kliniczną pacjenci z cukrzycą, których masa ciała zwiększa się podczas
leczenia pregabaliną, mogą wymagać dostosowania dawki leków przeciwcukrzycowych.
Reakcje nadwrażliwości
Po wprowadzeniu pregabaliny do obrotu zgłaszano występowanie reakcji nadwrażliwości, w tym
przypadki obrzęku naczynioruchowego. Pregabalinę należy odstawić natychmiast po wystąpieniu
objawów obrzęku naczynioruchowego, takich jak obrzęk twarzy, obrzęk ust lub obrzęk w obrębie
górnych dróg oddechowych.
Zawroty głowy, senność, utrata przytomności, splątanie i zaburzenia psychiczne
4
Leczenie pregabaliną było związane z występowaniem zawrotów głowy i senności, które mogą
zwiększać ryzyko przypadkowego zranienia (upadku) u osób w podeszłym wieku. Po wprowadzeniu
pregabaliny do obrotu zgłaszano również przypadki utraty przytomności, splątania i zaburzeń
psychicznych. Dlatego należy zalecić pacjentom zachowanie ostrożności do chwili ustalenia, jaki
wpływ ma na nich stosowany produkt leczniczy.
Objawy związane z narządem wzroku
W kontrolowanych badaniach większy odsetek osób, u których wystąpiło niewyraźne widzenie,
stwierdzono wśród pacjentów leczonych pregabaliną niż wśród pacjentów otrzymujących placebo.
Objaw ten ustępował w większości przypadków w miarę kontynuacji leczenia. W badaniach
klinicznych, w których wykonywano badania okulistyczne, częstość występowania zmniejszenia
ostrości wzroku i zmian w polu widzenia była większa u pacjentów leczonych pregabaliną niż u
pacjentów otrzymujących placebo; z kolei częstość występowania zmian w badaniach dna oka była
większa u pacjentów otrzymujących placebo (patrz punkt 5.1).
Po wprowadzeniu pregabaliny do obrotu donoszono również o występowaniu działań niepożądanych
ze strony narządu wzroku, w tym o utracie wzroku, niewyraźnym widzeniu lub innych zmianach
ostrości wzroku, z których wiele było przemijających. Przerwanie stosowania pregabaliny może
doprowadzić do ustąpienia tych objawów lub ich poprawy.
Niewydolność nerek
Zgłaszano przypadki niewydolności nerek, ale w niektórych przypadkach to działanie niepożądane
ustępowało po przerwaniu stosowania pregabaliny.
Odstawienie jednocześnie stosowanych leków przeciwpadaczkowych
Brak wystarczających danych odnośnie odstawienia jednocześnie stosowanych leków
przeciwpadaczkowych i zastosowania monoterapii pregabaliną po opanowaniu napadów za pomocą
pregabaliny, wprowadzonej jako leczenie wspomagające.
Objawy odstawienia
U niektórych pacjentów obserwowano objawy odstawienia po przerwaniu krótko- i długotrwałego
leczenia pregabaliną. Wystąpiły następujące zdarzenia: bezsenność, bóle głowy, nudności, lęk,
biegunka, zespół grypopodobny, nerwowość, depresja, ból, drgawki, nadmierne pocenie się i zawroty
głowy, sugerujące uzależnienie fizyczne. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjenta
o możliwości wystąpienia tych stanów.
Podczas stosowania pregabaliny lub krótko po zaprzestaniu leczenia mogą wystąpić drgawki, w tym
stan padaczkowy oraz napady padaczkowe typu grand mal.
Odnośnie przerwania długotrwałego leczenia pregabaliną, dane wskazują, że częstość występowania i
nasilenie objawów odstawienia mogą być zależne od dawki.
Zastoinowa niewydolność serca
Po wprowadzeniu pregabaliny do obrotu opisywano przypadki zastoinowej niewydolności serca u
niektórych pacjentów otrzymujących pregabalinę. Reakcje te obserwowano głównie u pacjentów w
podeszłym wieku z zaburzeniami ze strony układu sercowo-naczyniowego, podczas terapii
pregabaliną wskazaną w bólu neuropatycznym. Pregabalinę należy ostrożnie stosować u tych
pacjentów. Przerwanie stosowania pregabaliny może spowodować ustąpienie objawów.
Leczenie ośrodkowego bólu neuropatycznego wywołanego urazem rdzenia kręgowego
W leczeniu ośrodkowego bólu neuropatycznego wywołanego urazem rdzenia kręgowego stwierdzono
zwiększoną ogólną częstość występowania działań niepożądanych oraz działań niepożądanych ze
strony ośrodkowego układu nerwowego, zwłaszcza senności. Powodem może być działanie
addytywne innych, jednocześnie stosowanych produktów leczniczych (np. leków
przeciwspastycznych) niezbędnych w leczeniu tego stanu. Fakt ten należy brać pod uwagę w
przypadku zapisywania pregabaliny tym pacjentom.
5
Depresja oddechowa
Zgłaszano przypadki ciężkiej depresji oddechowej związane ze stosowaniem pregabaliny.
Pacjenci z upośledzeniem czynności układu oddechowego, chorobami układu oddechowego lub
chorobami neurologicznymi, zaburzeniami czynności nerek, stosujący jednocześnie leki
działające depresyjnie na OUN oraz w podeszłym wieku mogą być bardziej narażeni na
wystąpienie tego ciężkiego działania niepożądanego. U tych pacjentów może być konieczne
dostosowanie dawki (patrz punkt 4.2).
Myśli i zachowania samobójcze
Zgłaszano występowanie myśli i zachowań samobójczych u pacjentów przyjmujących leki
przeciwpadaczkowe z różnych wskazań. Metaanaliza randomizowanych, kontrolowanych placebo
badań oceniających leki przeciwpadaczkowe również wykazała niewielkie zwiększenie ryzyka
wystąpienia myśli i zachowań samobójczych. Mechanizm leżący u podstaw tego zjawiska nie jest
znany, a dostępne dane nie wykluczają możliwości zwiększenia ryzyka pod wpływem pregabaliny.
Z tego względu należy obserwować pacjentów pod kątem oznak myśli i zachowań samobójczych, a
także rozważyć odpowiednie leczenie. Powinno się doradzać pacjentom (i ich opiekunom), aby
zwracali się o pomoc medyczną, jeśli pojawią się oznaki myśli lub zachowań samobójczych.
Osłabienie czynności dolnego odcinka przewodu pokarmowego
Po wprowadzeniu pregabaliny do obrotu zgłaszano przypadki działań niepożądanych związanych z
osłabieniem czynności dolnego odcinka przewodu pokarmowego (np. niedrożność jelita, porażenna
niedrożność jelit, zaparcia), podczas stosowania pregabaliny z lekami, które mogą wywoływać
zaparcie, takimi jak opioidowe leki przeciwbólowe. Jeśli pregabalina ma być stosowana jednocześnie
z opioidami, należy rozważyć podjęcie środków przeciwdziałających zaparciom (szczególnie u kobiet
i pacjentów w podeszłym wieku).
Jednoczesne stosowanie z opioidami
Ze względu na ryzyko depresji ośrodkowego układu nerwowego zaleca się ostrożność przy
przepisywaniu pregabaliny do stosowania jednocześnie z opioidami (patrz punkt 4.5). W klinicznokontrolnym badaniu z udziałem pacjentów stosujących opioidy, u pacjentów którzy jednocześnie z
opioidem przyjmowali pregabalinę, występowało wyższe ryzyko zgonu związanego ze stosowaniem
opioidu w porównaniu z pacjentami stosującymi wyłącznie opioid (skorygowany iloraz szans 1,68
[95% CI 1,19 - 2,36]). To podwyższone ryzyko zaobserwowano przy małych dawkach pregabaliny
(≤300 mg, skorygowany iloraz szans 1,52 [95% CI 1,04 - 2,22]) wraz z tendencją do wyższego ryzyka
przy dużych dawkach pregabaliny (>300 mg, skorygowany iloraz szans 2,51 [95% CI 1,24 - 5,06]).
Niewłaściwe stosowanie, nadużywanie oraz uzależnienie od leku
Zgłaszano przypadki niewłaściwego stosowania, nadużywania oraz uzależnienia od leku. Należy
zachować ostrożność w przypadku pacjentów, którzy w przeszłości nadużywali leków, oraz
obserwować tych pacjentów w kierunku objawów niewłaściwego stosowania, nadużywania oraz
uzależnienia od pregabaliny (zgłaszano przypadki rozwoju tolerancji na lek, zwiększania dawki,
poszukiwania środka uzależniającego).
Encefalopatia
Zgłaszano przypadki encefalopatii, głównie u pacjentów z chorobami współistniejącymi, które mogą
przyspieszyć wystąpienie encefalopatii.
Ciężkie niepożądane reakcje skórne
W związku z leczeniem pregabaliną rzadko notowano ciężkie niepożądane reakcje skórne, w tym
zespół Stevensa-Johnsona (SJS) i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), mogące
zagrażać życiu lub powodować zgon. W momencie przepisywania leku należy pacjenta poinformować
o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz ściśle obserwować, czy nie występują u niego
reakcje skórne. W razie pojawienia się objawów przedmiotowych i podmiotowych wskazujących na
występowanie tych reakcji, należy natychmiast przerwać stosowanie pregabaliny i rozważyć
alternatywną metodę leczenia (stosownie do przypadku).
6
Kobiety w wieku rozrodczym / antykoncepcja
Stosowanie pregabaliny w pierwszym trymestrze ciąży może powodować ciężkie wady wrodzone u
nienarodzonego dziecka. Pregabaliny nie należy stosować u kobiet w okresie ciąży, chyba że korzyści
z leczenia dla matki wyraźnie przewyższają ryzyko dla płodu. Kobiety w wieku rozrodczym muszą
stosować skuteczną metodę antykoncepcji w trakcie leczenia (patrz punkt 4.6).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Pregabalina jest wydalana z organizmu głównie w postaci niezmienionej w moczu, tak więc jej
metabolizm u ludzi nie ma istotnego znaczenia (<2% dawki jest usuwane w moczu w postaci
metabolitów), in vitro nie hamuje metabolizmu leków, nie wiąże się z białkami osocza i jest mało
prawdopodobne, że wywołuje lub podlega interakcjom farmakokinetycznym.
Badania in vivo i analiza farmakokinetyczna populacji
Odpowiednio, w badaniach in vivo nie obserwowano istotnych klinicznie interakcji
farmakokinetycznych pomiędzy pregabaliną a fenytoiną, karbamazepiną, kwasem walproinowym,
lamotryginą, gabapentyną, lorazepamem, oksykodonem lub etanolem. Analiza farmakokinetyczna
populacji wykazała, że doustne leki przeciwcukrzycowe, diuretyki, insulina, fenobarbital, tiagabina i
topiramat nie miały istotnego klinicznie wpływu na klirens pregabaliny.
Doustne leki antykoncepcyjne, noretysteron i (lub) etynyloestradiol
Jednoczesne stosowanie pregabaliny i doustnych leków antykoncepcyjnych noretysteronu i (lub)
etynyloestradiolu nie wpływa na farmakokinetykę żadnego z leków w stanie stacjonarnym.
Produkty lecznicze działające na ośrodkowy układ nerwowy (OUN)
Pregabalina może nasilać działanie etanolu i lorazepamu.
Po wprowadzeniu pregabaliny do obrotu zgłaszano przypadki niewydolności oddechowej, śpiączki i
zgonu u pacjentów, którzy przyjmowali pregabalinę oraz opioidy i (lub) inne produkty lecznicze
działające hamująco na OUN. Pregabalina działa prawdopodobnie addytywnie do oksykodonu, jeśli
chodzi o zaburzenia funkcji poznawczych i motoryki dużej.
Interakcje u pacjentów w podeszłym wieku
Nie prowadzono swoistych badań dotyczących farmakodynamicznych interakcji u ochotników w
podeszłym wieku. Interakcje z innymi lekami badano wyłącznie u osób dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Kobiety w wieku rozrodczym/antykoncepcja
Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji w trakcie leczenia
(patrz punkt 4.4).
Ciąża
Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Wykazano, że u
szczurów pregabalina przenika przez łożysko (patrz punkt 5.2). Pregabalina może przenikać przez
łożysko u ludzi.
Poważne wady wrodzone
Dane z badania obserwacyjnego prowadzonego w krajach skandynawskich, obejmującego ponad 2700
ciąż narażonych na pregabalinę w pierwszym trymestrze, wykazały częstsze występowanie ciężkich
wad wrodzonych (MCM, ang. major congenital malformation) w populacji dzieci (żywych lub martwo
urodzonych) narażonych na pregabalinę niż w populacji dzieci, które nie były na nią narażone (5,9%
w porównaniu z 4,1%).
Ryzyko MCM w populacji dzieci narażonych na pregabalinę w pierwszym trymestrze ciąży było
nieco wyższe niż w populacji nienarażonej [skorygowany współczynnik zapadalności i 95% przedział
ufności: 1,14 (0,96–1,35)] oraz w populacjach narażonych na lamotryginę [1,29 (1,01-1,65)] lub
duloksetynę [1,39 (1,07–1,82)].
7
Analizy poszczególnych wad rozwojowych wykazały większe ryzyko wad rozwojowych układu
nerwowego i oka, rozszczepów ustno-twarzowych oraz wad rozwojowych dróg moczowych i
narządów płciowych, choć liczbowo wartości te były niewielkie, a szacunki nieprecyzyjne.
Pregabaliny nie należy stosować w okresie ciąży (chyba że oczekiwane korzyści dla matki znacznie
przewyższają ryzyko dla płodu).
Karmienie piersią
Pregabalina przenika do mleka ludzkiego (patrz punkt 5.2). Wpływ pregabaliny na organizm
noworodków/niemowląt jest nieznany. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy
przerwać podawanie pregabaliny, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i
korzyści z leczenia dla matki.
Płodność
Brak danych z badań klinicznych na temat wpływu pregabaliny na płodność kobiet.
W badaniu klinicznym oceniającym wpływ pregabaliny na ruchliwość plemników, zdrowym
mężczyznom podawano pregabalinę w dawce 600 mg/dobę. Po 3 miesiącach przyjmowania leku nie
stwierdzono żadnego wpływu na ruchliwość plemników.
W badaniu wpływu na płodność u samic szczura wykazano niekorzystny wpływ na rozród. Badania
wpływu na płodność u samców szczura wykazały niekorzystny wpływ na rozród i rozwój. Znaczenie
kliniczne poczynionych obserwacji nie jest znane (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Pregabalina wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i
obsługiwania maszyn. Pregabalina może wywoływać zawroty głowy i senność, i z tego powodu może
mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Pacjentom zaleca się, aby
nie prowadzili pojazdów, nie obsługiwali maszyn ani nie wykonywali potencjalnie niebezpiecznych
czynności do czasu ustalenia, czy produkt leczniczy wpływa u nich na zdolność wykonywania tychże
czynności.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Program badań klinicznych z pregabaliną obejmował ponad 8900 pacjentów, którzy otrzymywali
pregabalinę, ponad 5600 z nich brało udział w badaniach kontrolowanych placebo metodą podwójnie
ślepej próby. Do najczęściej opisywanych działań niepożądanych należały zawroty głowy i senność.
Działania niepożądane były zwykle łagodnie lub umiarkowanie nasilone. We wszystkich badaniach
kontrolowanych odsetek przypadków odstawienia pregabaliny z powodu działań niepożądanych
wyniósł 12% w grupie pacjentów otrzymujących pregabalinę i 5% w grupie pacjentów otrzymujących
placebo. Do najczęstszych działań niepożądanych powodujących przerwanie leczenia należały
zawroty głowy i senność.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
W tabeli 2, poniżej, przedstawiono wszystkie działania niepożądane, które wystąpiły z częstością
większą niż w grupie placebo i u więcej niż jednego pacjenta według klasy i częstości ich
występowania [bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100),
rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych)]. Działania niepożądane w każdej kategorii częstości
występowania uporządkowano według malejącej ciężkości tych działań.
Przedstawione poniżej działania niepożądane mogą mieć również związek z chorobą podstawową i
(lub) z jednoczesnym stosowaniem innych produktów leczniczych.
8
W leczeniu ośrodkowego bólu neuropatycznego wywołanego urazem rdzenia kręgowego stwierdzono
zwiększoną ogólną częstość występowania działań niepożądanych oraz działań niepożądanych ze
strony OUN, zwłaszcza senności (patrz punkt 4.4).
W poniższej tabeli pismem pochyłym przedstawiono dodatkowe reakcje pochodzące z danych
zebranych po wprowadzeniu pregabaliny do obrotu.
Tabela 2. Działania niepożądane pregabaliny
Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często Zapalenie jamy nosowo-gardłowej
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często Neutropenia
Zaburzenia układu immunologicznego
Niezbyt często Nadwrażliwość
Rzadko Obrzęk naczynioruchowy, reakcje alergiczne
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często Zwiększenie apetytu
Niezbyt często Jadłowstręt, hipoglikemia
Zaburzenia psychiczne
Często Nastrój euforyczny, splątanie, drażliwość, dezorientacja,
bezsenność, zmniejszone libido
Niezbyt często Omamy, napady paniki, niepokój ruchowy, pobudzenie,
depresja, nastrój depresyjny, podwyższony nastrój, agresja,
zmiany nastroju, depersonalizacja, trudności ze
znalezieniem odpowiednich słów, niezwykłe sny,
zwiększone libido, anorgazmia, apatia
Rzadko Odhamowanie
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często Zawroty głowy, senność, bóle głowy
Często Ataksja, zaburzenia koordynacji, drżenia, zaburzenia mowy,
niepamięć, zaburzenia pamięci, trudności w skupieniu
uwagi, parestezje, niedoczulica, uspokojenie, zaburzenia
równowagi, letarg
Niezbyt często Omdlenie, stupor, drgawki kloniczne mięśni, utrata
przytomności, nadreaktywność psychoruchowa, dyskineza,
ułożeniowe zawroty głowy, drżenie zamiarowe, oczopląs,
zaburzenia poznawcze, zaburzenia psychiczne, zaburzenia
mowy, osłabienie odruchów, przeczulica, uczucie pieczenia,
brak smaku, złe samopoczucie
Rzadko Drgawki, zmieniony węch, hipokineza, dysgrafia,
parkinsonizm
Zaburzenia oka
Często Nieostre widzenie, podwójne widzenie
Niezbyt często Utrata obwodowej części pola widzenia, zaburzenia
widzenia, obrzęk oka, zaburzenia pola widzenia,
zmniejszenie ostrości widzenia, ból oka, niedowidzenie,
wrażenie błysków, uczucie suchości w oku, zwiększone
wydzielanie łez, podrażnienie oka
Rzadko Utrata wzroku, zapalenie rogówki, wrażenie drgania obrazu
widzianego, zmienione wrażenie głębi obrazu widzianego,
rozszerzenie źrenic, zez, jaskrawe widzenie/olśnienie
Zaburzenia ucha i błędnika
Często Zawroty głowy
Niezbyt często Przeczulica słuchowa
Zaburzenia serca
9
Niezbyt często Tachykardia, blok przedsionkowo-komorowy pierwszego
stopnia, bradykardia zatokowa, zastoinowa niewydolność
serca
Rzadko Wydłużenie odstępu QT, tachykardia zatokowa, arytmia
zatokowa
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często Niedociśnienie, nadciśnienie tętnicze, nagłe uderzenia
gorąca, zaczerwienienie, marznięcie odsiebnych części ciała
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często Duszność, krwawienie z nosa, kaszel, uczucie zatkanego
nosa, zapalenie błony śluzowej nosa, chrapanie, suchość
śluzówki nosa
Rzadko Obrzęk płuc, uczucie ucisku w gardle
Częstość nieznana Depresja oddechowa
Zaburzenia żołądka i jelit
Często Wymioty, nudności, zaparcie, biegunka, wzdęcia, uczucie
rozdęcia brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej
Niezbyt często Refluks żołądkowo-przełykowy, nadmierne wydzielanie
śliny, niedoczulica w okolicy ust
Rzadko Wodobrzusze, zapalenie trzustki, obrzęk języka, zaburzenia
połykania
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Niezbyt często Podwyższony poziom enzymów wątrobowych*
Rzadko Żółtaczka
Bardzo rzadko Niewydolność wątroby, zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często Wysypka grudkowa, pokrzywka, nadmierne pocenie się,
świąd
Rzadko Zespół Stevensa-Johnsona, zimne poty, toksyczne
martwicze oddzielanie się naskórka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często Kurcze mięśni, bóle stawów, bóle pleców, bóle kończyn,
kręcz szyi
Niezbyt często Obrzęk stawów, bóle mięśni, drganie mięśniowe, bóle szyi,
sztywność mięśni
Rzadko Rabdomioliza
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często Nietrzymanie moczu, dyzuria
Rzadko Niewydolność nerek, skąpomocz, retencja moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Często Zaburzenia erekcji
Niezbyt często Zaburzenia czynności seksualnych, opóźnienie ejakulacji,
bolesne miesiączkowanie, bóle piersi
Rzadko Brak miesiączki, wyciek z brodawki sutkowej,
powiększenie piersi, ginekomastia
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często Obrzęki obwodowe, obrzęki, zaburzenia chodu, upadki,
uczucie podobne do występującego po spożyciu alkoholu,
nietypowe samopoczucie, zmęczenie
Niezbyt często Uogólniony obrzęk tkanki podskórnej, obrzęk twarzy, ucisk
w klatce piersiowej, ból, gorączka, pragnienie, dreszcze,
osłabienie
Badania diagnostyczne
Często Zwiększenie masy ciała
Niezbyt często Zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej,
zwiększenie stężenia glukozy we krwi, zmniejszenie liczby
10
płytek krwi we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we
krwi, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zmniejszenie
masy ciała
Rzadko Zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi
* Zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT) i aminotransferazy asparaginianowej (AST)
U niektórych pacjentów obserwowano objawy odstawienia po przerwaniu krótko- i długotrwałego
leczenia pregabaliną. Wystąpiły następujące objawy: bezsenność, bóle głowy, nudności, lęk, biegunka,
zespół grypopodobny, drgawki, nerwowość, depresja, ból, nadmierne pocenie się i zawroty głowy,
sugerujące uzależnienie fizyczne. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjenta o
możliwości wystąpienia tych stanów. Odnośnie przerwania długotrwałego leczenia pregabaliną, dane
wskazują, że częstość występowania i nasilenie objawów odstawienia mogą być zależne od dawki.
Dzieci i młodzież
Profil bezpieczeństwa stosowania pregabaliny obserwowany w pięciu badaniach pediatrycznych z
udziałem pacjentów z napadami padaczkowymi częściowymi wtórnie uogólnionymi lub bez wtórnego
uogólnienia (12-tygodniowe badanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u pacjentów w wieku
od 4 do 16 lat, n=295; 14-dniowe badanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u pacjentów w
wieku od 1 miesiąca do poniżej 4 lat, n=175; badanie farmakokinetyki i tolerancji, n=65 i dwie
trwające rok kontynuacje badań, prowadzone metodą otwartej próby, mające na celu ocenę
bezpieczeństwa, n=54 i n=431) był podobny do występującego w badaniach u dorosłych pacjentów z
padaczką. W 12-tygodniowym badaniu u pacjentów leczonych pregabaliną najczęściej występującymi
zdarzeniami niepożądanymi były: senność, gorączka, zakażenie górnych dróg oddechowych,
zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała i zapalenie błony śluzowej nosa i gardła.
Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi w 14-dniowym badaniu u pacjentów leczonych
pregabaliną były senność, zakażenie górnych dróg oddechowych i gorączka (patrz punkty 4.2, 5.1 i
5.2).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać
wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe
Po wprowadzeniu pregabaliny do obrotu do najczęściej obserwowanych działań niepożądanych
występujących po przedawkowaniu pregabaliny należały: senność, splątanie, pobudzenie i niepokój.
Zgłaszano również przypadki drgawek.
Rzadko zgłaszano przypadki śpiączki.
Postępowanie po przedawkowaniu
Leczenie przedawkowania pregabaliny powinno polegać na ogólnym leczeniu podtrzymującym i, w
razie potrzeby, zastosowaniu hemodializy (patrz punkt 4.2, Tabela 1).
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
11
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwpadaczkowe, inne leki przeciwpadaczkowe, kod ATC:
N03AX16.
Substancja czynna - pregabalina to pochodna kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) [kwas(S)-3-
(aminometylo)-5-metyloheksanowy].
Mechanizm działania
Pregabalina wiąże się z pomocniczą podjednostką (białko α2-δ) otwieranego poprzez zmianę napięcia
błonowego kanału wapniowego w ośrodkowym układzie nerwowym.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Ból neuropatyczny
W badaniach wykazano skuteczność leku w neuropatii cukrzycowej, neuralgii po przebytym półpaścu
i urazie rdzenia kręgowego. Nie przeprowadzono badań na innych modelach bólu neuropatycznego.
Pregabalina była oceniana w 10 kontrolowanych badaniach klinicznych trwających do 13 tygodni z
zastosowaniem dawkowania dwa razy na dobę (BID) i do 8 tygodni z zastosowaniem dawkowania
trzy razy na dobę (TID). Ogólnie profile bezpieczeństwa stosowania i skuteczności schematów
dawkowania BID i TID były podobne.
W badaniach klinicznych trwających do 12 tygodni w bólu neuropatycznym pochodzenia
obwodowego i ośrodkowego, zmniejszenie nasilenia bólu obserwowano w ciągu pierwszego tygodnia
i utrzymywało się przez cały okres badania.
W kontrolowanych badaniach klinicznych w obwodowym bólu neuropatycznym 35% pacjentów
leczonych pregabaliną i 18% pacjentów przyjmujących placebo wyraziło poprawę o 50% w wynikach
skali bólu. Wśród pacjentów nieodczuwających senności poprawę taką obserwowano u 33%
pacjentów przyjmujących pregabalinę i 18% pacjentów przyjmujących placebo. Wśród pacjentów,
którzy odczuwali senność, poprawę obserwowano u 48% pacjentów leczonych pregabaliną i u 16%
przyjmujących placebo.
W kontrolowanym badaniu klinicznym w ośrodkowym bólu neuropatycznym u 22% pacjentów
leczonych pregabaliną i u 7% pacjentów otrzymujących placebo stwierdzono poprawę w punktowej
ocenie nasilenia bólu o 50%.
Padaczka
Terapia skojarzona
Pregabalina była oceniana w 3 kontrolowanych badaniach klinicznych, trwających 12 tygodni, w
których podawano lek według schematów dawkowania BID lub TID. Ogólnie, profile bezpieczeństwa
stosowania i skuteczności schematów dawkowania BID i TID były podobne.
Zmniejszenie częstości napadów padaczkowych obserwowano przed końcem pierwszego tygodnia
leczenia.
Dzieci i młodzież
Nie określono skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania pregabaliny w terapii skojarzonej w
leczeniu padaczki u dzieci w wieku poniżej 12 lat i młodzieży. Działania niepożądane obserwowane w
badaniu farmakokinetyki i tolerancji, obejmującym pacjentów z napadami padaczkowymi
częściowymi w wieku od 3 miesięcy do 16 lat (n=65) były podobne do występujących u dorosłych.
Wyniki 12-tygodniowego badania kontrolowanego placebo z udziałem 295 pacjentów pediatrycznych
w wieku od 4 do 16 lat oraz 14-dniowego badania kontrolowanego placebo z udziałem 175 pacjentów
pediatrycznych w wieku od 1 miesiąca do poniżej 4 lat prowadzonych w celu oceny skuteczności i
bezpieczeństwa stosowania pregabaliny jako terapii wspomagającej w leczeniu napadów częściowych
oraz dwóch trwających 1 rok otwartych badań oceniających bezpieczeństwo z udziałem, odpowiednio,
54-osobowej i 431-osobowej grupy dzieci i młodzieży z padaczką, w wieku od 3 miesięcy do 16 lat,
12
wykazały częstsze występowanie działań niepożądanych, takich jak gorączka i zakażenia górnych
dróg oddechowych, niż w badaniach u dorosłych pacjentów z padaczką (patrz punkty 4.2, 4.8 i 5.2).
W trwającym 12 tygodni badaniu kontrolowanym placebo, pacjenci pediatryczni (w wieku od 4 do 16
lat) zostali przypisani do jednej z trzech grup: grupy otrzymującej pregabalinę w dawce 2,5 mg/kg
mc./dobę (maksymalnie 150 mg/dobę), grupy otrzymującej pregabalinę w dawce 10 mg/kg mc./dobę
(maksymalnie 600 mg/dobę) lub do grupy placebo. Odsetek pacjentów, u których odnotowano co
najmniej 50% zmniejszenie liczby napadów częściowych w porównaniu do wartości wyjściowych,
wynosił 40,6% w grupie pacjentów leczonych pregabaliną w dawce 10 mg/kg mc./dobę (p = 0,0068
vs. placebo), 29,1% w grupie pacjentów leczonych pregabaliną w dawce 2,5 mg/kg mc./dobę (p =
0,2600 vs. placebo) oraz 22,6% w grupie pacjentów otrzymujących placebo.
W 14-dniowym badaniu kontrolowanym placebo pacjentów pediatrycznych (w wieku od 1 miesiąca
do poniżej 4 lat) przypisano do grupy otrzymującej pregabalinę w dawce 7 mg/kg mc./dobę, 14 mg/kg
mc./dobę lub do grupy otrzymującej placebo. Mediana całodobowej częstości napadów przed
rozpoczęciem leczenia i podczas wizyty końcowej wyniosła, odpowiednio, 4,7 i 3,8 w grupie
pacjentów otrzymujących pregabalinę w dawce 7 mg/kg mc./dobę, 5,4 i 1,4 w grupie otrzymującej
pregabalinę w dawce 14 mg/kg mc./dobę oraz 2,9 i 2,3 w grupie otrzymującej placebo. Stosowanie
pregabaliny w dawce 14 mg/kg mc./dobę znacząco zmniejszało przekształconą logarytmicznie
częstość napadów częściowych w porównaniu z częstością ich występowania w grupie otrzymującej
placebo (p = 0,0223); w grupie otrzymującej pregabalinę w dawce 7 mg/kg mc./dobę nie stwierdzono
poprawy w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
W 12-tygodniowym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo z udziałem pacjentów z pierwotnie
uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi (ang. primary generalized tonic-clonic, PGTC), 219
badanych (w wieku od 5 do 65 lat, w tym 66 w wieku od 5 do 16 lat) przypisano do grupy leczonych
jako terapią wspomagającą pregabaliną w dawce 5 mg/kg mc./dobę (maksymalnie 300 mg/dobę),
leczonych pregabaliną w dawce 10 mg/kg mc./dobę (maksymalnie 600 mg/dobę) albo do grupy
otrzymującej placebo jako terapię wspomagającą. Odsetek pacjentów, u których częstość napadów
PGTC zmniejszyła się o co najmniej 50%, wynosił w grupie leczonej pregabaliną w dawce
5 mg/kg mc./dobę, pregabaliną w dawce 10 mg/kg mc./dobę oraz w grupie otrzymującej placebo,
odpowiednio, 41,3%, 38,9% i 41,7%.
Monoterapia (pacjenci nowo zdiagnozowani)
Pregabalina była oceniana w 1 kontrolowanym badaniu klinicznym, trwającym 56 tygodni, w którym
lek podawano według schematu dawkowania BID. Nie wykazano równoważności pregabaliny
względem lamotryginy w odniesieniu do punktu końcowego zdefiniowanego jako 6-miesięczny okres
wolny od napadów drgawek. Pregabalina i lamotrygina były podobnie bezpieczne i dobrze
tolerowane.
Zaburzenia lękowe uogólnione
Pregabalina była oceniana w 6 kontrolowanych badaniach trwających 4-6 tygodni, w 8-tygodniowym
badaniu z udziałem pacjentów w podeszłym wieku, a także w długookresowym, dotyczącym
zapobiegania nawrotom objawów zaburzenia badaniu z 6-miesięczną fazą prowadzoną metodą
podwójnie ślepej próby.
Zmniejszenie nasilenia objawów GAD określane za pomocą skali oceny lęku Hamiltona (ang.
Hamilton Anxiety Rating Scale - HAM-A) zaobserwowano w pierwszym tygodniu leczenia.
W kontrolowanych badaniach klinicznych (trwających 4-8 tygodni) poprawa o co najmniej 50%
całkowitej punktacji w skali HAM-A od momentu rozpoczęcia badania do chwili osiągnięcia punktu
końcowego obserwowana była u 52% pacjentów leczonych pregabaliną i u 38% pacjentów
otrzymujących placebo.
W kontrolowanych badaniach niewyraźne widzenie stwierdzono u większego odsetka pacjentów
leczonych pregabaliną niż u pacjentów otrzymujących placebo. Objaw ten ustąpił w większości
przypadków w miarę kontynuacji leczenia. W kontrolowanych badaniach klinicznych u ponad 3600
pacjentów przeprowadzono badania okulistyczne (obejmujące badania ostrości widzenia, formalne
13
badania pola widzenia i badania dna oka po rozszerzeniu źrenicy). W tej grupie stwierdzono
zmniejszenie ostrości widzenia u 6,5% pacjentów leczonych pregabaliną i u 4,8% pacjentów
otrzymujących placebo. Zmiany pola widzenia wykryto u 12,4% pacjentów leczonych pregabaliną i u
11,7% pacjentów otrzymujących placebo. Zmiany w badaniach dna oka stwierdzono u 1,7%
pacjentów leczonych pregabaliną i u 2,1% pacjentów otrzymujących placebo.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Farmakokinetyka pregabaliny w stanie stacjonarnym jest podobna u zdrowych ochotników, pacjentów
z padaczką otrzymujących leki przeciwpadaczkowe oraz pacjentów z bólem przewlekłym.
Wchłanianie
Pregabalina jest szybko wchłaniana po podaniu na czczo i osiąga maksymalne stężenia w osoczu w
ciągu 1 godziny po podaniu dawki pojedynczej i dawek wielokrotnych. Biodostępność pregabaliny po
podaniu doustnym wynosi ≥90% i jest niezależna od dawki. Po podaniu dawek wielokrotnych stan
stacjonarny zostaje osiągnięty po 24 do 48 godzin. Szybkość wchłaniania pregabaliny jest
zmniejszona, jeśli lek podawany jest wraz z pokarmem, co powoduje zmniejszenie Cmax o około 25-
30% i opóźnienie tmax o około 2,5 godziny. Podawanie pregabaliny wraz z pokarmem nie ma jednak
istotnego klinicznie wpływu na stopień wchłaniania pregabaliny.
Dystrybucja
W badaniach nieklinicznych pregabalina przenikała przez barierę krew-mózg u myszy, szczurów i
małp. Pregabalina przenika przez łożysko u szczurów i jest obecna w mleku karmiących samic. U
ludzi pozorna objętość dystrybucji pregabaliny po podaniu doustnym wynosi około 0,56 l/kg.
Pregabalina nie wiąże się z białkami osocza.
Metabolizm
W organizmie ludzkim pregabalina podlega metabolizmowi w stopniu nieistotnym. Po podaniu dawki
pregabaliny znaczonej radioaktywnie, około 98% radioaktywności wykrywano w moczu w postaci
niezmienionej pregabaliny. N-metylowa pochodna pregabaliny, główny metabolit obecny w moczu,
stanowiła 0,9% dawki. W badaniach nieklinicznych nie obserwowano przechodzenia form
racemicznych pregabaliny z S-enancjomeru do R-enancjomeru.
Eliminacja
Pregabalina jest wydalana z krążenia ogólnego głównie przez nerki w postaci niezmienionej. Średni
okres półtrwania w fazie eliminacji pregabaliny wynosi 6,3 godziny. Klirensy: osoczowy i nerkowy
pregabaliny są wprost proporcjonalne do klirensu kreatyniny (patrz punkt 5.2 Zaburzenia czynności
nerek). Wymagane jest dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub u
pacjentów dializowanych (patrz punkt 4.2 Tabela 1).
Liniowość lub nieliniowość
W zalecanym zakresie dawek dobowych farmakokinetyka pregabaliny jest liniowa. Międzyosobnicze
różnice w farmakokinetyce są małe (<20%). Farmakokinetyka po podaniu dawek wielokrotnych jest
przewidywalna i można ją określić na podstawie danych uzyskanych po podaniu dawki jednorazowej.
Dlatego nie ma potrzeby rutynowego monitorowania stężenia pregabaliny w osoczu.
Płeć
Badania kliniczne wskazują, że płeć nie wpływa w sposób istotny klinicznie na stężenia pregabaliny w
osoczu.
Zaburzenia czynności nerek
Klirens pregabaliny jest wprost proporcjonalny do klirensu kreatyniny. Dodatkowo, pregabalina jest
skutecznie usuwana z osocza podczas zabiegu hemodializy (po 4 godzinnym zabiegu hemodializy
stężenie pregabaliny w osoczu zostaje zmniejszone o około 50%). Ze względu na to, że pregabalina
jest eliminowana głównie przez nerki, u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek konieczne jest
zmniejszenie dawki, po zabiegu hemodializy zaś należy podać dawkę dodatkową (patrz punkt 4.2
Tabela 1).
14
Zaburzenia czynności wątroby
Nie przeprowadzono specjalnych badań dotyczących farmakokinetyki u osób z zaburzeniami
czynności wątroby. Ze względu na to, że pregabalina nie ulega istotnemu metabolizmowi i jest
wydalana głównie w postaci niezmienionej w moczu, zaburzenia czynności wątroby nie powinny
istotnie zmieniać stężenia pregabaliny w osoczu.
Dzieci i młodzież
Farmakokinetykę pregabaliny stosowanej w dawkach 2,5, 5, 10 i 15 mg/kg mc./dobę oceniano u dzieci
i młodzieży z padaczką (grupy wiekowe: od 1 do 23 miesięcy, od 2 do 6 lat, od 7 do 11 lat, od 12 do
16 lat) w badaniu farmakokinetyki i tolerancji.
Czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia pregabaliny w osoczu po podaniu doustnym na czczo u
dzieci i młodzieży był na ogół podobny we wszystkich grupach wiekowych i wynosił od 0,5 godziny
do 2 godzin od podania dawki.
Wartości Cmax i AUC dla pregabaliny wzrastały liniowo wraz ze zwiększaną dawką w każdej grupie
wiekowej. Wartość AUC była niższa o 30% u dzieci i młodzieży o masie ciała poniżej 30 kg,
ponieważ u tych pacjentów klirens skorygowany względem masy ciała był o 43% większy niż u
pacjentów, których masa ciała wynosiła ≥30 kg.
Czas półtrwania pregabaliny w końcowej fazie eliminacji wynosił średnio od około 3 do 4 godzin u
dzieci w wieku do 6 lat i od 4 do 6 godzin u pacjentów w wieku 7 lat i starszych.
Analiza farmakokinetyczna populacji wykazała, że klirens kreatyniny był istotną współzmienną
wpływającą na klirens pregabaliny po podaniu doustnym, masa ciała była istotną współzmienną
wpływającą na pozorną objętość dystrybucji po podaniu doustnym, a zależności te były podobne u
dzieci i młodzieży oraz u pacjentów dorosłych.
Nie ustalono farmakokinetyki pregabaliny u pacjentów w wieku poniżej 3 miesięcy (patrz punkty 4.2,
4.8 i 5.1).
Pacjenci w podeszłym wieku
Klirens pregabaliny zmniejsza się wraz z wiekiem. Zmniejszenie klirensu pregabaliny jest zgodne ze
zmniejszeniem klirensu kreatyniny, co jest typowe dla osób w podeszłym wieku. Może być zatem
wymagane zmniejszenie dawki pregabaliny u pacjentów, u których doszło do związanego z wiekiem
zaburzenia czynności nerek (patrz punkt 4.2 Tabela 1).
Kobiety karmiące piersią
Farmakokinetykę pregabaliny w dawce 150 mg podawanej co 12 godzin (300 mg na dobę) zbadano u
10 kobiet w okresie laktacji, będących co najmniej 12 tygodni po porodzie. Laktacja miała niewielki
(lub żaden) wpływ na farmakokinetykę pregabaliny. Pregabalina przenikała do mleka matki, a jej
średnie stężenie w stanie stacjonarnym wynosiło około 76% stężenia w osoczu matki. Szacunkowa
dawka przyjmowana przez dziecko z mlekiem matki (zakładając średnie dzienne spożycie mleka 150
ml/kg/dobę) w przypadku kobiet przyjmujących pregabalinę w dawce 300 mg/dobę wynosiłaby 0,31
mg/kg/dobę, a przy maksymalnej dawce 600 mg/dobę - 0,62 mg/kg/dobę. Te szacunkowe dawki
stanowią około 7% łącznej dawki dobowej przyjętej przez matkę, w przeliczeniu na mg/kg.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W konwencjonalnych farmakologicznych badaniach bezpieczeństwa prowadzonych na zwierzętach
pregabalina była dobrze tolerowana w zakresie dawek stosowanych klinicznie. W badaniach
toksyczności z zastosowaniem dawek wielokrotnych, przeprowadzonych u szczurów i małp
obserwowano wpływ na ośrodkowy układ nerwowy w postaci zmniejszenia aktywności, nadmiernej
aktywności i ataksji. Po długotrwałej ekspozycji na pregabalinę w dawkach 5-krotnie lub więcej
przekraczających średnią ekspozycję u ludzi po zastosowaniu maksymalnych dawek klinicznych, u
starszych szczurów albinotycznych często obserwowano zwiększoną częstość występowania zaniku
siatkówki.
15
Pregabalina nie była teratogenna u myszy, szczurów lub królików. Toksyczność względem płodów u
szczurów i królików obserwowano jedynie po zastosowaniu dawek istotnie większych od tych
stosowanych u ludzi. W badaniach dotyczących toksyczności prenatalnej i pourodzeniowej
pregabalina wywoływała zaburzenia rozwojowe u młodych szczurów przy ekspozycji >2 razy
większej od maksymalnej, zalecanej ekspozycji u człowieka.
Niekorzystny wpływ na płodność samców i samic szczura stwierdzano wyłącznie po ekspozycji
znacznie przekraczającej ekspozycję leczniczą. Niekorzystny wpływ na męskie narządy rozrodcze i
parametry nasienia był przemijający, i objawiał się wyłącznie po ekspozycji znacznie przekraczającej
ekspozycję leczniczą lub był związany z samoistnymi procesami zwyrodnieniowymi w męskich
narządach rozrodczych u szczurów. W związku z tym opisane działania uznano za bez znaczenia
klinicznego bądź mające minimalne znaczenie kliniczne.
W serii testów przeprowadzonych in vitro i in vivo pregabalina nie była genotoksyczna.
U szczurów i myszy przeprowadzono dwuletnie badania karcynogenności pregabaliny. Nie
obserwowano występowania guzów u szczurów przy ekspozycji 24-krotnie przekraczającej średnią
ekspozycję u ludzi po zastosowaniu maksymalnej zalecanej dawki dobowej 600 mg. U myszy nie
obserwowano zwiększenia częstości występowania guzów przy ekspozycji porównywalnej do średniej
ekspozycji u ludzi, a przy większych ekspozycjach obserwowano zwiększenie częstości występowania
naczyniakomięsaka krwionośnego (haemangiosarcoma). Spośród niegenotoksycznych mechanizmów
powstawania guzów u myszy wywołanych przez pregabalinę wymienia się zmiany dotyczące płytek
krwi i związaną z nimi proliferację komórek śródbłonka. W obserwacji krótkoterminowej i
ograniczonej długoterminowej obserwacji klinicznej zmiany płytek krwi nie występowały u szczurów
ani u ludzi. Nie ma dowodów, na podstawie których można by wnioskować o ryzyku u ludzi.
Rodzaje toksyczności nie różniły się jakościowo w grupie młodych szczurów i szczurów dorosłych,
jakkolwiek młode szczury są bardziej wrażliwe na działanie leku. Po zastosowaniu dawek
terapeutycznych obserwowano objawy kliniczne dotyczące OUN - nadpobudliwość psychoruchową i
bruksizm, a także zmiany we wzrastaniu (przejściowe zahamowanie tempa zwiększenia masy ciała).
Wpływ na cykl rozrodczy obserwowano po dawkach 5-krotnie przekraczających ekspozycję u ludzi.
U młodych szczurów 1-2 tygodnie po ekspozycji na dawkę ponad dwukrotnie przekraczającą
ekspozycję u ludzi obserwowano osłabienie reakcji na dźwięk. Dziewięć tygodni po ekspozycji efekt
ten nie był widoczny.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Zawartość kapsułki:
Skrobia żelowana, kukurydziana
Talk
Osłonka kapsułki:
25 mg, kapsułka, twarda
Tytanu dwutlenek (E 171)
Żelatyna
Tusz czarny [szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy]
50 mg, 75 mg, kapsułka, twarda
Tytanu dwutlenek (E 171)
Żelatyna
Żelaza tlenek żółty (E 172)
Tusz czarny [szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy]
16
100 mg, kapsułka, twarda
Tytanu dwutlenek (E 171)
Żelatyna
Żelaza tlenek czerwony (E 172)
Tusz biały [szelak, glikol propylenowy, potasu wodorotlenek, tytanu dwutlenek (E 171)]
150 mg, kapsułka, twarda
Tytanu dwutlenek (E 171)
Żelatyna
Żelaza tlenek czerwony (E 172)
Żelaza tlenek żółty (E 172)
Tusz czarny [szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy]
200 mg, 225 mg, kapsułka, twarda
Tytanu dwutlenek (E 171)
Żelatyna
Żelaza tlenek czerwony (E 172)
Żelaza tlenek żółty (E 172)
Żelaza tlenek czarny (E 172)
Tusz czarny [szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy]
300 mg, kapsułka, twarda
Tytanu dwutlenek (E 171)
Żelatyna
Żelaza tlenek czerwony (E 172)
Żelaza tlenek żółty (E 172)
Żelaza tlenek czarny (E 172)
Tusz biały [szelak, glikol propylenowy, potasu wodorotlenek, tytanu dwutlenek (E 171)]
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
3 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30oC.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister PVC/PVDC/Aluminium, w tekturowym pudełku
Pragiola, 25 mg, 50 mg, 100 mg, 200 mg, 225 mg, 300 mg, kapsułki, twarde
Opakowania: 14, 28, 30, 56, 60, 84, 90 lub 100 kapsułek, twardych
Pragiola, 75 mg, 150 mg, kapsułki, twarde
Opakowania: 14, 28, 30, 56, 60, 84, 90, 98 lub 100 kapsułek, twardych
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Bez specjalnych wymagań.
17
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
25 mg: pozwolenie nr 22531
50 mg: pozwolenie nr 22532
75 mg: pozwolenie nr 22533
100 mg: pozwolenie nr 22534
150 mg: pozwolenie nr 22535
200 mg: pozwolenie nr 22536
225 mg: pozwolenie nr 22537
300 mg: pozwolenie nr 22538
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 29.06.2015 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16.04.2021 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
20.06.2022

Zamów konsultację
Wypełnij formularz i uzyskaj receptę w 5 minut.
Lek:  Pragiola
Cena konsultacji:  59,00 zł

Ilość opakowań
Tabletek w opakowaniu