CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO  

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO  

Arechin, 250 mg, tabletki  

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY  

1 tabletka zawiera 250 mg chlorochiny fosforanu (Chloroquini phosphas).  

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.  

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA  

Tabletka  

Tabletka biała lub prawie biała, okrągła, obustronnie płaska, z wytłoczonym po jednej stronie  znakiem "-".  

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE  

4.1 Wskazania do stosowania  

- Zimnica. Zapobieganie i leczenie ostrych napadów oraz leczenie podtrzymujące zimnicy (malarii)  wywoływanej przez Plasmodium vivax, Plasmodium malariae, Plasmodium ovale oraz wrażliwe  na chlorochinę szczepy Plasmodium falciparum.  

- Pełzakowica i ropień wątroby wywołane przez Entamoeba histolytica, zwykle w skojarzeniu  z lekami przeciw pełzakom, działającymi w świetle jelita.  

Chlorochinę stosuje się jako lek drugiego rzutu, jeżeli metronidazol okazał się nieskuteczny lub  jest niedostępny.  

- Różne postacie tocznia rumieniowatego, postać układowa (SLE), przewlekła i toczeń rumieniowaty krążkowy (DLE).  

- Reumatoidalne zapalenie stawów.  

4.2 Dawkowanie i sposób podawania  

Sposób podawania  

Produkt leczniczy należy przyjmować po posiłkach.  

Tabletek nie należy dzielić.  

Produkt leczniczy przeznaczony jest dla dorosłych i dzieci powyżej 14 lat.  

Dawkowanie  

Zimnica  

Zapobiegawczo  

Doustnie jeden tydzień przed wyjazdem do strefy endemicznej, w okresie przebywania w strefie  endemicznej oraz przez 4 tygodnie po powrocie - 1 raz w tygodniu 500 mg tego samego dnia  tygodnia.  

Leczniczo (napad zimnicy)  

Zakażenie Plasmodium vivax i Plasmodium ovale  

1. dzień: pierwsza dawka 1000 mg, po 6 godzinach 500 mg  

2. dzień: 500 mg  

3. dzień: 500 mg 

Zakażenie Plasmodium falciparum i Plasmodium malariae  

1. dzień: pierwsza dawka 1000 mg, po 6-8 godzinach 500 mg  

2. dzień: 500 mg  

3. dzień: 500 mg  

Pełzakowica i ropień wątroby  

Przez 2 dni 1000 mg na dobę (2 razy po 500 mg), następnie 500 mg na dobę (2 razy po 250 mg) przez  2 do 3 tygodni.  

W razie konieczności dawkę można zmniejszyć lub zwiększyć, a leczenie powtórzyć.  

Toczeń rumieniowaty  

Początkowo stosuje się 250 mg 2 razy na dobę, przez 1 do 2 tygodni, a następnie dawkę podtrzymującą, zwykle 250 mg na dobę.  

Reumatoidalne zapalenie stawów  

Zwykle stosowaną dawką jest 250 mg na dobę.  

Aby nastąpiła poprawa, lek należy stosować przez kilka tygodni. Aby osiągnąć maksymalne działanie,  konieczne jest kilkumiesięczne leczenie. Jeżeli po 6 miesiącach stosowania nie ma poprawy  (tj. zmniejszenia obrzęków stawów, poprawy ruchomości), lek należy odstawić.  Po odstawieniu leku może nastąpić nawrót choroby. Wskazane jest wówczas wznowienie leczenia  chlorochiną, jeżeli nie ma przeciwwskazań okulistycznych.  

Pacjenci z niewydolnością nerek i (lub) wątroby  

W niewydolności nerek zmienia się dawkowanie chlorochiny.  

W zimnicy u pacjentów z klirensem kreatyniny >50 ml/min oraz 10-50 ml/min dawkowanie nie  zmienia się.  

Gdy klirens kreatyniny wynosi >10 ml/min, dawkę zmniejsza się o 50%, tj.:  

1. dzień : pierwsza dawka 500 mg, po 6 godzinach 250 mg  

2. dzień: 250 mg  

3. dzień: 250 mg  

Nie należy stosować chlorochiny w zapobieganiu zimnicy u pacjentów z krańcową niewydolnością nerek.  

Lek kumuluje się w wątrobie. Dlatego należy go ostrożnie podawać pacjentom z chorobami wątroby,  osobom z chorobą alkoholową.  

Pacjenci w podeszłym wieku  

Nie jest zalecane specjalne dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku, ale może być celowe  monitorowanie stanu zdrowia pacjenta w celu ustalenia optymalnej dawki leczniczej.  

4.3 Przeciwwskazania  

− Nadwrażliwość na fosforan chlorochiny, pochodne 4-aminochinoliny lub na którąkolwiek  substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  

− Zmiany w siatkówce oka lub w polu widzenia spowodowane pochodnymi 4-aminochinoliny.  4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania  

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (zwłaszcza  w przebiegu ostrego, poalkoholowego uszkodzenia wątroby) lub nerek, u osób z chorobą alkoholową.  Należy unikać stosowania chlorochiny u osób z zaburzeniami czynności siatkówki (z wyjątkiem ostrej  fazy zimnicy), u pacjentów z zaburzeniami w obrazie krwi, a także u pacjentów z niedoborem  dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (niedokrwistość hemolityczna, fawizm) oraz w ciężkich  zaburzeniach żołądka i jelit. 

2 

Chlorochina może zaostrzyć przebieg łuszczycy, porfirii, miastenii.  

Podczas dłuższego stosowania należy okresowo co 3 miesiące przeprowadzać pełne badanie  okulistyczne (badanie ostrości wzroku, dna oka, pola widzenia, ocena siatkówki, rogówki) z uwagi na  ryzyko retinopatii. Jeżeli stwierdza się nieprawidłowości, należy natychmiast przerwać leczenie  i obserwować pacjenta, gdyż zmiany chorobowe mogą postępować nawet po zaprzestaniu terapii.  Podczas przewlekłego leczenia dużymi dawkami chlorochiny obserwowano nieodwracalną retinopatię.  

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z padaczką w wywiadzie. U pacjentów stosujących leki  przeciwdrgawkowe lub z padaczką w wywiadzie należy rozważyć stosunek korzyści z leczenia do  ryzyka związanego ze stosowaniem leku, ponieważ po zastosowaniu chlorochiny odnotowano rzadkie  przypadki drgawek.  

U wszystkich pacjentów leczonych długotrwale należy co 3-6 miesięcy wykonywać badania  odruchów i inne badania neurologiczne w celu wczesnego wykrycia osłabienia mięśni. Jeżeli  stwierdza się nieprawidłowości, należy lek odstawić.  

U pacjentów długotrwale leczonych chlorochiną należy kontrolować obraz krwi, ponieważ w rzadkich  przypadkach może dojść do zahamowania czynności szpiku kostnego. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania chlorochiny i leków wywołujących choroby krwi.  Jeżeli wystąpią zaburzenia niezwiązane z procesem chorobowym należy, przerwać leczenie.  

Podczas długotrwałego leczenia należy unikać nasłonecznienia i naświetlania promieniami UV.  

W trakcie długotrwałego stosowania chlorochiny należy pacjenta uważnie obserwować, ze względu na  ryzyko kardiomiopatii.  

Wykazano, że chlorochina może powodować ciężką hipoglikemię, w tym utratę przytomności, co  może być zagrożeniem dla życia pacjentów leczonych i nieleczonych lekami przeciwcukrzycowymi.  Pacjenta leczonego chlorochiną należy poinformować o ryzyku hipoglikemii i związanymi z nią objawami klinicznymi. Jeśli w czasie leczenia chlorochiną u pacjenta wystąpią objawy kliniczne  świadczące o hipoglikemii, należy u niego oznaczyć stężenie glukozy we krwi i w razie konieczności  zrewidowane leczenie.  

W każdym przypadku należy rozważyć, czy zarażenie zimnicą stanowi dla organizmu większe ryzyko  niż objawy niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania chlorochiny.  

Dzieci i młodzież 

Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci w wieku poniżej 14 lat.  

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji  Chlorochina może powodować zwiększenie stężenia cyklosporyny we krwi.  

Nie należy podawać śródskórnie ludzkiej szczepionki przeciw wściekliźnie pacjentom przyjmującym  chlorochinę, gdyż może ona zmniejszyć odpowiedź przeciwciał. Szczepienie przeciw wściekliźnie  należy wykonać przed rozpoczęciem leczenia przeciwmalarycznego. W przeciwnym razie skuteczność szczepienia może być zmniejszona.  

Jednoczesne stosowanie penicylaminy z chlorochiną może zwiększać stężenie penicylaminy we krwi,  zwiększając ryzyko ciężkich działań niepożądanych dotyczących układu krwiotwórczego i (lub) nerek  oraz skórnych odczynów alergicznych.  

Chlorochina znacząco zmniejsza stężenie prazykwantelu. 

3 

Środki zobojętniające (sole glinu, wapnia i magnezu) zmniejszają wchłanianie chlorochiny. Należy  zachować około 2-godzinną przerwę pomiędzy przyjęciem chlorochiny i któregokolwiek  z wymienionych leków.  

Jednoczesne stosowanie chlorochiny i hydroksychlorochiny z amiodaronem zwiększa ryzyko  zaburzeń rytmu serca, w tym rzadkoskurczu komorowego i zaburzenia przewodnictwa w sercu.  Łączne stosowanie jest przeciwwskazane.  

Chlorochina stosowana równocześnie z meflochiną zwiększa ryzyko drgawek.  Hydroksychlorochina i prawdopodobnie chlorochina zwiększają stężenie digoksyny we krwi.  

Chlorochina może nasilać objawy miastenii i tym samym zmniejszać działanie neostygminy i  pirydostygminy.  

Cymetydyna zmniejsza metabolizm chlorochiny (zwiększa stężenie chlorochiny w osoczu).  4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację 

Ciąża  

Nie należy stosować leku podczas ciąży, chyba że w opinii lekarza potencjalna korzyść dla matki  przewyższa ryzyko dla płodu.  

Krótkotrwałe zapobieganie zimnicy  

Zarażenie zimnicą u kobiet w ciąży zwiększa ryzyko śmierci matki, poronienia, urodzenia martwego  płodu oraz urodzenia noworodka o małej masie urodzeniowej stwarzającej ryzyko jego śmierci.  

W okresie ciąży należy unikać podróży do krajów o zwiększonym ryzyku zarażenia zimnicą, a jeśli to  nie jest możliwe, należy stosować chlorochinę w zalecanych dawkach profilaktycznych.  

Długotrwałe stosowanie dużych dawek  

Stosowanie dużych dawek chlorochiny podczas ciąży może powodować uszkodzenia narządu wzroku  i słuchu u płodu.  

W badaniach na myszach z użyciem znakowanej chlorochiny stwierdzono, że lek przenika przez  łożysko, odkładając się głównie w tkankach oka płodu. Chlorochinę można wykryć w tkankach oka  płodu w pięć miesięcy po odstawieniu leku.  

Karmienie piersią 

Chlorochina przenika do mleka kobiecego. Jeżeli jest stosowana w zapobieganiu zimnicy, ilość chlorochiny jest zbyt mała, aby zaszkodzić dziecku, ale również niewystarczająca do skutecznego  zapobiegania zakażeniu. Dlatego konieczne jest oddzielne postępowanie zapobiegawcze u dziecka.  Nie należy karmić piersią podczas długotrwałego stosowania dużych dawek chlorochiny w chorobie  reumatycznej.  

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn  

Chlorochina może wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.  Dlatego należy ostrzec pacjenta, aby zachował ostrożność, jeżeli podczas stosowania leku wykonuje  czynności wymagające zachowania sprawności psychofizycznej.  

4.8 Działania niepożądane  

Działania niepożądane chlorochiny opisano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA. 

4 

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA
Zaburzenia  

krwi i układu  chłonnego 
niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza, leukopenia, trombocytopenia,  neutropenia, hamowanie czynności szpiku kostnego, hemoliza u pacjentów z  niedoborem dehydrogenazy glukozo-6 fosforanowej 
Zaburzenia  

układu  

immunologiczn ego 
nadwrażliwość na światło, reakcje alergiczne i anafilaktyczne, w tym pokrzywka lub  swędząca wysypka, obrzęk naczynioruchowy, trudności w oddychaniu 
Zaburzenia  

układu  

nerwowego 
drgawki, napady padaczkowe, psychozy, lęk, bóle głowy, pobudzenie  psychoruchowe, myśli samobójcze, przypadki manii 
Zaburzenia  

oka 
dotyczące ciałka rzęskowego (zaburzenia akomodacji, nieostre widzenie - objawy  zależne od dawki, przemijają po zakończeniu leczenia), dotyczące rogówki [obrzęk,  punkcikowate lub liniowe zmętnienia, zmniejszenie wrażliwości na bodźce, złogi  w rogówce, nieostre widzenie, halo (poświata) wokół źródeł światła, fotofobia],  dotyczące siatkówki (obrzęk, atrofia, zaburzenia pigmentacji plamki żółtej  i pozostałych części siatkówki, zmiany w tętniczkach, retinopatia), zaburzenia pola  widzenia, częściowa lub całkowita utrata wzroku, podwójne widzenie 
Zaburzenia  

ucha i błędnika 
głuchota (typu nerwowego), niedosłuch u pacjentów z uprzednio istniejącymi  uszkodzeniami narządu słuchu, szumy uszne 
Zaburzenia  

serca 
spadki ciśnienia, zmiany w elektrokardiogramie pod postacią poszerzenia zespołu  QRS i zmian załamka T, kardiomiopatia 
Zaburzenia  

żołądka i jelit 
zaburzenia żołądka i jelit, jadłowstręt, nudności, wymioty, biegunka, kolki 
Zaburzenia  

wątroby i dróg  żółciowych 
zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, zaburzenia w testach  czynnościowych wątroby 
Zaburzenia  

metabolizmu i  odżywiania 
hipoglikemia 
Zaburzenia  

skóry i tkanki  podskórnej 
siwienie, łysienie, świąd, pokrzywka, wysypka, przebarwienia skóry, błon  śluzowych, paznokci, skórne reakcje alergiczne, zmiany typu liszaja płaskiego, rzut  łuszczycy, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno rozpływna naskórka 
Zaburzenia  

mięśniowo 

szkieletowe  

i tkanki łącznej 
neuromiopatia, miopatia 

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych  

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania  produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania  Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,  Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww.  Departamentu} e-mail: ndl@urpl.gov.pl.  

4.9 Przedawkowanie  

Przedawkowanie chlorochiny jest bardzo niebezpieczne i trudno poddaje się leczeniu, szczególnie  u dzieci.  

Objawy przedawkowania: nudności, wymioty, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, narastające  szumy uszne, niewyraźne i nieostre widzenie, osłabienie, hemoglobinuria, skąpomocz, zaburzenia  rytmu serca, nagłe zahamowanie czynności serca, drgawki, zatrzymanie oddechu, śpiączka, ostre  objawy uczuleniowe, które charakteryzują się obrzękami, rumieniem, tworzeniem się pęcherzyków i  pęcherzy oraz obrzękiem krtani, gorączką, dusznością. Przedawkowanie chlorochiny prowadzące do 

5 

powstania niewydolności krążenia, niewydolności oddechowej oraz ciężkich zaburzeń rytmu serca  może spowodować zgon.  

Leczenie jest objawowe.  

Po przedawkowaniu należy bezzwłocznie i całkowicie opróżnić żołądek poprzez sprowokowanie  wymiotów lub płukanie żołądka. Aktywny węgiel wprowadzony do żołądka za pomocą zgłębnika żołądkowego (po płukaniu żołądka i w ciągu 30 minut od podania chlorochiny)  zmniejsza wchłanianie tego leku.  

W przypadku tachykardii nadkomorowej i w migotaniu przedsionków należy podać dożylnie  wodorowęglan sodu w dawce 1-2 mmol/kg mc. i wykonać kardiowersję.  

W przypadku ciężkich zatruć stosuje się infuzje dożylne:  

- adrenalina: początkowo 0,25 μg/kg mc./min., następnie zwiększając o 0,25 μg/kg mc./min do  momentu przywrócenia właściwego skurczowego ciśnienia krwi (więcej niż 100 mm Hg);  - diazepam: infuzja 2 mg/kg mc. przez 30 min jako dawka początkowa, następnie 1-2 mg/kg  mc./dobę przez 2-4 doby; diazepam może zmniejszyć działanie kardiotoksyczne chlorochiny.  

Zakwaszenie moczu, hemodializa, dializa otrzewnowa i transfuzja wymienna są nieskuteczne  w zatruciu chlorochiną.  

Chlorochina jest wydalana bardzo wolno. Dlatego po przedawkowaniu należy obserwować pacjenta  przez wiele dni.  

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE  

5.1 Właściwości farmakodynamiczne  

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciw malarii, pochodne aminochinoliny; kod ATC: P01BA01.  

Chlorochina należy do grupy 4-aminochinolonów. Jest stosowana w zimnicy wywołanej przez  4 gatunki Plasmodium: P. vivax, P. ovale, P. malariae oraz przez wrażliwe szczepy P. falciparum.  Chlorochina jest słabą zasadą, działa poprzez podwyższanie pH w organizmach pierwotniaków  wywołujących zimnicę. Chlorochina indukuje szybką aglutynację hemoglobiny (pochodzącej  z zaatakowanych erytrocytów człowieka) w wodniczkach pokarmowych pierwotniaka. Strawienie  hemoglobiny żywiciela (człowieka) wewnątrz wodniczek pokarmowych Plasmodium uwalnia hem  (ferroprotoporfirynę IX), który ma właściwości lityczne w stosunku do błon komórkowych  pierwotniaka. Hem może być inaktywowany przez enzym − polimerazę Plasmodium do  nietoksycznego barwnika hemazoliny. Chlorochina hamuje aktywność tej polimerazy i w związku z  tym w obecności chlorochiny zwiększa się stężenie hemu toksycznego dla Plasmodium.  

Wrażliwość Plasmodium na chlorochinę zależy od zdolności pierwotniaków do kumulowania leku  w wodniczkach pokarmowych. Szczepy, które w dużym stopniu kumulują chlorochinę w  wodniczkach są wrażliwe, natomiast pierwotniaki, u których stężenie leku w wodniczkach jest  niewielkie, są oporne na działanie leku. Leki z grupy antagonistów wapnia, poprzez zmniejszenie  wypływu chlorochiny z komórek pierwotniaka, mogą zwiększać skuteczność leku.  Lek działa bezpośrednio toksycznie na pierwotniaki z rodzaju Entamoeba histolytica, wykorzystuje się również fakt, że chlorochina kumuluje się w wątrobie w dużych ilościach.  

Większość autorów obserwowała korzystne działanie lecznicze chlorochiny u 60-70% pacjentów  leczonych z powodu gośćca przewlekłego postępującego oraz u niektórych leczonych z powodu  zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.  

Chlorochinę wykorzystuje się w dermatologii i reumatologii jako środek przeciwzapalny w  kolagenozach i chorobach przebiegających z nadwrażliwością na światło. Mechanizm  działania chlorochiny w tych chorobach jest kontrowersyjny i prawdopodobnie polega na:  hamowaniu fosfolipazy A2, działaniu na lizosomy, hamowaniu fagocytozy, hamowaniu 

6 

syntezy nadtlenków, zwiększeniu wewnątrzkomórkowego pH w wodniczkach, co prowadzi  do zmniejszenia pobudzenia limfocytów CD4, hamowaniu uwalniania cytokin z monocytów,  hamowaniu produkcji przeciwciał.  

Chlorochina łączy się z porfirynami i ułatwia ich wydalanie z moczem. Chlorochina ma również powinowactwo do melaniny i innych barwników, co może być przyczyną retinopatii występującej  podczas długotrwałego podawania leku.  

Chlorochina powoduje zmniejszenie filtracji i retencji Na+ i Cl- oraz zwiększenie stężenia aldosteronu.  5.2 Właściwości farmakokinetyczne  

Wchłanianie  

Chlorochina dobrze wchłania się po podaniu doustnym, w średnim stopniu wiąże się z białkami  osocza (około 50%). Największe stężenie we krwi występuje od 3 do 6 godzin po podaniu. Podanie  leku razem z pokarmem zwiększa wchłanianie i dostępność biologiczną. Biodostępność po podaniu  doustnym wynosi 89%.  

Dystrybucja  

Lek rozmieszcza się stosunkowo wolno i ma dużą objętość dystrybucji (100-1000 l/kg mc.).  Chlorochina kumuluje się w tkankach, głównie w wątrobie, śledzionie, nerkach, płucach, w tkankach  zawierających melaninę, a w mniejszym stopniu w mózgu i rdzeniu kręgowym. Rozmieszczenie leku  zależy od wieku i masy ciała.  

Metabolizm  

Chlorochina jest metabolizowana głównie w wątrobie (w niewielkim stopniu również w nerkach). Lek  jest metabolizowany do deetylochlorochiny, która osiąga stężenia w osoczu wynoszące 20-30%  stężenia chlorochiny.  

Lek bardzo powoli jest wydalany z organizmu, głównie przez nerki (w 50-60%), z tego 70% w postaci  niezmienionej, 25% w postaci deetylochlorochiny i w 5% jako inne metabolity. Kwaśny odczyn  moczu przyspiesza wydalanie.  

Klirens chlorochiny wynosi około 1,8 ml/min/kg mc. Okres półtrwania leku w stanie pełnej  wydolności nerek jest zmienny i zazwyczaj wynosi 10-60 dni (t1/2 deetylochlorochiny wynosi około 15  dni). Lek można wykryć w moczu nawet po kilku miesiącach od zakończenia leczenia.  Chlorochina przenika przez barierę łożyska oraz do mleka matki, z którym wydziela się w około 2-4%  podanej dawki (wartości te są jednak bardzo zmienne).  

Chlorochinę po podaniu doustnym wykrywa się także w nasieniu.  

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie  

Lek jest szeroko stosowany w praktyce klinicznej od wielu lat.  

Brak przedklinicznych danych istotnych dla lekarza przepisującego lek, które nie byłyby wymienione  w innych punktach Charakterystyki Produktu Leczniczego.  

6. DANE FARMACEUTYCZNE  

6.1 Wykaz substancji pomocniczych  

Skrobia ziemniaczana  

Żelatyna  

Magnezu stearynian  

Krzemionka koloidalna bezwodna 

7 

6.2 Niezgodności farmaceutyczne  

Nie dotyczy.  

6.3 Okres ważności  

3 lata  

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania  

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu  ochrony przed światłem.  

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania  

Fiolka szklana oklejona etykietoulotką, zamknięta zatyczką z plombą, zawierająca 30 tabletek.  

Blister PVC/Al zawierający 10 tabletek. Opakowanie jednostkowe zawiera 3 blistry i ulotkę dla  pacjenta w pudełku tekturowym.  

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu leczniczego  do stosowania  

Bez specjalnych wymagań.  

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA  DOPUSZCZENIE DO OBROTU  

Pabianickie Zakłady Farmaceutyczne Polfa S.A.  

ul. Marszałka J. Piłsudskiego 5, 95-200 Pabianice  

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU  

R/0619  

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU  I DATA PRZEDŁUZENIA POZWOLENIA  

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 26.11.1960 r.  Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 04.05.2005 r.  

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU  CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 

8