Ramicor
Ramicor
Ramicor, 2,5 mg, tabletki
Ramicor, 5 mg, tabletki
Ramicor, 10 mg, tabletki
Ramiprilum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera onainformacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek możezaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądaneniewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest Ramicor i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ramicor
- Jak stosować Ramicor
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać Ramicor
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Ramicor i w jakim celu się go stosuje
Ramicor zawiera substancję czynną o nazwie ramipryl, należącą do grupy leków nazywanychinhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę).
Działanie leku Ramicor polega na:
- zmniejszaniu wytwarzania w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze;
- zwiotczaniu i rozszerzaniu naczyń krwionośnych;
- ułatwianiu sercu tłoczenia krwi.
Ramicor jest stosowany do:
- leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego);
- obniżenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu;
- obniżenia ryzyka wystąpienia choroby nerek lub opóźnienia jej pogorszenia (niezależnie od tegoczy pacjent choruje na cukrzycę);
- leczenia serca, gdy jest niezdolne do tłoczenia wystarczającej ilości krwi do reszty ciała(niewydolność serca);
- leczenia pacjentów z niewydolnością serca po zawale serca.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ramicor
Kiedy nie stosować leku Ramicor:
- jeśli pacjent ma uczulenie na ramipryl, jakikolwiek inny lek z grupy inhibitorów ACE lubktórykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Objawami reakcji uczuleniowej (alergicznej) mogą być: wysypka, trudności w połykaniu luboddychaniu, obrzęk ust, twarzy, gardła lub języka;
jeżeli u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek ciężka reakcja alergiczna nazywana „obrzękiem
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramicor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
- Jeśli pacjent ma choroby serca, wątroby lub nerek.
- Jeśli pacjent niedawno utracił znaczną ilość elektrolitów lub płynów (w wyniku wymiotów, biegunki, większej niż zwykle potliwości, stosowania diety zawierającej mało soli, przyjmowania diuretyków (leków moczopędnych) przez dłuższy czas lub dializy).
- Jeśli pacjent ma być poddany leczeniu zmniejszającemu reakcje alergiczne na jad pszczół lub os (odczulanie).
- Jeśli pacjent ma być poddany znieczuleniu, podczas zabiegów operacyjnych lub stomatologicznych. Konieczne może być zaprzestanie przyjmowania leku Ramicor na dzień przed zabiegiem, w razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem.
- Jeśli u pacjenta stwierdzono wysokie stężenie potasu we krwi (w wynikach badań krwi).
- Jeśli pacjent przyjmuje leki zmniejszające poziom sodu we krwi lub ma chorobę powodującą zmniejszenie potasu we krwi. Lekarz będzie regularnie kontrolował stężenie sodu we krwi, szczególnie u osób starszych.
- Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ryzyko obrzęku naczynioruchowego może się zwiększyć:
- racekadotryl, lek stosowany w leczeniu biegunki;
- Leki stosowane w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz w leczeniu raka (np. temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus);
- wildagliptyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy.
- Jeśli u pacjenta stwierdzono kolagenozę, taką jak twardzina lub toczeń rumieniowaty układowy.
- Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę. Nie zaleca się stosowania leku Ramicor w okresie pierwszych 3 miesięcy ciąży, a powyżej trzeciego miesiąca ciąży stosowanie leku Ramicor jest zabronione, gdyż lek może w znacznym stopniu wpłynąć szkodliwie na dziecko.
- Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi:
- antagonistę receptora angiotensyny II (ARB) (na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą.
- aliskiren.
Lekarz może monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu.
Patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Ramicor”.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania leku Ramicor u dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat, ponieważ nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u dzieci.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta lub pacjent ma wątpliwości, należy porozmawiać o tym z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramicor.
Ramicor a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, ponieważ Ramicor może wpływać na działanie innych leków. Niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Ramicor.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu poniższych leków. Mogą one zmniejszyć efekt działania leku Ramicor:
- leki stosowane w leczeniu bólu i przeciwzapalne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne [NLPZ], takie jak ibuprofen, indometacyna lub aspiryna),
- leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu, niewydolności serca, astmy lub alergii, takie jak efedryna, noradrenalina lub adrenalina. Lekarz będzie kontrolować ciśnienie tętnicze.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu poniższych leków. Mogą one zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w przypadku stosowania razem z lekiem Ramicor:
- leki stosowane przeciwbólowo i przeciwzapalnie (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne [NLPZ], takie jak ibuprofen lub indometacyna i aspiryna),
- leki stosowane w leczeniu nowotworów (chemioterapii),
- leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu narządów, takie jak cyklosporyna,
- diuretyki (leki moczopędne), takie jak furosemid,
- leki podwyższające stężenie potasu we krwi, takie jak spironolakton, triamteren, amiloryd, sole potasu i heparyna (lek rozrzedzający krew),
- trimetoprym i ko-trimoksazol (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych),
- steroidowe leki przeciwzapalne, takie jak prednizolon,
- allopurynol (stosowany do obniżenia stężenia kwasu moczowego we krwi),
- prokainamid (stosowany w zaburzeniach rytmu serca),
Lekarz być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki ostrożności jeśli pacjent przyjmuje antagonistę receptora angiotensyny II (ARB) lub aliskiren (patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Ramicor” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu poniższych leków. Ich działanie może ulec zmianie wskutek stosowania leku Ramicor:
- leki przeciwcukrzycowe, takie jak doustne leki zmniejszające stężenie glukozy i insulina. Ramicor może zmniejszać stężenie glukozy we krwi. W czasie stosowania leku Ramicor należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.
- lit (stosowany w chorobach psychicznych). Ramicor może zwiększać stężenie litu we krwi. Lekarz będzie ściśle kontrolować stężenie litu we krwi.
4
W szczególności należy porozmawiać z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą, jeśli pacjent obecnie przyjmuje, ostatnio przyjmował lub może przyjmować którykolwiek z następujących leków: suplementy potasu (w tym substytuty soli), leki moczopędne oszczędzające potas i inne leki zwiększające stężenie potasu we krwi (np. trimetoprym i ko-trimoksazol, stosowane w zakażeniach wywołanych przez bakterie; cyklosporyna, lek immunosupresyjny stosowany w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec zakrzepom).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta lub pacjent ma wątpliwości, należy porozmawiać o tym z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramicor.
Ramicor z jedzeniem i alkoholem
- Picie alkoholu podczas stosowania leku Ramicor może wywoływać zawroty głowy i uczucie oszołomienia. W razie wątpliwości dotyczących ilości alkoholu dozwolonych podczas przyjmowania leku Ramicor należy porozmawiać z lekarzem na temat możliwości sumowania się działania leków obniżających ciśnienie tętnicze i alkoholu.
- Ramicor można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ciąża
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko. Nie zaleca się stosowania leku Ramicor w pierwszych 12 tygodniach ciąży. Nie stosować tego leku po 13. tygodniu ciąży, gdyż może szkodliwie wpłynąć na dziecko. W przypadku zajścia w ciążę w czasie przyjmowania leku Ramicor należy natychmiast poinformować lekarza. Zmiana leczenia na alternatywne powinna zostać przeprowadzona przed planowanym zajściem w ciążę.
Karmienie piersią
Nie należy przyjmować leku Ramicor w okresie karmienia piersią. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku Ramicor mogą występować zawroty głowy. Ryzyko wystąpienia zawrotów głowy jest wyższe na początku przyjmowania leku Ramicor lub po zwiększeniu dawki. Jeżeli występują zawroty głowy, nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn.
3. Jak stosować Ramicor
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dawkowanie
Leczenie nadciśnienia tętniczego
- Dawka początkowa wynosi zwykle 1,25 mg lub 2,5 mg raz na dobę.
- Lekarz będzie modyfikować dawkę aż do momentu uzyskania kontroli ciśnienia tętniczego.
- Dawka maksymalna nie powinna być większa niż 10 mg raz na dobę.
- W przypadku stosowania diuretyków (leków moczopędnych), lekarz może odstawić bądź zmniejszyć dawkę stosowanego diuretyku przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramicor.
Zapobieganie wystąpieniu zawału serca lub udaru mózgu
- Dawka początkowa wynosi zwykle 2,5 mg raz na dobę.
- Lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki.