Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Alventa, 37,5 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Alventa, 75 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Alventa, 150 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Venlafaxinum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Alventa i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alventa
3. Jak stosować lek Alventa
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Alventa
6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Alventa i w jakim celu się go stosuje

Lek Alventa zawiera substancję czynną - wenlafaksynę.

Alventa jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (ang. SNRI).

(dalsza treść ulotki)

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alventa

Kiedy nie stosować leku Alventa

• Jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO)

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Alventa należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• Jeżeli pacjent stosuje inne leki, które przyjmowane jednocześnie z lekiem Alventa mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (patrz punkt „Alventa a inne leki”).
• Jeżeli pacjent choruje na choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej).
• Jeżeli u pacjenta wystąpiło w przeszłości wysokie ciśnienie krwi.
• Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości choroby serca.
• Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości zaburzenia rytmu serca.
• Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości napady drgawek (padaczka).
• Jeżeli u pacjenta wystąpiło w przeszłości zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia).
• Jeżeli pacjent ma skłonność do powstawania siniaków lub do krwawień (zaburzenia krwawienia w przeszłości) lub jeśli pacjentka jest w ciąży (patrz punkt „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”) bądź, jeżeli pacjent przyjmuje inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko krwawień, np. warfarynę (stosowaną przeciwzakrzepowo).
• Jeśli u pacjenta zwiększyło się stężenie cholesterolu.
• Jeżeli u pacjenta lub kogokolwiek z jego rodziny wystąpiła w przeszłości mania lub zaburzenia dwubiegunowe (uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii).
• Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości zachowania agresywne.

Alventa w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia może wywołać uczucie niepokoju lub niezdolności do usiedzenia lub ustania w miejscu. W razie wystąpienia takich objawów, należy poinformować o tym lekarza prowadzącego.

Nie spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Alventa, ponieważ może to powodować skrajne zmęczenie i utratę przytomności. Jednoczesne stosowanie z alkoholem i (lub) niektórymi lekami może spowodować nasilenie się objawów depresji i innych stanów chorobowych, takich jak zaburzenia lękowe.

Myśli samobójcze i pogłębienie się depresji lub zaburzeń lękowych

Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później. Takie myśli mogą również wystąpić po zmniejszeniu dawki lub podczas odstawiania leku Alventa.

Powyższe myśli o popełnieniu samobójstwa lub o samookaleczeniu są bardziej prawdopodobne u:

• pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie;
• młodych, dorosłych pacjentów. Dane z badań klinicznych wykazują zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli u pacjenta pojawią się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może poprosić o informowanie go, gdy zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu pacjenta.

Zaburzenia czynności seksualnych

Alventa - informacje dot. leku

Leki takie, jak Alventa (tak zwane SSRI lub SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Suchość w ustach
Suchość w ustach jest zgłaszana przez 10% pacjentów leczonych wenlafaksyną. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia próchnicy. Należy więc szczególnie zadbać o higienę jamy ustnej.

Cukrzyca
Lek Alventa może spowodować zmianę stężenia glukozy we krwi i dlatego może zaistnieć potrzeba dostosowania dawki leków przeciwcukrzycowych.

Dzieci i młodzież
Lek Alventa nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również podkreślić, że pacjenci w wieku poniżej 18 lat, którzy przyjmują leki z tej grupy narażeni są na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze oraz wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu).

Mimo to, lekarz może przepisać ten lek pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeżeli uzna, że będzie to dla nich korzystne. Jeśli lekarz przepisał ten lek pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, w przypadku wątpliwości należy ponownie zwrócić się do lekarza, aby to przedyskutować. Należy poinformować lekarza, jeśli którykolwiek z wyżej wymienionych objawów wystąpi lub nasili się u pacjentów w wieku poniżej 18 lat przyjmujących lek Alventa. Dotychczas nie wykazano również długoterminowego bezpieczeństwa dotyczącego wpływu na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój funkcji poznawczych i behawioralnych w tej grupie wiekowej.

Alventa a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Lekarz prowadzący podejmie decyzję o ewentualnym stosowaniu leku Alventa z innymi lekami. Nie należy zaczynać ani przerywać stosowania innych leków, w tym leków dostępnych bez recepty, leków pochodzenia naturalnego ani ziołowego, bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.

Inhibitory monoaminooksydazy
Inhibitory monoaminooksydazy, które stosowane są w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona, nie mogą być przyjmowane z lekiem Alventa. Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli pacjent stosował te leki w ciągu ostatnich 14 dni (IMAO: patrz punkt „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alventa”).

Zespół serotoninowy
W trakcie leczenia wenlafaksyną może wystąpić stan zagrożenia życia lub reakcje typu złośliwego zespołu neuroleptycznego (patrz punkt „Możliwe działania niepożądane”), zwłaszcza w przypadku jednoczesnego stosowania z lekami, takimi jak:

• tryptany (substancje stosowane w migrenowych bólach głowy);
• inne leki stosowane w leczeniu depresji, np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny (ang. SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub leki zawierające lit;
• leki zawierające pochodne amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), narkolepsji i otyłości);
• itd.

Informacje o leku Alventa

Alventa to lek stosowany w leczeniu różnych dolegliwości, które mogą obejmować między innymi:

• Leki zawierające metadon (stosowany w leczeniu uzależnienia od opioidów lub silnego bólu);
• Leki zawierające błękit metylenowy (substancję stosowaną w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi);
• Leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum, leki pochodzenia naturalnego lub ziołowego stosowane w leczeniu łagodnej depresji);
• Leki zawierające tryptofan (stosowany w problemach ze spaniem i w depresji);
• Leki przeciwpsychotyczne (stosowane w leczeniu choroby z objawami, takimi jak słyszenie, widzenie i odczuwanie rzeczy, które nie istnieją, urojenia, nienaturalna podejrzliwość, nieprawidłowe spostrzeżenia i osądy, zamknięcie w sobie).

Zespoły serotoninowe

Objawy podmiotowe i przedmiotowe zespołu serotoninowego mogą obejmować kombinację następujących symptomów: niepokój ruchowy, halucynacje, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszone tętno, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty.

Najcięższa postać zespołu serotoninowego może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny. Objawy tego stanu mogą zawierać: gorączkę, przyspieszone tętno, pocenie się, sztywność mięśni, dezorientację, zwiększone stężenie enzymów w mięśniach.

W przypadku podejrzenia wystąpienia zespołu serotoninowego, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala na Izbę Przyjęć.

Interakcje z innymi lekami

Jeśli pacjent zażywa leki, które mogą wpływać na rytm serca, powinien poinformować o tym lekarza. Należy pamiętać o możliwych interakcjach Alventy z lekami, takimi jak:

• Leki przeciwarytmiczne, takie jak chinidyna, amiodaron, sotalol lub dofetylid;
• Leki przeciwpsychotyczne, takie jak tiorydazyna;
• Antybiotyki, takie jak erytromycyna lub moksyfloksacyna;
• Leki przeciwhistaminowe.

Alventa z jedzeniem, piciem i alkoholem

Lek Alventa należy przyjmować z jedzeniem. Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia Alventą, ponieważ może to powodować skrajne zmęczenie, utratę przytomności oraz nasilenie objawów depresji i innych stanów chorobowych.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży, karmi piersią lub planuje ciążę, powinna skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Alventa. Należy stosować go ostrożnie, ze szczególnym uwzględnieniem korzyści i ryzyka dla nienarodzonego dziecka. Przyjmowanie Alventy pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku.

Jeśli pacjentka przyjmuje lek Alventa, powinna poinformować o tym lekarza lub położną, aby otrzymać odpowiednie porady.

Informacje nt. leku Alventa

Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Alventa. Przyjmowanie podczas ciążypodobnych leków [takich jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)] może zwiększaćryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnieniapłucnego noworodka (PPHN), co objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiająsię zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należynatychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.

Jeżeli pacjentka przyjmuje ten lek w okresie ciąży, u jej dziecka po urodzeniu oprócz trudności zoddychaniem może wystąpić inny objaw w postaci problemów ze ssaniem. Jeśli pacjentka jestzaniepokojona takimi objawami u noworodka, powinna skontaktować się z lekarzem i (lub) położną,którzy będą w stanie udzielić właściwej rady.

Lek Alventa przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Istnieje ryzyko wpływu leku na dziecko.Dlatego należy przedyskutować tę kwestię z lekarzem i lekarz podejmie decyzję, czy zaprzestaćkarmienia piersią, czy przerwać terapię tym lekiem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, do czasu poznania wpływu tego leku naorganizm pacjenta.

Alventa zawiera sacharozę

Jeżeli pacjent został poinformowany przez lekarza, że stwierdzono u niego nietolerancję niektórychcukrów, powinien zwrócić się do lekarza przed przyjęciem tego leku.

Jak stosować lek Alventa

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwościnależy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zazwyczaj zalecana początkowa dawka w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobiispołecznej wynosi 75 mg na dobę. Dawka ta może zostać zwiększona stopniowo przez lekarza, jeślijest to konieczne nawet do dawki maksymalnej, tj. 375 mg na dobę w przypadku depresji. Wprzypadku lęku napadowego leczenie należy rozpocząć od dawki mniejszej (37,5 mg) i następniestopniowo ją zwiększać. Maksymalna dawka w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych, fobiispołecznej i lęku napadowego wynosi 225 mg na dobę.

Lek Alventa należy przyjmować codziennie mniej więcej o tej samej porze, niezależnie od tego, czyprzyjmowany jest rano czy wieczorem. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem.Nie należy ich dzielić, kruszyć, żuć lub rozpuszczać.

Lek Alventa należy przyjmować z pokarmem.

Należy poinformować lekarza o problemach z wątrobą lub nerkami, ponieważ może zaistnieć potrzebazmiany dawki.

Nie należy przerywać stosowania tego leku bez konsultacji z lekarzem (patrz punkt „Przerwaniestosowania leku Alventa”).

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Alventa

W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki tego leku, należy niezwłocznie skontaktować się zlekarzem.

Przedawkowanie może zagrażać życiu, zwłaszcza po przyjęciu z alkoholem i (lub) niektórymi lekami(patrz punkt „Alventa a inne leki”).

Objawy możliwego przedawkowania

Objawy możliwego przedawkowania mogą obejmować przyspieszoną akcję serca, zaburzenia świadomości (od senności do śpiączki), zaburzenia widzenia, napady padaczkowe lub drgawki oraz wymioty.

Pominięcie zastosowania leku Alventa

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją możliwie jak najszybciej. Jednakże, jeśli zbliża się pora zażycia następnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę i przyjąć tylko jedną dawkę o zwykłej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Nie należy stosować większej dawki w ciągu jednego dnia, niż dzienna dawka leku Alventa przepisana przez lekarza.

Przerwanie stosowania leku Alventa

Nie należy przerywać leczenia, ani zmniejszać dawki leku, bez konsultacji z lekarzem, nawet w przypadku poprawy samopoczucia. Jeżeli lekarz uzna, że można odstawić lek Alventa, to poinformuje pacjenta, w jaki sposób należy stopniowo zmniejszać dawkę przed całkowitym zaprzestaniem leczenia. U pacjentów odstawiających lek Alventa, zwłaszcza w razie nagłego przerwania leczenia lub zbyt szybkiego zmniejszania dawki, mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak myśli samobójcze, agresywność, uczucie zmęczenia, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, ból głowy, bezsenność, koszmary senne, suchość w ustach, utrata apetytu, nudności, biegunka, nerwowość, pobudzenie, dezorientacja, dzwonienie w uszach, mrowienie lub drętwienie, osłabienie, pocenie się, drgawki lub objawy grypopodobne, problemy ze wzrokiem oraz wzrost ciśnienia krwi (który może powodować bóle głowy, zawroty głowy, dzwonienie w uszach, pocenie się itp.).

Lekarz udzieli porady, w jaki sposób należy stopniowo odstawić lek Alventa. Może to zająć kilka tygodni lub miesięcy. U niektórych pacjentów konieczne może być bardzo stopniowe odstawienie leku trwające miesiące lub dłużej. Jeżeli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów lub inne objawy, które są uciążliwe dla pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy odstawić lek Alventa oraz skontaktować się bezzwłocznie z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala na Izby Przyjęć:

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób)

- obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp, i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka), trudności w przełykaniu lub oddychaniu.

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób)

- ucisk w klatce piersiowej, sapanie, trudności w przełykaniu lub oddychaniu, - ciężka wysypka skórna, swędzenie lub pokrzywka (obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd), - objawy zespołu serotoninowego mogą być następujące: niepokój ruchowy, halucynacje, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszone tętno, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, wzmożenie odruchów (nadreaktywność), biegunka, śpiączka, nudności, wymioty.

Objawy zakażenia:

- wysoka gorączka, dreszcze, drżenie, ból głowy, poty, objawy grypopodobne.

- ciężka wysypka prowadząca do powstawania ciężkich pęcherzy i złuszczania się skóry.

- ból mięśni o nieznanym pochodzeniu, tkliwość lub osłabienie (objawy rabdomiolizy).

Objawy choroby "kardiomiopatia stresowa":

- ból w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy, omdlenie, nieregularne bicie serca.

Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem:

- kaszel, sapanie i zadyszka, czemu może towarzyszyć wysoka temperatura.

- czarne (smołowate) stolce lub krew w stolcu.

- swędzenie, żółty kolor skóry lub oczu, lub ciemny kolor moczu (objawy zapalenia wątroby).

- zaburzenia pracy serca, przyspieszone lub nieregularne tętno, podwyższone ciśnienie krwi.

- zaburzenia oczu, niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice.

- zaburzenia układu nerwowego, zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia koordynacji ruchów.

- zaburzenia psychiczne, nadmierna ruchliwość i uczucie nienaturalnego podekscytowania.

- objawy odstawienia leku, wydłużony czas krwawienia.

Inne działania niepożądane:

Bardzo często:

- zawroty głowy, ból głowy, senność.

- bezsenność.

- nudności, suchość w ustach, zaparcia.

- pocenie się (w tym poty nocne).

Często:

- zmniejszenie łaknienia.

- splątanie, depersonalizacja, brak orgazmu, zmniejszenie popędu płciowego.

- drżenie, uczucie niepokoju, mrowienie, zaburzenia smaku.

- zaburzenia widzenia, w tym niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenic.

- dzwonienie w uszach.

- przyspieszone bicie serca, kołatanie serca.

- zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie zwłaszcza twarzy.

- duszność, ziewanie.

- wymioty, biegunka.

- łagodna wysypka, świąd.

- zwiększona częstość oddawania moczu, trudności w oddawaniu moczu.

Lista działań niepożądanych leku Alventa

Często (mogą wystąpić u częściej niż 1 na 100 pacjentów)

- nieregularności w miesiączkowaniu, takie jak nasilone krwawienie lub częstsze nieregularne krwawienie,

- zaburzenia wytrysku/orgazmu (mężczyźni), zaburzenia erekcji (impotencja),

- osłabienie (astenia), zmęczenie, dreszcze,

- zwiększenie masy ciała, utrata wagi,

- zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów)

- nadmierne pobudzenie, gonitwa myśli i zmniejszona potrzeba snu (mania),

- omamy, derealizacja (uczucie oderwania lub oddzielenia od rzeczywistości),

- omdlenie, niekontrolowane ruchy mięśni, zaburzenia koordynacji i równowagi,

- zawroty głowy (zwłaszcza przy zbyt szybkim wstawaniu), zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi,

- wymiotowanie krwią, czarne, smołowate stolce (kał) lub krew w stolcu, które mogą być oznaką wewnętrznego krwawienia,

- nadwrażliwość na światło, siniaki, nadmierna utrata włosów,

- nietrzymanie moczu,

- sztywność, skurcze i mimowolne ruchy mięśni,

- niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób)

- drgawki,

- kaszel, sapanie i duszność, czemu może towarzyszyć wysoka temperatura,

- dezorientacja i stan splątania, często z towarzyszącymi omamami (majaczenie),

- nieprawidłowa, przyspieszona lub nieregularna czynność serca, która może spowodować omdlenie,

- świąd, żółty kolor skóry lub białkówek oczu, ciemny kolor moczu lub objawy grypopodobne, które są objawami zapalenia wątroby.

Lek Alventa - informacje dla pacjentów

W przypadku długotrwałego leczenia lekiem Alventa, lekarz może zalecić badanie krwi co pewien czas, aby monitorować ewentualne krwawienia.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych.

Jak przechowywać lek Alventa

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Zawartość opakowania i inne informacje

Składniki leku Alventa to m.in. wenlafaksyna, sacharoza, hydroksypropyloceluloza. Lek dostępny jest w kapsułkach o różnych dawkach, opakowanych w blistry.

Więcej informacji na temat leku Alventa można znaleźć na .

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca/importer

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

• Czechy - Olwexya
• Dania, Finlandia, Islandia, Norwegia, Szwecja - Venlafaxin Krka
• Estonia, Litwa, Łotwa, Słowacja - Alventa
• Hiszpania - Venlafaxina Retard Krka
• Holandia - Venlafaxine retard Krka
• Portugalia - Venlafaxina Krka

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 11.09.2024