Dexamethasone Kalceks Roztwór do wstrzykiwań i infuzji (4 mg/ml) - 25 amp. 1 ml

Informacja dla użytkownika - Dexamethasone Kalceks

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Dexamethasone Kalceks, 4 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji

Dexamethasoni phosphas

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

Co to jest Dexamethasone Kalceks i w jakim celu się go stosuje
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Dexamethasone Kalceks
Jak stosować Dexamethasone Kalceks
Możliwe działania niepożądane
Jak przechowywać Dexamethasone Kalceks
Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Dexamethasone Kalceks i w jakim celu się go stosuje

Dexamethasone Kalceks zawiera substancję czynną deksametazonu fosforan (dalej określany jako deksametazon). Deksametazon jest syntetycznym glukokortykoidem (hormonem kory nadnerczy). Zmniejsza objawy zapalne i wpływa na istotne procesy metaboliczne.

Podanie ogólnoustrojowe (dotyczy całego organizm)

Dexamethasone Kalceks jest często używany w następujących nagłych przypadkach zaczynając od dużej dawki:

Leczenie i profilaktyka obrzęku mózgu wywołanego guzem mózgu (po zabiegu chirurgicznym i po naświetleniu rentgenowskim) oraz po urazie rdzenia kręgowego.
Stan wstrząsu spowodowany ciężką reakcją alergiczną nazywaną „wstrząsem anafilaktycznym” (np. reakcja na środek kontrastowy).
Stany wstrząsu po ciężkich urazach, zapobieganie pourazowemu „płucu wstrząsowemu” (ostrej niewydolności oddechowej).
Utrzymujące się ciężkie objawy napadu astmy.
Początkowe leczenie rozległych, ostrych chorób skóry o ciężkim przebiegu (np. pęcherzyca zwykła (łac. pemphigus vulgaris), erytrodermia (łac. erythrodermia)).
Ciężkie choroby krwi (np. ostra plamica małopłytkowa, niedokrwistość hemolityczna, jako lek towarzyszący w leczeniu białaczki).
Jako leczenie drugiego rzutu u pacjentów z upośledzoną czynnością kory nadnerczy lub jej brakiem (niewydolność kory nadnerczy, przełom Addisona).
Dexamethasone Kalceks jest stosowany w leczeniu COVID-19 u pacjentów dorosłych i młodzieży (w wieku 12 lat i starszych, o masie ciała wynoszącej co najmniej 40 kg), z trudnościami w oddychaniu i wymagających tlenoterapii.

Podanie miejscowe (dotyczy określonych części ciała)

− Wstrzyknięcie w okolice stawów (okołostawowe) oraz leczenie penetrujące tkankę (naciekowe), np. w zapaleniu stawu barkowego (łac. periarthritis scapulohumeralis), stawu łokciowego

Informacje o leku Dexamethasone Kalceks

Przeciwwskazania

(łac. epicondylitis), worków amortyzujących stawy (ang. bursitis), pochewki ścięgna (łac. tendovaginitis) i nadgarstka (łac. styloiditis).

Stosowanie leku

− Wstrzyknięcie do stawu (wstrzyknięcie dostawowe), np. w reumatoidalnym zapaleniu stawów, gdy poszczególne stawy są zajęte lub niewystarczająco reagują na leczenie ogólnoustrojowe; towarzyszące reakcje zapalne w chorobie zwyrodnieniowej stawów (ang. rheumatoid arthritis).

Informacje ważne przed zastosowaniem leku Dexamethasone Kalceks

Kiedy nie stosować Dexamethasone Kalceks:

Jeśli pacjent ma uczulenie na deksametazon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Zakażenie obejmujące cały organizm, w tym takie, które mogło być wywołane przez grzybice (np. pleśniawki), które nie są leczone antybiotykami.
Wstrzyknięcie dostawowe jest przeciwskazane w następujących przypadkach: zakażeń w obrębie lub w bezpośrednim sąsiedztwie leczonego stawu; zapalenia stawów wywołanego bakteriami (ang. bacterial arthritis); niestabilności stawu wymagającego leczenia; skłonności do krwawień (samoistnej lub spowodowanej przez leki przeciwzakrzepowe); zwapnień w okolicy stawu (ang. periarticular calcification); miejscowej martwicy tkanki kostnej, zwłaszcza głowy kości ramiennej i udowej (jałowa martwica kości); zerwania ścięgna; choroby stawu wywołanej kiłą (staw Charcota).
Przeciwskazane jest nasączanie iniekcyjne bez dodatkowego leczenia przyczynowego w przypadku występowania zakażeń w miejscu podania.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, ponieważ zalecana jest szczególna ostrożność, jeśli:

U pacjenta występuje ostre lub przewlekłe zakażenie bakteryjne
Pacjent chorował na gruźlicę
U pacjenta występuje zakażenie grzybicze z zajęciem narządów wewnętrznych
U pacjenta występuje choroba pasożytnicza (np. zarażanie amebą, owsikami)

Ostrzeżenia dotyczące leczenia deksametazonem

Podczas leczenia tym lekiem:

Kurcze mięśni, osłabienie mięśni, splątanie, zaburzenia widzenia lub utrata wzroku i płytki oddech, w przypadku gdy pacjent ma nowotwór układu krwiotwórczego. To mogą być objawy zespołu rozpadu guza.
Niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia widzenia.

Jednoczesne stosowanie kortykosteroidów

Nie należy przerwać przyjmowania innych leków steroidowych, chyba że tak zalecił lekarz prowadzący.

Ogólne środki ostrożności dotyczące stosowania steroidów w określonych chorobach, maskowania zakażenia, leków towarzyszących itp. powinny być zgodne z aktualnymi zaleceniami.

Ciężkie reakcje alergiczne

Mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne, a nawet anafilaksja (reakcja potencjalnie zagrażająca życiu) z objawami, takimi jak nieregularne bicie serca, skurcz mięśni oddechowych, spadek lub wzrost ciśnienia krwi, niewydolność krążenia lub zatrzymanie akcji serca.

Niewydolność kory nadnerczy

Nagłe przerwanie leczenia, które trwało dłużej niż 10 dni, może spowodować rozwój ostrej niewydolności kory nadnerczy. W związku z tym dawkę należy powoli zmniejszać, jeśli planowane jest przerwanie leczenia. W zależności od dawki i czasu trwania leczenia, niewydolność kory nadnerczy spowodowana terapią glikokortykosteroidami może utrzymywać się przez kilka miesięcy, a w indywidualnych przypadkach nawet przez ponad rok po zakończeniu leczenia.

Jeśli w trakcie leczenia wystąpią szczególne sytuacje stresu fizycznego, takie jak choroba z gorączką, wypadki lub zabieg chirurgiczny, należy natychmiast poinformować lekarza lub lekarza medycyny ratunkowej o trwającym leczeniu deksametazonem. Może być konieczne tymczasowe zwiększenie dobowej dawki deksametazonu. Podawanie glikokortykosteroidów może być również wymagane w sytuacjach stresu fizycznego, jeśli niewydolność kory nadnerczy utrzymuje się po zakończeniu leczenia.

Ryzyko zakażenia

Podanie deksametazonu w dawkach większych niż wymagane do leczenia podtrzymującego wiąże się z wyższym ryzykiem zakażenia, możliwym pogorszeniem już istniejącego zakażenia i możliwą aktywacją ukrytego zakażenia. Działanie przeciwzapalne może maskować objawy zakażenia, dopóki zakażenie się nie rozwinie.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Ze względu na ryzyko perforacji ściany jelita z zapaleniem otrzewnej (łac. peritonitis) lek ten będzie stosowany, wraz z odpowiednim monitorowaniem, jeśli istnieją ku temu bezwzględne przesłanki medyczne, w następujących przypadkach: ciężkie zapalenie okrężnicy (wrzodziejące zapalenie jelita grubego) z nieuchronną perforacją; ropnie lub zakażenia ropne (wypełnione ropą); zapalenie uchyłków (zapalenie wybrzuszeń [znane jako uchyłki] na ścianie okrężnicy); po niektórych rodzajach operacji jelit (zespolenia jelit) bezpośrednio po operacji. Objawy podrażnienia otrzewnej po perforacji wrzodu żołądka lub jelit mogą nie występować u pacjentów otrzymujących duże dawki glikokortykosteroidów.

Leczenie długotrwałe

W terapii długotrwałej wskazane są regularne kontrole lekarskie (w tym kontrolne badania wzroku co 3 miesiące); po stosunkowo dużych dawkach należy zapewnić odpowiednie spożycie potasu (np. warzywa, banany) i ograniczone spożycie sodu (soli) oraz monitorować stężenie potasu we krwi. Uważne monitorowanie jest również wskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (niezdolność serca do dostarczania wymaganej ilości wyrzucanej krwi do metabolizmu, podczas wysiłku lub nawet w spoczynku).

Ostrzeżenia związane z określonymi sposobami podania

Wstrzyknięcie deksametazonu - ostrzeżenia

Do żyły lek będzie wstrzykiwany powoli (2–3 minuty), ponieważ zbyt szybkie wstrzyknięcie może spowodować przemijające nieprzyjemne mrowienie lub nietypowe odczucia skórne trwające do 3 minut. Te objawy są same w sobie nieszkodliwe.

Wstrzyknięcie glikokortykosteroidów do stawu zwiększa ryzyko zakażenia stawów. Długotrwałe i wielokrotne stosowanie glikokortykosteroidów w stawach obciążonych może prowadzić do nasilenia zmian zwyrodnieniowych w obrębie stawu. Jedną z możliwych przyczyn jest przeciążenie dotkniętego stawu po ustąpieniu bólu lub innych objawów.

Inne ostrzeżenia

Po dużych dawkach może wystąpić spowolnienie akcji serca.
Ryzyko wystąpienia zaburzeń ścięgien, zapalenia ścięgna i zerwania ścięgna wzrasta, gdy jednocześnie z deksametazonem stosuje się fluorochinolony (antybiotyki).
Zasadniczo możliwe są szczepienia zabitymi (inaktywowanymi) szczepionkami. Należy jednak pamiętać, że odpowiedź immunologiczna, a tym samym skuteczne szczepienie, może być osłabiona przy wyższych dawkach.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się rutynowego stosowania deksametazonu u wcześniaków, u których występują zaburzenia oddychania. U dzieci i młodzieży lek ten można stosować jedynie, gdy jest to konieczne, ze względu na ryzyko spowolnienia wzrostu. W miarę możliwości, podczas długotrwałego leczenia należy dążyć do terapii przerywanej.

Dexamethasone Kalceks a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Niektóre leki mogą zwiększać działanie deksametazonu i lekarz prowadzący może chcieć uważnie monitorować stan pacjenta, jeśli stosuje te leki (w tym leki stosowane w leczeniu HIV: rytonawir, kobicystat).

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków:

leki stosowane w leczeniu niewydolności serca (glikozydy nasercowe);
leki stosowane w celu zwiększenia wydalania moczu;
leki obniżające poziom cukru we krwi (leki przeciwcukrzycowe);
leki zapobiegające powstawaniu zakrzepów krwi/rozrzedzające krew (pochodne kumaryny);
efedryna (stosowana w astmie i podczas słabego krążenia);
ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy);
leki stosowane w leczeniu drgawek i padaczki (fenytoina, karbamazepina, prymidon);
barbiturany (leki ułatwiające zasypianie);
ketokonazol, itrakonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych);
leki stosowane w leczeniu zakażeń (antybiotyki makrolidowe, np. erytromycyna, lub fluorochinolony, np. cyprofloksacyna);
leki przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwreumatyczne (np. salicylany i indometacyna);
leki antykoncepcyjne zawierające estrogen;
lek stosowane w celu zwalczania pasożytów jelitowych (prazykwantel);
leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i niektórych chorób serca (inhibitory ACE);
leki przeciwmalaryczne (chlorochina, hydroksychlorochina, meflochina);
somatropina (hormon wzrostu);
leki przeczyszczające;
atropina i inne leki antycholinergiczne (leki blokujące działanie określonego neuroprzekaźnika mózgowego);
leki zwiotczające mięśnie;

przygotować organizm pacjenta do zmniejszenia dawki lub odstawienia leku.

Wpływ leków na układ odpornościowy

Wśród leków osłabiających układ odpornościowy znajduje się między innymi cyklosporyna. Natomiast bupropion jest stosowany w odzwyczajaniu palenia tytoniu.

Wpływ na metody badawcze

Badania wykazały, że leczenie deksametazonem może stłumić reakcje skórne na testy alergiczne. Ponadto możliwe są interakcje z innymi lekami, na przykład z protyrelina stosowanym w badaniach tarczycy.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Ciąża

Jeśli pacjentka jest w ciąży, planuje ciążę lub karmi piersią, powinna skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem deksametazonu. Lek może przenikać przez łożysko i wymaga specjalnej oceny ryzyka i korzyści podczas stosowania w ciąży.

Karmienie piersią

Glikokortykosteroidy przenikają do mleka matki, dlatego decyzja o stosowaniu leku podczas karmienia piersią powinna być podejmowana ostrożnie.

Płodność

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu deksametazonu na płodność.

Przydatne informacje

Dexamethasone Kalceks zawiera około 3 mg sodu w każdym mL roztworu, co odpowiada 0,15% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

Jak stosować Dexamethasone Kalceks

Lek ten należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkowanie zależy od wskazania, nasilenia objawów i indywidualnej reakcji pacjenta. Długotrwałe stosowanie powinno być stopniowo odstawiane, a nie nagle przerywane.

Leczenie COVID-19

Pacjenci dorośli zalecana dawka to 6 mg dożylnie raz na dobę, przez maksymalnie 10 dni.

Stosowanie u młodzieży: Pacjentom pediatrycznym (młodzieży w wieku 12 lat lub starszym o masie ciała co najmniej 40 kg) zaleca się podawanie dożylne 6 mg raz na dobę przez maksymalnie 10 dni.

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma potrzeby modyfikacji dawki.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może być konieczne modyfikacja dawki.

Dzieci i młodzież

U dzieci w wieku do 14 lat, w trakcie długotrwałego leczenia, po każdej 3-dniowej kuracji należy wprowadzić 4-dniową przerwę w leczeniu, ze względu na ryzyko zaburzeń wzrostu.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Dexamethasone Kalceks

Nie są znane przypadki ostrego zatrucia deksametazonem. W przypadku przedawkowania, należy spodziewać się zwiększonych skutków ubocznych. Jeśli pacjent uważa, że otrzymał zbyt dużą dawkę, należy powiedzieć o tym lekarzowi prowadzącemu.

Zobacz również inne leki z tej kategorii:

Przerwanie stosowania Dexamethasone Kalceks

Leczenia nie zakłócać ani przerywać nagle, chyba że zaleci to lekarz. Niemniej jednak, jeśli pacjent zdecyduje się przerwać kurację, np. ze względu na występujące skutki uboczne lub lepsze samopoczucie, nie tylko naraża powodzenie leczenia, ale także naraża się na znaczne ryzyko. Pacjent powinien zawsze najpierw skonsultować się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas krótkotrwałego leczenia deksametazonem ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest niskie. Możliwe są następujące działania niepożądane:

wrzody żołądka lub dwunastnicy;
zmniejszenie zdolności obronnych organizmu przed zakażeniami;
podwyższony poziom cukru we krwi (spadek tolerancji glukozy).

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane, które w dużym stopniu zależą od dawki i czasu trwania leczenia, a zatem ich częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Maskowanie zakażeń, grzybiczych, wirusowych i innych (zakażenia oportunistyczne) sprzyjające ich rozwojowi lub pogorszeniu, aktywacja owsików (patrz punkt 2, „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Zmiany w morfologii krwi (umiarkowana leukocytoza, limfocytopenia, eozynopenia, czerwienica).
Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcje nadwrażliwości (np. wysypka), osłabienie układu odpornościowego, reakcje alergiczne.

Zaburzenia zdrowia

Zaburzenia zdrowia spowodowane stosowaniem kortykosteroidów

Zaburzenia układu oddechowego

Nadmierny stosunek wód w organizmie, osłabienie mięśni oddechowych, spadek ciśnienia krwi, niewydolność krążenia, zatrzymanie akcji serca.

Zaburzenia układu hormonalnego

Zespół Cushinga (np. objawy w postaci twarzy księżycowatej i otyłości górnej części ciała), brak aktywności lub zanik kory nadnerczy.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Zatrzymanie sodu w organizmie prowadzące do gromadzenia się wody w tkankach, zwiększone wydalanie potasu (uwaga: może wystąpić zaburzenie rytmu serca), przyrost masy ciała, podwyższony poziom cukru we krwi, cukrzyca, podwyższony poziom tłuszczów we krwi oraz zwiększony apetyt.

Zaburzenia psychiczne

Psychoza, depresja, drażliwość, euforia, zaburzenia snu, lęk, mania, halucynacje, myśli samobójcze.

Zaburzenia układu nerwowego

Guz rzekomy mózgu, zwiększone ryzyko wystąpienia napadów padaczkowych.

Zaburzenia oka

Jaskra, zaćma, wrzody roguówki, opadanie powieki, rozszerzenie źrenic, itp.

Zaburzenia serca

Pogrubienie mięśnia sercowego u niemowląt przedwcześnie urodzonych.

Zaburzenia wydzielania hormonów płciowych

Takie jak brak miesiączki, nadmierne owłosienie typu męskiego u kobiet, impotencja.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Wolniejsze gojenie się ran.

Podanie miejscowe

Możliwe wystąpienie miejscowego podrażnienia i oznak nadwrażliwości (uczucie pieczenia, uporczywy ból), szczególnie po podaniu do oka. Nie można wykluczyć wystąpienia zaniku tkanek, jeśli deksametazon nie zostanie właściwie wstrzyknięty do jamy stawowej.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: +48 22 49 21 301, Faks: +48 22 49 21 309

Jak przechowywać Dexamethasone Kalceks

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 °C.

Przechowywanie po otwarciu ampułki

Po otwarciu, lek powinien być zużyty natychmiast.

Okres ważności po rozcieńczeniu

Stabilność chemiczna i fizyczna podczas użycia została wykazana przez 48 godzin w temperaturze 25 °C (w warunkach ochrony przed światłem) i 2 do 8 °C.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Dexamethasone Kalceks:

Substancją czynną jest deksametazonu fosforan.

Dexamethasone Kalceks

Informacje o Dexamethasone Kalceks

Każda 1 mL ampułka zawiera deksametazonu sodu fosforan, w ilości odpowiadającej 4 mg deksametazonu fosforanu.

Każda 2 mL ampułka zawiera deksametazonu sodu fosforan, w ilości odpowiadającej 8 mg deksametazonu fosforanu.

- Pozostałe składniki to: kreatynina, sodu cytrynian, disodu edetynian, sodu wodorotlenek, woda do wstrzykiwań.

Wygląd opakowania

Przezroczysty, bezbarwny roztwór, wolny od widocznych cząstek.

1 mL lub 2 mL ampułki z przezroczystego, bezbarwnego szkła typu I z jednym punktem przełamania.

Ampułki oznaczone są kolorową obwódką.

Ampułki zapakowane są w osłonki. Osłonki zapakowane są w tekturowe pudełka.

Wielkości opakowań:

3, 10, 25, 50 lub 100 ampułek po 1 mL

5, 10, 25, 50 lub 100 ampułek po 2 mL

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Informacje kontaktowe

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca:

AS KALCEKS

Krustpils iela 71E

LV-1057 Rīga

Łotwa

Tel.: +371 67083320

E-mail: kalceks@kalceks.lv

Europejskie nazwy handlowe

Estonia Dexamethasone Kalceks

Austria, Niemcy Dexamethason Kalceks 4 mg/ml Injektions-/Infusionslösung

Chorwacja Deksametazon Kalceks 4 mg/ml otopina za injekciju/infuziju

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 01/2022

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Dawkowanie i sposób podawania

W przypadku, gdy wymagane jest podawanie dużych dawek jednorazowo, należy rozważyć zastosowanie produktu leczniczego zawierającego deksametazon o większej mocy na jednostkę objętości.

1. Podanie ogólnoustrojowe

W leczeniu i profilaktyce obrzęku mózgu w guzach mózgu (pooperacyjnie i po naświetleniu) oraz po urazach rdzenia kręgowego.

W zależności od przyczyny i ciężkości dawka początkowa wynosi 8-10 mg (do 80 mg) dożylnie (łac. iv.), następnie 16-24 mg (do 48 mg)/dobę podzielona na 3-4 (6) pojedyncze dawki iv. przez 4-8 dni. Długotrwałe podawanie mniejszych dawek fosforanu deksametazonu może być konieczne podczas radioterapii oraz w leczeniu zachowawczym nieoperacyjnych guzów mózgu.

W przypadku wstrząsu anafilaktycznego, najpierw zastrzyk adrenaliny iv., następnie 40-100 mg (dzieci 40 mg) iv. wstrzyknięcie, powtarzane w razie potrzeby.

Wstrząs po ciężkim urazie / profilaktyka pourazowego płuca wstrząsowego

Początkowo 40-100 mg (dzieci 40 mg) iv., powtórzenie dawki po 12 godzinach, lub co 6 godzin 16-40 mg przez 2-3 dni.

W przypadku ciężkich zaostrzeń astmy 8-40 mg iv. tak wcześnie, jak to możliwe; w razie potrzeby powtarzane wstrzyknięcia 8 mg co 4 godziny.

W przypadku ostrej, ciężkiej dermatozy i ciężkich chorób krwi, początkowe leczenie 20-40 mg deksametazonu fosforanu iv. i dalsze leczenie, w zależności od ciężkości przypadku, taką samą dawką dobową lub mniejszymi dawkami w ciągu pierwszych kilku dni i przejście na terapię doustną.

W leczeniu ostrej niewydolności kory nadnerczy (przełom Addisona), rozpoczęcie leczenia 4-8 mg deksametazonu fosforanu iv.

W leczeniu COVID-19

Pacjenci dorośli: 6 mg iv., raz na dobę, do 10 dni. Osoby w podeszłym wieku, zaburzenia czynności nerek, zaburzenia czynności wątroby (w małych dawkach (6 mg na dobę) i przez krótki czas stosowania): Nie jest konieczne dostosowanie dawki.

Dzieci i młodzież: Pacjentom pediatrycznym (młodzież w wieku 12 lat lub starszym o masie ciała co najmniej 40 kg) jest zalecane stosowanie 6 mg iv., raz na dobę przez maksymalnie 10 dni.

Czas trwania leczenia powinien być uzależniony od odpowiedzi klinicznej i indywidualnych wymagań pacjenta.

2. Podanie miejscowe

W przypadku miejscowego leczenia naciekowego, okołostawowego i dostawowego w ściśle aseptycznych warunkach, wstrzyknięcia 4 mg lub 8 mg fosforanu deksametazonu. Do wstrzyknięcia do małego stawu wystarczy 2 mg fosforanu deksametazonu. W zależności od ciężkości schorzenia, nie należy wykonywać więcej niż 3-4 nacieki lub 3-4 wstrzyknięcia na staw. Odstęp między wstrzyknięciami nie powinien być krótszy niż 3-4 tygodnie.

Sposób podawania

Do podania dożylnego, domięśniowego, dostawowego lub miejscowego (nasączanie iniekcyjne). Dexamethasone Kalceks roztwór do wstrzykiwań/do infuzji jest zwykle podawany dożylnie powoli (2-3 minuty) w ostrych stanach chorobowych, poprzez wstrzyknięcie lub infuzję. Można go jednak podawać również domięśniowo (tylko w wyjątkowych przypadkach), jako miejscowe nasączanie iniekcyjny lub dostawowo.

Instrukcje dotyczące użytkowania i usuwania

Instrukcja dotycząca produktu leczniczego

Wyłącznie do jednorazowego użytku

Po otwarciu produkt leczniczy powinien być zużyty natychmiast. Należy wyrzucić wszystkie niewykorzystane pozostałości.

Ampułka powinna być sprawdzona wizualnie przed użyciem. Można podać tylko przezroczysty i wolny od cząsteczek roztwór.

pH roztworu wynosi od 7,0 do 8,5

Nie mieszać tego produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych poniżej.