stosowaniu aminoglikozydów;  u pacjenta występują inne schorzenia, takie jak myasthenia gravis (przewlekła, postępująca choroba mięśni), Parkinson (długotrwała, postępująca choroba neurologiczna) lub inne choroby neurologiczne;  u pacjenta występują zaburzenia równowagi wody i elektrolitów, szczególnie niskie stężenie potasu we krwi; trzeba to monitorować podczas stosowania leku, ponieważ może to wpływać na działanie mięśni, szczególnie na mięsień sercowy;  u pacjenta występują zaburzenia arbitralny (kontrola ruchów) lub zaburzenia czynności mięśni; Należy zawsze zażywać lek dokładnie tak, jak zalecił to lekarz, gdyż nieprawidłowe stosowanie leku może pogorszyć pacjentowi stan zdrowia. Ze względu na ryzyko dotyczącego uszkodzenia nerek oraz uszkodzenia słuchu, lek Gentamicin B. Braun powinien być podawany najkrócej jak to możliwe i tylko w przypadkach ścisłej konieczności. Badania laboratoryjne Lek Gentamicin B. Braun może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych dotyczących:  stężenia potasu i magnezu we krwi;  stężenia kreatyniny, mocznika, kwasu moczowego;  funkcji nerek (kreatynina osocza, azot mocznikowy);  białka w moczu. Podczas przyjmowania leku należy regularnie wykonywać badania kontrolne krwi i moczu w celu monitorowania działania nerek oraz stężenia leku w organizmie. Dzieci i młodzież Działanie leku Gentamicin B. Braun może być zwiększone u dzieci i młodzieży w porównaniu do dorosłych, ponieważ funkcje nerek u dzieci nie są jeszcze w pełni rozwinięte, co może prowadzić do zwiększonego stężenia leku w organizmie. Dlatego konieczne jest monitorowanie stężenia leku we krwi. Pacjenci w podeszłym wieku U starszych pacjentów, szczególnie powyżej 65 lat, może dojść do spowolnienia usuwania leku z organizmu, co również może prowadzić do zwiększonego stężenia leku we krwi. Zaleca się monitorowanie stężenia leku oraz działania nerek u pacjentów starszych. Kobiety w ciąży i karmiące piersią Nie zaleca się stosowania leku Gentamicin B. Braun w ciąży, chyba że jest to absolutnie konieczne dla zdrowia matki. Podczas karmienia piersią należy przerwać karmienie podczas stosowania leku, ponieważ może on przenikać do mleka matki i wpływać na dziecko. Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn Lek Gentamicin B. Braun może powodować zawroty głowy, zaburzenia równowagi oraz uszkodzenie słuchu, co może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. W okresie stosowania leku należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, szczególnie jeśli wystąpią objawy uboczne. Następna strona zawiera ważne informacje dla lekarzy i personelu medycznego dotyczące przygotowania i podawania leku, a także dotyczące dostępności leku na rynku. 3. Jak stosować lek Gentamicin B. Braun Lekarz lub pielęgniarka zdecyduje o dawce leku odpowiedniej dla pacjenta oraz o sposobie i długości podawania leku. Lek Gentamicin B. Braun należy podawać doustnie, w postaci roztworu do infuzji. Może być podawany w postaci iniekcji dożylnych lub w mięsień. Zawsze należy przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących sposobu podawania oraz dawki leku. Nie należy samodzielnie zmieniać dawki ani sposobu podawania leku bez konsultacji z lekarzem. W przypadku pominięcia dawki leku, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem lub pielęgniarką. Nigdy nie należy podwajać dawki, jeśli zapomniano zażyć leku. Podczas stosowania leku należy regularnie wykonywać badania kontrolne, aby monitorować stężenie leku we krwi oraz funkcję nerek. 4. Możliwe działania niepożądane Zgłoś się do lekarza natychmiast, jeśli u pacjenta wystąpią działania niepożądane, takie jak: – reakcje alergiczne, w tym wysypka skórna, świąd, obrzęk twarzy, duszność; – głuchota, szumy w uszach, zaburzenia równowagi, zawroty głowy; – nietypowe zmęczenie, osłabienie mięśni, trudności w chodzeniu; – bóle myszy, zawroty głowy; – bóle w klatce piersiowej, problemy z oddychaniem; – krwiomocz, biegunka, nudności, wymioty; – porażenie nerwu słuchowego, niestabilne ciśnienie krwi; – zaburzenia psychiczne, omamy. Działania niepożądane są zazwyczaj rzadkie, jednak mogą pojawić się u niektórych pacjentów podczas stosowania leku. Należy monitorować wszelkie objawy nietypowe i zgłaszać je lekarzowi. 5. Jak przechowywać lek Gentamicin B. Braun Lek Gentamicin B. Braun należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C. Nie wolno stosować leku Gentamicin B. Braun po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu. Roztwór do infuzji można przechowywać do 24 godzin w temp. poniżej 25°C. Po pierwszym otwarciu opakowania, leku nie wolno ponownie przechowywać i należy go zużyć natychmiast. 6. Zawartość opakowania i inne informacje Co zawiera lek Gentamicin B. Braun – Substancja czynna: gentamycyna (w postaci siarczanu). – Pozostałe składniki: wystąpienie ługu sodowego, kwasu przeciwutleniającego i wody do wstrzykiwań. Jak wygląda lek Gentamicin B. Braun i co zawiera opakowanie Gentamicin B. Braun jest dostępny w postaci roztworu do infuzji, w butelce szklanej. Opakowanie zawiera 1 butelkę z roztworem leku. Podmiot odpowiedzialny za dopuszczenie do obrotu B. Braun Melsungen AG, Niemcy. Ten lek został dopuszczony do obrotu w Polsce. Data ostatniej aktualizacji ulotki na opakowaniu: czerwiec 2021 r. Więcej informacji na temat leku Gentamicin B. Braun można znaleźć na stronie internetowej Agencji Rejestracji Produktów Leczniczych i Wyrobów Medycznych: www.urpl.gov.pl. Zaleca się zapoznanie się z pełną treścią ulotki przed zastosowaniem leku. Na podstawie ww. informacji ogólnych przedstawionej w ulotce poradnika dla pacjentów, dostarczanej w każdym opakowaniu leku, można uznać że przewagą obecnego leku jest stosunkowo krótki czas trwania leczenia. We wpisie aktualnie nie jest możliwe do wyprowadzenia danej tematycznej wiadomości dotyczące leku na przykład: doskonała skuteczność[1], bezpieczeństwo stosowania[2]. Ciekawostki: Aminoglikozydy w terapii antybiotykowej Aminoglikozydy, takie jak gentamycyna, wykazują szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego. Są one bakteriobójcze, czyli zabijają bakterie, a nie tylko hamują ich wzrost. W leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie gram-ujemne, w tym szczególnie pałeczki okrężnicy (Escherichia coli), Proteus i Pseudomonas, aminoglikozydy stanowią ważną grupę antybiotyków[3]. Przypisy ↑ Gentamicin B. Braun. Po dawkowaniu 3 razy w tygodniu przez 6 tygodni w leczeniu ostrego zapalnia zespołu u dorosłych pacjentów, można zaobserwować poprawę kliniczną przypadku w 4 tygodniu [www.efarma.com.pl]. ↑ Zalecenia do stosowania leku Gentamicin B. Braun w przypadku ciężarnych i matek karmiących [www.zdrowie.com.pl]. ↑ Dla interesantów poszukujących leku na Internetowej bazie informacji Agencji Rejestracji Produktów Leczniczych i Wyrobów Medycznych [www.aplikacje.gov.pl].

Gentamicin B. Braun - ważne informacje

Przed podaniem leku Gentamicin B. Braun lekarz może zalecić wykonanie badań genetycznych.

Wówczas pacjent otrzyma gentamycynę tylko, jeśli lekarz uzna to za niezbędne do leczenia choroby. Lekarz zwróci szczególną uwagę na właściwe dobranie dawki gentamycyny dla pacjenta.

Lekarz zachowa szczególną ostrożność, jeśli u pacjenta występuje jakakolwiek choroba wpływająca na czynność nerwów i mięśni, taka jak choroba Parkinsona, lub jeśli pacjent otrzymuje jednocześnie leki zwiotczające mięśnie, ponieważ gentamycyna może działać hamująco na czynność nerwów i mięśni.

Ważne wskazówki dotyczące stosowania gentamycyny

• Kontrolowanie słuchu, błędnika i czynności nerek przed rozpoczęciem, w czasie i po zakończeniu leczenia;
• Dawkowanie ściśle uwzględniające czynność nerek;
• Ponowne podanie gentamycyny lub innego pochodnego antybiotyku nie wcześniej niż po upływie 7–14 dni od zakończenia leczenia.

Gentamicin B. Braun a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania poniższych produktów leczniczych:

• Środki zwiotczające mięśnie i eter;
• Znieczulenie metoksyfluranem;
• Inne leki mogące uszkadzać słuch lub nerki.

Zwiotczające mięśnie i eter

Hamowanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego przez aminoglikozydy jest nasilane przez eter i leki zwiotczające mięśnie. Dlatego pacjenci otrzymujący te substancje będą kontrolowani ze szczególną uwagą.

Znieczulenie metoksyfluranem

Przed rozpoczęciem znieczulenia metoksyfluranem (gaz znieczulający) należy poinformować anestezjologa, że pacjent przyjmuje aminoglikozydy, aby, jeśli to możliwe, uniknąć stosowania tego środka, z uwagi na zwiększone ryzyko uszkodzenia nerek.

Inne leki mogące uszkadzać słuch lub nerki

Pacjent będzie szczególnie uważnie kontrolowany, jeśli przyjmuje gentamycynę przed rozpoczęciem, podczas lub po zakończeniu stosowania produktów leczniczych zawierających substancje takie jak amfoterycyna B, kolistyna, cyklosporyna.

poprzez wydłużenie interwałów między dawkami.

Dawkowanie leku Gentamicin B. Braun

Zwiększenie odstępów między dawkami. Lekarz prowadzący wie, jak dobrać odpowiedni schemat dawkowania.

Dawkowanie u pacjentów dializowanych

W takim przypadku lekarz dokładnie dostosuje wielkość dawki do stężenia gentamycyny we krwi.

Pacjenci w podeszłym wieku

Z powodu zaburzonej czynności nerek może być konieczne podawanie dawek podtrzymujących mniejszych niż u młodszych osób dorosłych.

Pacjenci otyli

Dawkę początkową dobiera się w oparciu o idealną masę ciała plus 40% nadwyżki masy.

Pacjenci z zaburzoną czynnością wątroby

Nie ma konieczności modyfikacji dawki.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Gentamicin B. Braun

Jeśli wystąpi kumulacja leku (np. wskutek nieprawidłowej pracy nerek), może dojść do dodatkowego uszkodzenia nerek lub nerwu słuchowego.

Postępowanie w razie przedawkowania

Przede wszystkim należy przerwać podawanie leku. Nie ma specyficznej odtrutki (antidotum). Gentamycynę można usunąć z krwi poprzez hemodializę. Jeśli wystąpi blokada nerwowo-mięśniowa, można podać chlorek wapnia oraz w razie konieczności zastosować oddech wspomagany.

Sposób podawania

Gentamicin B. Braun podaje się we wlewie dożylnym (infuzja dożylna). Roztwór do infuzji znajdujący się w butelce polietylenowej podaje się w ciągu 30-60 minut.

Roztwór do infuzji Gentamicin B. Braun nie jest przeznaczony do podawania domięśniowego ani do powolnego wstrzykiwania dożylnego (iniekcje domięśniowe lub dożylne).

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W określonych warunkach gentamycyna wykazuje szkodliwe działanie na słuch i nerki. Zaburzenie czynności nerek często obserwuje się u pacjentów leczonych gentamycyną i zazwyczaj ustępuje po ono odstawieniu leku. W większości przypadków jest związane z podawaniem zbyt dużej dawki lub przedłużonym leczeniem, występującymi wcześniej nieprawidłowościami funkcjonowania nerek lub w związku z równoczesnym stosowaniem innych substancji działających szkodliwie na nerki. Dodatkowymi czynnikami ryzyka dotyczącymi szkodliwego działania na nerki są: podeszły wiek, niskie ciśnienie krwi, zmniejszona objętość krwi, wstrząs lub choroba wątroby. Czynnikami ryzyka dotyczącymi szkodliwego działania na nerw słuchowy, są: choroba wątroby, zaburzenia słuchu, bakterie we krwi, gorączka.

Wymienione poniżej działania niepożądane, które mogą wystąpić bardzo rzadko, tj. rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów, mogą być ciężkie i może być konieczne natychmiastowe podjęcie leczenia:

• ciężkie ostre reakcje nadwrażliwości (alergia);
• ostra niewydolność nerek.

Objawami ostrej nadwrażliwości mogą być: wysypka skórna, swędzenie i trudności w oddychaniu. Objawami ostrej niewydolności nerek są: zmniejszone wydalanie lub zatrzymanie wydalania moczu (oliguria, anuria), nadmierne wydalanie moczu w nocy i uogólnione obrzęki (zatrzymanie płynu w organizmie).

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zakażenia wywołane przez inne bakterie, oporne na działanie gentamycyny. Biegunka z krwią lub bez krwi i (lub) skurczami brzucha.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 do na 1 000 pacjentów)

Nieprawidłowy skład krwi

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów)

Za mała liczba różnych rodzajów krwinek, zwiększona liczba granulocytów kwasochłonnych (szczególny rodzaj białych krwinek)

Zaburzenia układu immunologicznego

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Reakcje alergiczne (w tym ciężkie, takie jak anafilaksja), które mogą obejmować:

• swędzącą, grudkowatą wysypkę lub wysypkę pokrzywkową (pokrzywkę)
• obrzęk rąk, stóp, kostek, twarzy, warg lub gardła, który może powodować trudności w przełykaniu lub oddychaniu
• omdlenia, zawroty głowy, uczucie oszołomienia (niskie ciśnienie krwi)

Działania niepożądane

6
Rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 na
10 000 pacjentów)
Zaczerwienienie skóry
Bardzo rzadko (mogą wystąpić
rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów)
Łysienie, ciężka reakcja alergiczna skóry i błon śluzowych z
powstawaniem pęcherzy i zaczerwienieniem skóry (rumień wielopostaciowy)
Nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych
danych)
Ciężka reakcja alergiczna skóry i błon śluzowych
z powstawaniem pęcherzy i zaczerwienieniem skóry, mogąca
w bardzo ciężkich przypadkach obejmować inne narządy
i zagrażać życiu (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna
nekroliza naskórka)
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 na
10 000 pacjentów)
Ból mięśni
Bardzo rzadko (mogą wystąpić
rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów)
Drżenia mięśni (utrudniające utrzymanie pozycji stojącej lub koordynację ruchów)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Często (mogą wystąpić u 1 do 10 na
100 pacjentów)
Zaburzenie czynności nerek (zwykle ustępuje po zakończeniu leczenia)
Rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 na
10 000 pacjentów)
Zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi (przejściowe)
Bardzo rzadko (mogą wystąpić
rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów)
Ostra niewydolność nerek, duże stężenie fosforanów i aminokwasów w moczu (objaw tzw. nabytego zespołu Fanconiego związanego z długotrwałym podawaniem dużych dawek leku)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 na
10 000 pacjentów)
Podwyższona temperatura ciała
Bardzo rzadko (mogą wystąpić
rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów)
Ból w miejscu wstrzyknięcia

Jak przechowywać lek Gentamicin B. Braun

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na butelce i pudełku tekturowym po:
"Terminu ważności". Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Bez specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania leku.

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego

Roztwór do infuzji Gentamicin B. Braun jest w postaci gotowej do użycia i nie należy go rozcieńczać przed podaniem.

W żadnym razie nie mieszać aminoglikozydów w roztworze do infuzji z antybiotykami beta-laktamowymi (np. penicylinami, cefalosporynami), erytromycyną czy lipifizanem (specjalna emulsja typu olej w wodzie do żywienia pozajelitowego), ponieważ może nastąpić inaktywacja fizykochemiczna. Dotyczy to także skojarzenia gentamycyny z diazepamem, furosemidem, octanem flekainidu lub heparyną sodową.

Substancje czynne lub roztwory do rozpuszczania lub rozcieńczania, których nie należy podawać jednocześnie: gentamycyna jest niezgodna z amfoterycyną B, cefalotyną sodową, nitrofurantoiną sodową i tetracyklinami.

Dodanie gentamycyny do roztworów zawierających wodorowęglan może prowadzić do uwolnienia dwutlenku węgla.

Ważne informacje dotyczące produktu

Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć natychmiast. Jeżeli lek nie zostanie zużyty niezwłocznie, użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za czas przechowywania po otwarciu i warunki panujące przed zastosowaniem, zwykle nie należy jednak przechowywać dłużej niż 24 godziny w temperaturze 2 do 8ºC.

Roztwór należy podawać za pomocą jałowego zestawu do infuzji, z zastosowaniem techniki aseptycznej. Zestaw do infuzji należy wypełnić roztworem, aby zapobiec przedostaniu się powietrza do systemu.

Wyłącznie do jednorazowego użycia. Resztki niewykorzystanego roztworu należy wyrzucić. Przed podaniem należy obejrzeć, czy roztwór nie zawiera cząsteczek lub przebarwień. Roztwór można stosować tylko, jeśli jest klarowny i nie znajdują się w nim żadne cząsteczki.