- Co zawiera i jak działa Amaryl 1 - tabletki?
- Kiedy stosować Amaryl 1 - tabletki?
- Kiedy nie stosować preparatu Amaryl 1 - tabletki?
- Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Amaryl 1- tabletki?
- Dawkowanie preparatu Amaryl 1 - tabletki
- Czy można stosować Amaryl 1 - tabletki w okresie ciąży ikarmienia piersią?
- Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
- Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Amaryl 1- tabletki?
Co zawiera i jak działa Amaryl 1 - tabletki?
Składnikiem aktywnym tego leku jest glimepiryd, lek doustny stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Glimepiryd zwiększa wydzielanie insuliny, co pomaga obniżyć poziom glukozy we krwi. Działa poprzez wiązanie się z białkiem komórek trzustki, co powoduje uwolnienie insuliny. Ponadto działa także poza trzustką, zwiększając zużycie glukozy w organizmie. Jest całkowicie wchłaniany po podaniu doustnym i metabolizowany w wątrobie, a następnie wydalany z moczem i kałem.
U pacjentów z cukrzycą skuteczna kontrola metaboliczna utrzymuje się przez około 24 godziny po zastosowaniu jednorazowej dawki. Maksymalne stężenie leku we krwi osiąga się po około 2,5 godzinach.
Kiedy stosować Amaryl 1 - tabletki?
Produkt jest zalecany dla pacjentów cierpiących na cukrzycę typu 2, gdy inne metody leczenia, takie jak dieta, ćwiczenia fizyczne i redukcja masy ciała, okazują się nieskuteczne.
Lek można stosować jako samodzielne leczenie lub w połączeniu z metforminą lub insuliną.
Kiedy nie stosować preparatu Amaryl 1 - tabletki?
Niestety, nawet jeśli są sygnały wskazujące na konieczność zastosowania leku, nie zawsze jest to możliwe. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu, jeśli występuje alergia (nadwrażliwość) na którykolwiek ze składników preparatu, na inne związki pochodne sulfonylomocznika lub na sulfonamidy.
Niedozwolone jest również stosowanie preparatu w przypadku:
• cukrzycy typu 1
• śpiączki cukrzycowej
• kwasicy ketonowej
• ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby (w takim przypadku zalecane jest stosowanie insuliny).
Przyjmowanie preparatu jest przeciwwskazane w czasie ciąży i karmienia piersią.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Amaryl 1- tabletki?
Niektóre schorzenia mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki preparatu. W niektórych przypadkach konieczne jest przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.
Preparat, podobnie jak inne leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika, może wywoływać hipoglikemię, zwłaszcza gdy posiłki są spożywane nieregularnie lub pomijane. Objawy hipoglikemii mogą obejmować: ból głowy, wilczy głód, nudności, wymioty, znużenie, senność, zaburzenia snu, niepokój, agresję, zaburzenia koncentracji, osłabienie czujności, depresję, dezorientację, zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia, drżenie mięśni, niedowłady, zaburzenia czucia, zawroty głowy, bezradność, utratę kontroli, majaczenie, drgawki, utratę przytomności, śpiączkę, płytki oddech, spowolnienie rytmu serca, objawy związane z aktywacją współczulnego układu nerwowego, takie jak pocenie się, niepokój, wilgotna skóra, przyspieszenie rytmu serca, nadciśnienie, kołatanie serca, dławica piersiowa i zaburzenia rytmu serca.
Objawy poważnej hipoglikemii mogą przypominać udar. Szybka poprawa następuje zazwyczaj po spożyciu węglowodanów (cukru). Alternatywne słodziki nie pomagają. Ustąpienie objawów hipoglikemii może być krótkotrwałe i może dojść do powtórnego wystąpienia hipoglikemii. W przypadku poważnej lub długotrwałej hipoglikemii konieczna jest natychmiastowa konsultacja lekarska, a w niektórych sytuacjach może być wymagana hospitalizacja i dożylne podanie glukozy przez kilka dni.
Ryzyko wystąpienia hipoglikemii może zwiększać:
• brak współpracy z lekarzem, częste u osób starszych
• niedożywienie, nieregularne posiłki, pomijanie posiłków, posty
• zmiany w sposobie odżywiania
• spożywanie nieodpowiednich ilości węglowodanów w stosunku do wysiłku fizycznego
• spożywanie alkoholu, szczególnie przy pomijaniu posiłków
• zaburzenia funkcji nerek
• ciężkie choroby wątroby
• niewłaściwe stosowanie preparatu, włącznie z przedawkowaniem
• niekontrolowane zaburzenia hormonalne, takie jak niedoczynność tarczycy, niedoczynność przysadki, niewydolność kory nadnerczy
• równoczesne stosowanie innych leków.
Jeśli należysz do którejś z powyższych grup, powinieneś poinformować lekarza o tym przed wykorzystaniem preparatu. Lekarz może zalecić regularne badania laboratoryjne, ścisłą kontrolę lub zmianę leczenia.
Podczas leczenia lekarz może zalecić regularne badanie:
• poziomu glukozy we krwi i moczu, a także kontrolę stężenia hemoglobiny glikowanej
• funkcji wątroby
• badanie krwi, zwłaszcza liczby białych krwinek i płytek krwi.
Podczas okresów zwiększonego stresu (np. wypadki, nagłe operacje, infekcje z gorączką) konieczna może być tymczasowa zmiana na insulinę; należy skonsultować się z lekarzem.
Brak doświadczenia klinicznego związane z użyciem preparatu u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub osób dializowanych. U osób z zaawansowanymi chorobami nerek lub wątroby zaleca się leczenie insuliną.
Stosowanie preparatu u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej wymaga ostrożności ze względu na ryzyko hemolizy i wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej. W razie potrzeby lekarz może zalecić inne leki, które nie są pochodnymi sulfonylomocznika.
Skład preparatu zawiera laktozę; osoby nietolerujące galaktozy, z niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny stosować tego preparatu.
Czy preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Zdolność koncentracji i szybkość reakcji mogą być zaburzone przy niekontrolowanej cukrzycy, zwłaszcza na początku leczenia i w przypadku hipoglikemii (np. gdy dawka leku jest za duża lub posiłek jest pomijany) oraz przy zaburzeniach widzenia związanych z cukrzycą. Sytuacja może stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.
Należy unikać sytuacji sprzyjających wystąpieniu hipoglikemii. Jeśli hipoglikemia występuje często lub jej pierwsze objawy są trudne do rozpoznania, należy skonsultować się z lekarzem w celu oceny zdolności pacjenta do prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.
Dawkowanie preparatu Amaryl 1 - tabletki
Preparat w postaci tabletek na problemy związane z glikemią i kontrolą insuliny. Nie zapominaj o konsultacji z lekarzem, jeśli masz wątpliwości. Dieta i regularny wysiłek fizyczny są kluczowe.
Indywidualne dawkowanie jest dostosowane do wyników badań. Preparat może być stosowany z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Konieczne jest dostosowanie dawkowania w przypadku zmiany trybu życia. Nie zaleca się stosowania u dzieci poniżej 8. roku życia. Preparat należy przyjmować raz dziennie, najlepiej przed śniadaniem.
Czy można stosować Amaryl 1 - tabletki w okresie ciąży ikarmienia piersią?
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem!
Należy dokładnie omówić potencjalne ryzyko i korzyści związane ze stosowaniem danego leku podczas ciąży lub karmienia piersią. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, powiadom lekarza o swoim stanie przed zastosowaniem leku.
Preparat nie powinien być stosowany w okresie ciąży. Jeśli zajdziesz w ciążę podczas stosowania preparatu, natychmiast skonsultuj się z lekarzem, aby zmienić terapię na insulinę.
Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Inne leki mogą oddziaływać na glimepiryd, dlatego ważne jest powiadomienie lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, nawet tych bez recepty. Niektóre leki mogą nasilać działanie glimepirydu i prowadzić do hipoglikemii, podczas gdy inne mogą osłabiać jego działanie i powodować hiperglikemię.
Spożywanie alkoholu może potęgować lub osłabiać działanie glimepirydu jest również niebezpieczne. Kolesewelam może zmniejszyć wchłanianie glimepirydu, dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania tych dwóch leków.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Amaryl 1- tabletki?
Amaryl 1, -2, -3, -4, jak każdy inny lek, może wywoływać skutki uboczne, choć nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści z zastosowania leku z reguły przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.
Możliwe rzadkie zaburzenia hematologiczne obejmują małopłytkowość, leukopenię, granulocytopenię, agranulocytozę, erytropenię, niedokrwistość hemolityczną i pancytopenię. Do możliwych działań niepożądanych należą także hipoglikemia, zaburzenia smaku, przyrost masy ciała, oraz łysienie. Bardzo rzadko mogą wystąpić nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, bóle brzucha, jak również zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka, czy leukoklastyczne zapalenie naczyń. Inne możliwe skutki uboczne to zaburzenia widzenia, reakcje skórne, czy nadwrażliwość krzyżowa na pewne substancje.