Substancją czynną leku jest kwetiapina, która działa przeciwpsychotycznie poprzez oddziaływanie z różnymi układami przekaźnikowymi, głównie receptorami serotoninergicznymi i dopaminergicznymi. Działa selektywnie na receptory 5HT₂ i umiarkowanie na receptory D, co przypisuje się jej korzystne działanie kliniczne i ograniczoną liczbę działań niepożądanych.

Kwetiapina nie wykazuje istotnego powinowactwa do innych receptorów, takich jak histaminowe czy adrenergiczne. Jest aktywna w testach aktywności przeciwpsychotycznej oraz hamuje działanie agonistów dopaminy. Ostatecznie, zwiększone stężenie metabolitów dopaminy jest wskaźnikiem jej skuteczności w blokowaniu receptorów D₂.

Nawet jeśli istnieje wskazanie do stosowania preparatu, nie zawsze można go używać. Konieczne jest unikanie preparatu w przypadku uczulenia na którekolwiek ze składników.

Również stosowanie inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450, takich jak inhibitory proteazy, leki przeciwgrzybicze, erytromycyna, klarytromycyna i nefazodon, jest przeciwwskazane.

Niektóre warunki zdrowotne mogą skutkować koniecznością dostosowania dawki preparatu. W przypadku braku danych, lek nie powinien być stosowany u osób poniżej 18 lat. Podczas badań klinicznych zaobserwowano, że niektóre skutki uboczne były częstsze u dzieci i młodzieży niż u dorosłych. Istnieje także ryzyko zwiększenia ciśnienia krwi i zmian w funkcjonowaniu tarczycy, których nie zaobserwowano u osób dorosłych.

W przypadku długotrwałego stosowania, nie ma danych na temat wpływu na rozwój poznawczy i behawioralny. U dzieci i młodzieży obserwowano częstsze występowanie objawów pozapiramidowych w porównaniu z grupą placebo. Chorzy z depresją w przebiegu choroby dwubiegunowej są bardziej narażeni na wystąpienie myśli samobójczych i samouszkodzeń. Dodatkowo, leczenie może prowadzić do hiperglikemii, wzrostu masy ciała, a także objawów takich jak akatyzja i hipotonia ortostatyczna. W razie wystąpienia niepożądanych objawów, należy skonsultować się z lekarzem.

Podczas stosowania preparatu należy zachować ostrożność u osób z chorobami układu sercowo-naczyniowego, chorobami metabolicznymi oraz w przypadku predyspozycji do niedociśnienia ortostatycznego. Mogą wystąpić objawy pozapiramidowe oraz ciężkie reakcje skórne, których nie wolno bagatelizować. Preparat może także prowadzić do zwiększenia stężenia triglicerydów i cholesterolu oraz wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów. Osoby w podeszłym wieku, osoby z chorobą Parkinsona oraz osoby z ryzykiem niedrożności jelit powinny być szczególnie ostrożne podczas leczenia preparatem. W przypadku wszelkich niepokojących objawów, konieczne jest natychmiastowe skonsultowanie się z lekarzem.

Preparat jest dostępny w postaci tabletek powlekanych i przeznaczony jest do przyjmowania doustnego. Zaleca się stosowanie preparatu zgodnie z zaleceniami. Należy unikać przekraczania zaleconych dawek, ponieważ może to być szkodliwe dla zdrowia. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Leczenie schizofrenii rozpoczyna się od 50 mg/dobę w 1. dniu, a następnie stopniowe zwiększanie dawki, zależnie od reakcji pacjenta. Dla epizodów maniakalnych w chorobie dwubiegunowej zaleca się podawanie 100 mg/dobę w 1. dniu, a następnie stopniowe zwiększanie dawki. W przypadku ciężkiej depresji w chorobie dwubiegunowej zaleca się podawanie 50 mg/dobę w 1. dniu i stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnie 600 mg/dobę. Preparat można stosować niezależnie od posiłków.

Dla pacjentów w podeszłym wieku zaleca się wolniejsze zwiększanie dawki. Nie zaleca się zmiany dawek u chorych z zaburzeniami nerek. Osoby z zaburzeniami wątroby powinny zaczynać od 25 mg/dobę i stopniowo zwiększać pod nadzorem lekarza.

Powiadom swojego lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, w tym tych, które można kupić bez recepty. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania kwetiapiny z inhibitorami izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450 ani z sokiem grejpfrutowym. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leku równocześnie z innymi lekami działającymi na układ nerwowy, alkoholem, innymi lekami o działaniu przeciwcholinergicznym, karbamazepiną, fenytoiną, tiorydazyną, solami litu, walproinianem sodu i lekami mogącymi wywołać zaburzenia elektrolitowe lub wydłużyć odstęp QT.

Równoczesne stosowanie imipraminy, fluoksetyny, ryzyprydonu, haloperydolu i cymetydyny nie wpływa na przemianę metaboliczną kwetiapiny. Interakcji z lekami działającymi na układ sercowo-naczyniowy nie przetestowano formalnie. Zgłaszano przypadki fałszywie dodatnich wyników testów immunologicznych na obecność metadonu i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych u pacjentów stosujących kwetiapinę. W takich sytuacjach zaleca się ostrożność i ponowne przetestowanie inną metodą.

Pinexet może powodować różne działania niepożądane. Warto pamiętać, że korzyści z jego stosowania zazwyczaj przeważają nad ewentualnymi szkodami. Możliwe skutki uboczne mogą obejmować zmiany w poziomie hemoglobiny, trójglicerydów i cholesterolu, a także inne objawy takie jak zawroty głowy, bóle głowy czy suchość w jamie ustnej.

W niektórych przypadkach mogą wystąpić bardziej poważne reakcje, takie jak problemy z układem krwionośnym, hormonalnym czy psychicznym. Jak w przypadku każdego leku, ważne jest skonsultowanie się z lekarzem przed podjęciem decyzji o jego stosowaniu.