Preparat jest wskazany do leczenia różnych zakażeń u dorosłych i dzieci, takich jak zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zakażenia układu moczowo-płciowego, zakażenia skóry, zakażenia układu pokarmowego, borelioza, zapalenie spojówek, gorączka Q, choroby wywołane przez riketsje, a także inne zakażenia takie jak dur powrotny, bruceloza, ornitoza, wąglik, dżuma, tularemia, leptospiroza, pastereloza, malaria oraz profilaktyka malarii.

Jednak nie należy stosować tetracyklin do leczenia zakażeń wywołanych przez bakterie z rodzaju Salmonella.

Niektóre choroby i inne sytuacje mogą uniemożliwiać stosowanie lub wymagać dostosowania dawki preparatu. Czasem konieczne jest przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Przyjmowanie antybiotyków z grupy tetracyklin w postaci kapsułek lub tabletek może spowodować zapalenie lub owrzodzenie przełyku, zwłaszcza gdy lek jest zażywany bezpośrednio przed snem lub z niewielką ilością płynu. Zaleca się przyjmowanie go w pozycji siedzącej lub stojącej oraz popijanie dużą ilością wody.

Leczenie tym preparatem może skutkować poważnymi reakcjami skórnymi, takimi jak zespół Stevensa i Johnsona, martwicą toksyczną naskórka czy reakcją na leki z eozynofilią i objawami ogólnymi. W przypadku pojawienia się pierwszych objawów skórnych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem i przerwać stosowanie leku. Doksycyklina i inne tetracykliny mogą powodować nadwrażliwość na światło, dlatego zaleca się unikanie ekspozycji na promienie słoneczne i UV podczas terapii. W razie reakcji skórnych ważne jest skonsultowanie się z lekarzem. Podczas stosowania preparatu może wzrosnąć stężenie mocznika we krwi, jednak nie dotyczy to doksycykliny według przeprowadzonych badań.

Osoby z zaburzeniami czynności wątroby powinny zachować ostrożność przy stosowaniu tego preparatu, ponieważ tetracykliny mogą działać szkodliwie na wątrobę, zwłaszcza gdy stosowane są inne leki hepatotoksyczne. Antybiotyki, w tym doksycykliny, mogą prowadzić do nadmiernego rozwoju bakterii i grzybów opornych na leczenie, co może skutkować dodatkowymi zakażeniami. W takiej sytuacji należy skonsultować się z lekarzem i być może podjąć dodatkową terapię. Jeśli podczas lub po leczeniu pojawi się biegunka, nie należy jej leczyć samodzielnie, ale natychmiast skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko poważnego zapalenia jelit, które wymaga specjalistycznego leczenia.

Stosowanie doksycykliny może powodować pewne skutki uboczne, dlatego konieczne jest monitorowanie pacjenta pod kątem ewentualnych działań niepożądanych. W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.

Preparat jest w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej. Nie przekraczaj zaleconych dawek, bo to nie zwiększy skuteczności leku, a może zaszkodzić zdrowiu. Jeśli masz wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem. Lekarz dostosuje dawkowanie do potrzeb, zakażenia oraz stanu chorego.

Dorośli i dzieci powyżej 12. roku życia mogą przyjmować odpowiednie ilości zgodnie z zaleceniem lekarza. Dla dzieci w różnym wieku, dawkowanie jest różne. Lekarz określi długość trwania leczenia, zazwyczaj wynoszącego od 5 do 10 dni. Po ustąpieniu objawów zakażenia, lek należy kontynuować przez co najmniej 24-48 godzin. W niektórych zakażeniach, leczenie powinno trwać minimum 10 dni.

Podawanie preparatu zależy od rodzaju infekcji. Dla niepowikłanych zakażeń, dawkowanie może być różne. Preparat jest przeznaczony do stosowania doustnego, po rozpuszczeniu w wodzie. Zaleca się przyjmować go podczas posiłku. W razie wątpliwości, zawsze skonsultuj się z lekarzem.

Interakcje leków z doksycykliną Poinformuj swojego lekarza o wszystkich lekach, które ostatnio przyjmowałeś, nawet tych bez recepty. Preparaty związane z sokiem żołądkowym, czyli glin, wapń, magnez, jony żelaza, cynk, bizmut, cholestyramina, aktywowany węgiel, zmniejszają wchłanianie doksycykliny i dlatego należy je przyjmować 2-3 godziny po doksycyklinie. Chinapril zawiera dużo magnezu, co może zmniejszyć wchłanianie doksycykliny.

Preparaty zwiększające pH żołądkowe mogą również wpłynąć na wchłanianie doksycykliny. Doksycyklinę trzeba ostrożnie stosować z lekami przeciwzakrzepowymi, antybiotykami bakteriobójczymi, barbituranami, karbamazepiną, fenytoiną i innymi. Nie jest zalecane stosowanie doksycykliny i retinoidów jednocześnie.

Podczas kuracji doksycykliną należy unikać znieczulenia ogólnego z metoksyfluranem. Doksycyklina może nasilać toksyczność cyklosporyny i działać toksycznie na wątrobę. Przed badaniami laboratoryjnymi należy poinformować personel o stosowaniu doksycykliny.

Unidox Solutab, jak każdy inny lek, może wywoływać skutki uboczne, chociaż nie występują one u wszystkich pacjentów. Należy pamiętać, że korzyści z przyjmowania leku zwykle przewyższają negatywne skutki uboczne.

Do najczęstszych skutków ubocznych należą nudności, wymioty, biegunka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, język czarny, bóle głowy, problemy z rozwojem kości i zębów, wysypka, nadwrażliwość na światło.

Rzadziej mogą wystąpić małopłytkowość, neutropenia, niedokrwistość hemolityczna, reakcje alergiczne skóry, zaburzenia wątroby, bóle stawów, wzrost stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, ciężkie reakcje alergiczne, zespół Stevensa-Johnsona. Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje alergiczne, takie jak obrzęk naczynioruchowy, duszność, niedociśnienie tętnicze, tachykardia, wstrząs anafilaktyczny. Może również wystąpić zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego oraz rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

Ponadto istnieją inne możliwe skutki uboczne, których częstość występowania nie jest określona, takie jak wydłużenie czasu krzepnięcia krwi, reakcje Jarischa i Herxheimera, porfiria, zapalenie przełyku, przebarwienia zębów, oddzielanie się paznokcia od łożyska po ekspozycji na słońce.