Reakcja zapalna jest naturalną odpowiedzią organizmu na różne czynniki, takie jak infekcje, urazy czy stres. Przewlekły stan zapalny może prowadzić do wielu chorób, m.in. nowotworów, miażdżycy i otyłości. Kurkumina wykazuje właściwości przeciwzapalne poprzez hamowanie aktywacji NF-κB, który reguluje ekspresję wielu białek prozapalnych, cytokin, interferonów, cząsteczek adhezyjnych i enzymów. Zmniejszenie aktywności NF-κB prowadzi do zmniejszonej produkcji białek zaangażowanych w proces zapalny.

Aby organizm działał prawidłowo, konieczna jest równowaga między tworzeniem się reaktywnych form tlenu (RFT) a ich usuwaniem przez systemy antyoksydacyjne. W warunkach zdrowego równowagi RFT są wydzielane w ilościach fizjologicznych, korzystnych dla komórek organizmu, i są niezbędne do regulacji wielu procesów komórkowych. Natomiast zwiększona produkcja RFT prowadzi do wystąpienia stresu oksydacyjnego i zaburzeń w funkcjonowaniu komórki.

Kurkumina, jako polifenol o właściwościach antyoksydacyjnych, ma zdolność do neutralizowania reaktywnych form tlenu (RFT) w komórce. Dodatkowo zwiększa poziom glutationu, związku o silnych właściwościach przeciwutleniających, wewnątrzkomórkowo.

Badania wskazują, że kurkumina hamuje peroksydację lipidów, czyli proces, w wyniku którego tworzą się zmodyfikowane, uszkodzone cząsteczki lipidów (nadtlenki lipidów). Badania kliniczne przeprowadzone na mężczyznach wykazały, że suplementacja kurkuminą prowadzi do istotnego zmniejszenia stężenia nadtlenków lipidów we krwi. Nie stwierdzono przy tym żadnych skutków ubocznych związanych z preparatem. Następnie badania wykazały, że 60-dniowa suplementacja kurkuminą prowadziła do 25-50% zmniejszenia stężenia nadtlenków lipidów w frakcji LDL.

Metaanaliza badań z randomizacją z 2020 roku opublikowana w czasopiśmie "Antioxidants" wykazała, że suplementacja kurkuminą istotnie zwiększa całkowitą pojemność antyoksydacyjną organizmu, czyli zdolność do neutralizacji wolnych rodników. Ponadto zaobserwowano tendencję do zmniejszania stężenia dialdehydu malonowego, marker stresu oksydacyjnego.