Encorton Tabletki
Co znajduje się w tym artykule?
Co zawiera i jak działa Encorton - tabletki?
Zaburzenia hormonalne. Choroby alergiczne o ciężkim przebiegu oporne na inne terapie. Stan zapalny skóry i błon śluzowych. Choroby przewodu pokarmowego w okresach zaostrzenia. Zaburzenia układu krwiotwórczego. Leczenie paliatywne chorób nowotworowych. Zespół nerczycowy dla diurezy lub remisji w przypadku białkomoczu. Choroby oka i układu oddechowego. Reumatyczne schorzenia stawów. Stan zapalny układu kostno-stawowego. Włośnica z zajęciem serca lub układu nerwowego. Gruźlicze zapalenie opon mózgowych z blokiem podpajęczynówkowym. Sposób podawania i dawkowanie zależne od wieku i stanu pacjenta.Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia: dorośli powinni przyjmować 200 mg dziennie przez 7 dni, a następnie 80 mg co drugi dzień przez 1 miesiąc.
Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł
Kiedy stosować Encorton - tabletki?
1. Problemy związane z funkcjonowaniem układu hormonalnego:
• Pierwotna lub wtórna niedoczynność nadnerczy (najefektywniejsze leki to hydrokortyzon i kortyzon, syntetyczne pochodne mogą być stosowane z mineralokortykoidami).
• Wrodzona nadczynność nadnerczy.
• Stan hiperkalcemii związany z chorobą nowotworową.
• Zapalenie tarczycy (bez ropnia).
2. Alergiczne schorzenia o ciężkim przebiegu, które nie reagują na inne metody leczenia:
• Skórne reakcje alergiczne spowodowane kontaktem z alergenem.
• Atopowe zapalenie skóry.
• Choroba posurowicza.
• Reakcje alergiczne na leki.
• Alergiczny nieżyt nosa, zarówno całoroczny, jak i sezonowy.
3. Choroby związane z układem wiążącym:
• Ostry reumatyczny stan zapalny mięśnia sercowego.
• Zapalenie skórno-mięśniowe (u dzieci glikokortykosteroidy mogą być lekiem z wyboru).
• Układowy toczeń rumieniowaty.
4. Problemy skórne i błon śluzowych:
• Choroba prowadząca do łuszczącego zapalenia skóry.
• Opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry.
• Łojotokowe zapalenie skóry w ciężkiej postaci.
• Ciężki rumień wielopostaciowy (zespoł Stevensa-Johnsona).
• Ziarniniak grzybiasty.
• Pęcherzowe choroby skóry.
• Ciężki przypadek łuszczycy.
5. Choroby przewodu pokarmowego (leczenie krótkotrwałe w okresach zaostrzeń; długotrwałe stosowanie niewskazane):
• Choroba zapalna jelit.
• Choroba Leśniowskiego-Crohna.
6. Problemy związane z układem krwiotwórczym:
• Nabyta hemolityczna niedokrwistość (autoimmunizacyjna).
• Wrodzona aplastyczna niedokrwistość.
• Niedokrwistość spowodowana wybiórczą hipoplazją układu czerwonokrwinkowego.
• Wtórna małopłytkowość u osób dorosłych.
• Idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u osób dorosłych.
7. Nowotwory (leczenie paliatywne, w połączeniu z odpowiednią terapią przeciwnowotworową):
• Białaczka i chłoniak u osób dorosłych.
• Ostra białaczka u dzieci.
8. Zespół nerczycowy
Dawkowanie glikokortykosteroidów jest zalecane w celu wywołania diurezy lub osiągnięcia remisji w przypadku białkomoczu w idiopatycznym zespole nerczycowym bez obecności mocznicy lub w celu poprawy funkcji nerek u osób z toczniem rumieniowatym. W przypadku idiopatycznego zespołu nerczycowego konieczne może być długotrwałe podawanie leku w celu zapobiegania częstym nawrotom.
9. Choroby neurologiczne:
• Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia.
10. Choroby oczu (ciężkie ostrye i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne):
• Zapalenie tęczówki.
• Zapalenie ciała rzęskowego i tęczówki.
• Zapalenie siatkówki i naczyniówki.
• Rozsiane zapalenie błony naczyniowej w tylnej części oka.
• Zapalenie nerwu wzrokowego.
• Współczulne zapalenie naczyniówki.
• Zapalenie przedniego odcinka oka.
• Zapalenie spojówek z alergicznym podłożem.
• Stan zapalny rogówki (bez związku z zakażeniem wirusem opryszczki lub grzybicą).
• Alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki.
11. Problemy z układem oddechowym:
• Beryloza.
• Eozynofilowe zapalenie płuc.
• Sarkoidoza objawowa.
• Gruźlica płuc w postaci piorunującej lub rozsianej (w połączeniu z leczeniem przeciwgruźliczym).
• Astma oskrzelowa.
12. Choroby reumatoidalne (leczenie wspomagajace w przypadkach zaostrzeń):
• Ankylozujące zapalenie stawów kręgosłupa.
• Łuszczycowe zapalenie stawów.
• Reumatoidalne zapalenie stawów, w tym wariant młodzieńczy (przy braku skuteczności innych metod leczenia).
13. Inne, niereumatyczne stany zapalne układu kostno-stawowego:
• Ostre i podostre zapalenie kaletki.
• Ostra dna moczanowa.
• Ostre, nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna.
• Pourazowe zapalenie kości i stawów.
• Zapalenie maziówki u pacjentów z problemami związanych z kościami i stawami.
• Zapalenie nadkłykcia.
14. Pozostałe stany kliniczne:
• Gruźlicze zapalenie opon mózgowych z objawami podpajeczynówkowym (w połączeniu z leczeniem przeciwgruźliczym).
• Włośnica z objawami zajęcia mięśnia sercowego lub układu nerwowego.
• Pierwotna lub wtórna niedoczynność nadnerczy (najefektywniejsze leki to hydrokortyzon i kortyzon, syntetyczne pochodne mogą być stosowane z mineralokortykoidami).
• Wrodzona nadczynność nadnerczy.
• Stan hiperkalcemii związany z chorobą nowotworową.
• Zapalenie tarczycy (bez ropnia).
2. Alergiczne schorzenia o ciężkim przebiegu, które nie reagują na inne metody leczenia:
• Skórne reakcje alergiczne spowodowane kontaktem z alergenem.
• Atopowe zapalenie skóry.
• Choroba posurowicza.
• Reakcje alergiczne na leki.
• Alergiczny nieżyt nosa, zarówno całoroczny, jak i sezonowy.
3. Choroby związane z układem wiążącym:
• Ostry reumatyczny stan zapalny mięśnia sercowego.
• Zapalenie skórno-mięśniowe (u dzieci glikokortykosteroidy mogą być lekiem z wyboru).
• Układowy toczeń rumieniowaty.
4. Problemy skórne i błon śluzowych:
• Choroba prowadząca do łuszczącego zapalenia skóry.
• Opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry.
• Łojotokowe zapalenie skóry w ciężkiej postaci.
• Ciężki rumień wielopostaciowy (zespoł Stevensa-Johnsona).
• Ziarniniak grzybiasty.
• Pęcherzowe choroby skóry.
• Ciężki przypadek łuszczycy.
5. Choroby przewodu pokarmowego (leczenie krótkotrwałe w okresach zaostrzeń; długotrwałe stosowanie niewskazane):
• Choroba zapalna jelit.
• Choroba Leśniowskiego-Crohna.
6. Problemy związane z układem krwiotwórczym:
• Nabyta hemolityczna niedokrwistość (autoimmunizacyjna).
• Wrodzona aplastyczna niedokrwistość.
• Niedokrwistość spowodowana wybiórczą hipoplazją układu czerwonokrwinkowego.
• Wtórna małopłytkowość u osób dorosłych.
• Idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u osób dorosłych.
7. Nowotwory (leczenie paliatywne, w połączeniu z odpowiednią terapią przeciwnowotworową):
• Białaczka i chłoniak u osób dorosłych.
• Ostra białaczka u dzieci.
8. Zespół nerczycowy
Dawkowanie glikokortykosteroidów jest zalecane w celu wywołania diurezy lub osiągnięcia remisji w przypadku białkomoczu w idiopatycznym zespole nerczycowym bez obecności mocznicy lub w celu poprawy funkcji nerek u osób z toczniem rumieniowatym. W przypadku idiopatycznego zespołu nerczycowego konieczne może być długotrwałe podawanie leku w celu zapobiegania częstym nawrotom.
9. Choroby neurologiczne:
• Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia.
10. Choroby oczu (ciężkie ostrye i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne):
• Zapalenie tęczówki.
• Zapalenie ciała rzęskowego i tęczówki.
• Zapalenie siatkówki i naczyniówki.
• Rozsiane zapalenie błony naczyniowej w tylnej części oka.
• Zapalenie nerwu wzrokowego.
• Współczulne zapalenie naczyniówki.
• Zapalenie przedniego odcinka oka.
• Zapalenie spojówek z alergicznym podłożem.
• Stan zapalny rogówki (bez związku z zakażeniem wirusem opryszczki lub grzybicą).
• Alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki.
11. Problemy z układem oddechowym:
• Beryloza.
• Eozynofilowe zapalenie płuc.
• Sarkoidoza objawowa.
• Gruźlica płuc w postaci piorunującej lub rozsianej (w połączeniu z leczeniem przeciwgruźliczym).
• Astma oskrzelowa.
12. Choroby reumatoidalne (leczenie wspomagajace w przypadkach zaostrzeń):
• Ankylozujące zapalenie stawów kręgosłupa.
• Łuszczycowe zapalenie stawów.
• Reumatoidalne zapalenie stawów, w tym wariant młodzieńczy (przy braku skuteczności innych metod leczenia).
13. Inne, niereumatyczne stany zapalne układu kostno-stawowego:
• Ostre i podostre zapalenie kaletki.
• Ostra dna moczanowa.
• Ostre, nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna.
• Pourazowe zapalenie kości i stawów.
• Zapalenie maziówki u pacjentów z problemami związanych z kościami i stawami.
• Zapalenie nadkłykcia.
14. Pozostałe stany kliniczne:
• Gruźlicze zapalenie opon mózgowych z objawami podpajeczynówkowym (w połączeniu z leczeniem przeciwgruźliczym).
• Włośnica z objawami zajęcia mięśnia sercowego lub układu nerwowego.
Kiedy nie stosować preparatu Encorton - tabletki?
Nieodpowiednia reakcja na jakikolwiek element mieszanki, ogólnoustrojowa infekcja grzybicza.
Dawkowanie preparatu Encorton - tabletki
Podawać doustnie, w trakcie jedzenia; tabletek nie wolno rozgniatać.
Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł