Substancją czynną przygotowania jest atorwastatyna, lek z klasy statyn. Statyny stosuje się w celu obniżenia poziomu lipidów (głównie cholesterolu) we krwi. Podwyższone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych związane jest z podwyższonym poziomem lipidów we krwi, zwłaszcza frakcji cholesterolu LDL. Statyny hamują aktywność kluczowego enzymu biorącego udział w syntezie cholesterolu.

Hamowanie tego enzymu w komórkach wątroby prowadzi do zmniejszenia syntezy cholesterolu oraz zwiększa wychwyt cząsteczek cholesterolu LDL z krwi. Statyny stosuje się w leczeniu hipercholesterolemii oraz profilaktycznie u osób z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych. Zmniejszają one ryzyko zawału serca, udaru mózgu oraz zgonu związanego z chorobą niedokrwienną serca.

Niektóre schorzenia i warunki mogą być powodem do zmiany dawkowania preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonywanie określonych badań kontrolnych. Przed rozpoczęciem terapii oraz w trakcie jej trwania, lekarz zaleci regularne badania czynności wątroby. Przyjmowanie preparatu może mieć wpływ na pracę wątroby. W przypadku zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz), pacjent powinien być monitorowany do czasu ich ustąpienia. Gdy aktywność aminotransferaz przekroczy 3-krotnie górną granicę normy i utrzyma się na tym poziomie, lekarz zaleci zmniejszenie dawki lub przerwanie stosowania preparatu.

Należy zachować szczególną ostrożność u osób spożywających duże ilości alkoholu, a także u chorych z historią zaburzeń czynności wątroby. Ostrożność jest wskazana u osób, które wcześniej doświadczyły przejściowego ataku niedokrwiennego lub udaru mózgu. Mają one większe ryzyko wystąpienia udaru krwotocznego podczas stosowania atorwastatyny w dawce 80 mg. Lekarz dokładnie oceni korzyści i ryzyko stosowania preparatu u tych pacjentów. Atorwastatyna, podobnie jak inne statyny, może spowodować miopatię, czyli schorzenia mięśni objawiające się bólem, osłabieniem lub nadwrażliwością mięśni na dotyk. Objawy te mogą być towarzyszone zwiększoną aktywnością kinazy kreatynowej (CK) wykrywalną w badaniach laboratoryjnych. Kinaza kreatynowa jest enzymem istotnym dla funkcjonowania mięśni, a jej aktywność może wskazywać na uszkodzenie mięśni.

Miopatia może prowadzić do rabdomiolizy, zespołu związanego z uszkodzeniem mięśni, który może stanowić zagrożenie dla życia. Rzadko może wystąpić martwicza miopatia o podłożu immunologicznym podczas stosowania preparatu lub po jego odstawieniu. U pacjentów z podwyższonym ryzykiem rabdomiolizy zaleca się oznaczenie aktywności CK przed rozpoczęciem terapii. Należy to uwzględnić u osób: - w podeszłym wieku (powyżej 70 roku życia) - z zaburzeniami nerek - z niedoczynnością tarczycy - z chorobami mięśni lub ryzykiem ich wystąpienia - u których podanie statyn lub fibratów spowodowało wcześniej uszkodzenie mięśni - z chorobami wątroby w wywiadzie lub nadużywających alkoholu - u których stężenie leku we krwi może być zwiększone z powodu interakcji z innymi lekami lub uwarunkowań genetycznych. Jeśli należysz do którejś z tych grup, koniecznie poinformuj lekarza o tym. Lekarz oceni ryzyko i korzyści związane z terapią w Twoim przypadku.

Jeżeli podczas stosowania preparatu zauważysz wrażliwość mięśni na dotyk, ból, skurcze lub osłabienie mięśni, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, szczególnie gdy objawom towarzyszą zmęczenie, złe samopoczucie lub gorączka. Te symptomy mogą wskazywać na miopatię i wymagać przerwania stosowania preparatu. W przypadku znacznego przekroczenia normy aktywności CK, badanie należy powtórzyć po 5-7 dniach, aby potwierdzić wyniki. Badania nie powinny być wykonywane po intensywnym wysiłku fizycznym. W przypadku istotnego wzrostu aktywności CK, nie należy rozpoczynać terapii atorwastatyną. Lekarz może zalecić przerwanie stosowania preparatu u osób, które są już w trakcie leczenia. Jeśli objawy sugerujące miopatię ustąpią, a aktywność CK wróci do normy, lekarz może zalecić kontynuację leczenia, ale pod ścisłą kontrolą kliniczną. Zaleca się przerwanie leczenia, gdy aktywność CK przekroczy 10-krotnie górną granicę normy lub kiedy podejrzewa się wystąpienie rabdomiolizy. Ryzyko miopatii i rabdomiolizy wzrasta znacząco przy jednoczesnym stosowaniu niektórych leków, takich jak: - leki zwiększające stężenie atorwastatyny w osoczu, np. itrakonazol, ketokonazol, cyklosporyna, erytromycyna - fibraty - leki na HCV - niacyna - ezetimib. Jeśli to możliwe, lekarz zaleci stosowanie alternatywnych leków nie wchodzących w interakcje z atorwastatyną lub podejmie inne środki ostrożności.

Należy unikać równoczesnego stosowania atorwastatyny i kwasu fusydowego. Po zaprzestaniu leczenia kwasem fusydowym, nie wolno stosować atorwastatyny przez 7 dni. W przypadku konieczności stosowania kwasu fusydowego, lekarz zaleci przerwanie stosowania statyny. Równoczesne stosowanie tych leków może spowodować rabdomiolizę, włączając w to ciężkie przypadki, które mogą zakończyć się zgonem. W przypadku wystąpienia objawów osłabienia, bólu lub tkliwości mięśni, konieczna jest natychmiastowa konsultacja lekarska. Brak wystarczających danych dotyczących wpływu preparatu na rozwój dzieci; nie zaobserwowano istotnego wpływu atorwastatyny na wzrost i dojrzewanie. Stosowanie preparatów z grupy statyn, szczególnie długoterminowe, może zwiększać ryzyko rozwoju śródmiąższowej choroby płuc.

W przypadku wystąpienia objawów sugerujących rozwój tej choroby (duszność, suchy kaszel, pogorszenie stanu ogólnego, zawroty głowy, zmęczenie, utrata masy ciała, gorączka) konieczna jest konsultacja lekarska. Statyny mogą wpływać na wzrost stężenia glukozy we krwi, a u osób z podwyższonym ryzykiem cukrzycy, mogą powodować hiperglikemię, nawet przy prawidłowym postępowaniu. Korzyści związane ze zmniejszaniem ryzyka chorób układu naczyniowego związane z statynami zwykle przeważają nad tym ryzykiem. Osoby z podwyższonym ryzykiem cukrzycy powinny podlegać szczególnej kontroli klinicznej i biochemicznej. Preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinny go stosować. Preparat nie wpływa istotnie na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Preparat w postaci tabletek powlekanych jest przeznaczony do stosowania doustnego. Zaleca się nie przekraczanie zaleconych dawek, aby nie zaszkodzić zdrowiu. Należy skonsultować się z lekarzem w razie wątpliwości. Lekarz ustala dawkowanie w zależności od sytuacji klinicznej i reakcji pacjenta na leczenie. Standardowo zaczyna się od dawki 10 mg na dobę, a maksymalna wynosi 80 mg na dobę.

W okresie leczenia ważne jest stosowanie diety o niskiej zawartości cholesterolu oraz aktywność fizyczna. Dla dorosłych zaleca się 10 mg raz na dobę na hipercholesterolemię. Dla dzieci po 10. roku życia leczenie powinno być prowadzone pod kontrolą lekarza specjalisty. Preparat należy przyjmować raz na dobę, niezależnie od posiłku.

Informuj lekarza o wszystkich lekach, również tych bez recepty. Nie stosuj atorwastatyny równocześnie z lekami przeciwwirusowymi. Atorwastatyna jest metabolizowana przez izoenzym CYP3A4. Unikaj leków hamujących ten izoenzym, aby uniknąć miopatii i rabdomiolizy.

Unikaj soku grejpfrutowego podczas leczenia. Leki zwiększające aktywność CYP3A4 mogą zmniejszyć stężenie atorwastatyny we krwi. Kontroluj skuteczność leków. Równoczesne stosowanie atorwastatyny i cyklosporyny może zwiększyć ryzyko miopatii. Podczas leczenia z gemfibrozylem zwiększa się ryzyko miopatii. Równoczesne stosowanie ezetymibu zwiększa ryzyko miopatii. Kolchicyna może zwiększyć ryzyko miopatii przy stosowaniu z atorwastatyną.

Monitoruj chorego podczas stosowania digoksyny z atorwastatyną. Atorwastatyna może powodować zwiększenie stężenia hormonów sterydowych w krwi. Monitoruj parametry krzepnięcia u pacjentów stosujących leki przeciwzakrzepowe. Interakcje dotyczące dorosłych, brak badań u dzieci.