Substancją czynną preparatu jest betaksolol, który należy do grupy beta-blokerów. Jego działanie polega na blokowaniu receptorów adrenergicznych typu beta, co prowadzi do zmniejszenia częstości akcji serca i obniżenia ciśnienia krwi. Betaksolol jest selektywny w działaniu na receptory beta 1, co zmniejsza ryzyko działań niepożądanych związanych z obwodowym działaniem leku. W większych dawkach może działać również na receptory beta 2.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do stosowania leku, nie zawsze można go używać. Nie wolno stosować preparatu w przypadku uczulenia na którekolwiek ze składników, a także przy występowaniu ciężkiej astmy oskrzelowej lub przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, niewyrównanej niewydolności serca, wstrząsie kardiogennym, bloku przedsionkowo-komorowym II lub III stopnia (u chorych bez stymulatora serca), dławicy naczynio-skurczowej, zaburzeń czynności węzła zatokowo-przedsionkowego, ciężkiej bradykardii, ciężkiej postaci zespołu Raynauda i ciężkich zaburzeń krążenia w tętnicach obwodowych, nieleczonego guza chromochłonnego nadnerczy, niedociśnienia tętniczego, reakcji anafilaktycznych w wywiadzie, kwasicy metabolicznej, równoległego stosowania floktafeniny lub sultoprydu, leków z grupy inhibitorów MAO, leków blokujących kanały wapniowe dożylnie, takich jak werapamil czy diltiazem, lub leków o działaniu przeciwarytmicznym, takich jak dizopiramid czy amiodaron. Preparatu nie wolno stosować w ciąży chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne. Preparatu nie wolno stosować w okresie karmienia piersią.

Niektóre schorzenia lub okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub sygnałem do zmiany dawki leku. Czasem konieczne jest przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Nie powinno się nagle przerywać stosowania leku, zwłaszcza u pacjentów z niedokrwieniem serca. W przypadku konieczności zaprzestania terapii, należy stopniowo zmniejszać dawkę przez 1-2 tygodnie, zgodnie z zaleceniami lekarza. Nagłe przerwanie leczenia betaksololem może pogorszyć objawy choroby. U osób z dusznicą bolesną nagła przerwa w leczeniu może spowodować poważne zaburzenia rytmu serca, zawał serca i nagłą śmierć. Stosowanie leku u pacjentów z astmą lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc jest możliwe wyłącznie przy łagodnym nasileniu tych schorzeń. Osoby zwiększającym ryzykiem skurczu oskrzeli powinny być szczególnie ostrożne. U pacjentów z astmą oskrzelową lub innymi schorzeniami obturacyjnymi dróg oddechowych może wystąpić wzrost oporu w drogach oddechowych. Konieczne może być dodatkowe stosowanie lub zwiększenie dawki leków rozszerzających oskrzela zgodnie z zaleceniami lekarza. Przed rozpoczęciem terapii zaleca się wykonanie badań czynnościowych płuc. Pacjenci z niewydolnością serca powinni rozpoczynać leczenie od bardzo niskich dawek i być monitorowani przez lekarza. Lek może nasilać bradykardię. W przypadku nadmiernego spadku częstości skurczów serca (poniżej 50-55 uderzeń na minutę) należy skonsultować się z lekarzem; w razie potrzeby lekarz zaleci zmniejszenie dawki lub stopniowe odstawienie leku. Betaksolol hamuje przewodzenie przedsionkowo-komorowe, dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia. U pacjentów z dławicą naczynioskurczową (Prinzmetala) lek może zwiększać częstość i czas trwania bólów dławicowych. Jeśli dławica Prinzmetala jest łagodna, lek można stosować pod warunkiem przyjmowania równolegle leku rozszerzającego naczynia krwionośne, zgodnie z zaleceniami lekarza. Stosowanie leków z grupy beta-blokerów może nasilać choroby tętnic obwodowych (zespół Raynauda, stany zapalne tętnic, przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych). Stosowanie leku u tej grupy pacjentów jest możliwe tylko w razie konieczności, należy zachować ostrożność. U pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy konieczne jest leczenie blokujące receptory alfa-adrenergiczne przed i w trakcie stosowania leku. W trakcie leczenia beta-blokerem konieczne jest dokładne monitorowanie ciśnienia tętniczego. U pacjentów z niewydolnością nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania leku. Lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od stężenia kreatyniny we krwi. Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku, a terapia powinna rozpoczynać się od jak najmniejszej dawki. Osoby z cukrzycą powinny być ostrożne. Betaksolol może zatracić objawy hipoglikemii, takie jak uczucie kołatania serca, przyspieszenie czynności serca (tachykardia) czy pocenie się. Należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych. Przed rozpoczęciem stosowania leku u pacjentów z łuszczycą lekarz musi ocenić korzyści i ryzyko, podejmując indywidualną decyzję o podjęciu terapii betaksololem. Leki z grupy beta-blokerów mogą nasilać objawy łuszczycy lub prowadzić do jej wystąpienia. Lek może zwiększać wrażliwość na alergeny i nasilać reakcje nadwrażliwości, włączając anafilaksję oraz zmniejszenie skuteczności adrenaliny w takich przypadkach. Należy zachować szczególną ostrożność u osób poddawanych terapii desensybilizacyjnej oraz u osób z większym ryzykiem reakcji anafilaktycznej (np. po zastosowaniu środków kontrastowych zawierających jod). Jeśli planuje się jakikolwiek zabieg wymagający znieczulenia ogólnego, konieczne jest powiadomienie lekarza o stosowaniu leku z grupy beta-blokerów. Może wystąpić interakcja między lekami blokującymi receptory beta a lekami stosowanymi podczas znieczulenia, co może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych. Lekarz podejmie decyzję o kontynuacji terapii beta-blokerem lub zaleci zaprzestanie stosowania na 48 godzin przed zabiegiem. Lek może zatracić objawy nadczynności tarczycy. Należy zachować ostrożność i monitorować czynność serca oraz poziom hormonów tarczycy. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni być pod szczególnym nadzorem lekarza, zwłaszcza na początku terapii. Jeśli pacjent udaje się do okulisty, powinien poinformować go o stosowaniu betaksololu. Lek może obniżać ciśnienie wewnątrzgałkowe i utrudniać diagnozowanie jaskry. Jednoczesne stosowanie beta-blokerów w postaci kropli do oczu wymaga ostrożności i stałego monitorowania przez lekarza. W trakcie intensywnego wysiłku fizycznego lub długotrwałego głodzenia, lek może zwiększać ryzyko hipoglikemii. Preparat zawiera substancję, która może powodować pozytywne wyniki testów antydopingowych (informacja dla sportowców). Nie przeprowadzono badań wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy pamiętać, że lek może powodować zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub inne objawy, które mogą wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Pamiętaj o informowaniu lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, zarówno na receptę, jak i bez recepty.

Nie zaleca się stosowania leku w połączeniu z określonymi substancjami, takimi jak floktafenina, sultoprydem, inhibitory MAO, antagonistami wapnia, lekami przeciwarytmicznymi, amiodaronem, glikozydami naparstnicy i innymi. Należy zachować ostrożność podczas równoczesnego zażywania preparatu z lekami przeciwarytmicznymi klasy I, insuliną, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi i innymi substancjami obniżającymi ciśnienie tętnicze.

Skuteczność działania adrenaliny w leczeniu reakcji anafilaktycznych może być osłabiona u osób przyjmujących beta-blokery.