Niektóre warunki zdrowotne mogą być przeszkodą lub wskazaniem do zmiany dawkowania tego preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być regularne wykonywanie określonych badań kontrolnych.
Należy unikać nagłego zaprzestania stosowania preparatu, szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. W przypadku konieczności przerwania leczenia, należy stopniowo zmniejszać dawkę zgodnie z zaleceniami lekarza, pod jego ścisłą kontrolą. Nagłe odstawienie sotalolu może prowadzić do nasilenia objawów choroby, wzrostu ciśnienia krwi, a nawet zawału serca.
Należy być ostrożnym podczas stosowania sotalolu, ponieważ jak inne leki przeciwarytmiczne, może powodować nasilenie istniejących zaburzeń rytmu serca lub prowadzić do wystąpienia nowych arytmi. Czynniki ryzyka obejmują m.in. wydłużony odstęp QT na zapisie EKG, zmniejszoną częstotliwość rytmu serca, obniżone poziomy potasu i magnezu, niewydolność serca, płeć żeńska, przyjmowanie dużych dawek leku oraz stosowanie innych leków zwiększających ryzyko arytmi. Te zmiany zazwyczaj pojawiają się w ciągu pierwszych 7 dni leczenia lub po zwiększeniu dawki.
Przed rozpoczęciem leczenia należy skorygować niedobory potasu i magnezu, które zwiększają ryzyko powstania poważnych zaburzeń rytmu serca. U pacjentów z ciężką lub przewlekłą biegunką oraz osób stosujących leki moczopędne, konieczna jest szczególna uwaga przy utrzymywaniu równowagi elektrolitowej.
Leczenie beta-blokerami może nasilać niewydolność serca; należy zachować szczególną uwagę u pacjentów z zaburzeniami lewej komory, leczonych inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi lub glikozydami naparstnicy. Konieczne jest ostrożne zaczynanie leczenia od minimalnej dawki i stopniowe zwiększanie jej pod ścisłą kontrolą lekarza.
Dla pacjentów po zawale serca z zaburzeniami lewej komory, leczenie przeciwarytmiczne może zwiększyć ryzyko nasilenia zaburzeń rytmu serca. Leczenie powinno być prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarza, tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają ryzyko. Unikaj stosowania preparatu, jeśli frakcja wyrzutowa lewej komory jest poniżej 40% bez ciężkich zaburzeń rytmu komorowego.
Podczas terapii należy regularnie kontrolować długość odstępu QT na EKG i poziomy elektrolitów we krwi. Wydłużony odstęp QT powyżej 500 ms może wskazywać na toksyczne działanie leku i wzmacniać ryzyko wystąpienia arytmi. Sotalol może zwiększać wrażliwość na alergeny i zaostrzyć reakcje alergiczne, co może prowadzić do zmniejszenia skuteczności adrenaliny. Unikaj stosowania preparatu u osób zwiększonym ryzykiem reakcji anafilaktycznej, zwłaszcza u tych, które wcześniej miały alergie na podobne leki.
Jeśli planujesz zabieg wymagający znieczulenia ogólnego, pamiętaj o poinformowaniu lekarza o stosowaniu beta-blokerów. Lekarz podejmie decyzję o kontynuowaniu leczenia lub jego przerwaniu.
Chorzy na cukrzycę powinni być ostrożni, ponieważ sotalol może maskować objawy hipoglikemii, takie jak kołatania serca, tachykardia i pocenie się. Konieczna jest regularna kontrola poziomu glukozy we krwi i ewentualna modyfikacja dawek leków antycukrzycowych.
Preparat może również maskować objawy nadczynności tarczycy, takie jak tachykardia. Należy monitorować poziom hormonów tarczycy. Nagłe odstawienie beta-blokerów u pacjentów z nadczynnością tarczycy może prowadzić do potencjalnie niebezpiecznego przełomu tarczycowego.
Osoby ze skłonnością do skurczu oskrzeli powinny być szczególnie ostrożne. W przypadku skurczu oskrzeli należy skonsultować się z lekarzem, aby ewentualnie zastosować leki rozszerzające oskrzela, takie jak salbutamol. Może być konieczne podanie leków dożylnie lub tlenoterapia.
Sotalol jest wydalany głównie przez nerki, zatem u pacjentów z niewydolnością nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania.
Rzadko beta-blokery mogą nasilać objawy łuszczycy.

Informacje dodatkowe o składnikach preparatu:
· preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłanianie glukozy-galaktozy nie powinny go stosować.

Czy preparat może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może powodować zawroty głowy, bóle głowy, uczucie zmęczenia i inne objawy, które mogą wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Te objawy najczęściej pojawiają się na początku leczenia lub w trakcie zwiększania dawki i mogą tymczasowo ograniczyć zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Produkt występuje w postaci tabletek, przeznaczonych do spożycia doustnego. Zaleca się przyjmowanie tabletek 1 godzinę przed posiłkiem (najlepiej rano i wieczorem) popijając odpowiednią ilością płynu. Spożywanie posiłku może wpłynąć na wchłanianie leku. Należy przestrzegać zalecanych dawek, ponieważ ich przekroczenie nie zwiększa skuteczności działania leku, a może zaszkodzić zdrowiu. W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem, który dostosuje dawkowanie do indywidualnych potrzeb pacjenta. Leczenie należy zacząć od niskiej dawki, stopniowo ją zwiększając.
W trakcie długotrwałego leczenia należy regularnie monitorować parametry elektrokardiograficzne oraz stężenie elektrolitów we krwi.
Dla dorosłych zalecana początkowa dawka wynosi 80 mg na dobę, z możliwością stopniowego zwiększania jej co 2-3 dni o 40 mg. Dawkę podzielono na dwie części, przyjmowane rano i wieczorem, w przypadku zaburzeń rytmu serca dawka dobowa wynosi 120-480 mg.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, dawkowanie zostanie dostosowane do poziomu kreatyniny we krwi. Zaleca się zmniejszenie dawki poprzez wydłużenie odstępów między jej przyjmowaniem. Zalecenia dotyczące dawkowania powinien określić lekarz. Preparatu nie powinno się stosować u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 60 ml/min.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.
U pacjentów w podeszłym wieku, leczenie należy rozpocząć od niskiej dawki, stopniowo ją zwiększając. Należy pamiętać, że w tej grupie pacjentów częściej występują zaburzenia czynności nerek.
Nie wolno nagle przerywać przyjmowania leku, zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub nadciśnieniem tętniczym. W przypadku konieczności zakończenia leczenia, należy stopniowo zmniejszać dawkę zgodnie z zaleceniami lekarza. Nagłe przerwanie leczenia może spowodować nasilenie objawów choroby.
Preparatu nie należy stosować u dzieci.

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią zawsze skonsultuj się z lekarzem. Warto dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Informuj lekarza o planowanej ciąży lub już istniejącej ciąży, jeśli masz zamiar sięgać po leki. Leki beta-blokerowe mogą negatywnie wpływać na rozwój ciąży oraz zdrowie płodu i noworodka. Zdecydowane stosowanie tych leków w ciąży powinno być prowadzone tylko pod ścisłą kontrolą lekarza. Pamiętaj, że preparatów z tej grupy nie wolno stosować w okresie karmienia piersią.

Jak każdy lek, również Biosotal 40, -80, -160 może wywoływać efekty uboczne, chociaż nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten lek. Należy pamiętać, że potencjalne korzyści z przyjmowania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.
Możliwe skutki uboczne mogą obejmować: spowolnienie częstości rytmu serca (bradykardia), obniżenie ciśnienia krwi (w tym ortostatyczne niedociśnienie tętnicze, czasami prowadzące do omdlenia), ból w klatce piersiowej, potencjalne działanie proarytmiczne (np. torsade de pointes i inne zaburzenia rytmu serca), zmiany w zapisie EKG, zaostrzenie niewydolności serca i zaburzeń przewodnictwa w układzie sercowym, uczucie kołatania serca, duszność, obrzęki, nudności, wymioty, biegunkę, wzdęcia, bóle brzucha, bóle głowy oraz zawroty głowy, stany splątania, uczucie zmęczenia, zmiany nastroju, trudności z koncentracją, senność, bezsenność, koszmary senne, lęk, parestezje (uczucie mrowienia i drętwienia), hipoglikemię, problemy z widzeniem oraz słuchem, wysypkę skórną, gorączkę, skurcze mięśni, zaburzenia funkcji seksualnych, nasilenie objawów lub wystąpienie objawów łuszczycy, a także zmiany skórne przypominające łuszczycę. Nie można wykluczyć pojawienia się działań niepożądanych charakterystycznych dla innych beta-blokerów, takich jak: zaburzenia krążenia obwodowego, nasilenie objawów chromania przestankowego lub zespołu Raynauda, uczucie zimna w kończynach, suchość oczu oraz skurcz oskrzeli.