Proces krzepnięcia krwi, zwany także kaskadą krzepnięcia, składa się z wielu etapów, które następują kolejno po sobie. Po uszkodzeniu naczynia, płytki krwi przywierają do ściany w miejscu uszkodzenia, tworząc pierwotny czop hemostatyczny, który początkowo zatrzymuje wypływ krwi. Jednakże, jest on nietrwały i wymaga wzmocnienia poprzez lokalną produkcję fibryny. To prowadzi do utworzenia skrzepu płytkowo-włóknikowego.Nadmierne tworzenie się zakrzepów może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak zawał serca, udar czy zakrzepica. Dlatego opracowano leki hamujące agregację płytek krwi, takie jak tikagrelor. Ten lek działa poprzez selektywne i odwracalne blokowanie receptorów purynergicznych na płytkach krwi, co hamuje ich agregację. Tikagrelor nie wpływa natomiast na cyklooksygenazę ani syntezę prostaglandyn czy tromboksanu.

Niektóre schorzenia oraz inne okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawkowania preparatu. W niektórych sytuacjach może być konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.U osób, które mają zwiększone ryzyko wystąpienia krwawień, należy rozważyć balans między korzyściami z leczenia a związanych z nim zagrożeń.Preparatu nie powinno się stosować u chorych cierpiących na czynne, nieprawidłowe krwawienia, osób, które miały krwotok śródczaszkowy w przeszłości oraz u chorych z poważnymi problemami z funkcjonowaniem wątroby.Należy zachować niezwykłą ostrożność u osób:- narażonych na krwawienia (np. po niedawnych urazach, operacjach chirurgicznych, z zaburzeniami krzepnięcia, aktywnymi lub niedawnymi krwawieniami z przewodu pokarmowego)- które jednocześnie przyjmują leki zwiększające ryzyko krwawień (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, doustne środki przeciwzakrzepowe i/lub leki fibrynolityczne) w ciągu 24 godzin przed zażyciem dawki tikagreloru.W przypadku wystąpienia krwawienia, przetoczenie płytek i podanie desmopresyny nie są skuteczne. Hemostazę można poprawić przez podanie kwasu aminokapronowego, kwasu traneksamowego i/lub rekombinowanego czynnika VIIa. Po zidentyfikowaniu i opanowaniu przyczyny krwawienia, stosowanie preparatu można wznowić.Przygotowanie preparatu należy przerwać na 5 dni przed planowanym zabiegiem operacyjnym.U chorych z ostrym zespołem wieńcowym, po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu, preparat można stosować maksymalnie przez 12 miesięcy.Preparatu nie powinno się stosować u osób z ciężkimi zaburzeniami funkcji wątroby. U osób z umiarkowanymi problemami z funkcjonowaniem wątroby należy zachować ostrożność.Należy zachować ostrożność u chorych z ryzykiem wystąpienia bradykardii (np. osoby bez rozrusznika z zespołem chorego węzła zatokowego, z blokiem przedsionkowo-komorowym II lub III stopnia lub u których występują omdlenia związane z bradykardią), a także u chorych jednocześnie przyjmujących leki, które mogą powodować bradykardię (np. beta-adrenolityki, antagoniści wapnia, diltiazem i werapamil, digoksyna).Podczas leczenia możliwe jest wystąpienie duszności, zazwyczaj o łagodnym do umiarkowanego nasileniu, często ustępująca bez konieczności odstawienia leku. Należy zachować ostrożność u chorych z astmą i/lub POChP w wywiadzie. Mechanizm powstawania duszności nie został rozwiązany. W razie pojawienia się nowych przypadków duszności, pogorszenia objawów lub wydłużenia czasu ich trwania, należy wykonać odpowiednie badania i rozważyć przerwanie stosowania preparatu.Podczas leczenia może wystąpić wzrost stężenia kreatyniny. U osób z ostrym zespołem wieńcowym (szczególnie u osób po 75. roku życia, u osób z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami funkcji nerek i tych, którzy przyjmują leki z grupy antagonistów receptora angiotensyny) zaleca się kontrolę funkcji nerek po miesiącu od rozpoczęcia stosowania preparatu.Podczas leczenia może pojawić się hiperurykemia (zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi). Należy zachować ostrożność u osób, u których w przeszłości występowała hiperurykemia lub dnawe zapalenie stawów. Nie zaleca się stosowania preparatu u osób z nefropatią moczanową.Podczas stosowania preparatu bardzo rzadko może wystąpić zakrzepowa plamica małopłytkowa, powikłanie wymagające natychmiastowej interwencji, w niektórych przypadkach prowadzące do zgonu. Objawami zakrzepowej plamicy małopłytkowej mogą być: małopłytkowość i mikroangiopatyczna niedokrwistość hemolityczna związana z objawami neurologicznymi, zaburzeniami nerek lub gorączką.Stosowanie preparatu może powodować pojawienie się wyników fałszywie ujemnych testów czynnościowych płytek krwi wykonanych w celu zdiagnozowania małopłytkowości zależnej od heparyny.W przypadku wystąpienia małopłytkowości zależnej od heparyny podczas stosowania tikagreloru, należy ocenić balans między korzyściami z kontynuacji terapii a ryzykiem związanym z nią.Stosowanie preparatu jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dużych dawkach podtrzymujących (powyżej 300 mg) nie jest prezalecane.Ze względu na zwiększone ryzyko zgonu z powodu chorób sercowo-naczyniowych, zawału serca lub udaru spowodowanego chorobą podstawową, należy unikać przedwczesnego/gwałtownego przerwania terapii.

.

Informuj lekarza o wszystkich ostatnio zażywanych lekach, również tych bez recepty. W przypadku stosowania określonych leków, może być konieczna zmiana dawkowania lub zaprzestanie przyjmowania preparatu.Unikaj równoczesnego stosowania preparatu z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4, takimi jak klarytromycyna, nefazodon, rytonawir, atazanawir.Nie zaleca się jednoczesnego stosowania tikagreloru i silnych induktorów CYP3A, np. fenytoiny, karbamazepiny i fenobarbitalu.Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leków zmieniających hemostazę jednocześnie z preparatem.Podczas równoczesnego stosowania morfiny i tikagreloru u osób z ostrym zespołem wieńcowym, należy być ostrożnym ze względu na możliwe spowolnienie motoryki przewodu pokarmowego przez morfinę.Nie zaleca się jednoczesnego stosowania tikagreloru z dawkami simwastatyny lub lowastatyny większymi niż 40 mg.Zaleca się monitorowanie parametrów laboratoryjnych podczas stosowania tikagreloru z lekami o małym indeksie terapeutycznym.Ostrożność jest także zalecana podczas jednoczesnego stosowania tikagreloru z lekami mogącymi wywołać bradykardię.W badaniach klinicznych nie zaobserwowano istotnych interakcji przy równoczesnym stosowaniu tikagreloru z innymi lekami. Podczas równoczesnego stosowania tikagreloru z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, mogą wystąpić nieprawidłowe krwawienia skórne. Należy być ostrożnym.Jeżeli stosujesz tikagrelor, pamiętaj o konieczności informowania lekarza o zażywanych lekach, zwłaszcza tych bez recepty. Sprawdź, czy odpowiednie jest jednoczesne stosowanie tikagreloru z innymi lekami i zawsze przestrzegaj zaleceń lekarza.