Preparat może być stosowany w przypadku:

• astmy oskrzelowej

• przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do używania produktu, nie zawsze można go stosować. Produktu nie wolno stosować w przypadku uczulenia na jakikolwiek składnik produktu.

Nie stosuj tego produktu w celu przerwania ostrego napadu duszności! W przypadku nagłego ataku duszności stosuj lek rozszerzający oskrzela o szybkim działaniu (np. salbutamol).

Produktu nie należy stosować u osób z czynną gruźlicą płuc.

Nie stosować u dzieci do ukończenia 6. roku życia.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazywać na konieczność zmiany dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne mogą być regularne kontrole badawcze.

Przed rozpoczęciem stosowania leku, należy poinformować lekarza, jeśli masz podejrzenie lub zostało zdiagnozowane u Ciebie:

choroby inne niż astma, gruźlicę, grzybicze lub wirusowe infekcje układu oddechowego, rozstrzenie oskrzeli, pylicę płuc.

Lek jest przeznaczony do regularnego i długotrwałego stosowania. Nie należy nagłego zaprzestawać przyjmowania leku, ze względu na ryzyko nasilenia objawów choroby. Lek należy stosować zapobiegawczo i regularnie, nawet jeśli objawy choroby nie występują.

Nie należy stosować leku w celu przerwania nagłego napadu duszności! W przypadku nagłego napadu duszności należy skorzystać z leku rozszerzającego oskrzela o szybkim działaniu, np. salbutamolu. Zawsze należy mieć przy sobie inhalator z szybkodziałającym lekiem rozszerzającym oskrzela.

Jeśli zauważysz, że standardowa dawka leków nie przynosi ulgi, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Podobnie, jeśli zauważysz, że musisz stosować większą dawkę leków lub robić to coraz częściej, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Zwiększone zużycie leków rozszerzających oskrzela wskazuje na pogorszenie astmy i zwiększa ryzyko wystąpienia nagłego napadu. Lekarz oceni Twój stan i dostosuje dalsze leczenie. Może zalecić zwiększenie dawki kortykosteroidów wziewnych lub wprowadzenie kortykosteroidów doustnych.

Nagłe nasilenie objawów astmy może być stanem zagrażającym życiu i wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej! Lekarz może zalecić zwiększenie dawki kortykosteroidów.

Rzadko, u niektórych osób, po zastosowaniu leku wziewnego może dojść do paradoksalnego skurczu oskrzeli, objawiającego się świstami tuż po podaniu leku. Skurcz ten może być na tyle silny, że stanowi zagrożenie życia. W takiej sytuacji należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i zażyć inny lek rozszerzający oskrzela o szybkim działaniu, a także zasięgnąć pomocy medycznej.

Podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest mniejsze niż podczas doustnego stosowania tych leków. Niemniej jednak długotrwałe stosowanie dużych dawek kortykosteroidów wziewnych może wpłynąć na naturalną produkcję hormonów steroidowych przez nadnercza, co może prowadzić do objawów takich jak zespół Cushinga, zaokrąglenie twarzy, spowolnienie wzrostu u dzieci, obniżenie gęstości kości, wzrost ciśnienia tętniczego, zaćma, jaskra oraz rzadziej zaburzenia psychiczne. Dlatego lekarz zaleca stosowanie najmniejszej skutecznej dawki kortykosteroidu wziewnego. Zaleca się regularne kontrolowanie wzrostu u dzieci podczas długotrwałego stosowania leków.

Podanie kortykosteroidów wziewnych może powodować zaburzenia widzenia. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów z widzeniem, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Osoby stosujące preparat powinny zgłosić lekarzowi szczególnie duże stresy lub planowane operacje, aby lekarz mógł ocenić poziom funkcjonowania nadnerczy i ewentualnie zalecić dodatkowe doustne kortykosteroidy.

Zwykle efekty działania preparatu są widoczne w ciągu 10 dni. Osoby cierpiące na nadmierną produkcję śluzu w drogach oddechowych mogą krótkotrwale otrzymać doustne kortykosteroidy.

Osoby, które wcześniej przyjmowały doustne sterydy i teraz przełączają się na sterydy wziewne, powinny omówić z lekarzem środki ostrożności. Istnieje ryzyko wystąpienia objawów niewydolności nadnerczy, zwłaszcza u osób, które wcześniej stosowały duże dawki sterydów, oraz w sytuacjach stresowych. Przejście z doustnych na wziewne sterydy może także ujawnić wcześniej tłumione objawy, takie jak alergiczny nieżyt nosa lub wyprysk. W takich przypadkach należy leczyć objawy odpowiednimi środkami. U niektórych pacjentów, zmniejszanie dawek doustnych sterydów może powodować niespecyficzne objawy złego samopoczucia. Należy jednak kontynuować zmniejszanie dawek, o ile nie występują obiektywne objawy niewydolności nadnerczy.

Po rozpoczęciu leczenia sterydami wziewnymi, zmniejszanie dawki doustnych sterydów powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarskim. Nie należy nagle przerywać przyjmowania doustnych sterydów, a zmniejszanie dawki należy stopniowo dostosowywać według zaleceń lekarza. Powrót do normalnego funkcjonowania nadnerczy po zaprzestaniu doustnego stosowania steroidów może być długotrwały, a ryzyko zaburzeń nadnerczy utrzymuje się przez długi czas. Należy zachować ostrożność po zmianie leczenia i regularnie kontrolować funkcjonowanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Należy mieć przy sobie dokument, informujący o konieczności podania dodatkowych sterydów ogólnoustrojowych w sytuacjach stresowych, takich jak operacje, urazy, ataki astmy, infekcje w klatce piersiowej i inne.

Stosowanie kortykosteroidu wziewnego może powodować zakażenia grzybicze jamy ustnej. Zakażenie może wymagać specjalnego leczenia przeciwgrzybiczego. Wypłukiwanie jamy ustnej po każdym użyciu inhalatora może pomóc zapobiec chrypce i grzybicy jamy ustnej.

Należy unikać jednoczesnego stosowania preparatu z lekami silnie hamującymi aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450, takimi jak rytonawir, nelfinawir, atazanawir, itrakonazol, ketokonazol, amiodaron lub klarytromycyna. W razie konieczności jednoczesnego stosowania tych leków, lekarz dostosuje odpowiednio dawkowanie i zaleci odpowiedni odstęp między podaniem leków.

U pacjentów z POChP istnieje zwiększone ryzyko zapalenia płuc, w tym ciężkiego zapalenia wymagającego hospitalizacji. Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ objawy zapalenia płuc mogą naśladować objawy zaostrzenia POChP. Osoby w podeszłym wieku, o niskim BMI, z ciężką postacią POChP i palące tytoń mają szczególne ryzyko.

Kapsułki są przeznaczone wyłącznie do stosowania wziewnego przy użyciu inhalatora i nie powinny być połykane.

Preparat zawiera laktozę, dlatego osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny stosować tego preparatu.

Preparat w postaci proszku w kapsułkach jest przeznaczony do stosowania wyłącznie wziewnego za pomocą inhalatora, który jest dołączony do każdego opakowania leku. Poprawne wykonanie inhalacji jest kluczowe dla dostarczenia właściwej dawki leku. Stosowanie leku wziewnego pozwala na skierowanie substancji bezpośrednio do dróg oddechowych, minimalizując jednocześnie działania niepożądane na cały organizm. Dlatego ważne jest opanowanie poprawnej techniki inhalacji. Inhalator pozwala na zastosowanie odpowiedniej ilości kapsułek dostępnych w danym opakowaniu.

Pamiętaj!

• Zawsze sprawdzaj ważność recepty i zaopatruj się w nowy preparat, zanim zużyjesz poprzedni.

• Zawsze miej przy sobie inhalator z lekiem rozszerzającym oskrzela o szybkim działaniu.

• Inhalator proszkowy wymaga regularnego czyszczenia. Należy usunąć resztki proszku lub kapsułki, wycierając ustnik i przegródkę przy użyciu suchej ściereczki lub miękkiej szczoteczki. Nie należy czyścić inhalatora wodą!

Preparat nie wpływa negatywnie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Przed stosowaniem leków w okresie ciąży konieczna jest konsultacja z lekarzem, aby ocenić potencjalne zagrożenia i korzyści.

Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj swojego lekarza o swoim stanie.

Stosowanie leków w ciąży jest zalecane jedynie w sytuacjach, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem - decyzję podejmuje lekarz.

Substancje czynne leków mogą przenikać do mleka matki, dlatego ważne jest skonsultowanie się z lekarzem przed stosowaniem leków w okresie karmienia piersią.

Należy powiadomić swojego lekarza o wszelkich ostatnio przyjmowanych lekach, również o tych, które można nabyć bez recepty.

Jeśli stosowałeś kortykosteroidy ogólnoustrojowe (podawane doustnie lub w zastrzykach), powinieneś powiadomić lekarza. W dzięki temu możesz zmniejszyć ryzyko problemów z nadnerczami. Przejście z kortykosteroidów doustnych na inhalacyjne wymaga ostrożności i surowego przestrzegania zaleceń lekarza. Istnieje ryzyko wystąpienia objawów niewydolności nadnerczy. Jeśli rozpoczynasz leczenie sterydami wziewnymi, zmniejszanie dawki sterydów doustnych powinno być stopniowe, zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie wolno nagle przestać przyjmować sterydów doustnych.

Leki, które silnie hamują aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (takie jak rytonawir, itrakonazol, ketokonazol, klarytromycyna, amiodaron, nelfinawir, atazanawir) mogą prowadzić do znacznego wzrostu stężenia budezonidu we krwi, co może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych kortykosteroidów (jak zespół Cushinga czy zahamowanie czynności nadnerczy). Należy unikać łączenia tych leków. Jednakże, jeśli lekarz uzna, że korzyści z takiego leczenia przeważają nad ryzykiem, może zalecić odpowiednie środki ostrożności (takie jak zwiększenie odstępu między przyjmowaniem leków czy zmniejszenie dawki budezonidu).

Leki, które zwiększają aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (np. ryfampicyna), mogą zwiększyć metabolizm budezonidu i spowodować zmniejszenie stężenia budezonidu we krwi.

Budezonid LEK-AM, podobnie jak wszystkie leki, może wywołać działania niepożądane, choć nie każdy pacjent je odczuje. Ważne jest, aby pamiętać, że korzyści związane ze stosowaniem leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.

Do częstych skutków ubocznych należą kaszel i zapalenie płuc u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Natomiast do mniej powszechnych objawów należy np. zaburzone widzenie. Rzadziej mogą wystąpić ogólne działania steroidów (takie jak zahamowanie czynności nadnerczy, zespół Cushinga, otyłość twarzy, nadciśnienie, spowolnienie wzrostu u dzieci, osteoporoza, zaćma, jaskra), a także zaburzenia psychiczne, atrofia skóry i różnego rodzaju reakcje skórne.

Pamiętać należy także o potencjalnym ryzyku wystąpienia kandydozy jamy ustnej i gardła oraz chrypki. W celu zmniejszenia ryzyka kandydozy, po inhalacji zaleca się płukanie jamy ustnej wodą. Rzadkie, ale poważne niepożądane skutki mogą obejmować reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne, które mogą zagrażać życiu.

Podobnie jak wiele innych leków wziewnych, Budezonid może powodować podrażnienie dróg oddechowych, kaszel, suchość w ustach, a czasem nawet paradoksalny skurcz oskrzeli, co prowadzi do trudności z oddychaniem. W przypadku wystąpienia paradoksalnego skurczu oskrzeli należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu, użyć leku rozszerzającego oskrzela i zasięgnąć porady lekarza. Może również dojść do zaburzeń snu, zwiększonej aktywności psychoruchowej, agresji, depresji i innych zmian behawioralnych, zwłaszcza u dzieci.