Niektóre schorzenia i inne okoliczności mogą uniemożliwić stosowanie preparatu lub wymagać dostosowania dawki. W pewnych sytuacjach zalecane jest przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Należy być szczególnie ostrożnym, ponieważ lek może spowodować nagłą i znaczną obniżkę ciśnienia krwi, zwłaszcza na początku terapii. Zwiększone ryzyko niedociśnienia tętniczego dotyczy zwłaszcza osób: - z niedoborem krwi, odwodnionych lub mających niedobory elektrolitów - ze wzmożoną aktywnością układu renina-angiotensyna-aldosteron - ze zwiększonym ryzykiem niedokrwienia serca lub mózgu W takich sytuacjach leczenie powinno być rozpoczęte pod ścisłą kontrolą lekarza. W przypadku objawów niedociśnienia krwi należy skonsultować się z lekarzem przed kontynuowaniem terapii.

Należy również uważać u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i regularnie monitorować poziom potasu i kreatyniny we krwi. Stosowanie inhibitorów ACE może powodować zaburzenia czynności nerek, dlatego szczególnie ważne jest zachowanie ostrożności. Preparat może również wywołać objawy obrzęku naczynioruchowego, żółtaczkę, kaszel, hiperkaliemię oraz zaburzenia hematologiczne. W związku z tym leczenie powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarską. Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron nie jest zalecana, a stosowanie preparatu u pacjentów rasy czarnej może być mniej skuteczne w obniżaniu ciśnienia krwi. Informacje dodatkowe dotyczące składników preparatu oraz możliwego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów również powinny zostać uwzględnione.

1. Tabletki powlekane to forma preparatu, która można stosować doustnie. Aby uniknąć szkody dla zdrowia, należy przestrzegać zalecanych dawek. W przypadku wątpliwości co do stosowania leku, zawsze konsultuj się z lekarzem.

2. Dawki dla dorosłych w leczeniu nadciśnienia tętniczego są stopniowo zwiększane w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Dla osób z nadciśnieniem tętniczym stosujących leki moczopędne, zalecane jest przerwanie ich stosowania na kilka dni przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu.

3. Osoby z niewydolnością serca i zaburzeniami czynności nerek wymagają indywidualnego dostosowania dawkowania. W przypadku nadciśnienia naczyniowo-nerkowego istnieje zwiększone ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności nerek.

4. W przypadku marskości wątroby, dawka maksymalna preparatu wynosi 0,5 mg na dobę, a leczenie wymaga ścisłej kontroli lekarskiej. U osób w podeszłym wieku lekarz ustala odpowiednie dawkowanie z uwzględnieniem stanu klinicznego pacjenta.

5. U dzieci i młodzieży nie zaleca się stosowania preparatu ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności. Preparat należy przyjmować raz na dobę, niezależnie od posiłków, o tej samej porze dnia.

Powiedz lekarzowi o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, nawet tych, które są sprzedawane bez recepty. Z uwagi na zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego nie zaleca się stosowania preparatu (cilazaprylu) równocześnie z sakubitrylem/walsartanem; rozpoczęcie stosowania cilazaprylu powinno nastąpić nie wcześniej niż 36 godzin po ostatniej dawce sakubitrylu/walsartanu (podobnie, sakubitrylu/walsartanu nie powinno się rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach od ostatniej dawki cilazaprylu).

Osoby przyjmujące preparat muszą zachować ostrożność podczas rozpoczynania leczenia racekadotrylem, inhibitorami mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub inhibitorami DPP-4 (np. wildagliptyna) ze względu na zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego. Stosowanie preparatu jednocześnie z aliskirenem u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek (GFR poniżej 60 ml/min/1,73 m2) jest przeciwwskazane. Nie zaleca się podwójnej blokady układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) poprzez równoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami receptora angiotensyny II lub aliskirenem, ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych takich jak niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia i zaburzenia czynności nerek. Osoby stosujące leki moczopędne mają zwiększone ryzyko niedociśnienia tętniczego po przyjęciu preparatu. W razie konieczności kontynuacji leków moczopędnych, należy rozpocząć leczenie od mniejszej dawki i monitorować pacjenta pod kątem problemów zdrowotnych. Ryzyko hiperkaliemii wzrasta przy jednoczesnym stosowaniu preparatu z lekami wpływającymi na zwiększenie stężenia potasu we krwi. Nie zaleca się stosowania cilazaprylu z wymienionymi lekami. Preparat może nasilać działanie toksyczne litu. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania inhibitorów ACE i litu, ale w przypadku konieczności takiego leczenia, należy kontrolować stężenie litu. Stosowanie preparatu jednocześnie z lekami przeciwcukrzycowymi może zwiększać ryzyko hipoglikemii. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu i powodować problemy z nerkami oraz hiperkaliemię.

Należy zachować ostrożność, szczególnie u starszych pacjentów i tych z zaburzeniami nerek. Interakcje z lekami zmniejszającymi ciśnienie tętnicze mogą prowadzić do niedociśnienia tętniczego przy jednoczesnym stosowaniu preparatu. Sympatykomimetyki mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu. Leki wpływające na morfologię krwi mogą zwiększyć ryzyko zaburzeń hematologicznych. Cilazapryl można stosować jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym (w dawkach kardiologicznych), lekami trombolitycznymi, azotanami oraz beta-adrenolitykami.