Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem dla stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki preparatu. W pewnych przypadkach może być konieczne wykonanie określonych badań kontrolnych. Leczenie preparatem w monoterapii nie jest wystarczające w przypadku ciężkich infekcji ani infekcji spowodowanych przez bakterie Gram-dodatnie i beztlenowe. W takich przypadkach lekarz zaleci terapię skojarzoną z odpowiednimi antybiotykami. Preparat nie jest zalecany do leczenia infekcji układu oddechowego spowodowanych paciorkowcami. W tych przypadkach nie jest odpowiednio skuteczny. W leczeniu infekcji układu płciowego (zapalenie jądra, najądrza, narządów miednicy mniejszej) należy upewnić się, że nie jest ona spowodowana przez opornego na fluorochinolony szczep Neisseria gonorrhoeae. Jeśli szczep jest odporny na cyprofloksacynę, konieczne jest stosowanie leczenia skojarzonego z innym skutecznym antybiotykiem. Brak wystarczających danych dotyczących skuteczności cyprofloksacyny w leczeniu pooperacyjnych zakażeń w jamie brzusznej.

W przypadku leczenia zakażeń kości i stawów, cyprofloksacynę należy stosować w połączeniu z odpowiednimi antybiotykami, zgodnie z wynikami badań mikrobiologicznych. Przy leczeniu postaci płucnej wąglika, należy kierować się zaleceniami krajowymi i międzynarodowymi. W przypadku dzieci i młodzieży, leczenie powinno być zalecane wyłącznie przez lekarzy z doświadczeniem w mukowiscydozie i ciężkich infekcjach w tej grupie wiekowej. Stosowanie u dzieci i młodzieży może wiązać się z ryzykiem działań niepożądanych dotyczących stawów i otaczających tkanek. Dane dotyczące stosowania u dzieci w leczeniu zakażeń płucno-oskrzelowych z powodu mukowiscydozy są ograniczone. Preparat jest zalecany w leczeniu powikłanych zakażeń układu moczowego i odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci i młodzieży. Cyprofloksacyna, podobnie jak inne antybiotyki z grupy chinolonów, może wywoływać reakcje alergiczne, włączając wstrząs anafilaktyczny. Może również powodować reakcje skórne na światło oraz zapalenie lub zerwanie ścięgien. Przyjmowanie preparatu może powodować zmiany w EKG, dlatego należy zachować ostrożność u osób z ryzykiem wydłużenia odstępu QT. Nie zaleca się stosowania z metotreksatem. Cyprofloksacyna może mieć wpływ na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn, ze względu na zaburzenia psychoruchowe i wydłużony czas reakcji.

Preparat w postaci tabletek powlekanych jest przeznaczony do stosowania doustnego. Należy go stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, nie przekraczając zaleconych dawek. Lekarz dobiera dawkę indywidualnie w zależności od rodzaju i nasilenia zakażenia oraz stanu pacjenta. Dawkowanie może być dostosowane u osób z pewnymi schorzeniami.

Preparat jest stosowany w leczeniu różnych infekcji, takich jak zapalenie pęcherza, zapalenie ucha czy biegunki. Zalecane dawki dla dorosłych oraz dzieci są różne, a także uwzględniane są specyficzne grupy pacjentów. Niektóre informacje dotyczące dawkowania mogą być dostosowane przez lekarza w zależności od sytuacji klinicznej. Preparat jest podawany doustnie, a w przypadku niemożności stosowania w ten sposób, może być podany dożylnie.

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, również tych, które można dostać bez recepty. Niebezpieczne jest łączenie cyprofloksacyny z tyzanidyną. Cyprofloksacynę, podobnie jak inne fluorochinolony, należy stosować ostrożnie u osób przyjmujących leki wydłużające odstęp QT w EKG, takie jak leki przeciwarytmiczne, leki przeciwpsychotyczne, antybiotyki makrolidowe oraz niektóre leki przeciwdepresyjne. Należy unikać jednoczesnego stosowania leków zawierających wielowartościowe kationy, minerały, polimery wiążące fosforany, sukralfat, leki zobojętniające sok żołądkowy oraz leki o dużej pojemności buforowej, które mogą zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny. Produkty nabiałowe oraz napoje wzbogacone minerałami należy unikać, ponieważ mogą zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny. Probenecyd zwiększa stężenie cyprofloksacyny we krwi. Metoklopramid przyspiesza wchłanianie cyprofloksacyny. Omeprazol może nieznacznie zmniejszać ogólnoustrojową ekspozycję na cyprofloksacynę. Preparat ma potencjał do zwiększenia stężenia glibenklamidu i nasilenia jego działania, co może prowadzić do hipoglikemii.

Stosowanie cyprofloksacyny z metotreksatem jest niewskazane, ponieważ może zwiększyć jego stężenie i toksyczność. Cyprofloksacyna może wpływać na stężenie teofiliny we krwi, dlatego konieczne jest monitorowanie stężenia i dostosowanie dawki. Cyprofloksacyna może mieć wpływ na stężenie fenytoiny, dlatego warto monitorować jej stężenie we krwi. Stosowanie cyprofloksacyny z cyklosporyną może zwiększać stężenie kreatyniny we krwi, dlatego konieczne jest regularne monitorowanie tego parametru. Przy stosowaniu leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna, może dojść do nasilenia ich działania przeciwzakrzepowego, dlatego warto kontrolować parametry krzepnięcia krwi. Cyprofloksacyna może zwiększyć stężenie innych leków metabolizowanych przez ten sam enzym, jak teofilina, kofeina czy klozapina. Należy zachować ostrożność i monitorować objawy przedawkowania. Cyprofloksacyna może nasilić działania niepożądane lidokainy. Cyprofloksacyna może zwiększyć stężenie sildenafilu, lekarz powinien rozważyć korzyści i potencjalne ryzyko współistnienia obu preparatów.

Cipronex może wywołać różne działania niepożądane, ale nie u wszystkich pacjentów. Warto pamiętać, że korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają ewentualne szkody wynikające z niepożądanych efektów. Do potencjalnych działań niepożądanych należą m.in. nudności, biegunka, bóle brzucha, zawroty głowy, wysypka, gorączka, a nawet depresja i omamy.

W niektórych przypadkach mogą pojawić się również poważne reakcje, takie jak zapalenie trzustki czy zahamowanie czynności szpiku kostnego. Dlatego ważne jest monitorowanie ewentualnych skutków ubocznych i natychmiastowe skonsultowanie się z lekarzem w przypadku ich wystąpienia.