Substancją czynną leku jest citalopram, który należy do grupy leków nazywanych inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny. Serotonina pełni istotną rolę w komunikacji między neuronami. Citalopram działa poprzez hamowanie procesu wychwytu zwrotnego serotoniny, co prowadzi do wydłużenia czasu działania serotoniny w synapsie. To z kolei powoduje większą stymulację komórek zależnych od serotoniny, co przyczynia się do działania przeciwdepresyjnego. Lek nie wpływa na wychwyt zwrotny innych mediatorów niż serotonina ani na inne receptory niż te związane z serotony Nowym mechanizmem działania przeciwdepresyjnego citalopramu jest skrócenie fazy snu REM i wydłużenie fazy wolnofalowej. Lek może wzmocnić działanie opioidowych leków przeciwbólowych, chociaż sam nie ma powinowactwa do receptorów opioidowych. Wyniki badań wykazały także zwiększoną hiperaktywność wywołaną przez d-amfetaminę.

Preparat jest zalecany w terapii depresji, prewencji nawrotów zaburzeń depresyjnych oraz leczeniu zaburzeń lękowych z lub bez agorafobii.

Niestety, choć istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Należy unikać stosowania preparatu w przypadku uczulenia na którykolwiek ze składników. Istnieją również przeciwwskazania, takie jak wydłużony odstęp QT lub wrodzony zespół wydłużonego QT. Nie wolno łączyć citalopramu z linezolidem bez ścisłej obserwacji i monitorowania ciśnienia tętniczego. Inhibitory MAO, stosowane między innymi w leczeniu depresji, nie powinny być stosowane równocześnie z citalopramem. Leczenie citalopramem można rozpocząć po upływie określonego czasu od odstawienia inhibitora MAO. Inhibitory MAO mogą być wprowadzone do leczenia po odstawieniu citalopramu.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeszkodą w stosowaniu lub wskazaniem do zmiany dawkowania preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Informacje dotyczące bezpieczeństwa długotrwałego stosowania citalopramu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia są ograniczone. Jeśli jednak lekarz zdecyduje o konieczności podania tego preparatu, należy śledzić pacjenta pod kątem możliwych zachowań związanych z samobójstwem. Skutki stosowania preparatu mogą pojawić się dopiero po kilku tygodniach leczenia, a czasami mogą być dłuższe. Pacjent powinien być objęty stałą opieką lekarską do czasu poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, na których leczy się citalopram, również mogą wiązać się z większym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Konieczne jest monitorowanie osób leczonych citalopramem z powodu innych chorób niż depresja, a także osób po próbach samobójczych oraz tych, które wykazują skłonności do samobójstwa przed rozpoczęciem leczenia. Osoby poniżej 25. roku życia należą do grupy o podwyższonym ryzyku. Konieczna jest szczególna opieka lekarska podczas zmiany dawkowania. Pacjenci oraz ich bliscy powinni zwracać uwagę na wszelkie zmiany w zachowaniu i natychmiast skonsultować się z lekarzem w przypadku pojawienia się niepokojących objawów. W przypadku cukrzycy należy postępować ostrożnie, a osoby mające historię drgawek powinny być monitorowane pod kątem ich występowania. Należy unikać stosowania citalopramu u osób z niekontrolowaną padaczką, natomiast u tych z kontrolowaną padaczką należy prowadzić ścisłą obserwację. W przypadku stwierdzenia drgawek podczas stosowania preparatu, należy przerwać leczenie. Zachowanie ostrożności jest zalecane u pacjentów mających historię manii, psychozy, zaburzeń krzepnięcia krwi i innych schorzeń. Pacjentów poddanych elektrowstrząsom należy leczyć ostrożnie. W przypadku wystąpienia pewnych objawów, takich jak pobudzenie, drżenie, kloniczne drgawki mięśni lub podwyższona temperatura, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Stosowanie citalopramu może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu i zaburzeń hormonalnych, co zwykle ustępuje po zakończeniu leczenia. W pierwszych tygodniach terapii może wystąpić nasilenie objawów lękowych, dlatego lekarz zazwyczaj rozpocznie leczenie od małych dawek. Citalopram może również powodować akatyzję, szczególnie na początku terapii. Ponadto może mieć wpływ na źrenice, wydłużać odstęp QT i zaburzać rytm serca. Wskazane jest ostrożne stosowanie leku u pacjentów z bradykardią, chorobami serca oraz zaburzeniami elektrolitowymi. Nie należy nagle przerywać leczenia, ponieważ może pojawić się zespół odstawienia. Preparat powinien być stosowany ostrożnie przez osoby nietolerujące laktozy. Leki psychoaktywne mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Preparat w postaci tabletek doustnych jest przeznaczony do stosowania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, aby zapewnić skuteczne działanie leku bez szkody dla zdrowia. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.Dla dorosłych:- Depresja: zazwyczaj stosuje się 20 mg na dobę, ale lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.- Zaburzenia lękowe: zalecana początkowa dawka wynosi 10 mg na dobę, a lekarz może zwiększyć ją do 20 mg na dobę. Maksymalna dawka to 40 mg na dobę.Dla pacjentów w podeszłym wieku:- Zazwyczaj podaje się 10-20 mg na dobę, ale lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie 20 mg na dobę. Nie jest konieczne dostosowywanie dawki u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek.Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18 roku życia. Należy przyjmować preparat raz dziennie, niezależnie od posiłku, popijając odpowiednią ilością płynu.Decyzję o czasie stosowania preparatu podejmuje lekarz. Działanie przeciwdepresyjne występuje zwykle po 2-4 tygodniach, a przeciwlękowe po 3 miesiącach. Stosowanie preparatu powinno trwać do 6 miesięcy po ustąpieniu objawów depresji.

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty. Nie powinieneś przyjmować citalopramu jednocześnie z inhibitorami MAO i buspironem, ani z pimozydem (ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego). Selegilina w dawce do 10 mg na dobę jest jedynym inhibitorem MAO dopuszczonym do stosowania razem z citalopramem. Należy unikać jednoczesnego stosowania leków z grupy agonistów receptora serotoninowego (takich jak tryptany, tramadol) ze względu na możliwe sumowanie działań. Należy zachować uwagę przy łączeniu preparatu z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT, z litem, tryptofanem, lekami przeciwzakrzepowymi oraz z innymi lekami, które mogą zwiększyć ryzyko krwotoków. Unikaj alkoholu podczas leczenia.

Citabax - czyli citalopram, może powodować różne działania niepożądane, ale zazwyczaj są one łagodne i przemijające. Mogą wystąpić takie objawy jak senność, bezsenność, suchość w ustach, nudności, pocenie się, zmniejszenie łaknienia, pobudzenie, zmniejszenie popędu seksualnego, niepokój, drżenie, zawroty głowy, biegunka, świąd, bóle mięśni, impotencja, zmęczenie, gorączka, a nawet myśli samobójcze. Badania sugerują także zwiększone ryzyko złamań kości u osób starszych przyjmujących ten lek, choć mechanizm tego zjawiska nie jest do końca poznany.