Preparat zawiera substancję aktywną klorazepan, która jest długodziałającą pochodną benzodiazepiny. Klorazepan wiąże się z receptorem benzodiazepinowym, co powoduje określoną reakcję w komórce, działając jako agonista tego receptora. Receptory benzodiazepinowe są częścią receptorów GABA-A, które mają zdolność do wiązania wielu substancji, w tym kwasu -aminomasłowego (GABA). Działając pośrednio poprzez nasilenie zdolności wiązania się GABA z receptorem GABA-A, klorazepan, podobnie jak inne benzodiazepiny, wykazuje działanie hamujące w ośrodkowym układzie nerwowym poprzez hamowanie czynności komórek nerwowych.

Preparat jest przeznaczony do stosowania w sytuacjach krótkotrwałego leczenia problemów związanych ze stresem i niepokojem, oraz jako wsparcie w leczeniu nerwic. Może być również używany w przypadku abstynencji alkoholowej, w tym halucynacji i stanów poprzedzających delirium. Leczenie farmakologiczne powinno być rozważane jedynie w sytuacjach, gdy symptomy są szczególnie uciążliwe, poważnie wpływają na codzienne funkcjonowanie pacjenta.

Niestety, nawet jeżeli są wskazania do używania leku, nie zawsze można go stosować. Konieczne jest unikanie leku w przypadku uczulenia na którykolwiek ze składników preparatu lub inne benzodiazepiny.
Przeciwwskazania do stosowania leku obejmują również:
· osłabienie mięśni ()
· ciężka niewydolność oddechowa
· zespół bezdechu sennego
· ciężka niewydolność wątroby
· jaskra z zamykającym się kątem przesączania.
Leku nie powinno się używać u dzieci i młodzieży do 12. roku życia.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przyczyną zaprzestania stosowania lub konieczności zmiany dawki preparatu. W niektórych przypadkach zalecane jest regularne wykonywanie określonych badań kontrolnych.
Należy być ostrożnym podczas podawania leku osobom z porfirią, z uwagi na możliwość nasilenia objawów choroby, oraz osobom z jaskrą, szczególnie z zamykającym się kątem przesączania, ataksją móżdżkową lub rdzeniową oraz myasthenią gravis.
Preparaty benzodiazepinowe stosowane długotrwale lub w dużych ilościach mogą prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Zagrożenie uzależnieniem wzrasta wraz z dawką i czasem trwania terapii, jest także większe u osób z historią uzależnienia od alkoholu lub leków, oraz zależy od równoczesnego stosowania innych leków: psychotropowych, przeciwlękowych lub nasennych, a także spożywania alkoholu.
Ze względu na możliwość wystąpienia zespołu odstawiennego (ból głowy, bóle mięśni, silne lęki, napięcie, niepokój, splątanie, oraz w ciężkich przypadkach: poczucie nierealności, depersonalizacja, nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, omamy lub napady drgawkowe), nie powinno się gwałtownie zaprzestać stosowania preparatu. Radykalne przerwanie terapii może spowodować nasilenie objawów, które były początkową przyczyną przyjęcia leku. Mogą pojawić się również zmiany nastroju, lęki, trudności ze snem oraz niepokoje. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki przez odpowiedni okres czasu dostosowany do pacjenta.
Po długotrwałym stosowaniu lub przyjmowaniu wysokich dawek zauważa się osłabienie działania uspokajającego oraz wpływu na aktywność psychoruchową z powodu rozwijającej się tolerancji.
Leczenie danym preparatem nie powinno trwać dłużej niż 4 tygodnie.
W sporadycznych przypadkach występują reakcje paradoksalne: lęki, drażliwość, agresja, euforia, pobudzenie, omamy, bezsenność, psychozy, a także nieodpowiednie zachowanie. Objawy te są bardziej typowe u osób starszych. W razie ich wystąpienia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który najprawdopodobniej zaleci zakończenie terapii.
Preparaty benzodiazepinowe mogą powodować amnezję następczą.
Benzodiazepiny nie są zalecane jako monoterapia w leczeniu depresji lub lęków związanych z depresją (u takich osób może istnieć ryzyko prób samobójczych).
Nie zaleca się stosowania tych leków u osób cierpiących na psychozy.
U osób starszych oraz pacjentów z niewydolnością nerek może być konieczne dostosowanie dawki przez lekarza.
U osób z niewydolnością wątroby stosowanie benzodiazepin może doprowadzić do wystąpienia encefalopatii.
U osób z niewydolnością oddechową lek trzeba podawać z ostrożnością ze względu na możliwe zahamowanie funkcji oddechowych.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania kilku leków z tej grupy, ponieważ wzrasta ryzyko uzależnienia.
Informacje dotyczące innych składników preparatu:
Preparat zawiera laktozę, dlatego osoby z dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwszorzędowym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny go stosować.
Czy preparat ten wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Podczas stosowania chlordiazepoksydu, zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwanie urządzeń mechanicznych może być ograniczona z powodu zaburzeń koncentracji, senności oraz amnezji. Współużywanie innych leków oraz alkoholu może nasilać działanie uspokajające chlordiazepoksydu. Należy zachować ostrożność!

Tabletki są formą tego preparatu. Sugerowane jest przestrzeganie zalecanych dawek, aby uniknąć szkód dla zdrowia. W razie wątpliwości co do stosowania, należy skonsultować się z lekarzem.
Dla dorosłych zalecana dawka to 5–30 mg/dobę podawana raz dziennie wieczorem. Dawkę początkową zwykle stanowi 5 mg/dobę, zaś maksymalną - 30 mg/dobę.
Dzieciom i młodzieży zaleca się stosowanie w wyjątkowych przypadkach, tj. u dzieci po 12. roku życia: 0,5 mg/kg masy ciała/dobę podzielone na dawki.
Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać 4 tygodni. Lek należy odstawiać stopniowo. Dla osób starszych oraz z zaburzeniami czynności nerek zaleca się zmniejszenie dawki o połowę. W przypadku osób z zaburzeniami czynności wątroby, należy zachować szczególną ostrożność.

W trakcie ciąży zawsze skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku!
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży lub podczas karmienia piersią, należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić potencjalne ryzyko i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, poinformuj lekarza o tym przed zastosowaniem danego leku.
Nie zaleca się stosowania tego preparatu u kobiet w ciąży i podczas karmienia piersią.

Powiadom swojego lekarza o wszystkich ostatnio zażywanych lekach, włącznie z tymi, które można dostać bez recepty. Należy być ostrożnym przy jednoczesnym stosowaniu:- leków działających na centralny układ nerwowy- miorelaksantów- opioidowych leków przeciwbólowych- leków cyzaprydu i cymetydyny- lewodopy- leków zobojętniających sok żołądkowy- klozapinyRyzyko objawów odstawiennych wzrasta przy jednoczesnym stosowaniu innych benzodiazepin o działaniu uspokajającym i nasennym. Metabolizm klorazepanu może być przyspieszony u osób palących tytoń i zażywających leki przeciwdrgawkowe. Alkohol potęguje działanie hamujące klorazepanu na centralny układ nerwowy - podczas terapii nie należy pić alkoholu ani zażywać leków zawierających alkohol.

Tak jak każdy lek, Cloranxen może wywoływać efekty uboczne, ale nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów przyjmujących ten lek. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z przyjmowania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.
Możliwe skutki uboczne to między innymi: senność, bóle głowy, uczucie zmęczenia, drażliwość, problemy z koordynacją ruchową, podwójne widzenie, zaburzenia mowy, zaburzenia świadomości, nasilenie depresji, przyrost masy ciała, zmiany libido, obniżenie ciśnienia krwi, zaburzenia miesiączkowania, hamowanie owulacji, suchość jamy ustnej, uczucie pełności w brzuchu, zaparcia, niepokój, agresja, uczucie euforii, pobudzenie, halucynacje, bezsenność, koszmary senne, psychozy, nietypowe zachowanie, problemy z pamięcią, wysypki skórne.