Preparat składający się z dwóch substancji czynnych: gentamycyny o działaniu przeciwbakteryjnym oraz deksametazonu o właściwościach przeciwzapalnych. Gentamycyna to antybiotyk z grupy aminoglikozydów, który działa szeroko na bakterie poprzez hamowanie syntezy białek. Deksametazon natomiast należy do grupy kortykosteroidów i wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i przeciwwysiękowe. Po podaniu miejscowym obie substancje praktycznie nie przenikają do krwiobiegu (jednak w przypadku podrażnienia i uszkodzenia rogówki może zwiększyć się wchłanianie deksametazonu).

Niestety, mimo wskazań do stosowania preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu w przypadku uczulenia na którykolwiek składnik lub antybiotyk z grupy aminoglikozydów.
Preparat jest również niezalecany w przypadku:
· zakażenia rogówki wirusami opryszczki, ospy krowiej, wirusowymi zapaleniami rogówki lub spojówek
· gruźliczego zakażenia oka
· grzybiczego zakażenia oka
· wrzodów i ran na rogówce
· ostrego, ropnego zakażenia przodu oka
jaskry z wąskim i otwartym kątem przesączania.

Niektóre schorzenia i inne czynniki mogą być przeszkodą do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki leku. W niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie określonych badań kontrolnych.
Lek jest przeznaczony do stosowania jedynie zewnętrznie, miejscowo do worka spojówkowego. Leczenie powinno być monitorowane przez okulistę.
Długotrwałe stosowanie może prowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego, jaskry, uszkodzenia nerwu wzrokowego, zaburzeń widzenia i ograniczenia pola widzenia, a także rozwoju zaćmy podtorebkowej.
W okresie stosowania leku zalecana jest regularna kontrola ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Podczas stosowania leku nie zaleca się noszenia soczewek kontaktowych.

Czy ten lek ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Należy być ostrożnym, ponieważ bezpośrednio po zastosowaniu leku do oka mogą wystąpić przejściowe zaburzenia widzenia, które mogą ograniczać zdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwanie urządzeń mechanicznych. W przypadku pojawienia się zaburzeń widzenia nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych do momentu ustąpienia zaburzeń i powrotu normalnego, prawidłowego widzenia.

Maść lub krople są przeznaczone do stosowania lokalnego w oku. Należy stosować preparat zgodnie z zaleceniami lekarza i w razie wątpliwości skonsultować się z nim.
Krople do oczu należy aplikować 1 kroplę do worka spojówkowego 4-6 razy dziennie.
Przed użyciem zawiesinę należy delikatnie wstrząsnąć.
Maść do oczu należy nakładać pasek maści o długości 0,5 cm do worka spojówkowego 2-3 razy dziennie i przed snem.
Preparatu nie należy stosować dłużej niż 2 tygodnie.
Aby uniknąć zanieczyszczenia preparatu, nie należy dotykać końcówką tuby/zakraplacza żadnej powierzchni (w tym oka, powieki).

Przed zażyciem jakiegokolwiek leku podczas ciąży należy skonsultować się z lekarzem!
Należy dokładnie omówić potencjalne ryzyka i korzyści związane z przyjmowaniem leku w czasie ciąży lub podczas karmienia piersią. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, powiadom swojego lekarza o stosowanych lekach.
Nie można wykluczyć ogólnoustrojowej ekspozycji na kortykosteroidy, nawet przy stosowaniu miejscowym na oko. Należy unikać stosowania preparatu w czasie ciąży, chyba że lekarz uzna to za absolutnie konieczne, przy czym korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla dziecka. Decyzję o podjęciu terapii podejmuje lekarz, biorąc pod uwagę korzyści i ryzyko dla pacjentki (należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie krótki czas).
W trakcie stosowania preparatu zaleca się zaprzestanie karmienia piersią ze względu na ryzyko przenikania substancji aktywnych do mleka matki.

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich niedawno stosowanych lekach, także o tych, które zostały zakupione bez recepty.
Preparat jest przeznaczony do stosowania miejscowego. Nie zaobserwowano żadnych interakcji z innymi lekami.
Jeśli stosujesz inne preparaty do oczu miejscowo, pamiętaj o zachowaniu przynajmniej 15-minutowego odstępu między kolejnymi aplikacjami leków. Maść do oczu powinna być stosowana jako ostatnia.

Podobnie jak każdy lek, Dexamytrex może wywoływać skutki uboczne, chociaż nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Ważne jest, aby pamiętać, że korzyści płynące z zastosowania leku zazwyczaj przewyższają szkodliwe skutki uboczne.
Możliwe jest wystąpienie łagodnych, przejściowych i krótkotrwałych zaburzeń widzenia. Preparat używany po urazie rogówki może opóźniać proces gojenia rany. Przy długotrwałym stosowaniu mogą pojawić się poważniejsze skutki, takie jak jaskra z uszkodzeniem nerwu wzrokowego czy powstanie zaćmy podtorebkowej. Zdarzają się również pojedyncze przypadki rozszerzenia źrenicy.