Preparat składający się z trzech substancji czynnych: gramicydyny i neomycyny o działaniu przeciwbakteryjnym oraz fludrokortyzonu o działaniu przeciwzapalnym. Gramicydyna, antybiotyk polipeptydowy, jest stosowana wyłącznie miejscowo ze względu na swoją toksyczność. Neomycyna, antybiotyk z grupy aminoglikozydów, hamuje syntezę białek bakteryjnych, co zapewnia szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego. Fludrokortyzon, lek z grupy kortykosteroidów, wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwalergiczne. Po podaniu miejscowym niewielkie ilości neomycyny oraz fludrokortyzonu mogą być wchłaniane do krwioobiegu.

Preparat jest polecany w przypadku stanów zapalnych gałki ocznej, błony naczyniowej, spojówek oraz brzegów powiek, a także w przypadku stanów zapalnych ucha zewnętrznego i środkowego, stanów zapalnych ucha po operacjach oraz stanów pourazowych zewnętrznego przewodu słuchowego.

Nawet jeśli istnieją wskazania do zastosowania preparatu, nie zawsze można go używać. Nie należy stosować go, jeśli występuje alergia na którykolwiek ze składników preparatu lub inne antybiotyki aminoglikozydowe. Preparat jest również przeciwwskazany przy grzybiczym, gruźliczym lub wirusowym zakażeniu oka lub ucha. Nie należy go stosować w przypadku jaskry lub chorób z ubytkami nabłonka rogówki. Nie stosować do uszu, jeśli wystąpiła perforacja błony bębenkowej. Unikać stosowania z miękkimi soczewkami kontaktowymi.

Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą uniemożliwić stosowanie preparatu lub wskazywać na konieczność zmiany dawki. W niektórych przypadkach konieczne może być regularne wykonywanie określonych badań kontrolnych.
Preparat jest przeznaczony do użytku zewnętrznego, miejscowo w worku spojówkowym lub uchu. Powinien być stosowany pod nadzorem lekarza specjalisty od chorób oczu lub laryngologa.
Długotrwałe stosowanie antybiotyków może prowadzić do nadmiernego rozwoju bakterii i grzybów opornych na leczenie. Podczas kuracji zaleca się monitorowanie ewentualnego powrotu infekcji. W przypadku nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych podczas stosowania preparatu, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Długotrwałe stosowanie w przypadku chorób oczu może prowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego, powodować jaskrę, uszkodzenia nerwu wzrokowego, zaburzenia wzroku oraz ograniczone pole widzenia, a także przyczyniać się do powstania zaćmy związaną z używaniem steroidów.
Preparatu nie należy stosować dłużej niż przez 7 dni.
Przeznaczenie preparatu do ucha środkowego może spowodować palący ból i uszkodzenie nerwu słuchowego. Nie stosować w przypadku podejrzenia perforacji błony bębenkowej.
Informacje dodatkowe dotyczące innych składników preparatu:
produkt zawiera chlorek benzalkoniowy jako substancję konserwującą, która może osadzać się w miękkich soczewkach kontaktowych i je niszczyć (powodować zmiany w kolorze miękkich soczewek kontaktowych); osoby noszące miękkie soczewki kontaktowe powinny je usunąć przed zastosowaniem kropli do oczu i poczekać co najmniej 30 minut przed ponownym ich założeniem; chlorek benzalkoniowy może powodować podrażnienia oczu.

Czy preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie stwierdzono istotnego wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Niemniej jednak, należy zachować ostrożność, ponieważ bezpośrednio po zastosowaniu preparatu do oka, mogą wystąpić przejściowe zaburzenia widzenia.

Lek ma postać płynną i jest przeznaczony do stosowania miejscowego do oczu lub uszu. Należy korzystać z produktu zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku, należy skonsultować się z lekarzem.
W okulistyce zazwyczaj używa się:
1–2 krople do worka spojówkowego 2–5 razy na dobę.
W otolaryngologii:
2–4 krople bezpośrednio do przewodu słuchowego lub na opatrunku, 2–4 razy na dobę. Po aplikacji należy pozostawać przez 15 minut w pozycji leżącej, z uchem zwróconym ku górze.
Aby uniknąć zanieczyszczenia leku, nie wolno dotykać końcówką aplikatora żadnej powierzchni (w tym oka, powieki).
Przed użyciem płynu należy delikatnie wstrząsnąć. Lek zazwyczaj stosuje się nadal przez 2 dni po ustąpieniu objawów, ale nie dłużej niż 7 dni.

W trakcie ciąży nie należy przyjmować żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Należy pamiętać, że przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży lub karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić potencjalne ryzyko i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, powinieneś poinformować lekarza o tym podczas wizyty.
Podawanie leku w czasie ciąży jest akceptowalne tylko wtedy, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i gdy uważa, że korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Tylko lekarz może ocenić to ryzyko i korzyści w Twoim przypadku.
Nie zaleca się stosowania tego preparatu podczas karmienia piersią.

Należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, także tych, które można dostać bez recepty. Nawet jeśli preparat jest stosowany tylko lokalnie, istnieje ryzyko wchłonięcia substancji czynnych do krwi i możliwość interakcji z innymi lekami. Szczególnie ważne jest to przy długotrwałym lub intensywnym stosowaniu preparatu. Istnieje ryzyko interakcji z lekami miorelaksacyjnymi oraz lekami przeciwkrzepliwymi (np. warfaryną). Preparat może także osłabić działanie leków przeciwcukrzycowych.

Dicortineff, podobnie jak wszystkie leki, może powodować działania niepożądane, chociaż nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów. Ważne jest, aby pamiętać, że korzyści z stosowania leku zazwyczaj przewyższają szkody spowodowane przez ewentualne działania niepożądane. Mogą pojawić się różne objawy dotyczące oczu, takie jak łzawienie, pieczenie, podrażnienie, świąd, a rzadziej zapalenie spojówek lub reakcje alergiczne. Przy długotrwałym stosowaniu istnieje ryzyko wtórnych zakażeń grzybiczych, zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz rozwinięcia zaćmy związanego ze stosowaniem steroidów.