Nawet jeśli istnieją wskazania do użycia preparatu, nie zawsze jest to możliwe z powodu uczulenia na którykolwiek składnik preparatu lub inne antybiotyki beta-laktamowe.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u osób, u których występowały ciężkie natychmiastowe reakcje nadwrażliwości na antybiotyki beta-laktamowe.

Niektóre schorzenia i inne okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawkowania preparatu. W niektórych sytuacjach może być konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Przed zastosowaniem preparatu koniecznie poinformuj lekarza prowadzącego, jeśli kiedykolwiek wystąpiły u Ciebie reakcje alergiczne na inne antybiotyki, inne leki lub alergeny. Stosowanie penicylin wiąże się z ryzykiem wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych, czasami prowadzących do zgonu. Ryzyko to jest większe u osób z nadwrażliwością na antybiotyki beta-laktamowe (jak penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy, monobaktamy) dlatego stosowanie preparatu w tej grupie osób jest niezalecane. Ryzyko reakcji alergicznych jest również większe u osób z chorobami skórnymi oraz uczulonych na wiele alergenów. Stosowanie amoksycyliny w postaci doustnej rzadko powoduje ciężkie objawy alergiczne i wstrząs anafilaktyczny. Ciężkie reakcje alergiczne i anafilaksja mogą zagrażać życiu; w razie pierwszych objawów należy natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną. Konieczna może być hospitalizacja i odpowiednie leczenie (a czasem postępowanie ratunkowe).

W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej należy skonsultować się z lekarzem, który może zalecić inne leki.

Rzadko podczas reakcji alergicznej może dojść do wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego (znanego jako zespół Kounisa).

U osób z zaburzeniami nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania; lekarz dostosuje dawkę w zależności od stopnia niewydolności nerek.

Stosowanie dużych dawek, niewydolność nerek oraz czynniki ryzyka (przebyta padaczka, zapalenie opon mózgowych) mogą prowadzić do drgawek.

Jeśli na początku leczenia pojawi się wysypka skórna z towarzyszącą gorączką, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Objawy te mogą wskazywać na ciężką reakcję skórną w postaci ostrej osutki. W przypadku jej wystąpienia, konieczne jest przerwanie leczenia, a ponowne stosowanie amoksycyliny w przyszłości jest niezalecane.

Nie należy stosować preparatu u osób z mononukleozą zakaźną lub u osób podejrzewających jej obecność (ze względu na zwiększone ryzyko zmian skórnych, podobnych do wysypki w przebiegu odry).

Podczas leczenia boreliozą (chorobą z Lyme), stosowanie preparatu może wiązać się z reakcjami Jarischa i Herxheimera. Objawy te są częstym efektem działania antybiotyku i zazwyczaj ustępują samoistnie. Mogą obejmować bóle głowy, mięśni, podwyższoną temperaturę, uczucie rozbicia, złe samopoczucie i wysypkę.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków może prowadzić do nadmiernego wzrostu bakterii i grzybów opornych na leczenie. W przypadku nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych podczas stosowania preparatu, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Jeśli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy jej leczyć samodzielnie, ale skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia jelit, czasami o ciężkim przebiegu. Objawy te są spowodowane przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w wyniku zaburzeń flory bakteryjnej jelit. Nie zaleca się wówczas stosowania leków hamujących perystaltykę jelit.

Podczas długotrwałego stosowania preparatu zalecana jest kontrola czynności nerek, wątroby i parametrów krwi.

Stosowanie preparatu u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe wymaga regularnej kontroli parametrów krzepliwości krwi. W razie potrzeby lekarz dostosuje dawkę leków przeciwzakrzepowych.

Wysokie stężenie amoksycyliny w moczu może prowadzić do wytrącania się kryształów. W przypadku dużych dawek amoksycyliny, pacjent powinien spożywać odpowiednią ilość płynów, aby zmniejszyć wytrącanie kryształów leku w moczu. U pacjentów z cewnikami należy regularnie sprawdzać stan cewników i ich drożność.

Podczas stosowania dużych dawek amoksycyliny, podobnie jak w przypadku innych antybiotyków beta-laktamowych, zaleca się regularną kontrolę morfologii krwi.

Amoksycylina może wpłynąć na wyniki pomiaru stężenia glukozy w moczu i krwi (np. fałszywie dodatni wynik oznaczania stężenia glukozy w moczu). Może również obniżać stężenie estriolu w moczu ciężarnych kobiet. Amoksycylina może zakłócać oznaczanie białka metodami kalorymetrycznymi. W przypadku wykonywania tych badań należy poinformować lekarza i personel laboratorium o stosowaniu amoksycyliny.

Czy preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie prowadzono badań dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Niemniej jednak, preparat może powodować działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, reakcje alergiczne, drgawki lub inne objawy, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Podczas ciąży konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem przed stosowaniem jakichkolwiek leków!

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku podczas ciąży lub karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o tym przy przepisywaniu recepty.

W przypadku kobiet w ciąży, lek można stosować tylko wtedy, gdy lekarz uważa to za absolutnie konieczne i gdy przewidywane korzyści znacznie przeważają nad potencjalnym ryzykiem.

Przed zastosowaniem leku podczas karmienia piersią, skonsultuj się z lekarzem. Amoksycylina przenika do mleka matki i może powodować reakcje alergiczne u dziecka. Jeśli lekarz zezwoli na kontynuowanie karmienia piersią przy stosowaniu leku, a dziecko doświadcza zaburzeń żołądkowo-jelitowych, infekcji grzybiczych lub wysypki, należy przerwać karmienie piersią i skonsultować się z lekarzem.

Jak każdy lek, również Duomox może wywołać efekty uboczne, jednak nie u wszystkich pacjentów stosujących ten lek. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają ewentualne szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.

Objawy, które mogą wystąpić często lub rzadziej, to: nadkażenia opornymi bakteriami lub grzybkami z powodu długotrwałego stosowania amoksycyliny (np. infekcje grzybicze błony śluzowej jamy ustnej i pochwy), nudności, wymioty, biegunka, utrata apetytu, wzdęcia, wysypka (również w okolicach ust), suchość błony śluzowej w jamie ustnej, zaburzenia smaku, chwilowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, reakcje polekowe, świąd, pokrzywka (jeśli pojawi się natychmiast po rozpoczęciu leczenia, może to wskazywać na reakcję alergiczną i wymagać natychmiastowej konsultacji lekarskiej). Rzadziej mogą występować: niedokrwistość hemolityczna, eozynofilia, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, ostre zapalenie miąższu nerek, obecność kryształów w moczu (krystaluria), gorączka lekowa. Do rzadkich lub bardzo rzadkich, ale potencjalnie poważnych działań niepożądanych należą reakcje alergiczne typu anafilaktycznego: obrzęk naczynioruchowy (mogący obejmować usta, język, gardło i krtani, utrudniający oddychanie), wstrząs anafilaktyczny, a także poważne reakcje skórne (Stevens-Johnson syndrome, toksyczna martwicza nekroliza naskórka, pęcherzowe zapalenie skóry, uogólniona osutka krostkowa, rumień wielopostaciowy, posurowicza choroba, alergiczne zapalenie naczyń). W przypadku pojawienia się pierwszych objawów którejkolwiek z powyższych reakcji alergicznych, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Do bardzo rzadkich działań niepożądanych należą: zawroty głowy, pobudzenie, nadmierne pobudzenie, drgawki (szczególnie u pacjentów z zaburzeniami nerek, przy stosowaniu wysokich dawek leku, u pacjentów z padaczką oraz z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych), zakażenia grzybicze skóry i błon śluzowych, zaburzenia hematologiczne takie jak anemia, małopłytkowość, leukopenia/neutropenia/agranulocytoza (zmniejszenie liczby białych krwinek czyli leukocytów/granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów/znaczne zmniejszenie liczby wszystkich granulocytów), wydłużenie czasu krwawienia i czasu protrombinowego, hamowanie funkcjonowania szpiku kostnego, a także rzekomobłoniaste zapalenie jelit (które manifestuje się uporczywą biegunką w trakcie lub po zakończeniu leczenia) oraz czarny, włochaty język.

Podczas leczenia boreliozie (chorobie z Lyme), możesz doświadczyć reakcji Jarischa i Herxheimera (potocznie zwanej Herx), która objawia się bólami głowy, bólami mięśni, gorączką, uczuciem osłabienia, złym samopoczuciem i wysypką.

Istnieje także ryzyko wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego podczas reakcji alergicznej (zwanego zespołem Kounisa).