Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do korzystania z preparatu, nie zawsze można go używać. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu.
Niewskazane jest jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO z escytalopramem.
Escytalopram nie powinien być stosowany u pacjentów z zdiagnozowanym wydłużeniem odstępu QT na EKG lub wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT.
Stosowanie leczenia skojarzonego z escytalopramem i innymi lekami wywołującymi wydłużenie odstępu QT jest niewskazane.

Niektóre schorzenia oraz inne okoliczności mogą uniemożliwić stosowanie lub wymagać dostosowania dawki preparatu. W niektórych sytuacjach konieczne może być wykonywanie określonych badań kontrolnych.
Dane dotyczące bezpieczeństwa długoterminowego stosowania escitalopramu u dzieci i młodzieży do 18 roku życia są ograniczone. Nie ma danych dotyczących wpływu długotrwałego stosowania na rozwój poznawczy i zachowanie. W przypadku konieczności leczenia dziecka tym lekiem, należy monitorować rozwój pacjenta, a także jego zachowanie pod kątem pojawienia się myśli samobójczych (w tej grupie wiekowej ryzyko takich myśli i zachowań jest największe). W przypadku zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości, należy niezwłocznie skontaktować się z pediatrą.
U niektórych osób, szczególnie w pierwszych dwóch tygodniach leczenia, może wystąpić paradoksalne nasilenie objawów lękowych. Aby temu zapobiec, lekarz może zalecić rozpoczęcie preparatu od mniejszych dawek.
Preparatu nie wolno stosować u osób z niestabilną padaczką, a jeśli padaczka jest kontrolowana, pacjent powinien być monitorowany. W przypadku wzrostu częstości napadów lub wystąpienia padaczki u pacjenta dotychczas nienachorującego, należy skonsultować się z lekarzem; możliwe konieczne przerwanie leczenia.
Podczas leczenia lekarz powinien ścisłym kontrolować osoby:
· cierpiące na manię (w przypadku fazy maniakalnej lekarz prawdopodobnie przerwie leczenie)
· stosujące doustne leki przeciwkrzepliwe, leki wpływające na krzepliwość krwi lub inne leki zwiększające ryzyko krwawienia (np. niektóre leki przeciwpsychotyczne, kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, inhibitory COX-2), a także cierpiące na skazę krwotoczną (stosowanie preparatu może prowadzić do przedłużonych lub nieprawidłowych krwawień)
· cierpiące na chorobę niedokrwienną serca, ze względu na brak doświadczenia w stosowaniu tego preparatu u takich pacjentów.
Osoby z cukrzycą mogą wymagać zmiany dawkowania insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych (decyzję podejmuje lekarz).
Efekty leczenia escitalopramem stają się widoczne po kilku tygodniach, a czasami może to potrwać dłużej. Osoby z tendencją do myśli samobójczych związanych z depresją powinny być ściśle monitorowane przez lekarza, ponieważ przyjmowanie preparatu może zwiększać ryzyko próby samobójczej. Wszelkie zmiany zachowania powinny być niezwłocznie zgłoszone lekarzowi.
Stosowanie escitalopramu u niektórych pacjentów może prowadzić do akatyzji (stan niepokoju, niemożność powstrzymania się od ruchów), zwłaszcza w początkowych tygodniach leczenia. W takiej sytuacji lekarz prawdopodobnie nie zwiększy dawki leku.
Niewielka ilość zgłoszeń wskazuje na możliwość wystąpienia hiponatremii podczas stosowania escitalopramu; zjawisko to może wynikać z zaburzeń wydzielania hormonu antydiuretycznego. Ostrożność należy zachować u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z marskością wątroby lub przyjmujących leki mogące wpływać na poziom sodu.
Doświadczenie w stosowaniu escitalopramu u pacjentów poddanych elektrowstrząsom jest bardzo ograniczone. Dlatego w tej grupie pacjentów zaleca się zachowanie ostrożności.
W przypadku wystąpienia objawów takich jak:
· pobudzenie
· hipertermia
· drżenia mięśniowe
· drgawki kloniczne mięśni
należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, ponieważ mogą być one objawem "zespołu serotoninowego" zagrażającym życiu.
Nie należy przerywać nagle leczenia, ponieważ może to prowadzić do objawów odstawiennych. Typowe objawy to: zawroty głowy, parestezje, problemy ze snem, pobudzenie, nudności, wymioty, drżenie, splątanie, pocenie się, bóle głowy, biegunka, kołatanie serca, zmiany nastroju, drażliwość oraz zaburzenia widzenia. W przypadku konieczności zaprzestania stosowania preparatu, należy stopniowo zmniejszać dawkę przez kilka tygodni lub miesięcy, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Escitalopram wydłuża odstęp QT i może powodować niemiarowości komorowe (w tym torsade de pointes). Największe ryzyko występuje u kobiet, osób z hipokaliemią oraz pacjentów z wydłużeniem odstępu QT lub innymi chorobami serca.
Stosowanie escitalopramu u pacjentów z istotną bradykardią, po niedawnym zawale serca lub z niewyrównaną niewydolnością serca wymaga ostrożności.
Zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia i hipomagnezemia, zwiększają ryzyko groźnych arytmii i powinny być skorygowane przed rozpoczęciem leczenia escitalopramem.
U pacjentów ze stabilną chorobą serca, lekarz powinien wykonać elektrokardiografię (EKG) przed rozpoczęciem leczenia escitalopramem.
W przypadku wystąpienia zaburzeń rytmu serca podczas leczenia escitalopramem, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, który może przerwać terapię i wykonać badanie EKG.
Osoby nietolerujące laktozy, mające niedobór laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny stosować preparatu z uwagi na zawartość laktozy.

Czy stosowanie tego preparatu wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Leki psychoaktywne mogą zakłócać zdolność podejmowania decyzji i reakcji w sytuacjach nagłych. Należy zachować ostrożność!

W czasie ciąży nie powinno się zażywać żadnych leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem!
Należy pamiętać, że przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić ewentualne ryzyko i korzyści związane z jego stosowaniem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, zawsze skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.
Preparat nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży, chyba że lekarz uzna to za konieczne (po rozważeniu innych możliwości leczenia).
Escitalopram przenika do mleka matki, dlatego podczas karmienia piersią nie zaleca się jego stosowania.