Terapia potwierdzonych deficytów witaminy B₁₂ związanych z problemami układu pokarmowego, wynikającymi z zaburzeń funkcji przewodu pokarmowego (w tym po usunięciu żołądka) oraz w przypadku anemii złośliwej. Lek najlepiej stosować rano, na czczo. Dawka powinna być dostosowana indywidualnie. Dla dorosłych. 1000 µg/d, w poważnych przypadkach 2000 µg/d. W przypadku wystąpienia poważnych objawów hematologicznych i neurologicznych zaleca się rozpoczęcie terapii poprzez podanie leku pozajelitowo. Młodzież w wieku od 12 lat. 1000 µg/d jako alternatywa dla podania leku pozajelitowo. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania witaminy B₁₂ w postaci doustnej u dzieci <12 lat; w tej grupie wiekowej zaleca się podawanie leku w formie zastrzyków. Czas trwania terapii zależy od odpowiedzi organizmu. Nie ma potrzeby zmiany dawki u osób starszych lub z umiarkowaną niewydolnością nerek. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek konieczne może być zmniejszenie dawki. Należy regularnie kontrolować poziom witaminy B₁₂ we krwi. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Niebezpieczne skutki stosowania leku mogą wystąpić u osób, które mają nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Ponadto, niedobory witaminy B12 mogą prowadzić do ciężkich objawów neurologicznych i hematologicznych, co wymaga podania leku w postaci parenteralnej. Istnieje także ryzyko zaniku nerwu wzrokowego u pacjentów z chorobą Lebera. Dlatego nie zaleca się stosowania leku u osób, które potrzebują detoksykacji z powodu zatrucia cyjankami, takich jak pacjenci z niedowidzeniem toksycznym czy pozagałkowym zapaleniem nerwów w niedokrwistości złośliwej. W takich przypadkach zaleca się podanie innej pochodnej kobalaminy.