Niektóre schorzenia i inne okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki preparatu. W pewnych sytuacjach może być konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Zanim rozpoczniesz przyjmowanie lewotyroksyny, musisz podjąć leczenie lub wykluczyć choroby takie jak choroba wieńcowa (w tym dławica piersiowa), miażdżyca naczyń, nadciśnienie tętnicze, niedoczynność przysadki, niedoczynność kory nadnerczy, autonomiczna czynność tarczycy.

Osoby z ryzykiem zaburzeń psychicznych powinny zaczynać leczenie od niskich, stopniowo zwiększanych dawek i być obserwowane na początku terapii; w przypadku objawów psychotycznych lekarz może rozważyć dostosowanie dawki lewotyroksyny. U pacjentów z chorobą wieńcową, niewydolnością serca lub zaburzeniami rytmu serca z tachykardią lekarz ostrożnie dostosuje dawkę lewotyroksyny, aby uniknąć nadczynności tarczycy wywołanej leczeniem; zalecana jest częsta kontrola poziomu hormonów tarczycy. Przed rozpoczęciem leczenia substytucyjnego wtórnej niedoczynności tarczycy należy ustalić jej przyczynę. Przed zastosowaniem lewotyroksyny u osób z zaburzeniami czynności kory nadnerczy konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej terapii zastępczej, aby zapobiec ostrej niewydolności kory nadnerczy. W przypadku podejrzenia autonomicznej czynności tarczycy, lekarz zaleci przeprowadzenie testów diagnostycznych. Podczas leczenia niemowląt urodzonych przedwcześnie z małą masą ciała należy zachować szczególną ostrożność, monitorując parametry hemodynamiczne. Kobiety po menopauzie zwiększone ryzyko osteoporozy powinny częściej kontrolować czynność tarczycy, aby uniknąć zbyt wysokiego stężenia lewotyroksyny. Nie zaleca się stosowania hormonów tarczycy w celu redukcji masy ciała. Leczenie lewotyroksyną u osób o prawidłowej czynności tarczycy nie powoduje utraty wagi. Duże dawki leku mogą wywołać poważne skutki uboczne, zwłaszcza przy jednoczesnym stosowaniu z niektórymi preparatami odchudzającymi, takimi jak leki sympatykomimetyczne.

Jeśli lekarz zaleca zmianę preparatu na inny zawierający lewotyroksynę, należy być szczególnie ostrożnym i monitorować pacjenta ze względu na ryzyko zaburzeń równowagi tarczycy. W niektórych przypadkach konieczne może być dostosowanie dawki. Podczas jednoczesnego stosowania lewotyroksyny z orlistatem może dojść do niedoczynności tarczycy lub pogorszenia kontroli nadczynności tarczycy; zaleca się różne pory przyjmowania obu leków i monitorowanie stężenia hormonów we krwi. Osoby z cukrzycą lub przyjmujące leki przeciwzakrzepowe powinny porozmawiać z lekarzem o ewentualnych interakcjach między stosowanymi lekami a lewotyroksyną. Preparat lewotyroksyny nie wpływa negatywnie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

W trakcie ciąży nie powinno się zażywać żadnego leku bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Koniecznie należy omówić wszelkie wątpliwości dotyczące potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych z zażyciem danego leku. W przypadku bycia w ciąży lub planowania ciąży należy poinformować lekarza o stanie przed przepisaniem recepty na lek. Podczas ciąży i karmienia piersią należy kontynuować stosowanie preparatu; zapotrzebowanie organizmu na lek może być większe. W trakcie każdego trymestru ciąży konieczne jest regularne monitorowanie poziomu TSH. Jeśli konieczne, lekarz dostosuje dawkę lewotyroksyny (może być potrzebne zwiększenie dawki). Po porodzie należy natychmiast dostosować dawkowanie zgodnie z zaleceniem lekarza, zazwyczaj wraca się do dawki stosowanej przed ciążą. Poziom TSH we krwi powinien wrócić do normy w ciągu 6-8 tygodni po porodzie. Terapia skojarzona z lekami przeciwtarczycowymi w przypadku nadczynności tarczycy jest niewskazana podczas ciąży.

W okresie ciąży należy unikać testów diagnostycznych polegających na hamowaniu działania tarczycy (stosowanie substancji radioaktywnych u kobiet w ciąży jest przeciwwskazane). Lewotyroksyna przechodzi do mleka matki, jednak stężenia osiągane przy zastosowaniu zalecanych dawek nie mają wpływu na funkcjonowanie tarczycy u dziecka.

Informuj lekarza o wszystkich przyjmowanych niedawno lekach, w tym tych bez recepty. Lewotyroksyna może mieć wpływ na działanie insuliny oraz doustnych leków przeciwcukrzycowych - konieczne jest monitorowanie poziomu glukozy, zwłaszcza na początku leczenia kombinowanego; lekarz dostosuje odpowiednio dawkę leków przeciwcukrzycowych, jeśli będzie to konieczne. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu lewotyroksyny z lekami przeciwzakrzepowymi, ponieważ może to zwiększyć ryzyko krwawień, szczególnie u starszych pacjentów. Konieczne jest regularna kontrola parametrów krzepnięcia krwi przez cały okres leczenia lewotyroksyną. Inhibitory proteazy mogą wpływać na działanie lewotyroksyny, dlatego zaleca się ścisłą kontrolę parametrów tarczycy i ewentualne dostosowanie dawki lewotyroksyny przez lekarza. Fenytoina może zmieniać metabolizm lewotyroksyny, zaleca się monitorowanie parametrów tarczycy. Cholestyramina i kolestypol mogą hamować wchłanianie lewotyroksyny, dlatego warto wziąć lewotyroksynę kilka godzin przed przyjęciem tych leków. Niektóre preparaty mogą zmniejszać działanie lewotyroksyny, więc należy je przyjmować w odstępie kilku godzin od lewotyroksyny, zaleca się konsultację z lekarzem. Niektóre leki mogą wypierać lewotyroksynę z połączeń z białkami osocza, co może prowadzić do zwiększenia stężenia wolnej tyroksyny.

Leki z grupy inhibitorów pompy protonowej mogą zmniejszać wchłanianie hormonów tarczycy, konieczne jest monitorowanie stanu chorego i dostosowanie dawki lewotyroksyny przez lekarza. Orlistat może wpływać na wchłanianie jodu i lewotyroksyny, co może prowadzić do niedoczynności tarczycy. Sewelamer może zmniejszać wchłanianie lewotyroksyny, dlatego warto monitorować stan tarczycy i dostosować dawkę lewotyroksyny przez lekarza. Inhibitory kinazy tyrozynowej mogą zmniejszać skuteczność lewotyroksyny, dlatego warto monitorować stan tarczycy u pacjentów. Niektóre leki mogą hamować obwodową konwersję T4 do T3, co osłabia działanie lewotyroksyny, więc konieczne jest zachowanie ostrożności. Chlorochina i proguanil mogą zmniejszać skuteczność lewotyroksyny i zwiększać stężenie TSH. Sertralina może wpływać na skuteczność lewotyroksyny. Niektóre leki mogą zwiększać wątrobowy metabolizm lewotyroksyny, należy zachować ostrożność. Estrogeny mogą zwiększać zapotrzebowanie na lewotyroksynę, więc warto skonsultować się z lekarzem przy stosowaniu hormonalnej terapii. Produkty zawierające soję mogą zmniejszać wchłanianie lewotyroksyny, należy więc dostosować dawkę lewotyroksyny odpowiednio.