Niestety, chociaż istnieją wskazania do zastosowania preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Przeciwwskazane jest jego stosowanie w przypadku uczulenia na którykolwiek składnik preparatu, inne pochodne sulfonylomocznika lub sulfonamidy.

Preparatu nie wolno stosować w przypadku:

• cukrzycy typu 1

• stanu przedśpiączkowego lub śpiączki cukrzycowej

• kwasicy ketonowej związaną z cukrzycą

• ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby (w takim przypadku zalecane jest stosowanie insuliny)

• gdy równocześnie stosowany jest mikonazol.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą być przeszkodą w stosowaniu lub mogą wymagać zmiany dawkowania preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Produkt powinien być stosowany tylko przez osoby regularnie spożywające posiłki, w tym śniadanie. Jak każdy lek z grupy pochodnych sulfonylomocznika, może powodować hipoglikemię, szczególnie gdy posiłki są spożywane nieregularnie, pomijane, albo zawierają zbyt mało węglowodanów. Hipoglikemia częściej występuje przy stosowaniu diet o niskiej kaloryczności, po długotrwałym lub intensywnym wysiłku fizycznym, przy spożywaniu alkoholu i jednoczesnym przyjmowaniu innych leków obniżających poziom glukozy we krwi. Objawy hipoglikemii mogą obejmować ból głowy, uczucie głodu, nudności, wymioty, senność, zaburzenia snu, niepokój ruchowy, agresję, trudności w koncentracji, zaburzenia świadomości, depresję, splątanie, zaburzenia mowy i wzroku, drżenie mięśni, osłabienie, zaburzenia czucia, zawroty głowy, utratę kontroli, majaczenie, drgawki, utratę przytomności, śpiączkę, płytki oddech, spowolnienie pracy serca, a także objawy związane z aktywacją układu współczulnego, takie jak nadmierne pocenie się, niepokój, wilgotna skóra, przyspieszenie rytmu serca, wzrost ciśnienia tętniczego, kołatanie serca, dławienie oraz zaburzenia rytmu serca. Objawy ciężkiej hipoglikemii mogą przypominać udar. Zwykle poprawa następuje po spożyciu węglowodanów, a substytuty cukru nie są skuteczne. Ustąpienie objawów hipoglikemii może być krótkotrwałe, a nawrót hipoglikemii jest możliwy.

W przypadku poważnej lub długotrwałej hipoglikemii konieczna jest konsultacja z lekarzem, a w niektórych przypadkach konieczna może być hospitalizacja i dożylne podanie glukozy przez kilka dni. Wystąpieniu hipoglikemii mają sprzyjać: niechęć lub niemożność współpracy z lekarzem, niewłaściwe żywienie, nieregularne jedzenie, pomijanie posiłków, zmiana diety, niewłaściwe spożywanie węglowodanów w stosunku do intensywności wysiłku fizycznego, zaburzenia nerek, ciężkie zaburzenia wątroby, nadużycie preparatu, niesprawność gruczołów, spożywanie alkoholu oraz równoczesne stosowanie innych leków. Jeśli wiesz lub podejrzewasz, że należysz do którejkolwiek z powyższych grup ryzyka, poinformuj o tym lekarza przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Lekarz może zalecić ci regularne badania krwi, ścisłą kontrolę lub zmianę leczenia. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność preparatu może się różnić u chorych z ciężkimi dysfunkcjami nerek lub wątroby. U tych pacjentów hipoglikemia może trwać dłużej, co może wymagać odpowiedniego leczenia lub hospitalizacji. Podczas leczenia lekarz zaleci regularne badania poziomu glukozy we krwi i moczu, a także kontrolę stężenia hemoglobiny glikowanej. Należy pamiętać, że odpowiednia dieta i regularny wysiłek fizyczny mają istotny wpływ na kontrolę stężenia glukozy we krwi i skuteczność leczenia. W przypadku sytuacji mogących zaburzać kontrolę stężenia glukozy we krwi, takich jak wypadki, urazy, operacje, stosowanie ziół dziurawca, gorączka i infekcje, czasowa zmiana preparatu na insulinę może być zalecana; należy skonsultować się z lekarzem. U niektórych pacjentów po pewnym czasie stosowania preparatu może wystąpić tolerancja, co oznacza zmniejszenie odpowiedzi na dotychczasową dawkę. Może to prowadzić do wzrostu stężenia glukozy we krwi, pomimo stosowania zaleconych dawek. U osób stosujących preparat wraz z fluorochinolonami, zwłaszcza w starszym wieku, może dojść do zmniejszenia (hipoglikemia) lub zwiększenia (hiperglikemia) poziomu glukozy we krwi. Zaleca się dokładną kontrolę glikemii w tej grupie pacjentów. Stosowanie preparatu i innych pochodnych sulfonylomocznika u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej wymaga ostrożności. Istnieje ryzyko hemolizy i wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej. W razie potrzeby lekarz może zalecić stosowanie innych preparatów. Preparat zawiera laktozę, więc osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny go stosować.

Czy ten preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów? Należy pamiętać, że preparat może powodować hipoglikemię, co może zaburzyć zdolność psychofizyczną, w tym szybkość reakcji i zdolność koncentracji. Może to stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Trzeba zachować ostrożność, szczególnie na początku leczenia.

Preparat w postaci tabletek o zmodyfikowanym lub przedłużonym uwalnianiu jest przeznaczony do stosowania doustnego. Ważne jest, aby nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ może to szkodzić zdrowiu. Preparat należy przyjmować raz na dobę, rano. Tabletki należy połykać w całości, nie krusząc ich ani nie żując. Dawkowanie jest dostosowywane przez lekarza indywidualnie.

Preparat może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. W razie wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem. Osoby w podeszłym wieku oraz z problemami nerek powinny być monitorowane podczas stosowania preparatu. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności. Wskazane jest również skonsultowanie się z lekarzem w przypadku osób ze zwiększonym ryzykiem hipoglikemii.

Informuj swojego lekarza o wszelkich ostatnio stosowanych lekach, włącznie z tymi, które są dostępne bez recepty. Nie zaleca się stosowania gliklazydu równolegle z mikonazolem z uwagi na możliwość wystąpienia hipoglikemii i śpiączki. Również nie zaleca się jednoczesnego stosowania gliklazydu z fenylbutazonem z uwagi na ryzyko hipoglikemii. Podczas leczenia unikaj spożywania alkoholu, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia śpiączki hipoglikemicznej. Zachowaj ostrożność przy równoczesnym stosowaniu gliklazydu z insulina, innymi lekami przeciwcukrzycowymi, beta-blokerami, flukonazolem, inhibitorami ACE, lekami blokującymi receptory histaminowe H2, sulfonamidami, klarytromycyną, NLPZ, danazolem, chlorpropamazyną, glikokortykosteroidami, rytodyną, salbutamolem, terbutaliną oraz ziołem dziurawca. Zaleca się ostrożną kontrolę stężenia glukozy we krwi przy stosowaniu preparatu.

Fluorochinolony mogą powodować zarówno hipoglikemię, jak i hiperglikemię, dlatego zaleca się uważne monitorowanie poziomu glukozy. Pochodne sulfonylomocznika mogą wpływać na działanie leków przeciwzakrzepowych, konieczne może być dostosowanie dawkowania.