Najnowsze wpisy
Tabletka "dzień po"
Białe Ciągnące Nitki W Oku
Encorton Tabletki
- Co zawiera i jak działa Ketilept 25 mg - tabletki powlekane?
- Kiedy stosować Ketilept 25 mg - tabletki powlekane?
- Kiedy nie stosować preparatu Ketilept 25 mg - tabletki powlekane?
- Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Ketilept 25 mg- tabletki powlekane?
- Dawkowanie preparatu Ketilept 25 mg - tabletki powlekane
- Czy można stosować Ketilept 25 mg - tabletki powlekane w okresie ciąży ikarmienia piersią?
- Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
- Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Ketilept 25 mg- tabletki powlekane?
Co zawiera i jak działa Ketilept 25 mg - tabletki powlekane?
Substancją czynną preparatu jest kwetiapina, która działa przeciwpsychotycznie poprzez oddziaływanie z różnymi układami przekaźnikowymi w mózgu. Jest to szczególnie związane z receptorami serotoninergicznymi i dopaminergicznymi.
Kwetiapina wykazuje aktywność przeciwpsychotyczną, hamując działanie agonistów dopaminy i blokując receptory D2. Ma także powinowactwo do receptorów histaminowych i adrenergicznych.
Kiedy stosować Ketilept 25 mg - tabletki powlekane?
Preparat jest stosowany w terapii:
• schizofrenii
• zaburzeń dwubiegunowych, w tym:
- epizodów maniakalnych o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu
- ciężkiej depresji
- profilaktyki nawrotów (epizodów manii, depresji) u pacjentów reagujących na leczenie kwetiapiną.
Kiedy nie stosować preparatu Ketilept 25 mg - tabletki powlekane?
Niestety, nawet jeśli są wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go używać. Nie wolno stosować preparatu, jeśli jesteś uczulony (masz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest także jednoczesne stosowanie: inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450, takich jak inhibitory proteazy stosowane w leczeniu HIV, leki przeciwgrzybicze z grupy azoli, erytromycyna, klarytromycyna i nefazodon.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Ketilept 25 mg- tabletki powlekane?
Niektóre schorzenia lub okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawkowania leku. W niektórych sytuacjach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Brak danych dotyczących stosowania leku u osób poniżej 18. roku życia powoduje, że nie powinien być on stosowany u młodzieży. W trakcie badań klinicznych zauważono, że niektóre działania niepożądane występują częściej u dzieci i młodzieży niż u dorosłych, takie jak zwiększenie apetytu czy wzrost stężenia prolaktyny we krwi. Obserwowano również zwiększenie ciśnienia krwi oraz zmiany w wynikach badań tarczycy. Nie ustalono także wpływu leku na wzrost i dojrzewanie przez dłuższy okres niż 26 tygodni.
Depresja związana z chorobą dwubiegunową wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych i samouszkodzeń. Konieczne jest ścisłe monitorowanie chorego, zwłaszcza do czasu poprawy stanu zdrowia, co może potrwać kilka tygodni. Osoby do 25. roku życia należą do szczególnie narażonej grupy. Podczas leczenia mogą wystąpić różne skutki uboczne, takie jak hiperglikemia, wzrost masy ciała, objawy pozapiramidowe czy ciężkie reakcje skórne. Dlatego ważne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia podczas terapii. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania preparatu obejmują także wiele innych czynników, takich jak choroby układu sercowo-naczyniowego, padaczka czy zaburzenia metaboliczne. Ważne jest zachowanie ostrożności podczas leczenia, szczególnie u osób w podeszłym wieku.
Lek może powodować różne skutki uboczne, dlatego należy zgłaszać każde niepokojące objawy lekarzowi. Długotrwałe stosowanie preparatu wymaga specjalnej uwagi i regularnych kontroli medycznych. Podsumowując, stosowanie tego preparatu wymaga ostrożności i ścisłego monitorowania stanu zdrowia pacjenta, zwłaszcza w przypadku osób wrażliwych na działania niepożądane. Podczas terapii należy zgłaszać każde podejrzane objawy lekarzowi, aby uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Dawkowanie preparatu Ketilept 25 mg - tabletki powlekane
Preparat występuje w postaci tabletek pokrytych powłoką. Przeznaczony jest do zażycia doustnego. Należy stosować się do zaleceń dotyczących stosowania preparatu. Nie należy przekraczać zalecanych dawek, ponieważ nie przyniesie to dodatkowej skuteczności działania leku, a może zaszkodzić zdrowiu i życiu. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.
Leczenie schizofrenii u dorosłych polega na podawaniu całkowitej dawki dobowej w dwóch podzielonych dawkach. Początkowo stosuje się 50 mg/dobę w 1. dniu, następnie 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. dniu dawka może wynosić od 300 do 450 mg/dobę, w zależności od reakcji pacjenta i tolerancji leczenia. Lekarz może zalecić dostosowanie dawki w przedziale od 150 do 750 mg/dobę.
Leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym i ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej u dorosłych polega na podawaniu całkowitej dawki dobowej w dwóch podzielonych dawkach. Początkowo stosuje się 100 mg/dobę w 1. dniu, następnie 200 mg/dobę w 2. dniu, 300 mg/dobę w 3. dniu i 400 mg/dobę w 4. dniu. Dawkę można zwiększać (na zalecenie lekarza) maksymalnie o 200 mg/dobę, aż do 800 mg/dobę w 6. dniu. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj od 400 do 800 mg/dobę.
Leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej u dorosłych polega na podawaniu 1 dawki dziennie wieczorem. Początkowo stosuje się 50 mg/dobę w 1. dniu, następnie 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Zalecana dawka wynosi 300 mg/dobę, a w razie potrzeby można zwiększyć do 600 mg/dobę. Nie stwierdzono dodatkowych korzyści z zwiększania dawki do 600 mg/dobę w porównaniu z grupą przyjmującą 300 mg/dobę w krótkotrwałym leczeniu.
Zapobieganie nawrotom choroby dwubiegunowej u pacjentów z epizodami maniakalnymi lub depresyjnymi reagującymi na leczenie kwetiapiną u dorosłych polega na kontynuowaniu stosowania ustalonych indywidualnie dawek podczas poprzedniego leczenia. Zazwyczaj stosuje się od 300 do 800 mg/dobę w dwóch podzielonych dawkach, przy czym zaleca się używanie najmniejszych skutecznych dawek.
Preparat można zażywać doustnie, niezależnie od posiłków. U osób starszych może być konieczne wolniejsze zwiększanie dawki i podawanie mniejszej dawki dobowej w porównaniu z osobami młodszymi, uwzględniając reakcję kliniczną i tolerancję leczenia. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania u pacjentów powyżej 65. roku życia z epizodami depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej nie zostało ustalone, a modyfikacja dawek nie jest konieczna u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Osoby z zaburzeniami czynności wątroby powinny początkowo stosować 25 mg/dobę, zwiększając dawkę codziennie o 25-50 mg pod nadzorem lekarza aż do uzyskania dawki terapeutycznej.
Czy można stosować Ketilept 25 mg - tabletki powlekane w okresie ciąży ikarmienia piersią?
W trakcie ciąży należy unikać przyjmowania leków bez konsultacji lekarskiej! Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią, należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić potencjalne ryzyko i korzyści związane z jego stosowaniem. Jedynie w sytuacji, gdy korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu, można rozważyć przyjmowanie leku. Należy pamiętać, że nie zaleca się stosowania preparatu w czasie karmienia piersią.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Powiadom lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, także tych dostępnych bez recepty.
Nie zalecane jest łączenie kwetiapiny z inhibitorami izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450.
Nie zaleca się także stosowania kwetiapiny jednocześnie z sokiem grejpfrutowym.
Należy zachować ostrożność przy stosowaniu tego preparatu jednocześnie z innymi lekami, takimi jak leki działające na ośrodkowy układ nerwowy, alkohol, leki o działaniu przeciwcholinergicznym, karbamazepina, fenytoina, tiorydazyna, sole litu, walproinian sodu oraz leki mogące powodować zaburzenia elektrolitowe lub wydłużać odstęp QT.
Równoczesne stosowanie imipraminy, fluoksetyny, ryziperydonu, haloperidolu, cymetydyny nie wpływa na farmakokinetykę kwetiapiny.
Nie przeprowadzono formalnych badań dotyczących interakcji z lekami działającymi na układ sercowo-naczyniowy.
Zgłoszono przypadki fałszywie dodatnich wyników testów immunologicznych na obecność metadonu i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych u pacjentów stosujących kwetiapinę. Należy zachować ostrożność i powtórzyć badanie inną metodą.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Ketilept 25 mg- tabletki powlekane?
Ketilept, podobnie jak każdy inny lek, może wywoływać skutki uboczne, ale nie u wszystkich pacjentów. Trzeba pamiętać, że korzyści wynikające z jego stosowania przeważnie przewyższają ewentualne szkody związane z działaniami niepożądanymi.
Do częstych skutków ubocznych należą między innymi: obniżenie stężenia hemoglobiny, zwiększenie poziomu trójglicerydów we krwi, podwyższenie całkowitego stężenia cholesterolu (głównie frakcji LDL), wzrost masy ciała, zawroty głowy, senność, bóle głowy, suchość w jamie ustnej, objawy odstawienne.
Wśród skutków ubocznych, które zdarzają się częściej, można wymienić: leukopenię, zmniejszoną liczbę neutrofili, zwiększoną liczbę eozynofili, hiperprolaktynemię, zmniejszenie poziomu T4, spadek wolnego T4, obniżenie całkowitego stężenia T3, zwiększenie stężenia TSH, zwiększone łaknienie, podwyższone stężenie glukozy we krwi do hiperglikemii, nietypowe sny i koszmary, myśli i zachowania samobójcze, zaburzenia mowy, niewyraźne widzenie, tachykardię, kołatanie serca, niedociśnienie ortostatyczne, duszności, zaparcia, problemy trawienne, nudności, podwyższone stężenie AlAT, zwiększone stężenie gamma-glutamylotransferazy we krwi, łagodne osłabienie, opuchlizny, drażliwość, gorączka.
Do rzadszych skutków ubocznych należą: neutropenia, małopłytkowość, anemia, zmniejszona liczba płytek krwi, nadwrażliwość skóry, spadek stężenia wolnego T3, niedoczynność tarczycy, hiponatremia, cukrzyca, zaostrzenie objawów cukrzycy, napady padaczkowe, zespół niespokojnych nóg, dyskinezy późne, omdlenia, wydłużony odcinek QT, bradykardia, trudności w połykaniu, zwiększone stężenie AspAT, zaburzenia seksualne.
Do bardzo rzadkich skutków ubocznych należą: agranulocytoza, zespół metaboliczny, choroba zakrzepowo-zatorowa, zapalenie trzustki, niedrożność jelit, żółtaczka, zapalenie wątroby, priapizm, wydzielanie mleka, obrzęk piersi, zaburzenia miesiączkowania, złośliwy zespół neuroleptyczny, hipotermia, zwiększenie aktywności CK we krwi.
Ponadto, w nieznanym częstości występowania, mogą pojawić się: kardiomiopatia, zapalenie mięśnia sercowego, udar, martwica toksyczna skóry, rumień wielopostaciowy, DRESS, zapalenie naczyń krwionośnych skóry, zespół odstawienia u noworodków.