Preparat ma zastosowanie w leczeniu różnych infekcji spowodowanych przez bakterie wrażliwe na klarytromycynę, takie jak infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, zapalenie skóry i tkanek miękkich oraz infekcje wywołane przez mykobakterie.

Dodatkowo, preparat w postaci tabletek powlekanych jest wskazany w leczeniu infekcji zębów i jamy ustnej oraz infekcji Helicobacter pylori u osób z owrzodzeniem dwunastnicy. Jest również stosowany u pacjentów z zakażeniem wirusem HIV, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji wywołanych przez mykobakterie.

Niektóre schorzenia i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazania do stosowania lub powody do zmiany dawkowania preparatu. W niektórych sytuacjach może być konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Podawanie antybiotyków w leczeniu zakażenia może spowodować rozwój drobnoustrojów odporznych na antybiotyki.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków może przyczynić się do nadmiernego wzrostu bakterii i grzybów odporne na leczenie. W czasie leczenia zaleca się obserwację ewentualnych objawów nowych zakażeń. W przypadku pojawienia się nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych (np. zakażeń drożdżakami) podczas stosowania preparatu, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu preparatu:

• u osób z niewydolnością wątroby

• u osób z umiarkowanymi lub ciężkimi problemami z funkcjonowaniem nerek

• u osób z zaburzeniami czynności wątroby, szczególnie jeśli występują jednocześnie umiarkowane lub ciężkie zaburzenia funkcjonowania nerek.

Stosowanie preparatu może prowadzić do wystąpienia zaburzeń czynności wątroby, włączając w to zapalenie i poważną niewydolność wątroby, zwłaszcza u osób z wcześniejszymi zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób przyjmujących jednocześnie inne leki o działaniu toksycznym dla wątroby. Możliwe jest znaczące zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. W przypadku pojawienia się objawów choroby wątroby, takich jak brak apetytu, żółtaczka, ciemny mocz, świąd, bóle brzucha lub nudności i wymioty, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

W przypadku wystąpienia biegunki w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu, nie powinno się leczyć jej samodzielnie, lecz należy skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, czasem o poważnym, zagrażającym życiu charakterze. Objawy te (takie jak wodniste stolce z krwią i śluzem, tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha, gorączka, okresowe parcie na stolec) wynikają z rozwoju bakterii , która może namnażać się w warunkach zaburzenia naturalnej flory bakteryjnej jelit. Należy unikać stosowania środków hamujących perystaltykę jelit w takich sytuacjach. W razie potrzeby lekarz zaleci odpowiednie leczenie farmakologiczne.

Równoczesne stosowanie klarytromycyny i kolchicyny może prowadzić do zwiększenia toksycznego działania kolchicyny, czasami skutkując śmiercią, zwłaszcza u starszych pacjentów lub osób z niewydolnością nerek. Równoczesne stosowanie tych dwóch leków jest przeciwwskazane.

Należy zachować ostrożność, jeśli klarytromycynę stosuje się jednocześnie z pochodnymi benzodiazepiny, takimi jak triazolam lub midazolam, w postaci do podania dożylnego lub na błonę śluzową jamy ustnej.

Trzeba być bardzo ostrożnym przy leczeniu antybiotykami makrolidowymi, ponieważ może to prowadzić do wydłużenia odstępu QT w wynikach elektrokardiogramu (EKG) oraz zwiększyć ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, włączając w to zaburzenia typu torsade de pointes. Nie można wykluczyć takich skutków działania preparatu, zwłaszcza u chorych z czynnikami ryzyka. Należy zachować szczególną ostrożność, gdy występują takie czynniki ryzyka jak: zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), choroba niedokrwienna serca, ciężka niewydolność serca, zaburzenia przewodzenia impulsów w sercu, zaburzenia elektrolitowe, takie jak zmniejszone stężenie magnezu. Preparatu nie należy stosować, jeśli u pacjenta:

• występował lub występuje wydłużony odstęp QT w wynikach EKG

• w przeszłości występowały zaburzenia rytmu serca

• pacjent przyjmuje leki wydłużające odstęp QT, w tym między innymi astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna

• występuje hipokaliemia.

Z powodu zwiększającej się oporności bakterii na antybiotyki makrolidowe, zanim rozpocznie się leczenie pozaszpitalnego zapalenia płuc, a także zakażenia skóry i tkanek miękkich o nasileniu lekkim lub umiarkowanym, lekarz zaleci wykonanie testu wrażliwości bakterii lub zaleci stosowanie antybiotyku z innej grupy. W przypadku szpitalnego zapalenia płuc, klarytromycynę stosuje się z innymi antybiotykami.

Zakażenia skóry i tkanek miękkich mogą być spowodowane przez bakterie odporne na antybiotyki makrolidowe. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać testy wrażliwości bakterii na antybiotyki.

Stosowanie preparatu może prowadzić do życia zagrożających reakcji anafilaktycznych lub poważnych reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna naskórka czy reakcje z eozynofilią i objawami ogólnymi. W przypadku pojawienia się pierwszych zmian skórnych, trzeba bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. Konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie stosowania preparatu i zastosowanie odpowiedniego leczenia.

Trzeba zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania klarytromycyny i leków wpływających na działanie izoenzymu 3A4 cytochromu P450 lub metabolizowanych przez ten enzym (wśród nich niektóre statyny).

Stosowanie klarytromycyny z lovastatyną lub simwastatyną jest przeciwwskazane, a przy stosowaniu innych statyn trzeba zachować ostrożność z powodu ryzyka rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych. Wszelkie nieprawidłowości dotyczące funkcjonowania mięśni, w tym ból, osłabienie, obrzęk czy nadwrażliwość na dotyk, należy zgłosić lekarzowi.

Jednoczesne podawanie preparatu i insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych może prowadzić do znaczącego obniżenia poziomu glukozy we krwi; należy regularnie monitorować stężenie glukozy.

Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i warfaryny zwiększa ryzyko ciężkiego krwotoku lub zaburzeń krzepnięcia krwi (włączając w to zwiększenie wartości INR, wydłużenie czasu protrombinowego). W trakcie leczenia zaleca się częste monitorowanie tych parametrów.

Trzeba zachować ostrożność podczas stosowania klarytromycyny i innych leków o działaniu uszkadzającym słuch, szczególnie aminoglikozydów. W przypadku wystąpienia objawów sugerujących uszkodzenie narządu słuchu lub błędnika, należy skonsultować się z lekarzem i wykonać odpowiednie testy kontrolne.

Informacje dodatkowe na temat innych składników preparatu:

• preparat w postaci tabletek powlekanych zawiera barwnik żółcień chinolinową, którego stosowanie może wywoływać reakcje alergiczne;

• preparat w postaci tabletek powlekanych zawiera sód, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów z problemami z funkcjonowaniem nerek oraz u osób stosujących dietę niskosodową;

• preparat w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej zawiera sacharozę; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinny stosować tego preparatu.

Czy preparat ma wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów?

Nie ma dostępnych danych na temat wpływu preparatu na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy jednak pamiętać, że preparat może powodować zawroty głowy, splątanie, dezorientację, które mogą wpływać negatywnie na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać granulatu lub tabletek powlekanych. Ważne jest, aby nie przekraczać zalecanych dawek i konsultować się z lekarzem w razie wątpliwości. Lekarz zaleca odpowiednie dawkowanie w zależności od wskazań medycznych. Preparat może być stosowany u dzieci i dorosłych w przypadku różnych infekcji.

Przygotowanie zawiesiny doustnej jest proste - granulat należy wymieszać z wodą i wstrząsnąć przed użyciem. pamiętaj, aby przyjmować lek zgodnie z zaleceniami lekarza.

Należy zgłosić lekarzowi wszystkie przyjmowane leki, włącznie z tymi bez recepty. Należy unikać stosowania leku, jeśli przyjmuje się astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna, alkaloidy sporyszu, pochodne benzodiazepiny, statyny, kolchicynę, tikagrelor lub ranolazynę.

Dodatkowo, należy zachować ostrożność przy stosowaniu leku z lekami zwiększającymi aktywność izoenzymu 3A cytochromu P450, etrawiryną, inhibitorami proteazy, lekami przeciwarytmicznymi, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekami metabolizowanymi z udziałem izoenzymu 3A cytochromu P450, omeprazolem, sildenafil, tadalafil, wardeafil, teofiliną, tolterodyną, digoksyną, zydowudyną, itrakonazolem, flukonazolem, antagonistami wapnia, warfaryną oraz lekami o działaniu ototoksycznym. W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Klacid, podobnie jak każdy lek, może wywoływać pewne skutki uboczne, chociaż nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści z zastosowania leku zwykle przeważają nad ewentualnymi negatywnymi skutkami.

Najczęstszymi możliwymi efektami ubocznymi są nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, wzdęcia i zaburzenia smaku. Często mogą pojawić się bezsenność, ból głowy, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wysypka, nadmierna potliwość. Rzadziej mogą wystąpić nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami, nadpłytkowość, neutropenia, eozynofilia, zmniejszenie łaknienia, jadłowstręt, niepokój, zawroty głowy, senność, drżenia, niedosłuch, szumy uszne, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, uczucie kołatania serca, krwawienie z nosa, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaparcia, ból odbytu, zaburzenia czynności wątroby, reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, świąd, bóle mięśni, gorączka, zmęczenie oraz wiele innych.

Jeśli pojawią się jakiekolwiek objawy reakcji alergicznej, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.