Niektóre schorzenia lub inne sytuacje mogą być powodem do zmiany dawkowania leku. W niektórych przypadkach konieczne jest regularne badanie kontrolne.

Przyjmowanie antybiotyków w trakcie leczenia zakażenia Helicobacter pylori może prowadzić do powstania bakterii opornych na antybiotyk. Długotrwałe stosowanie antybiotyków może spowodować nadmierny rozwój bakterii i grzybów opornych na leczenie. Zaleca się monitorowanie na obecność ewentualnych nowych zakażeń w trakcie terapii. W przypadku wystąpienia nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Należy być ostrożnym przy stosowaniu leku: - u osób z niewydolnością wątroby - u osób z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami funkcji nerek - u osób z zaburzeniami czynności wątroby, zwłaszcza przy współistnieniu zaburzeń funkcji nerek. Możliwe jest wystąpienie zaburzeń czynności wątroby podczas stosowania leku, zwłaszcza u osób z wcześniejszymi problemami z wątrobą lub przy jednoczesnym stosowaniu innych leków z działaniem hepatotoksycznym. Konieczne jest natychmiastowe skonsultowanie się z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów choroby wątroby, takich jak brak apetytu, żółtaczka, ciemny mocz, świąd, bóle brzucha lub nudności i wymioty. W przypadku wystąpienia biegunki podczas lub po leczeniu, nie należy jej leczyć samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko poważnego zapalenia jelit, które wymaga natychmiastowego leczenia farmakologicznego. Stosowanie klarytromycyny jednocześnie z kolchicyną może prowadzić do nasilenia toksycznego działania kolchicyny, szczególnie u osób starszych lub z niewydolnością nerek. Równoległe stosowanie tych leków jest przeciwwskazane.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i pochodnych benzodiazepin, takich jak triazolam lub midazolam, w postaci doustnej lub na błonę śluzową jamy ustnej. Stosowanie antybiotyków makrolidowych może wydłużać odstęp QT na zapisie EKG i zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca, w tym torsade de pointes. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z czynnikami ryzyka. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z bradykardią, chorobą niedokrwienną serca, ciężką niewydolnością serca, zaburzeniami przewodzenia w sercu, zaburzeniami elektrolitowymi, takimi jak hipomagnezemia. Przed zastosowaniem klarytromycyny w leczeniu zapalenia płuc poza szpitalem lub zakażenia skóry i tkanek miękkich o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu, lekarz zaleci badanie wrażliwości bakterii lub zaleci stosowanie innego antybiotyku. W przypadku zapalenia płuc szpitalnego klarytromycynę stosuje się w połączeniu z innymi antybiotykami. Zakażenia skóry i tkanek miękkich mogą być spowodowane przez bakterie oporne na antybiotyki makrolidowe. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie testów wrażliwości bakterii na antybiotyki. Podczas stosowania leku może wystąpić reakcja anafilaktyczna lub ciężka reakcja skórna, takie jak zespół Stevensa i Johnsona. W przypadku pojawienia się pierwszych objawów skórnych należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem i przerwać stosowanie leku.

Należy być ostrożnym przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i leków wpływających na aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450, w tym niektórych statyn. Stosowanie klarytromycyny z lovastatyną lub simwastatyną jest przeciwwskazane, a z innymi statynami wymaga zachowania ostrożności ze względu na ryzyko rabdomiolizy. Należy zgłaszać lekarzowi wszelkie objawy związane z funkcjonowaniem mięśni, takie jak ból, osłabienie, obrzęk czy nadwrażliwość na dotyk. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych może prowadzić do znaczącej hipoglikemii. Należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi. Równoległe stosowanie klarytromycyny i warfaryny zwiększa ryzyko krwawienia lub zaburzeń krzepnięcia. Należy regularnie monitorować te parametry podczas leczenia skojarowanego.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i innych leków ototoksycznych, zwłaszcza aminoglikozydów. W przypadku objawów uszkodzenia narządu słuchu lub błędnika, należy skonsultować się z lekarzem i wykonać odpowiednie badania kontrolne. Dodatkowe informacje o składnikach leku: - tabletki powlekane zawierają barwnik żółcień chinolinową, który może wywołać reakcje alergiczne; - tabletki powlekane zawierają sód, warto wziąć pod uwagę przy stosowaniu u pacjentów z zaburzeniami nerek lub stosujących dietę o niskiej zawartości sodu; - granulat do przygotowania zawiesiny doustnej zawiera sacharozę, dlatego osoby z niektórymi schorzeniami nie powinny stosować preparatu.

Preparat może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń. Konieczne jest zachowanie ostrożności, ponieważ może powodować zawroty głowy, splątanie, dezorientację, co może wpłynąć na zdolność wykonywania czynności wymagających skupienia uwagi.

Preparat występuje w postaci granulatu do przygotowania zawiesiny doustnej lub tabletek powlekanych. Należy przestrzegać zaleconych dawek, gdyż niezachowanie odpowiednich proporcji może zaszkodzić zdrowiu. W przypadku wątpliwości co do stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz dobiera dawkowanie indywidualnie, uwzględniając rodzaj zakażenia, jego nasilenie oraz stan pacjenta. Istnieje konieczność dokładnej regulacji dawek w pewnych przypadkach.

Dla dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia zaleca się przyjmowanie tabletek powlekanych zgodnie z zaleceniami. Natomiast dla dzieci poniżej 12. roku życia zaleca się stosowanie granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej. Przygotowana zawiesina może być przyjmowana z jedzeniem lub między posiłkami. Należy stosować dozownik do odmierzania dawki. W przypadku dzieci z niewydolnością nerek, konieczne jest dostosowanie dawkowania, a leczenie powinno trwać zgodnie z zaleceniami lekarza. Zapoznaj się z pełną instrukcją dotyczącą dawkowania i sposobu podawania preparatu.

Upewnij się, że informujesz lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, również tych, które są wydawane bez recepty.

Stosowanie preparatu jest absolutnie przeciwwskazane z następującymi lekami, ze względu na możliwe niebezpieczne skutki uboczne: - astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna - alkaloidy sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina) - pochodne benzodiazepiny (midazolam, triazolam) - statyny (np. lowastatyna, simwastatyna) - kolchicyna - tikagrelor - ranolazyna.

Należy zachować ostrożność, gdy preparat jest stosowany z innymi lekami, które mogą wpływać na jego działanie. Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości. Ważne jest monitorowanie stężenia leków we krwi i kontrola stanu zdrowia podczas stosowania klarytromycyny.