Co zawiera i jak działa Lantus SoloStar - roztwór do wstrzykiwań?
Cukrzyca występuje u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 2 roku życia. Jest podawana podskórnie w powłoki brzuszne, mięsień naramienny lub udo. Dawkowanie jest dostosowywane indywidualnie, raz dziennie o tej samej porze dnia. U pacjentów z cukrzycą typu 2 może być stosowana w połączeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. Przy zmianie schematu dawkowania z insuliny o średnim lub długim działaniu na insulinę glargine, konieczne jest odpowiednie dostosowanie dawki oraz leczenia przeciwcukrzycowego. Przy zmianie ze stosowania insuliny izofanowej na Lantus, dawkę insuliny NPH należy zmniejszyć o około 20-30% na początku leczenia. Preparaty Lantus i Toujeo nie są bezpośrednio wymienne, a przy zamianie na Lantus z Toujeo, dawkę Lantus należy zmniejszyć o około 20%. Kontrola parametrów metabolicznych jest zalecana podczas zmiany leczenia oraz przez pierwsze tygodnie stosowania nowego schematu. Może być konieczne dostosowanie dawkowania w miarę poprawy parametrów metabolicznych oraz zmiany masy ciała, trybu życia lub innych okoliczności wpływających na glikemię. Insulina glargine może poprawić reakcję na insulinę u pacjentów wcześniej otrzymujących duże dawki i posiadanymi przeciwciałami przeciwko insulinie ludzkiej. Osoby z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby mogą wymagać mniejszej ilości insuliny.
Kiedy stosować Lantus SoloStar - roztwór do wstrzykiwań?
Terapia cukrzycy u osób dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 2 roku życia.
Kiedy nie stosować preparatu Lantus SoloStar - roztwór do wstrzykiwań?
Reakcja alergiczna na którekolwiek składniki produktu.