Składnikiem aktywnym tego preparatu jest lewofloksacyna, syntetyczny środek chemiczny o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego. Jest skuteczniejsza od ofloksacyny, będąc jej lewoskrętnym enancjomerem. Zaliczana jest do grupy fluorochinolonów. Mechanizm jej działania polega na hamowaniu aktywności enzymu bakteryjnego niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania DNA bakterii, prowadząc do destabilizacji bakteryjnego DNA i śmierci komórki. Po podaniu doustnym szybko wchłania się z przewodu pokarmowego i przenika do narządów i tkanek, chociaż słabo dociera do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Preparat jest przeznaczony dla pacjentów dorosłych do leczenia infekcji spowodowanych przez mikroorganizmy wrażliwe na lewofloksacynę, takie jak:
· ostre zakażenie zatok
· zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli
· zapalenie płuc występujące poza szpitalem
· powikłane infekcje skóry i tkanek miękkich

oraz do leczenia następujących infekcji, gdy użycie zazwyczaj zalecanych leków przeciwbakteryjnych nie jest odpowiednie:
· zapalenie nerek pochodzenia pozanerkowego i powikłane infekcje układu moczowego
· przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego
· prosty zapalenie pęcherza moczowego.
Preparat w postaci tabletek może być także stosowany jako kontynuacja terapii lewofloksacynami w postaci dożylnej.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do używania produktu, nie zawsze można go stosować. Nie wolno stosować produktu, jeśli jesteś uczulony (masz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub inne chinolony. Nie wolno również stosować produktu, jeśli:
· chorujesz na padaczkę
· wystąpiło u Ciebie zapalenie ścięgien po stosowaniu innych chinolonów.
Nie wolno stosować preparatu u dzieci i młodzieży przed zakończeniem okresu wzrostu.
Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Niektóre schorzenia oraz inne warunki mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazywać na konieczność dostosowania dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonywanie określonych badań kontrolnych.
Zwykle nie zaleca się stosowania leku w leczeniu infekcji wywołanych przez szczepy bakterii oporne na metycylinę (MRSA).
Lek można stosować w leczeniu ostrego zapalenia zatok oraz zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli, pod warunkiem zdiagnozowania odpowiednich zakażeń. Preparat nie jest zalecany w leczeniu ciężkiego zapalenia płuc spowodowanego przez pneumokoki. W przypadku zakażeń szpitalnych wywołanych przez pałeczkę ropy błękitnej, lekarz może zalecić terapię łączoną z innym antybiotykiem.
Preparat, podobnie jak inne fluorochinolony, zwiększa ryzyko zapalenia i zerwania ścięgien (szczególnie u osób starszych i przyjmujących kortykosteroidy). W przypadku pojawienia się bolesnego obrzęku lub stanu zapalnego ścięgien, należy unikać wysiłku fizycznego i skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić przerwanie stosowania leku i kontynuację terapii innym antybiotykiem.
W przypadku wystąpienia biegunki w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu, nie należy samodzielnie ją leczyć, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które może być groźne dla życia. Objawy kliniczne obejmują wodniste stolce z krwią i śluzem, bóle brzucha, gorączkę oraz parcie na stolec, spowodowane przez pałeczkę . Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest wówczas niezalecane.
Należy zachować ostrożność u osób narażonych na wystąpienie drgawek, zwłaszcza u osób z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego oraz przyjmujących leki zwiększające ryzyko drgawek. Osoby przyjmujące lewofloksacynę i wspomniane leki są bardziej narażone na napady drgawkowe.
Stosowanie preparatu u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej jest możliwe po wcześniejszej ocenie przez lekarza. Istnieje ryzyko hemolizy, dlatego należy obserwować pacjentów pod kątem objawów hemolizy. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawki leku.
Preparat może wywoływać reakcje nadwrażliwości, dlatego w przypadku podejrzenia takiej reakcji należy skonsultować się z lekarzem. Stosowanie leku z lekami przeciwzakrzepowymi może nasilać działanie tych leków. W przypadku konieczności stosowania obu preparatów, zaleca się regularne kontrolowanie parametrów krzepnięcia krwi.
Antybiotyki mogą sprzyjać nadmiernemu rozwojowi bakterii i grzybów opornych na leczenie. W trakcie terapii zaleca się monitorowanie pacjentów pod kątem ewentualnych nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych. Jeżeli pojawią się nowe zakażenia, należy skontaktować się z lekarzem.
Preparat może wywołać reakcje psychotyczne, myśli samobójcze oraz zachowania autodestrukcyjne. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Osoby z historią chorób psychicznych powinny zachować szczególną ostrożność. Lek może wpływać na EKG, zwłaszcza u osób z czynnikami ryzyka. U pacjentów z cukrzycą lek może powodować hipoglikemię. Należy zachować ostrożność u pacjentów z miastenią oraz monitorować ewentualne zaburzenia widzenia.

Podczas ciąży zawsze skonsultuj się z lekarzem przed zażyciem jakiegokolwiek leku!
Należy pamiętać, że przed zastosowaniem leku w ciąży lub podczas karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić ewentualne zagrożenia i korzyści związane z jego stosowaniem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o tym, zanim przepisze Ci ten lek.
Należy unikać stosowania preparatu w czasie ciąży i karmienia piersią.

Należy przedstawić lekarzowi informacje o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, w tym o tych dostępnych bez recepty. Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza, jeśli stosujesz:
· leki neutralizujące sok żołądkowy
· preparaty zawierające żelazo, magnez, glinę, wapń lub cynk
· sukralfat
· doustne środki antykoncepcyjne
· pochodne ksantyny (np. teofilinę, pentoksyfilinę)
· niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. fenbufen)
· probenecyd
· metotreksat
· furosemid
· cymetydyna
· leki przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny, np. warfaryna, acenokumarol)
· cyklosporyna
· glibenklamid
· leki mogące wydłużyć odstęp QT na zapisie EKG (niektóre leki przeciwarytmiczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy).
Równoczesne stosowanie lewofloksacyny z lekami zawierającymi żelazo, magnez, glinę, wapń lub cynk, z lekami neutralizującymi sok żołądkowy oraz z sukralfatem może zmniejszyć wchłanianie lewofloksacyny przyjmowanej doustnie. Dlatego preparat należy stosować co najmniej 2 godziny przed przyjęciem lub 2 godziny po przyjęciu tych leków. Niektóre antybiotyki mogą obniżyć skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych; przed ich zastosowaniem należy skonsultować się z lekarzem. Niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. fenbufen), teofilina lub inne leki obniżające próg drgawkowy mogą powodować wystąpienie drgawek przy jednoczesnym stosowaniu z preparatem. Lewofloksacyna i leki wydalane przez kanaliki nerkowe (np. probenecyd, cymetydyna, furosemid, metotreksat) mogą wzajemnie hamować swoje wydalanie, co może prowadzić do zwiększenia stężenia we krwi i nasilenia działań niepożądanych. Chinolony mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych, pochodnych kumaryny (np. warfaryny); w przypadku jednoczesnego stosowania zalecane jest monitorowanie stanu pacjenta i parametrów krzepliwości krwi (mogą pojawić się ciężkie działania niepożądane). Preparat może wydłużyć okres biologicznego półtrwania stosowanej równocześnie cyklosporyny. Preparat może zwiększyć stężenie lub nasilać działanie glibenklamidu (co może prowadzić do hipoglikemii); zaleca się monitorowanie stężenia glukozy we krwi. Stosowanie preparatu i leków, które mogą wydłużyć odstęp QT (niektóre leki przeciwarytmiczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, antybiotyki makrolidowe, neuroleptyki) wymaga zachowania ostrożności.
Preparat może wpłynąć na wyniki badania stężenia opioidów i porfiryn w moczu.

Jak każdy lek, także Levoxa może powodować skutki uboczne, które nie wystąpią u wszystkich pacjentów przyjmujących ten preparat. Trzeba pamiętać, że korzyści z stosowania leku z reguły przewyższają ewentualne negatywne skutki uboczne. Możliwe skutki uboczne po zażyciu preparatu to między innymi: wysypka, świąd, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, niestrawność, utrata apetytu, bóle i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, problemy ze snem (senność, bezsenność), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i poziomu bilirubiny we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, rozmnażanie się opornych bakterii i grzybów (po dłuższym stosowaniu preparatu), leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów), eozynofilia. Rzadziej może dojść do zapalenia jelit, a bardzo rzadko do pseudomembranowego zapalenia jelit (objawiającego się ciężką biegunką w trakcie lub po zakończeniu kuracji), które może stanowić zagrożenie dla życia. Bardzo rzadko mogą pojawić się zaburzenia czynności wątroby, włącznie z zapaleniem wątroby. Rzadko mogą wystąpić reakcje psychotyczne, splątanie, pobudzenie, niepokój, depresja, a sporadycznie nawet próby samobójcze, omamy, zachowania autoagresywne. W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić parestezje, drżenia, drgawki, a bardzo rzadko zaburzenia smaku i węchu, problemy ze wzrokiem (niewyraźne, podwójne widzenie), zaburzenia słuchu i równowagi, zaburzenia czucia. Rzadko dochodzi do przyspieszenia rytmu serca (tachykardia) i u niektórych osób, zwłaszcza z istniejącymi czynnikami ryzyka, może wystąpić wydłużenie odstępu QT na zapisie EKG. Rzadko występują reakcje alergiczne, takie jak pokrzywka, duszność i skurcz oskrzeli. Bardzo rzadko mogą wystąpić ciężkie skutki uboczne, takie jak reakcje anafilaktyczne: obrzęk naczynioruchowy (obrzęk ust, języka, gardła utrudniający oddychanie), niedociśnienie tętnicze i wstrząs anafilaktyczny. Rzadko zdarza się nadwrażliwość na światło, reakcje podobne do tocznia rumieniowatego, a także problemy dermatologiczne (martwica skóry, wybroczyny, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwicze zapalenie rozpływne naskórka). Ciężkie reakcje skórne i anafilaksja mogą wystąpić nawet po pierwszej dawce leku. Rzadko lub sporadycznie możliwe są: hipoglikemia, szczególnie u osób chorych na cukrzycę, osłabienie mięśni, bóle mięśni i stawów, zapalenie i zerwanie ścięgien (głównie ścięgna Achillesa), nasilenie objawów miastenii, rabdomioliza (rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych), zaburzenia funkcji nerek (bardzo rzadko ostra niewydolność nerek lub śródmiąższowe zapalenie nerek), problemy hematologiczne (małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza, pancytopenia zagrażająca życiu), gorączka, alergiczne zapalenie płuc, zapalenie naczyń związane z nadwrażliwością, napady porfirii u chorych na porfirię, zaburzenia koordynacji ruchowej.