Najnowsze wpisy
Lekkie Zawroty Głowy, Uczucie Bycia Pijanym
Uchyłki
Bellergot
- Co zawiera i jak działa Lonamo - tabletki powlekane?
- Kiedy stosować Lonamo - tabletki powlekane?
- Kiedy nie stosować preparatu Lonamo - tabletki powlekane?
- Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Lonamo- tabletki powlekane?
- Dawkowanie preparatu Lonamo - tabletki powlekane
- Czy można stosować Lonamo - tabletki powlekane w okresie ciąży ikarmienia piersią?
- Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
- Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Lonamo- tabletki powlekane?
Co zawiera i jak działa Lonamo - tabletki powlekane?
Substancją czynną leku jest sitagliptyna, lek doustny stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Sitagliptyna działa poprzez hamowanie enzymu DPP-4, co prowadzi do zwiększonego uwalniania insuliny w odpowiedzi na glukozę. Dzięki temu kontrola glikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2 poprawia się.
Lek jest szybko wchłaniany po podaniu doustnym i wydalany głównie z moczem. W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zaleca się dostosowanie dawki.
Kiedy stosować Lonamo - tabletki powlekane?
Preparat jest przepisywany do leczenia cukrzycy typu 2 w celu poprawy kontroli poziomu cukru we krwi u dorosłych. Może być stosowany samodzielnie u pacjentów, których glikemia nie jest odpowiednio kontrolowana dietą i aktywnością fizyczną, lub gdy nie mogą przyjmować metforminy z powodu przeciwwskazań lub nietolerancji.
Może być również stosowany w połączeniu z metforminą, pochodną sulfonylomocznika, pochodną tiazolidynodionu (agonistą receptora PPAR-g), oraz w różnych kombinacjach tych leków, gdy samo stosowanie tych substancji nie zapewnia odpowiedniej kontroli glikemii. Może być także stosowany w połączeniu z insuliną, gdy inne metody leczenia nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.
Kiedy nie stosować preparatu Lonamo - tabletki powlekane?
Niestety, nie zawsze jest możliwe stosowanie preparatu pomimo wskazań do jego użycia. Konieczne jest unikanie preparatu w przypadku uczulenia na którekolwiek z jego składników.
Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży ani u kobiet karmiących piersią.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Lonamo- tabletki powlekane?
Niektóre warunki zdrowotne mogą wpłynąć na stosowanie preparatu. W niektórych przypadkach konieczne jest również regularne wykonywanie określonych badań kontrolnych. Unikaj stosowania preparatu u pacjentów z cukrzycą typu 1 lub w przypadku kwasicy ketonowej.
Jednym z działań niepożądanych preparatu może być wystąpienie ostrego zapalenia trzustki, co wymaga natychmiastowego zaprzestania stosowania leku. Jeśli pojawi się silny ból brzucha, należy skonsultować się z lekarzem. Sitagliptyna może być wydalana przez nerki, dlatego zaleca się kontrolę funkcji nerek przed i w trakcie leczenia. W przypadku ciężkich reakcji alergicznych, pemfigoidu pęcherzowego lub innych niepożądanych reakcji należy przerwać przyjmowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem. Preparat może powodować hipoglikemię, zwłaszcza gdy stosowany jest w połączeniu z insuliną. W przypadku wystąpienia objawów hipoglikemii, może to wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Zaleca się także ostrożność u osób doświadczających zawrotów głowy i senności podczas stosowania preparatu.
Dawkowanie preparatu Lonamo - tabletki powlekane
Produkt dostępny jest w postaci tabletek powlekanych przeznaczonych do przyjmowania doustnego. Należy pamiętać o zachowaniu zalecanych dawek, ponieważ niezalecane przekroczenie dawki leku może prowadzić do szkodliwych skutków dla zdrowia i życia. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem.
Wskazania dawkowania dla dorosłych to 100 mg raz na dobę.
Jeśli preparat jest stosowany w połączeniu z insuliną lub pochodną sulfonylomocznika, aby zmniejszyć ryzyko hipoglikemii, konieczne może być zmniejszenie dawki insuliny lub pochodnej sulfonylomocznika.
Dawkę należy dostosować do funkcji nerek, dlatego też zaleca się kontrolę stanu nerek przed rozpoczęciem terapii preparatem oraz regularnie w trakcie leczenia. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami funkcji nerek (klirens kreatyniny powyżej 50 ml/min) nie ma konieczności dostosowywania dawki. Jeśli klirens kreatyniny wynosi poniżej 50 ml/min, ale powyżej 30 ml/min, zaleca się przyjmowanie dawki 50 mg raz na dobę. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami funkcji nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) oraz u pacjentów dializowanych z powodu niewydolności nerek zaleca się przyjmowanie dawki 25 mg raz na dobę. Preparat można stosować niezależnie od planu dializ.
Nie ma potrzeby dostosowania dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami funkcji wątroby. Brak danych dotyczących stosowania preparatu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami funkcji wątroby, więc ostrożność jest zalecana.
Brak konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku jedynie ze względu na wiek.
Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia, więc zaleca się unikanie stosowania preparatu w tej grupie wiekowej.
Sposób stosowania:
Preparat powinien być przyjmowany raz na dobę, niezależnie od posiłku.
Czy można stosować Lonamo - tabletki powlekane w okresie ciąży ikarmienia piersią?
W trakcie ciąży zaleca się skonsultowanie się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią, skonsultuj się z lekarzem, aby omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o tym podczas wizyty.
Nie zaleca się stosowania tego preparatu przez kobiety w ciąży ani kobiety karmiące piersią.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Powiedz lekarzowi o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, również tych bez recepty. Podczas stosowania tego preparatu, zażywanie innych leków powinno odbywać się wyłącznie za zgodą lekarza lub na jego polecenie.
Ryzyko wystąpienia znaczących klinicznie interakcji z innymi lekami jest minimalne.
Sitagliptyna jest przede wszystkim metabolizowana za pomocą izoenzymu 3A4 i 2C8 cytochromu P450.
Leki silnie hamujące aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (np. ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, klarytromycyna) mogą wpłynąć na farmakokinetykę sitagliptyny, szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z niewydolnością nerek w stadium terminalnym.
Sitagliptyna nie wykazuje istotnego wpływu na farmakokinetykę metforminy, gliburydu, simwastatyny, rozyglitazonu, warfaryny ani doustnych środków antykoncepcyjnych.
Ryzyko klinicznie istotnych interakcji pomiędzy sitagliptyną a probenecydem uznaje się za niewielkie.
Nie zaobserwowano istotnych klinicznie interakcji z cyklosporyną (zwiększenie ekspozycji na sitagliptynę nie zostało uznane za znaczące klinicznie).
Sitagliptyna ma niewielki wpływ na stężenie digoksyny we krwi; przy jednoczesnym stosowaniu tych leków należy starannie monitorować pacjentów narażonych na ryzyko zatrucia digoksyną.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Lonamo- tabletki powlekane?
Lonamo, jak każdy inny lek, może wywoływać skutki uboczne, choć nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z przeprowadzenia terapii lekiem z reguły przewyższają ewentualne szkody związane z wystąpieniem działań niepożądanych.
W przypadku stosowania preparatu w monoterapii:
• Często występują: hipoglikemia, bóle głowy. Niedużo licznie: zawroty głowy, zaparcia, świąd. Rzadko: małopłytkowość. Z nieokreśloną częstotliwością mogą wystąpić bóle stawów i mięśni, bóle pleców, artropatia, zaburzenia czynności nerek, ostra niewydolność nerek, schorzenia płuc, wymioty, ostre zapalenie trzustki, zapalenie trzustki (niekiedy śmiertelne), wysypki skórne, pokrzywka, zapalenie naczyń skóry, obrzęk naczynioruchowy, reakcje alergiczne, poważne reakcje skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona, pemfigoid pęcherzowy. Dodatkowo mogą wystąpić skutki uboczne, których związek z leczeniem preparatem nie został potwierdzony: infekcje górnych dróg oddechowych, zapalenie błon śluzowych, zapalenia kości i stawów, bóle kończyn.
Podczas terapii skojarzonej:
• z metforminą - często: nudności, wzdęcia, wymioty; niezbyt często: senność, biegunka;
• z metforminą i pochodną sulfonylomocznika - bardzo często: hipoglikemia; często: zaparcia;
• z pochodną tiazolidynodionu (pioglitazon) - często: wzdęcia, obrzęk obwodowy;
• z pochodną tiazolidynodionu (pioglitazon) i metforminą - często: obrzęk obwodowy;
• z insuliną (z metforminą lub bez) - często: objawy grypopodobne, hipoglikemia; niezbyt często: suchość w jamie ustnej.