Preparat jest przeznaczony do stosowania doraźnie i na krótki okres czasu w sytuacjach takich jak:
· różnego rodzaju zaburzenia lękowe (np. towarzyszące chorobom układu pokarmowego i krążenia)
· problemy ze snem związane z silnym lękiem.

Niektóre schorzenia i inne okoliczności mogą skutkować przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki leku. W niektórych sytuacjach może być niezbędne przeprowadzenie określonych testów kontrolnych.
Terapia powinna być jak najkrótsza, ze względu na ryzyko uzależnienia fizycznego, psychicznego oraz tolerancji (konieczność zwiększania dawek leku, aby uzyskać ten sam efekt terapeutyczny). Zwiększone ryzyko uzależnienia występuje wraz z dawką i czasem terapii, a także u osób z historią uzależnienia od alkoholu i leków, oraz u osób z zaburzeniami osobowości.
Po ustaniu stosowania leku może pojawić się zespół odstawienia. Objawia się on m.in. bólami głowy i mięśni, stanami lękowymi, napięciem, splątaniem i drażliwością. W przypadkach ciężkich możliwe są utrata świadomości, depersonalizacja, zwiększona ostrość słuchu, mrowienie kończyn, nadwrażliwość na światło i hałas, omamy oraz drgawki.
Po odstawieniu benzodiazepin, w tym lorazepamu, może wystąpić "odbicie" charakteryzujące się zmianami nastroju, lękiem, trudnościami ze snem i niepokojem. Aby zmniejszyć ryzyko tych objawów, należy stopniowo redukować dawkę leku.
Leki z tej grupy mogą wywoływać objawy niepamięci, których ryzyko wzrasta wraz z dawką. Niepamięć może być towarzyszyć nieadekwatnemu zachowaniu. Zjawiska te najczęściej występują kilka godzin po przyjęciu leku, a pacjent powinien mieć zapewniony nieprzerwany sen trwający 7-8 godzin.
W trakcie terapii może ujawnić się wcześniej niezdiagnozowana depresja.
W przypadku wystąpienia objawów takich jak niepokój, pobudzenie, agresja, urojenia, koszmary senne, omamy, psychozy oraz zaburzenia zachowania, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, który może zalecić przerwanie terapii i podjąć dalsze działania.
Należy zachować szczególną ostrożność u osób w podeszłym wieku, osłabionych, cierpiących na przewlekłą niewydolność oddechową, ciężką niewydolność wątroby, zaburzoną czynność nerek, jaskrę z otwartym kątem przesączania oraz u osób z historią uzależnienia. Benzodiazepiny nie są przeznaczone do leczenia zaburzeń psychotycznych, depresji (jako jedyny lek przeciwdepresyjny), porfirii oraz nie powinny być stosowane u osób z nietolerancją składników preparatu.
Podczas długotrwałego leczenia zaleca się wykonywanie regularnych badań krwi i moczu.
Lorazepam może wpływać negatywnie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Działania niepożądane, takie jak niepamięć, upośledzenie koncentracji i zaburzenia mięśni, mogą zagrażać bezpieczeństwu w ruchu. W trakcie terapii oraz przez kolejne 3 dni po jej zakończeniu zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Preparat jest w postaci drażetek i przeznaczony jest do przyjmowania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, aby uniknąć szkodliwych skutków dla zdrowia. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.
Jest on stosowany w zaburzeniach lękowych o różnym pochodzeniu u dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia. Zazwyczaj zaleca się dawkę 1 mg 2–3 razy dziennie, dawka podtrzymująca wynosi zwykle 2–6 mg dziennie podzielone na 2–3 dawki; maksymalna dawka to 10 mg dziennie.
W przypadku zaburzeń snu związanych ze wzmożonym lękiem zaleca się zazwyczaj 2–4 mg przed snem u dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia.
Preparat powinien być stosowany doraźnie i krótkotrwale, nie dłużej niż 4 tygodnie włącznie z okresem stopniowego odstawiania. W przypadku osób z zaburzoną funkcją nerek i/lub wątroby, oraz u osób w podeszłym wieku, konieczne może być dostosowanie dawkowania przez lekarza (zmniejszenie dawki).

W trakcie ciąży nie należy przyjmować żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży (oraz podczas karmienia piersią), aby wyjaśnić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza, który przepisuje lek.
Stosowanie leku u kobiet w ciąży, szczególnie w pierwszym i trzecim trymestrze, jest możliwe tylko w sytuacjach absolutnej konieczności, gdy stosowanie bezpieczniejszych alternatyw jest niemożliwe.
Nie stosować preparatu podczas karmienia piersią.

Powiadom swojego lekarza o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, w tym tych, które są dostępne bez recepty.Należy być ostrożnym podczas jednoczesnego stosowania:- leków przeciwpsychotycznych, przeciwlękowych, przeciwdepresyjnych, przeciwdrgawkowych, przeciwhistaminowych o działaniu uspokajającym, środków znieczulających, leków nasennych, opioidowych leków przeciwbólowych lub innych leków o działaniu uspokajającym, ponieważ może to prowadzić do nasilenia depresyjnego działania lorazepamu na ośrodkowy układ nerwowy- disulfiramu, cymetydyny, erytromycyny, ketokonazolu i innych inhibitorów izoenzymów cytochromu P-450, ponieważ hamują one procesy biotransformacji lorazepamu, co zwiększa działanie hamujące na ośrodkowy układ nerwowy- ryfampicyny, karbamazepiny, fenobarbitalu, fenytoiny i innych induktorów izoenzymów cytochromu P-450, ponieważ zwiększają one procesy biotransformacji lorazepamu, co osłabia działanie lorazepamu- narkotycznych leków przeciwbólowych, ponieważ mogą one zwiększać uczucie euforii, co przyspiesza rozwój uzależnienia psychicznego- środków zwiotczających mięśnie szkieletowe; lorazepam zwiększa ich skuteczność- doustnych środków antykoncepcyjnych, ponieważ mogą one osłabić działanie preparatu.Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Jak każdy lek, Lorafen może wywoływać niepożądane skutki uboczne, chociaż nie u wszystkich pacjentów. Trzeba pamiętać, że korzyści z używania leku zazwyczaj przewyższają ewentualne szkody związane z wystąpieniem działań niepożądanych.
Do częstych skutków ubocznych należą: senność, spowolnienie reakcji.
Często można doświadczyć osłabienia mięśni.
Rzadziej mogą wystąpić: reakcje alergiczne skórne (wysypka, swędzenie, pokrzywka), dezorientacja, zaburzenia emocjonalne, brak kontroli nad sobą, impulsywność, euforia, zaburzenia snu, nasilenie istniejącej, nierozpoznanej depresji, bóle i zawroty głowy, splątanie, ataksja, zamazana mowa i trudności z wymawianiem, problemy z pamięcią, zaburzenia widzenia (niewyraźne, podwójne widzenie), lekkie obniżenie ciśnienia krwi, nudności, bóle żołądka, suchość w jamie ustnej, niewielkie wzrosty aktywności aminotransferazy, zaburzenia czynności wątroby z żółtaczką.
Bardzo rzadko występują: problemy z krwią, reakcje nadwrażliwości, drżenie, reakcje pozapiramidowe, śpiączka.
Dodatkowo, z nieznanym częstością, mogą wystąpić: brak apetytu, paradoksalne reakcje - agitacja, bezsenność, zwiększona pobudliwość i agresja, drżenie mięśniowe, drgawki, myśli samobójcze (szczególnie u pacjentów z depresją lub lękiem leczonych jednym lekiem), uzależnienie psychiczne i fizyczne, zespół odstawienny po nagłym zaprzestaniu leczenia, bradykardia, ból w klatce piersiowej, zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia libido, ogólne osłabienie, omdlenia.