Preparat zawiera neomycynę, polimyksynę i deksametazon. Neomycyna hamuje synteze białek bakteryjnych, polimyksyna B działa bakteriobójczo, a deksametazon ma działanie przeciwzapalne. Stosowany miejscowo ze względu na swoją toksyczność. Po podaniu miejscowym neomycyna i deksametazon w niewielkim stopniu przenikają do krążenia, w przeciwieństwie do polimyksyny B, która nie wchłania się z powierzchni błon śluzowych i skóry.

Preparat jest polecany do stosowania w przypadkach chorób oczu z towarzyszącym stanem zapalnym, gdy konieczne jest stosowanie kortykosteroidów i równoczesne podawanie leków przeciwbakteryjnych. Może być stosowany w chorobach zapalnych spojówek, rogówki, przedniego odcinka gałki ocznej, przewlekłym zapaleniu błony naczyniowej przedniego odcinka oka oraz w uszkodzeniach rogówki spowodowanych oparzeniami chemicznymi, radiacyjnymi, cieplnymi lub przez ciało obce.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do użycia tego preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Nie wolno używać preparatu w przypadku uczulenia na którekolwiek z jego składników lub na jakikolwiek antybiotyk z grupy aminoglikozydów.
Preparat nie powinien być stosowany w przypadku:
· zakażenia rogówki wirusami opryszczki, ospy krowiej, ospy wietrznej, innych chorób wirusowych rogówki lub spojówki
· zakażenia gruźliczego oka
· zakażenia grzybiczego oka
· nieleczonego ropnego zakażenia oka.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą uniemożliwiać stosowanie lub wymagać dostosowania dawki preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonywanie określonych badań kontrolnych.
Produkt przeznaczony jest wyłącznie do zastosowania zewnętrznego, miejscowego na worku spojówkowym.
Długotrwałe stosowanie może prowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego, powstania jaskry, uszkodzenia nerwu wzrokowego, pogorszenia ostrości oraz ograniczenia pola widzenia, a także do wystąpienia zaćmy podtorebkowej.
W przypadku pacjentów chorych na jaskrę, stosowanie preparatu nie powinno trwać dłużej niż 2 tygodnie, chyba że decyzję odnośnie tego podejmie lekarz. Zaleca się regularne kontrole ciśnienia wewnątrzgałkowego u tych pacjentów.
Długotrwałe stosowanie preparatu może spowodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. Podczas trwania leczenia zaleca się obserwację ewentualnych objawów nowych infekcji. W przypadku pojawienia się nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Należy zawsze brać pod uwagę potencjalne grzybicze zakażenie rogówki w przypadku uporczywego owrzodzenia rogówki po zastosowaniu preparatu. Wtórne infekcje oka występują zwłaszcza u pacjentów z osłabioną odpornością. Kortykosteroidy mogą maskować rozwój ostrego zakażenia ropnego. Stosowanie miejscowe steroidów w chorobach prowadzących do zcieńczenia rogówki lub twardówki może prowadzić do perforacji.
Preparat może wywołać reakcje nadwrażliwości (swędzenie powiek, obrzęk, zaczerwienienie spojówek). Należy zachować ostrożność. W przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne przerwanie stosowania preparatu.
Kortykosteroidy stosowane miejscowo do oka mogą spowolnić proces gojenia się uszkodzeń rogówki.
W okresie stosowania preparatu nie zaleca się noszenia soczewek kontaktowych.
Informacje dodatkowe dotyczące innych składników preparatu:
preparat w postaci kropli do oczu zawiera jako środek konserwujący chlorek benzalkoniowy, który może osadzać się w miękkich soczewkach kontaktowych i niszczyć je (powodować zmiany zabarwienia miękkich soczewek kontaktowych); osoby korzystające z soczewek kontaktowych powinny je usunąć przed aplikacją preparatu do oka, a następnie poczekać co najmniej 15 minut przed ponownym ich założeniem.

Czy ten preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Należy zachować ostrożność, ponieważ tuż po podaniu preparatu do oka mogą wystąpić przejściowe zaburzenia widzenia, które mogą ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz obsługiwania urządzeń mechanicznych. W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych aż do ustąpienia zaburzeń i powrotu pełnej ostrości widzenia.

W trakcie ciąży zaleca się uzyskanie porady lekarza przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.
Przed zastosowaniem leku w czasie ciąży lub karmienia piersią, należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z jego stosowaniem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, koniecznie poinformuj lekarza o swoim stanie w trakcie przepisywania recepty na lek.
Nie ma pewności, czy miejscowe stosowanie preparatu może prowadzić do wchłonięcia substancji czynnych w taki sposób, który byłby szkodliwy dla płodu lub noworodka, ale istnieje ryzyko. Dlatego zaleca się unikanie stosowania preparatu w okresie ciąży. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy lekarz uzna jego zastosowanie za bezwzględnie konieczne i gdy korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla płodu. Ostateczną decyzję powinien podjąć lekarz, który może ocenić korzyści i ryzyko w Twoim indywidualnym przypadku.
W trakcie stosowania preparatu zaleca się zaprzestanie karmienia piersią ze względu na możliwe przenikanie substancji czynnych do mleka matki.

Przed skonsultowaniem z lekarzem, należy poinformować go o wszelkich zażywanych lekach, w tym tych dostępnych bez recepty.
Preparat jest przeznaczony do stosowania miejscowego i nie wykazano, aby występowały interakcje z innymi lekami.
Po uprzednim zastosowaniu innych preparatów do oczu, zaleca się odczekanie co najmniej 10-15 minut przed nałożeniem maści, która powinna być ostatnim podawanym lekiem.

Podobnie jak każdy inny lek, Maxitrol również może wywołać niepożądane skutki uboczne, choć nie u wszystkich pacjentów korzystających z tego preparatu. Należy jednak pamiętać, że spodziewane korzyści z zastosowania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.
Objawy dotyczące oczu, które mogą wystąpić, to m.in. pieczenie lub kłucie, podrażnienie, świąd, zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, przekrwienie oka, zapalenie rogówki, zaczerwienienie, łzawienie, obrzęk i świąd powiek. Istnieje ryzyko wystąpienia takich powikłań jak jaskra ze uszkodzeniem nerwu wzrokowego, zaburzenia ostrości widzenia oraz ograniczenia pola widzenia, czy zaćma podtorebkowa. Ponadto możliwe są reakcje alergiczne.